Class Love มายด์เฟรน มายด์เลิฟ
-
เขียนโดย Nongmisaki
วันที่ 14 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 10.07 น.
2 Ep.
0 วิจารณ์
4,623 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 14 มีนาคม พ.ศ. 2558 11.40 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) เจอเเล้ว ของสนุก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ในที่ที่ทุกคนต่างเดินเพ่นพ่านผ่านไปผ่านมา ชมนู้นชมนี่ ดูนกดูไม้ กันอย่างเพลิดเพลิน
และฉันละ.....
"นั่งคุยคนเดียวอยู่ข้างสนามบอลนี่ละ - -"
"อ้าวเมซังมานั่งทำไรตรงนี้ ไม่กลัวบอลอัดหน้าเหรอ"
"อัดมาเล้ย กำลังหาไรทำอยู่พอดี"
"มาแปลกแฮะ ไม่สบายรึเปล่า"
"เปล่าค่ะ แค่ไม่มีไรทำ น่าเบื่อที่สุด"
"อ๋อ เล่นบอลกับพี่มะ"
"ถ้าเล่นเป็นคงไม่มานั่งเป็นหมาหงอยอยุ่ตรงนี้หรอกน่า"
"ฮ่าๆๆ"
"เดี๋ยวฉันสอน เอามะ!"
ระหว่างที่ฉันกำลังคุยกับพี่ยูครายเครียด อยู่ดีๆก้มีเสียงปริศนาโพล่งขึ้นมา
"ว่าใง ให้ฉันสอนเปล่า"
O-O ! เห้ยยยย นั่นมันเอวายนิ ! คนที่ฉันแอบปลื้มนิหว่า ใช่เลย! เขาดูเปลี่ยนไปมากเลยอ่ะ
สูง ขาว หล่อ เพอร์เฟคเหมือนเดิม กร๊ากกก เขินน
"นั่งเป็นปลากะโพ่งอยุ่นั่นละ ฉันถามไม่ได้ยินรึไง"
ใจร้ายเหมือนเดิมด้วยละ! - -
"ไม่เป็นไรอ่ะ ฉันไม่ชอบเล่นบอล"
"ก็บ่นเบื่อไม่ใช่รึไง"
"มันมีงานอื่นให้ฉํนทำเยอะแยะย่ะ ไม่จำเป็นว่าจะมีแต่บอล"
"เล่นแล้วจะติดใจนะ ขอบอก"
นายเอวายพูดพลางเขี่ยบอลเล่นไปมา
"คิดว่าทำแบบนั้นเเล้วมันหล่อรึไงยะ"
ใช่คะ มันหล่อมากกก
"ฉันไม่ได้ทำโชว์ให้เธอดูเพื่อมานั่งวิจารณ์ฉันสักหน่อย"
เพล้งงงง!
"หึ!"
"รับนะ!"
ตุ๊บ!
"กรี๊ดดด!"
"ยัยบ้า ทำไมไม่ใช้มือรับบอลล่ะ ใช้หัวรับเเบบนั้นคิดว่าตัวเองเป็นนักบอลทีมชาติรึไง"
"ToT ฉันไม่ได้ตั้งใจสะหน่อย! หัวฉ้านนน!"
"แล้วนี้ลูกบอลฉันเป็นไงบ้างเนี่ย บุบรึเปล่าก้ไม่รู้"
ตานั่นพูดพลางเดินไปอุ้มลูกบอลมาลูบๆคลำๆ นี่ไม่สนใจหัวฉันเลยรึไงเล่า ห้ะ!!!
"เห้ย เอวาย ทำไรวะ นานจัง"
"ก็กำลังคุยกับยัยนี้อยู่อ่ะ บังอาจทำบอลฉันเปื้อน"
ขอโทษคะพ่อคู๊ณณณณณ!!
"อ้าว ไงเมซัง"
"งายย ซังแดน"
"หัวไปโดนอะไรมาน่ะ"
ว้ายยย มีคนสนใจหัวฉันละเว้ยยยย แบร่! อิตาเอวาย คิกๆ
"ก็ยัยยนี้น่ะ เอาหัวมารับบอลไว้น่ะสิ ซื้อมาใหม่สะด้วย เปอะหมด"
"เน่! พูดให้มันดีๆนะ นายต่างหากที่เตะบอลอัดหัวฉันน่ะ"
"ฮ่าๆๆ เธอนี่ตลกชะมัด"
อะไรเนี่ย ซังแดนเทพพระบุตรของฉัน มายืนหัวเราะตรงหน้าฉํนเหรอ เพื่อรายยยย!!
"เห้ย รีบไปเถอะเอวาย อีกไม่กี่นาทีก้เข้าเรียนล่ะ"
"เออๆ"
โดนทอด ทิ้งงงง! อะไรเนี่ย ไกล้จะเข้าเรียนละเหรอ ฉันรีบขึ้นอาคารดีกว่า
และฉันละ.....
"นั่งคุยคนเดียวอยู่ข้างสนามบอลนี่ละ - -"
"อ้าวเมซังมานั่งทำไรตรงนี้ ไม่กลัวบอลอัดหน้าเหรอ"
"อัดมาเล้ย กำลังหาไรทำอยู่พอดี"
"มาแปลกแฮะ ไม่สบายรึเปล่า"
"เปล่าค่ะ แค่ไม่มีไรทำ น่าเบื่อที่สุด"
"อ๋อ เล่นบอลกับพี่มะ"
"ถ้าเล่นเป็นคงไม่มานั่งเป็นหมาหงอยอยุ่ตรงนี้หรอกน่า"
"ฮ่าๆๆ"
"เดี๋ยวฉันสอน เอามะ!"
ระหว่างที่ฉันกำลังคุยกับพี่ยูครายเครียด อยู่ดีๆก้มีเสียงปริศนาโพล่งขึ้นมา
"ว่าใง ให้ฉันสอนเปล่า"
O-O ! เห้ยยยย นั่นมันเอวายนิ ! คนที่ฉันแอบปลื้มนิหว่า ใช่เลย! เขาดูเปลี่ยนไปมากเลยอ่ะ
สูง ขาว หล่อ เพอร์เฟคเหมือนเดิม กร๊ากกก เขินน
"นั่งเป็นปลากะโพ่งอยุ่นั่นละ ฉันถามไม่ได้ยินรึไง"
ใจร้ายเหมือนเดิมด้วยละ! - -
"ไม่เป็นไรอ่ะ ฉันไม่ชอบเล่นบอล"
"ก็บ่นเบื่อไม่ใช่รึไง"
"มันมีงานอื่นให้ฉํนทำเยอะแยะย่ะ ไม่จำเป็นว่าจะมีแต่บอล"
"เล่นแล้วจะติดใจนะ ขอบอก"
นายเอวายพูดพลางเขี่ยบอลเล่นไปมา
"คิดว่าทำแบบนั้นเเล้วมันหล่อรึไงยะ"
ใช่คะ มันหล่อมากกก
"ฉันไม่ได้ทำโชว์ให้เธอดูเพื่อมานั่งวิจารณ์ฉันสักหน่อย"
เพล้งงงง!
"หึ!"
"รับนะ!"
ตุ๊บ!
"กรี๊ดดด!"
"ยัยบ้า ทำไมไม่ใช้มือรับบอลล่ะ ใช้หัวรับเเบบนั้นคิดว่าตัวเองเป็นนักบอลทีมชาติรึไง"
"ToT ฉันไม่ได้ตั้งใจสะหน่อย! หัวฉ้านนน!"
"แล้วนี้ลูกบอลฉันเป็นไงบ้างเนี่ย บุบรึเปล่าก้ไม่รู้"
ตานั่นพูดพลางเดินไปอุ้มลูกบอลมาลูบๆคลำๆ นี่ไม่สนใจหัวฉันเลยรึไงเล่า ห้ะ!!!
"เห้ย เอวาย ทำไรวะ นานจัง"
"ก็กำลังคุยกับยัยนี้อยู่อ่ะ บังอาจทำบอลฉันเปื้อน"
ขอโทษคะพ่อคู๊ณณณณณ!!
"อ้าว ไงเมซัง"
"งายย ซังแดน"
"หัวไปโดนอะไรมาน่ะ"
ว้ายยย มีคนสนใจหัวฉันละเว้ยยยย แบร่! อิตาเอวาย คิกๆ
"ก็ยัยยนี้น่ะ เอาหัวมารับบอลไว้น่ะสิ ซื้อมาใหม่สะด้วย เปอะหมด"
"เน่! พูดให้มันดีๆนะ นายต่างหากที่เตะบอลอัดหัวฉันน่ะ"
"ฮ่าๆๆ เธอนี่ตลกชะมัด"
อะไรเนี่ย ซังแดนเทพพระบุตรของฉัน มายืนหัวเราะตรงหน้าฉํนเหรอ เพื่อรายยยย!!
"เห้ย รีบไปเถอะเอวาย อีกไม่กี่นาทีก้เข้าเรียนล่ะ"
"เออๆ"
โดนทอด ทิ้งงงง! อะไรเนี่ย ไกล้จะเข้าเรียนละเหรอ ฉันรีบขึ้นอาคารดีกว่า
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ