ยากูซ่าแพ้ใจยัยตัวร้าย

ฉันลืมตาขึ้นมารู้สึกแสบตาจัง เพราะเมื่อวานแน่ๆที่ร้องไห้ฉันลุกจากที่นอนเพื่อไปดูหน้าตาที่กระจกแล้วก็ปรากฏว่าตาฉัน
อ๊าาาาาาาาาาาายยยยยยย
ปัง ปัง ปัง
"คุณหนูค่ะ เป็นอะไรค่ะ"
พี่ไข่หวานและป้าดาร์ร้องเรียกฉันด้วยความเป็นห่วงและตกใจ ฉันวิ่งไปบอกพี่ไข่หวานและป้าดาร์ว่า
"ป่าวค่ะ แค่ตกใจ(แพนด้า)อะไรนิดหน่อยค่ะ"
ฉันบอกกับไปพี่ไข่หวานเลยพูดว่า
"ค่ะๆรีบลงมารับประทานอาหารเช้าน่ะค่ะ"
"คร๊าๆ"
ฉันรีบเข้าห้องน้ำไปแต่งหน้ารอยร้องไห้อย่างมิดชิด แล้วก็ลงไปรับประทานอาหารเช้าอย่างปกติ ป้าดาร์ก็ทักขึ้นถาม
"เป็นไรรึป่าวค่ะ คุณหนูดูสีหน้าจะเป็นไข้หรือตกใจอะไรอยู่ในห้องหรอค่ะ"
ป้าดาร์ถามด้วยความเป็นห่วง
"เปล่าค่ะ แค่นอนไม่พอค่ะ^^''
ฉันตอบแล้วยิ้มให้
"ไปโรงเรียนไหว หรอค่ะ"
พี่ไข่หวานถามขึ้นด้วยความกังวลว่าฉันจะเป็นลมกลางห้องเรียนไหม- -*
"สบายมากค่ะ แค่นี้เอง^^"
ฉันเดินไปขึ้นรถแล้วคนขับก็ออกรถทันทีพอถึงโรงเรียนก็เจอตัวมหาภัยที่ไม่อยากเจอเลย เฮ้อๆจะจองเวรกันถึงไหนน่ะ- -เอ่อ พร้อมกับสาวๆที่รุมขอจับมือทั้งกรี๊ดทำเหมือนเป็นดาราชื่อดังมาจากหนังชื่อดังรึไงน่ะ แล้วนายไนน์ก็ยิ้มให้พร้อมแจกเบอร์เสือผู้หญิงชัวร์ๆ! เลวแบบนี้แหละนิสัยยากูซ่า ชัวร์ๆ! หึหึๆเดียวก็ได้รู้สึก แล้วฉันก็เดินผ่านไปแล้วก็โดนไอ้บ้าไนน์จับแขนไว้แล้ว ดึง/ลาก ให้มาหา เอ่อ ทำเหมือนฉันเป็นสัตว์ให้ลากว่างั้น- -* ฉันมองหน้านายไนน์แล้วถามว่า
"มีไรมิทราบ ไอ้ทุเรศ!"
ฉันขึ้นเสียงใส่นายไนน์ พวกผู้หญิงที่อยู่ใกล้ๆต่างพากันนินทาฉันกันใหญ่ในที่สุดชวิตอันสงบสุขของฉันมันก็จบลงเพราะไอ้บ้านี่!
"เปล่า แค่จะบอกว่า รักน่ะ ฉันจะบอกรักเธอทุกวันจนกว่าเธอจะยอมมาเป็นของฉัน"
อ่ะ....ไอ้หน้าด้าน!หน้าไม่อาย!
อ๊าาาายยยย กรี๊ดดดดดด
ผู้หญิงมากมายพอได้ยินไอ้บ้าพูดต่างพากันกรี๊ดหนวกหูชิบ
"หรอ งั้นก็ปล่อยมือด้วย ไอ้หน้าไม่อาย"
ฉันเกลียดและก็แค้น!และแล้วนายไนน์ก็ปล่อยมือฉัน น่าขยะแขยงไม่รู้มืออย่างงี้มีเลือดที่ตายเพราะนายนี้มารึยัง- -(เวอร์ไป)
วันนี้เมมี่ไม่มาเรียนฉันเลยต้องอยู่คนเดียวไปด้วยคำนินทาของพวกอิฉฉา เชิญ ด่าให้พอใจ- -
ณ 12:30
ไม่มีเมมี่ก็รู้สึกไม่มีกระจิตกระใจจะกินอะไรเลยหรือจะบอกตรงๆว่าเหงาดีน่ะออกห่างอยู่คนเดียวลองบางดีกว่าเอาแต่ให้เมมี่คอยอยู่มีหวังไม่เพิ่งตัวเองพอดี
"ว๊าาาววว เจอเธอแบบี้เราคงจะเป็นเนื้อคู่กันเนะ^^"
อ่ะ...เนื้อคู่ เมื่อไรนายไนน์จะเข้าใจความหมายสักทีน่ะ อยากบอกให้รู้จังว่ารำคาญแค่ไหนเกลียดแค่ไหน
"เนื้อคู่ ฮึๆไปไกลๆฉันอยากอยู่นเดียว!"
ฉันบอกตาไนน์นั้น แต่กับนั่งลงฉันบอกให้ไปไกลๆน่ะ ไม่ใช้ให้มานั่งชิดเข้าใจความหมายป่ะนายนี่!
'หัวหน้า พวกโอมาชิมันบุกมาคฤหาสน์แล้วตามหาหัวหน้าครับ"
ฮึๆยากูซ่า ที่ไม่โหดร้ายมันก็โหดร้ายเท่ากันนั้นแหละ
"ว่าไงน่ะ บุกมาถึงถิ่นเลยหรอ ฮึๆกล้าดีนี้ ไอ้บอยเตรียมคนที่อยู่ที่นี่ให้ไปคฤหาสน์ของเรากัน ฮึๆ"
ฉันมองไนน์และคนที่ชื่อบอย กำลังสนุกที่พวกศัตรูเข้ามาถึงถิ่น แต่ อ่ะ โอมาชิที่โดนรอบวางระเิบดนิ แล้วทำไมมาคฤหาสน์ของนายไนน์ละหรือว่านายไนน์เป็นคนไปว่างระเบิดกันน่ะ 
"ฉันไปก่อนน่ะ มีนา"
ฉันกำลังคิดเรื่องวางระเบิดอยู่ นายไนน์ก็หันหน้ามาบอก
"เชิญ ตามสบาย"
เกลียดจัง พวกยากูซ่า!ต้องตายให้หมด