แสบนัก จับมารักซะเลย

     กรี๊ดดดดดดดดดด!
 "ใครว่ะ มาแหกปากอะไรแถวนี้"ไม่ใช่ผีสินะ งันดีไปแต่นี้มันห้องฉันนะ!
"นายเป็นใครห๊ะมาอยู่องฉันได้ไง!"ฉันพูดก่อนจะหาสวิตช์ไฟ แสงจากไฟสว่างขึ้นทำให้ฉันใบหน้าอีกฝ่าย หล่อ><ตาคม จมูกโด่ง.ปากน่ากิ๊นน่ากิน
มันใช่เวลาไหมยัยซันนี่
"อ๋อหรือว่าเธอจะเป็นพวกจับผู้ชาย"หมอนั้นทำหน้าเจ้าเล่ห์
"นายว่าใครย่ะฉันไม่ต่ำแบบนั้นหรอกย่ะ"ฉันว่ากลับแบบอารมณ์เสีย หลงตัวเองที่สุด
"มันก็ไม่แน่"หมอนั้นเดินเข้ามาจนฉันต้องถอยหลังติดผนัง
"จะทำอะไรน่ะ!นายโรงจิต!"หมอนั้นก้มหน้ามาใกล้ๆทำให้หัวใจฉันเต้นแรงจนทบระเบิด
"มีผู้หญิงมาเสนอ ก็จะสนองไง"หมอนั้นพูดยิ้มๆ
เพียะ เพียะ
"นี้เธอ!กล้าดียังไงมาตบฉัน!"หมอนั้นจับข้อมือแรงจนแทบร้องไห้
"ฉันเจ็บ! ปล่อยฉัน!"ฉันพยายามบิดข้อมือตัวเองออกจากมือใหญ่
"คิดว่าฉันจะให้เธอจบฟรีๆหรอ"หมอนั้นทำหน้าโหด
"ไอ้บ้า ปละ อุ๊บ"จูบหมอนั้นจูบฉัน อ้ายยย!กล้าดียังไง!ฉันกระทืบเท้าหมอนั้น และผลักออกสุดแรงทำให้หมอนั้นเซเล็กน้อยฉันวิ่งออกนอกห้อง ไอ้พี่บ้าวันนี้มีเคลีย!!!!!
ฉันทุบห้องพี่ชายอย่างบ้าคลั่งจนคนอยู่ด้านในต้องรีบออกมา
"มีอะไรหรอซันนี่"พี่ชายถามแบบงง
"ไอ้ที่อยู่ซันนี่คือใคร!"ฉันถามไปอย่างโมโห
"อ้อ ซันนี่ไปรองที่ห้องรับรองเดี๋ยวพี่ตามไป"ฉันไปตามที่พี่ชายบอก ฉันมีพี่สองคนชื่อพี่ เคน กับพี่ กันต์ ที่กันต์อยู่ที่ อังกฤษ ทำธุรกิจช่วยพ่อส่วนที่เคนอยู่ม.6 เป็นพี่ฉันสองปี ที่พี่ฉันไม่ไปอยู่อเมริกาด้วยกันเพราะที่บอกว่าไม่อยากทิ้งบ้านแม่ไป เฮ้อ~
"ซันนี่"เสียงพี่เคนทำให้ฉันหันไปมอง "ไอ้โรคจิต!!"ฉันชี้หน้าคนที่ตามที่เคนมา
"ซันนี่!"พี่เคนหันมาดุให้สองคนนั้นเดินมานั่ง"นี่ บอลเพื่อนพี่ ส่วนนี้ซันนี่น้องสาวฉัน"พี่เคนพูดหมอนั้นทำหน้าแปลกใจ 
"ไอ้โรคจิต"ฉันพูดอย่างไม่สนใจ
"ซันนี่!"พี่เคนหันมาดุ
"พี่เปลี่ยนห้องซันนี่ทำไม"ฉันหันไปถาม
"ก็ไอ้บอลมาอยู่ที่ก็เลยย้ายห้องซันนี่เป็นห้องตรงข้าม"
"ทำไมต้องเปลี่ยนด้วยล่ะ!"ฉันหันไปพูด
"ซันนี่ ก็ห้องนั้นมันดีสุดแถมไม่มีคนอยู่พี่ด้วย"พี่เคนหันมาอธิบาย
"ไม่งันซันนี่จะไปคุยด้วย"
"เอาแต่ใจ"เสียงพูดเบาๆแต่ฉันได้ยินชัดเลย ชิฉันเดินไปที่ห้องเหนื่อยมาทั้งวันหวังว่าพรุ่งนี้คงจะมีแต่สิ่งดีๆนะ