ผมไม่เคะนะ ผมเกลียดสาววาย

 'ผม..ทำ..อะไรลงไป...' ตัวผมที่ยืนนิ่งอยู่กลางทางกำมือเเน่นกัดปากก้มหัวไม่มองหน้าใครคิดพลางกลอกลูกตาไปมา ก่อนถูกเรียกชื่อด้วยเสียงที่หนักเเน่นทำให้ได้สติ
  "นครินทร์...นครินร์!!ไม่ได้ยินที่ครูพูดรึไง" ครู A ตวาดใส่
   " อ..เอ่อ ครับ"
   "มาฝ่ายปกครองกับครูเดี๋ยวนี้!!!" ผมที่พยายามเงยหน้ารับความจริงกับใบหน้าเปื้อนหยดน้ำตาของการิสาหน้าของหล่อนเเดงปากที่ถูกกัดเลือดซึมออกมาเธอปกปิดใบหน้าด้วยด้วยการเอามือมาป้องหน้าไว้
   " ไม่ได้ยินรึไง"
   "ครับ!" ผมเดินปพร้อมกับครู A เเละมองหันกลับมาดูแผ่นหลังบางของยัยนั้นี่สั่นเทาระริกระริก
   " ตามมาด้วยล่ะ การิสา เธอเป็นตัวหลักสำคัญในเหตุการณ์นี้นะ"
 
_____ภายในห้องฝ่ายปกครอง____
ภายในห้องฝ่ายปกครองดูเงียบทั้งยังเเอร์เย็นๆนั้นอีกทำให้ผมสั่นไปทั้งตัว
 ' ไม่น่าทำแบบนั้นเลย..โธ่ตายๆๆ' ทันใดนั้นเเม่ของผมกับเเม่เเละพ่อของการิสาก็เดินเข้าาใน่าทางเคร่งเครียดตามมาด้วยร่างบางของการิสาที่เคลื่อนกายเข้ามา
"มากันครบเเล้วนะทุกคน"
ครูกล่าวขึ้นบ
" คือว่าอย่างนี้นะครับบลาๆๆๆๆๆๆ"
"ตายจริง" เเม่ของการิสามองมาทางผมตามด้วยเเม่ที่ไม่กล้าสู้หน้าใคร
"เเล้ว..จะจัดการกับลูกดิฉันยังไงเหรอค่ะ" เเม่กล่าว
"คงต้องพักการเรียนของทั้งสองคนนะครับ"
'สะงั้น..'
"ครูค่ะ.." เสียงของการิสาเเผ่วเบาขึ้นเเละเผยยิ้มตามมา
"หืม.."
"ขอตัว..ฮึก..กลับก่อน..ได้ไหมค่ะ" การิสาที่สะอื้นกับการร้องไห้ถามครูมือข้างนึงกอดเเขนเอาไว้
"คะ..เชิญเลย"
"เเล้วหยุดกี่วันเหรอค่ะ"เเม่ของผมถาม
"น่าจะอาทิตย์นึงนะค่ะ"
"คะ ขอบพระคุณมากค่ะ" เเม่ลุกขึ้นก่อนชายตามองผมด้วยความหงุดหงิดปนความอายของผู้เป็นเเม่
      
 
   หลังจากวันนั้นหนึ่งวันภายในใจของผมเริ่มกระวนกระวายร้อนร้นอยากเจอการิสาใจจะขาดเเต่
กลัวการิสาจะไม่อยากพบหน้าเราเสียนี้สิ
'เราควรไปขอโทษไม่น้าาาา'
'หรือยัยนั้นไม่อยากคุยกับเราล่ะเนี่ย'
ผมหยุดคิดอะไรเเละตัดสินใจที่จะไปหาการิสาที่บ้าน
"เฮ้ย!!การิสาาา อยู่ป่าว"
"......"
"เฮ้ยยย!การิสาาา-"
"น้องสาไม่อยู่บ้านหรอกคับ ไม่ราบว่าอยากฝากอะไรถามน้องเค้าไหมคับ?"
ชายเเปลกน้าที่พบไม่รู้จักออกมาต้อนรับหน้าบ้าน ผิวพรรณหน้าตาดีเสียจนเราตกต่ำลปเลย
"เอ่อ ใครเหรอคับ..?"
ผมถามซึ่งๆหน้า
"อ่อ..พี่เป็นลูกพี่ลูกน้องของน้องสาน่ะคับ เเม่น้องสาบอกให้พี่มาดูเเลน้องเค้านะคับ"
"อ่อคับๆ"
"ว่าเเต่..น้องนี้ใช่คนที่เเกล้งน้องสาป่ะคับ"
'เชี้ยยย เเม่งรู้ได้ไงว่ะขนาดลูกพี่ลูกน้องยังรู้เเล้วปู่ ย่า ทวด คงรู้กันหมดล่ะเนี่ย'
" ไม่ใช่หรอกครับ55"
"ตกใจหมดเลยพี่นึกว่าใช่ เพราะถ้าพี่เจอตัวจริงหมอนั้นคงโดนต่อยกระเด็นไปล่ะ"
ใบหน้าเเหลมคมตึงหน้ามืดลงดูครึกครึม
"หะหะ นั้นสินะคับ คนนั้นเนี่ยเเย่จริงๆเลย"
'เป็นเรื่องงงล่ะ สัสสสสสคับ!'
"ไปล่ะนะคับ"
"คับ"
__________________________________________________________