ผมไม่เคะนะ ผมเกลียดสาววาย

 'ผม..ทำ..อะไรลงไป...' ตัวผมที่ยืนนิ่งอยู่กลางทางกำมือเเน่นกัดปากก้มหัวไม่มองหน้าใครคิดพลางกลอกลูกตาไปมา ก่อนถูกเรียกชื่อด้วยเสียงที่หนักเเน่นทำให้ได้สติ

  "นครินทร์...นครินร์!!ไม่ได้ยินที่ครูพูดรึไง" ครู A ตวาดใส่

   " อ..เอ่อ ครับ"

   "มาฝ่ายปกครองกับครูเดี๋ยวนี้!!!" ผมที่พยายามเงยหน้ารับความจริงกับใบหน้าเปื้อนหยดน้ำตาของการิสาหน้าของหล่อนเเดงปากที่ถูกกัดเลือดซึมออกมาเธอปกปิดใบหน้าด้วยด้วยการเอามือมาป้องหน้าไว้

   " ไม่ได้ยินรึไง"

   "ครับ!" ผมเดินปพร้อมกับครู A เเละมองหันกลับมาดูแผ่นหลังบางของยัยนั้นี่สั่นเทาระริกระริก

   " ตามมาด้วยล่ะ การิสา เธอเป็นตัวหลักสำคัญในเหตุการณ์นี้นะ"

_____ภายในห้องฝ่ายปกครอง____

ภายในห้องฝ่ายปกครองดูเงียบทั้งยังเเอร์เย็นๆนั้นอีกทำให้ผมสั่นไปทั้งตัว

 ' ไม่น่าทำแบบนั้นเลย..โธ่ตายๆๆ' ทันใดนั้นเเม่ของผมกับเเม่เเละพ่อของการิสาก็เดินเข้าาใน่าทางเคร่งเครียดตามมาด้วยร่างบางของการิสาที่เคลื่อนกายเข้ามา

"มากันครบเเล้วนะทุกคน"

ครูกล่าวขึ้นบ

" คือว่าอย่างนี้นะครับบลาๆๆๆๆๆๆ"

"ตายจริง" เเม่ของการิสามองมาทางผมตามด้วยเเม่ที่ไม่กล้าสู้หน้าใคร

"เเล้ว..จะจัดการกับลูกดิฉันยังไงเหรอค่ะ" เเม่กล่าว

"คงต้องพักการเรียนของทั้งสองคนนะครับ"

'สะงั้น..'

"ครูค่ะ.." เสียงของการิสาเเผ่วเบาขึ้นเเละเผยยิ้มตามมา

"หืม.."

"ขอตัว..ฮึก..กลับก่อน..ได้ไหมค่ะ" การิสาที่สะอื้นกับการร้องไห้ถามครูมือข้างนึงกอดเเขนเอาไว้

"คะ..เชิญเลย"

"เเล้วหยุดกี่วันเหรอค่ะ"เเม่ของผมถาม

"น่าจะอาทิตย์นึงนะค่ะ"

"คะ ขอบพระคุณมากค่ะ" เเม่ลุกขึ้นก่อนชายตามองผมด้วยความหงุดหงิดปนความอายของผู้เป็นเเม่

   หลังจากวันนั้นหนึ่งวันภายในใจของผมเริ่มกระวนกระวายร้อนร้นอยากเจอการิสาใจจะขาดเเต่

กลัวการิสาจะไม่อยากพบหน้าเราเสียนี้สิ

'เราควรไปขอโทษไม่น้าาาา'

'หรือยัยนั้นไม่อยากคุยกับเราล่ะเนี่ย'

ผมหยุดคิดอะไรเเละตัดสินใจที่จะไปหาการิสาที่บ้าน

"เฮ้ย!!การิสาาา อยู่ป่าว"

"......"

"เฮ้ยยย!การิสาาา-"

"น้องสาไม่อยู่บ้านหรอกคับ ไม่ราบว่าอยากฝากอะไรถามน้องเค้าไหมคับ?"

ชายเเปลกน้าที่พบไม่รู้จักออกมาต้อนรับหน้าบ้าน ผิวพรรณหน้าตาดีเสียจนเราตกต่ำลปเลย

"เอ่อ ใครเหรอคับ..?"

ผมถามซึ่งๆหน้า

"อ่อ..พี่เป็นลูกพี่ลูกน้องของน้องสาน่ะคับ เเม่น้องสาบอกให้พี่มาดูเเลน้องเค้านะคับ"

"อ่อคับๆ"

"ว่าเเต่..น้องนี้ใช่คนที่เเกล้งน้องสาป่ะคับ"

'เชี้ยยย เเม่งรู้ได้ไงว่ะขนาดลูกพี่ลูกน้องยังรู้เเล้วปู่ ย่า ทวด คงรู้กันหมดล่ะเนี่ย'

" ไม่ใช่หรอกครับ55"

"ตกใจหมดเลยพี่นึกว่าใช่ เพราะถ้าพี่เจอตัวจริงหมอนั้นคงโดนต่อยกระเด็นไปล่ะ"

ใบหน้าเเหลมคมตึงหน้ามืดลงดูครึกครึม

"หะหะ นั้นสินะคับ คนนั้นเนี่ยเเย่จริงๆเลย"

'เป็นเรื่องงงล่ะ สัสสสสสคับ!'

"ไปล่ะนะคับ"

"คับ"

__________________________________________________________