แสบนัก จับมารักซะเลย

          สหรัฐอเมริกา
 
 
 
     เสียรถสปอร์ตหรูแล่นเข้ามายันลานบ้านด้วยความเร็วก่อนนะหยุดลงร่างเล็กรีบลงจากรถก่อนจะวิ่งเข้าไปในตัวบ้านอย่างรีบร้อนผมยาวสลวยปลิวตามแรงลมที่ปะทะทำให้ร่างนั้นดูดีราวภาพแกะสลักที่ถูกสร้างมาอย่างดี
"พ่อ ขาาาาาา"ร่างเล็กวิ่งเข้าห้องรับแขกไปหาผู้เป็นพ่อที่นั่งรอสักพักแล้ว
"ว่าไงตัวแสบจะมาอ้อนอ่ะไรพ่อหรอ หืมม"มือใหญ้รูบหัวร่างเล็กอย่างเอ็นดู
"พ่ออ่ะรู้ทันซันนี่ตลอด"ร่างเล็กทำท้างอนก่อนจะหันไปกอดผู้เป็นพ่อเช่นเดิม
"ซันนี่อยากไปหาพี่ชายยยย"
"ทำไรล่ะ"ผู้เป็นพ่อหันมาถามด้วยความแปลกใจ"ร้อยวันพันปีบ่นว่าที่นั่นร้อน"
"พ่อค่ะซันนี่ไม่ได้เจอพี่ตั้งสองปีล้วนะซันนี่คิดถึงพี่"ร่างเล็กยังคงออดอ้อนผู้เป็นพ่อ
"เฮ้อ~ก็ได้ๆพ่อ อนุญาต"ผู้เป็นพ่อพูดออกมาแบบเหนื่อยๆใจตั้งแต่ที่แม่ของซันนี่เสียซันนี่อายุเพียง ห้าขวบเศษเลยทำให้พวกพ่อและพี่ตามใจทุกอย่าง
"เย้~ซันนี่ไปเตรียมของก่อนนะค่ะรักพ่อที่สุดเลยค่ะราตรีสวัสดิ์ค่ะ"ร่างบางหอมแก้พ่อก่อนจะวิ่งไปที่ห้องอย่างตื่นเต้น อีกไม่นานคงได้เจอแล้วสินะ คนๆนั้น 
กริ๊งงงง
เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นทำให้ฉันต้องลุกมาปิดอย่างงัวเงีย
"กี่โมงแล้วเนี่ย"ฉันมองนาฬิกาแล้วต้องตาโต
"ว้าย!!!เจ็ดโมงเครื่องบินออก เก้าโมงจะทันไหมเนี่ย!"ฉันรีบอาบน้ำแต่ตัวและรีบขนกระเป๋าสามใบลงบันไดมาอย่างทุลักทุเล "พวกคนใช้หายไปไหนกันหมดนะไม่มาช่วยถือของเลยมันน่าโมโหนัก"
"มาแล้วหรอทานอะไรก่อนไหมลูกกว่าเครื่องจะออกอีกตั้งชั่วโมง"ฉันหันไปมองพ่อแล้วเดินไปหาท่าน
"ไม่ดีกว่าค่ะพ่อเดี๋ยวตกเครื่องเอา"ฉันหันไปยิ้มให้พ่อคงจะไม่ได้เจอนั้นอีกนานเหมือนมันจะเป็นแบบนั้น"พ่อค่ะดูแลตัวเองดีๆนะค่ะทานข้าวให้ตรงเวลาทานยาตามที่หมอสั่งด้วยนะค่ะ"
"พ่อแข็งแรงจะตายไปคงไม่ตายง่ายๆหนอกลูกไปเถอะดูเเลตัวเองด้วยนะลูก"ฉันนั่งกอดพ่อสักพักก่อนนะกล่าวลาแล้วเดินขึ้นรถให้คนไปส่งที่สนามบิน
 
ประเทศไทย
 
  ถึงแล้วนั่งจนรากแทบงอกเลยฉันไม่ค่อยชอบอากาศร้อนๆแบบนี้เลยมันทำให้หงุดหงิด ดีนะที่มาถึงตอนเย็นๆเลยไม่ร้อนมาก อันที่จริงฉันไม่ได้บอกพี่ชายว่าจะมาว่าจะมาเซอร์ไพรซ์แต่ต้อนนี้ฉันคงต้องหารถแท็กซี่ไปบ้านพี่ก่อน
20:30
นี้มันวันซวยอะไรทำไมประเทศไทยมันเปลี่ยนไปขนาดนี้ทำเอาฉันหลงทางตั้งนาน ในที่สุดก็มาถึงตรงหน้าฉันคือบ้านหรือคฤหาสน์เพราะมันใหญ่มากแต่ถึงยังไงก็เล็กกว่าที่อเมริกาอยู่ดีแต่ชังเถอะฉันกดกริ่งหน้าบ้านมีชายชุดดำหน้าโหดวิ่งออมมาเปิดประตูฉันจะถูกฆ่าไหมเนี่ย>_<!
"มาหาใครแม่หนู"เสียงพี่แกแบบว่าน่ารักอ่ะ ประชดย่ะน่ากลัวซะไม่มี
"ฉัน คุณหนู ซันนี่ วินเตอร์ จะเข้าบ้านได้ยัง "ฉันพูดอย่างหงุดหงิด
"คะ คุณหนู"อย่าอ้ามาสิแมลงเข้าไปวางไข่กับเต็วแล้วนะนั้น-_-
"ไม่ต้องพูดมาเลยยกของไปเก็บด้วยนะ"ฉันพูดก่อนจะเดินเข้าไปในบ้าน"ทำไมทางมายาวจังใครให้สร้างใหญ่ขนาดนี้เนี่ยจะเปิดสวนสัตว์หรือไงนะ"ฉันเดินบ่นมาตลอดทาง จนเริ่มเข้าใกล้ตัวบ้านถึงได้ยินเสียงเพลงที่ดังขึ้นเรื่อยๆและรถหลายคันที่เรียงรายทั้ง จักรยานยนต์ รถยนต์เต็มไปหมดนี่พี่ชายชวนเพื่อนมาจัดงานบ้าบอไรอีกเนี่ยบ้านต้องรกแน่ๆเลยเฮ้อ~คงเป็นฉันสินะที่ตามเก็บกวาด
ฉันยืนทำใจอยู่หน้าประตูสักพักก่อนจะผลักเข้าไปเสียงเพลงที่ดังแสบไปยันแก้วหูและภาพหนุ่มสาวกำลังเต้นกันอย่างเมามันจนคนมาใหม่แถบจะบ้าตาย
"นี้มันอะไรกันนนนนน!!!!!!!!!!!!"เสียงฉันตะโกนอย่างดังทำให้ทุกอย่างหยุดการเคลื่อนไหวเสียงเพลงดับทั้นทีทำให้ฉันกลายเป็นจุดสนใจขึ้นมา
มันน่านักพี่ชายนะพี่ชาย
"เฮ้ย!เกิดไรขึ้นว่ะปิดเพลงทำซากอะไร"เสียงตะโกนที่คุ้นเคยดังออกมาจากด้านใน
"มีผู้หญิงมาพี่ อยู่ๆก็มาตะโกนว่ะ"
"ไหนๆใครกล้ามารบกวนเวลาแห่งความสุขว่ะ"ชายหนุ่มผมยุ่งเดินออกมาฉันยอมรับเลยว่าพี่หล่อสุดๆเลยถ้าไม่ใช่พี่จับมาเป็นแฟนล่ะ
"มาหาใครสาวน้อย"พี่ชายทำหน้ากระล่อนใส่ฉัน
"แหมๆจำกันไม่ได้หรอห๊ะ!"
ตุบ
ผัวะ
ผลัก
"โอ้ย!! พอแล้วยัยตัวแสบ "พี่ชายทำท้ายอมแพ้
"คาวนี้รู้ยังว่าใครมาาาา"ฉันบิดหูพี่ชายแล้วดึกขึ้นมา
"โอ้ยๆๆๆๆ จะ จำได้แล้วจ้า"พี่ชายทำหน้าอยากร้องไห้คนที่อยู่ในงานต่างสงสัยว่าฉันคือใครและพยายามเข้ามาช่วยแต่ก็โดนการ์ดกันไว้
"งันดีตามมาคุยกันเลย"ฉันดึงหูพี่เดินตามฉันมา
"ซันนี่พี่เจ็บปล่อยก่อนน้าาาาา"พี่ชายทำท้าออดอ้อนแต่ไม่เข้ากับหน้าตาเท่าไร-*-ฉันเลยปล่อย
"สนุกต่อเลยเว้ย!"พี่ชายตะโกนบอกก่อนที่ทุกอย่างจะกลับไปสภาพเดิม เราเดินมาที่ห้องรับรองเล็กฉันนั่งบนโซฟาตรงข้ามกับพี่ชาย
"ซันนี่มาทำไมไม่บอกพี่"
"ก็ว่าจะมาเซอร์ไพรซ์แต่ซันนี่กลับเซอร์ไพรซ์เองซันี่"ฉันทำหน้าหงิก
"โถ่ก็ใครจะไปรู้ล่ะว่าซันนี่จะมา"
"เอาเถอะซันนี่จะไปนอนแล้วเหนื่อย"ฉันลุกขึ้นและเดินไปที่ห้องตังเอง
แกร็ก
ทำไมประตูไม่ได้ล็อกนะ ฉันเดินเข้าห้องและเห็นเงาดำๆ หรือว่าจะเป็น
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!

สวัสดีค่ะ แต่งสดคำผิดอาจเยอะ ไม่ได้แต่งนานแล้วด้วยถ้ามีอะไรไม่ดีหรือควรแก้ไขบอกด้วยนะค่ะ  ขอบคุณที่
กรุณาเข้ามาอ่านค่ะ