ยากูซ่าแพ้ใจยัยตัวร้าย
3.3
เขียนโดย Warunya
วันที่ 13 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 12.38 น.
5 ตอน
0 วิจารณ์
8,276 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 13 มีนาคม พ.ศ. 2558 13.11 น. โดย เจ้าของนิยาย
4) ความรำคาญและเกลียด
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความพลั้วววววววววว
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด
โอ้ยยยยยยยยย
"เธอต้อยฉันทำไมเนีย"
ยังมีหน้ามาถาม- -* ไอ้บ้าเอ้ย
"ขอปฏิเสธ ละกันน่ะ"
คนที่เพิ่งเจอกันแล้วมาบอกรักคงสติไม่ดีไม่น่าป๊อบในหมู่ผู้หญิงเลย ถึงน่าตาดีแค่ไหนก็ตามแต่ฉันเกลียดพวกแบบนี้
"เมมี่ เราไปกันเถอะ"
ฉันลากยัยเมมี่ให้ตามมายัยเมมี่ก็ตามมาโดยดี และมีเสียงเรียกของนายไนน์ที่คอยเรียกแล้วก็ค่อยๆหายไป ไอ้บ้านี้น่าอัดจริงๆเลยน๊า
"มีนา ทำไมเธอไปต้อยหน้าพี่ไนน์ละหน้าอันหล่อเสียหมด "
ยัยเมมี่หันมาคุยกับฉัน หล่องั้นหรอ ก็หล่อจริงๆแหละแต่ฉันไม่ชอบผู้ชายนิสัยแบบนี้ ที่จริงมันน่าจะอีกสักหมัด
"แหว่ๆโคตรทุเรศอ่ะดิ แหว่ๆอย่าพูดถึงเลย"
เมมี่พยักหน้ารับแล้วก็เงียบแล้วไปช่วยกันทำรายงานวิชาเคมีที่คุณครูสั่งไว้ พอพักเที่ยงเราก็ลงมากินของง่ายๆเราจะนั่งอยู่ข้างหลังสุดของโรงอาหารเป็นที่ประจำของเราเพราะไม่ค่อยมีคนมาเงียบสงบดี
"นี่ เธอแสบมากเลยน่ะ ที่ต้อยหน้าอันหล่อของฉัน!"
หืม?เสียงหมาที่ไหน
"หรอ นายมันทุเรศเอง"
ฉันตอบอย่างหน้าตายแล้วกินข้าวไปด้วย
"นี่ ฉันชอบเธอน่ะ"
ยี้ๆเลียนกินข้าวจะไม่ลงแล้วน่ะ ผู้ชายอะไรน่ารังเกียจแล้วยังหน้าด้านมาบอกชอบอีก เกลียดรอยยิ้มแบบนั้นรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความเสแสร้ง หึหึๆอยากเล่นแบบนี้หรอ!
"ไปไกลๆไอ้ทุเรศน่ารังเกียจ!"
ฉันมองไปที่ไนน์ที่ทำแววตาเจ็บ หึหึๆ แววตาแบบนั้นก็คงเสแสร้งแน่ๆ!อยากมายุ่งกับฉันดีนักไอ้บ้า เมมี่ทำท่าจะมาห้ามฉันแต่ฉันหันหน้าไปด้วยส่งสายตาว่า.ห้ามยุ่ง ถ้ายุ่งมีเจ็บ.ยัยเมมี่เลยได้แต่เงียบ
"ทำไม เธอถึงเกลียดฉันนักน่ะ ฉันไปทำอะไรเธอรึไง"
อยู่ๆนายไนน์ก็ถามด้วยสายตาเศร้าๆ
"ฉันเกลียดพวกเพลย์บอยแล้วก็พวกยากูซ่า!จบมั้ย!"
ฉันบอกไนน์ไป และแล้วไนน์ก็ทักขึ้น
"ถึงฉันจะเป็นยากูซ่า แต่ไม่ใช้พวกโหดร้ายอย่างเธอคิด แล้วฉันก็ไม่ได้เพลย์บอย"
ไนน์ตอบฉัน งั้นหรอ หึหึๆฉันจะเชื่อได้ไงในเมื่อ ที่ฉันเห็นประจำคือความโหดร้าย
"งั้นหรอ ฮึๆ เมมี่ไปกันเถอะ"
ฉันหันไปบอกยัยเมมี่
"จ๊ะๆ"
ณ เวลา 15:30
ฉันเดินมาส่งเมมี่พร้อมเห็นพี่ตาร์แฟนเมมี่มารับดีจังน่ะ มีคนที่เรารักมารับมาส่งพี่ตาร์ก็ใจดี ฉันก็เคยมีคนที่ฉันรักแล้วก็รักมากแต่เขาคนนั้นสาบสูญไปแล้วตั้งแต่ฉันอยู่ ม.ต้น เขาโดนแก๊งยากูซ่าฆ่าตายต่อหน้าต่อตาฉันที่กำลังวิ่งมาหาฉัน ตอนนั้นฉันไม่ได้เย็นช้าและร้ายแบบนี้หรอก ฉันจะแก้แค้นยากูซ่ากลุ่มนั้นให้ได้!และแล้วคนขับรถก็มารับพอดีพอคนขับรถมาส่งถึงคฤหาสน์ฉันก็ตรงไปที่ห้องเพื่ออาบน้ำแล้วลงไปกินข้าว แล้วฉันก็คิดถึงสิ่งที่นายไนน์เคยพูด
...ถึงฉันจะเป็นยากูซ่า แต่ไม่ใช้พวกโหดร้ายอย่างเธอคิด...
มันเหมือนกับเขาคนนั้น แต่ยังไงฉันก็ไม่รู้สึกรักนายไนน์เลย เพราะใจขอกฉันอยู่กับเขาคนนั้น
แป๊ะ แป๊ะ แป๊ะ
"ฮือๆฉันคิดถึงนาย และยังตัดใจจากนายไม่ได้เลย ฮืออออ"
แล้วฉันก็เผลอหลับไป
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด
โอ้ยยยยยยยยย
"เธอต้อยฉันทำไมเนีย"
ยังมีหน้ามาถาม- -* ไอ้บ้าเอ้ย
"ขอปฏิเสธ ละกันน่ะ"
คนที่เพิ่งเจอกันแล้วมาบอกรักคงสติไม่ดีไม่น่าป๊อบในหมู่ผู้หญิงเลย ถึงน่าตาดีแค่ไหนก็ตามแต่ฉันเกลียดพวกแบบนี้
"เมมี่ เราไปกันเถอะ"
ฉันลากยัยเมมี่ให้ตามมายัยเมมี่ก็ตามมาโดยดี และมีเสียงเรียกของนายไนน์ที่คอยเรียกแล้วก็ค่อยๆหายไป ไอ้บ้านี้น่าอัดจริงๆเลยน๊า
"มีนา ทำไมเธอไปต้อยหน้าพี่ไนน์ละหน้าอันหล่อเสียหมด "
ยัยเมมี่หันมาคุยกับฉัน หล่องั้นหรอ ก็หล่อจริงๆแหละแต่ฉันไม่ชอบผู้ชายนิสัยแบบนี้ ที่จริงมันน่าจะอีกสักหมัด
"แหว่ๆโคตรทุเรศอ่ะดิ แหว่ๆอย่าพูดถึงเลย"
เมมี่พยักหน้ารับแล้วก็เงียบแล้วไปช่วยกันทำรายงานวิชาเคมีที่คุณครูสั่งไว้ พอพักเที่ยงเราก็ลงมากินของง่ายๆเราจะนั่งอยู่ข้างหลังสุดของโรงอาหารเป็นที่ประจำของเราเพราะไม่ค่อยมีคนมาเงียบสงบดี
"นี่ เธอแสบมากเลยน่ะ ที่ต้อยหน้าอันหล่อของฉัน!"
หืม?เสียงหมาที่ไหน
"หรอ นายมันทุเรศเอง"
ฉันตอบอย่างหน้าตายแล้วกินข้าวไปด้วย
"นี่ ฉันชอบเธอน่ะ"
ยี้ๆเลียนกินข้าวจะไม่ลงแล้วน่ะ ผู้ชายอะไรน่ารังเกียจแล้วยังหน้าด้านมาบอกชอบอีก เกลียดรอยยิ้มแบบนั้นรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความเสแสร้ง หึหึๆอยากเล่นแบบนี้หรอ!
"ไปไกลๆไอ้ทุเรศน่ารังเกียจ!"
ฉันมองไปที่ไนน์ที่ทำแววตาเจ็บ หึหึๆ แววตาแบบนั้นก็คงเสแสร้งแน่ๆ!อยากมายุ่งกับฉันดีนักไอ้บ้า เมมี่ทำท่าจะมาห้ามฉันแต่ฉันหันหน้าไปด้วยส่งสายตาว่า.ห้ามยุ่ง ถ้ายุ่งมีเจ็บ.ยัยเมมี่เลยได้แต่เงียบ
"ทำไม เธอถึงเกลียดฉันนักน่ะ ฉันไปทำอะไรเธอรึไง"
อยู่ๆนายไนน์ก็ถามด้วยสายตาเศร้าๆ
"ฉันเกลียดพวกเพลย์บอยแล้วก็พวกยากูซ่า!จบมั้ย!"
ฉันบอกไนน์ไป และแล้วไนน์ก็ทักขึ้น
"ถึงฉันจะเป็นยากูซ่า แต่ไม่ใช้พวกโหดร้ายอย่างเธอคิด แล้วฉันก็ไม่ได้เพลย์บอย"
ไนน์ตอบฉัน งั้นหรอ หึหึๆฉันจะเชื่อได้ไงในเมื่อ ที่ฉันเห็นประจำคือความโหดร้าย
"งั้นหรอ ฮึๆ เมมี่ไปกันเถอะ"
ฉันหันไปบอกยัยเมมี่
"จ๊ะๆ"
ณ เวลา 15:30
ฉันเดินมาส่งเมมี่พร้อมเห็นพี่ตาร์แฟนเมมี่มารับดีจังน่ะ มีคนที่เรารักมารับมาส่งพี่ตาร์ก็ใจดี ฉันก็เคยมีคนที่ฉันรักแล้วก็รักมากแต่เขาคนนั้นสาบสูญไปแล้วตั้งแต่ฉันอยู่ ม.ต้น เขาโดนแก๊งยากูซ่าฆ่าตายต่อหน้าต่อตาฉันที่กำลังวิ่งมาหาฉัน ตอนนั้นฉันไม่ได้เย็นช้าและร้ายแบบนี้หรอก ฉันจะแก้แค้นยากูซ่ากลุ่มนั้นให้ได้!และแล้วคนขับรถก็มารับพอดีพอคนขับรถมาส่งถึงคฤหาสน์ฉันก็ตรงไปที่ห้องเพื่ออาบน้ำแล้วลงไปกินข้าว แล้วฉันก็คิดถึงสิ่งที่นายไนน์เคยพูด
...ถึงฉันจะเป็นยากูซ่า แต่ไม่ใช้พวกโหดร้ายอย่างเธอคิด...
มันเหมือนกับเขาคนนั้น แต่ยังไงฉันก็ไม่รู้สึกรักนายไนน์เลย เพราะใจขอกฉันอยู่กับเขาคนนั้น
แป๊ะ แป๊ะ แป๊ะ
"ฮือๆฉันคิดถึงนาย และยังตัดใจจากนายไม่ได้เลย ฮืออออ"
แล้วฉันก็เผลอหลับไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ