ไกลกี่ไมล์หัวใจฉันยังไปถึง.

จ๊ะเอ๋!!! สวัสดีค้ะ ยังจํากันได้มั้ยเอ่ยย เเหมมม เรานี่ก็เล่นหายไปเป็นรอาทิตย์เล๊ยยย
มาๆเรามต่อกันเถอะ กับตอนรักครั้งใหม่ของ มิยู มาๆมาเริ่มกันเลย จ้ะ ..
เวลามันก็ผ่านมาหลายเดือนเเล้ว ทําไมยังไม่มีคนมาจีบเราสักที น้ะ //โธ่ธธธธธเอ้ยยยก็เราเล่นเลือซะขนาดนั้น5555 เเต่เราก็ยังรอ รอคนๆ นั้นที่จะมาเป็น ความรักครั้งใหม่ของเรา รอ รอตลอด.. ตึ๊ง! ตึ๊ง!! ตึ๊ง!! // เสียงไลค์ดังต่อเนื่องกันมาเลื่อยๆ
 
มิยู: ใครมาถล่มไลค์เนี่ยย // เเบบนี้ต้องลองไปทักทายซะเเล้ว
 
มิยู: สวัสดีค้ะ
 
?: สวัสดี ครับ
 
มิยู: ขอบคุณมากน้ะค่ะ สําหรับไลค์ ว่าเเต่คุณชื่ออะไรหรอค่ะ
 
คาโตะ: ผมชื่อคาโตะครับ เเล้วเธออ่าชื่อรายย
 
มิยู:ฉันชื่อ นานาฮาระมิยูค้ะ เรียกมิยู เฉยๆก็ได้น้ะ
 
คาโตะ: ยินดีที่ได้รู้จักน้ะ มิยูจัง เเห้ะๆ^^!
 
ทั้ง2คนคุยถูกคอกัน ได้สักพักเเล้วคาโตะถามมิยู ประโยคหนึ่งว่า
 
คาโตะ:มิยู จัง เราขอถามอะไรเธอหน่อยน้ะ
 
มิยู: ได้สิ คาโตะ มีอะไรหรอ
 
คาโตะ: คือ.. คือ.. อืมม.. คือมิยูจังมีเเฟนยังครับ
 
มิยู: บ้ะ บ้าหรอ คาโตะ เนี่ยก้ออ -/////-
 
คาโตะ: อื้มๆ มิยูน่ารักน้ะ เราชอบมิยูจัง มิยูช่วยเป็นเเฟนเราได้มั้ย 
 
มิยู:คาโตะ.. // บ้าไปเเล้วเเน่ๆ เฮ้ยยย
 
สักพัก คาโตะได้ส่งสถานะมาขอมิยูขึ้นตัส เพื่อรอการยืนยัน ว่าจะตกลงเป็นเเฟนเขาหรือไม่ เพราะเขามั่นใจเเล้วว่าเขาจีบมิยู สําเร็จเเล้ว
 
คาโตะ: มิยูจังงงง เรามาเป็นเเฟนกันได้มั้ย :33
 
//มิยู บ้าไปเเล้วนาา ฉันยังคุยกับคาโตะยังไม่ถึง ชั่วโมงเลยน้ะเเล้วจะให้เป็นเเฟนหมอนี่ได้ไง ถ้าขืนตั้ง ตัส มั่วๆ ยัยกิกิ ต้องโวยวายเเน่ๆโทษฐานจะคบกับใคร ไม่บอกล่วงหน้า
 
มิยู: ห้ะ? // มิยูหายใจไม่ทั่วท้อง 
 
คาโตะ: ตกลงว่าไง อนาคตของเราอ้ะ?
 
มิยู: เฮ้ยยยเอาจิงอ่อ// เอาน้ะคบก็คบ
 
คาโตะ: งั้นเราเป็นเเฟนกัน น้ะมิยู 
 
มิยู: อื้มตกลง 
 
หลังจากนั้นไม่ถึงกี่นาทีก็มคนมาไลค์ มาคอมเม้นกันเป็นร้อยๆ ทุกๆเม้นคอมเม้นดีๆทั้งนั้น  ว๊ายยยยยย กรี๊ดดดดด!!! เสียงที่ดังจนเเสบเเก้วหูของ กิกิ ดังลั่นบ้าน ว๊ายย ยัยมิยู คบกับเด็ก ไฮสคู K  ดูสิ้ มีคนมาคอมเม้น ทั้งไลค์ เป็นร้อยๆ 2 คนนี้ สงสัยเหมาะกันจิงๆ // กิกิ นั่งจ้องเเละเเอบกรี๊ดเล็กน้อย  ที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ที่บ้านของเธอ
 
ทั้งมิยูเเละคาโตะ คบกับมาได้ เกือบ1สัปดาห์ ทั้ง2 คนคุยกันเเบบไม่เคยเจอหน้ากันสักนิด เเต่ทั้งคู่ก็ส่ง ความรักผ่าน หน้าจอมือถือถึงกันทุกๆวัน จนถึงวันนึ่ง มีเสียง ไลน์ดังขึ้นในมือถือของ มิยู ไลน์.. ไลน์.. ไลน์!!! 
 
?: ว่าไง เเฟนคาโตะ 
 
มิยู: ค้ะ //มิยูตอบเเบบงงๆ เพราะเธอไม่รูว่า คนที่ทักไลน์ของเธอมานั้นเป็นใคร
 
มิเอะ: ฉันชื่อมิเอะ 
 
มิยู: ค้ะ ฉันชื่อ มิยูค้ะ ว่าเเต่คุณเป็นใคร หรอค้ะ?
 
มิเอะ: ฉันเป็นเเฟนเก่าของ คาโตะน่ะ ยินดีที่ได้รู้น้ะ มิยูชื่อเพราะ นิ่
 
ไลน์.. ไลน์.. ไลน์!!! เสียงข้อความ จากคาโตะส่งมา ขนาดที่ มิยูกําลังสนทนากับมิเอะ
 
คาโตะ: มิยูจัง ทานข้าวยัง ครับ คิดถึง มิมาน้ะ เยิ้ปๆ
 
มิยู: ยังไม่ ทานเลยค้ะ โตะ รักเหมือนกันค้ะ ที่รักก
 
คาโตะ:อย่าดื้อ น้ะ อย่าซนด้วย เป็นห่วง
 
มิยู: โตะ มิถามอะไรบางอย่างได้มั้ยค้ะ คนที่ชื่อมิเอะ เนี่ยเเฟนเก่า โตะใช่ มั้ย?
 
คาโตะ: อื้ม ใช่เเต่ เราไม่ได้คุยกันมานานเเล้วน้ะ เเล้าเค้าก็เลิกยุ่งกับผู้หญิงคนนั้นเเล้วด้วย ผมรักคุณเเค่คนเดียวน้ะ ครับ
 
มิยู: ค้ะ มิยู ก็รักเเค่คาโตะคนเดียว
 
ไลน์.. ไลน์.. ไลน์!!!//เสียงไลน์ที่มิเอะส่งมาในมือถือขอเธอดังเเทรกขึ้นมาในขณะที่คุยกับคาโตะ มิยูรู้ว่า เเฟนเก่าขอ คาโตะ ไม่ได้มาดี เเน่้ๆ เธอเลยจําใจ คุยไป เเฟลลี่เเบบโลกสวยไปพรางๆ 
 
มิเอะ: เเหมเงียบเลยน้ะ สาวน้อย ฉันไม่กัดเธอหรอกน้ะ
 
มิยู:ค้ะ!
 
มิเอะ:ว่า คบกับ คาโตะได้ กี่เดือนเเล้วล่ะ
 
มิยู:ก็ไม่รู้สิค้ะ เเต่ที่รู้ก็รักกันดี 555555
 
มิเอะ:อ้าวหรออ จ้ะ555555555
 
มิยู: ต้องการอะไรหรอค้ะ? ถึงลงทุนทั้งกันมาขนาดนี้
 
มิเอะ: เเหม๋ ฉันไม่ได้มาทําอะไรกับเธอหรอกก็เเค่มาอวยพรให้เธอกับคาโตะรักกันนานๆ
 
        ว่าเเต่อาทิตย์หน้ามิยูว่างมั้ย?
 
มิยู:ทําไมหรอค้ะ 
 
มิเอะ:ว่าจะชวน มิยูไปสวนรถไฟ ไคโด หน่อยน้ะ 
 
มิยู:นี่จําเป็นต้องไป หรอค้ะ 5555555 
 
มิเอะ: ก็ว่างั้นเเหละ
 
ไลน์.. ไลน์.. ไลน์!!! //เสียงข้อความไลน์จากคาโตะที่ส่งมาขัดกับ ที่มิยูกําลังสนทนากับมิเอะ
 
คาโตะ:มิยู เป็นไงบ้าง//คาโตะถามด้วยความเป็นห่วง
 
มิยู:คาโตะ คือมิเอะชวน ฉันไป สวนรถไฟไคโคน้ะ 
 
คาโตะ:มิยู ไม่ต้องไป หรอกผมเป็นห่วงคุณน้ะ
 
มิยู:ค้ะ ที่รัก มิรักโตะมาน้ะ 
 
ไลน์.. ไลน์.. ไลน์!!
 
มิเอะ:ว่าไง สาวน้อย ตกลงไปมั้ย ล่ะ หรือกลัว?
 
มิยู:ไม่จําเป็นมั่งค่ะ // มิยูเริ่มถอยเพราะเธอว่าความรักจะผิดหวังเหมือนครั้งที่ผ่านมา
 
มิเอะ:งั้น ฉันก็ขอ ให้เธอทั้ง2คนรักกันนานๆน้ะ เเต่ละวังหมอนั่นล่ะ ระวังเขาหลอกให้เธอรักจนหมดใจเเล้วทิ้งเธอไป หมอนั้นยิ่งเป็นพวก ล้อเล่นกับความรักอยู่ด้วย เด็กอย่างเธอน่ะ ไม่ทันหมอนั่นหรอก เเต่ถ้าเธอยังยืนยันจะรักกับหมอนั่นน่ะ ฉันก็ไม่ ขัดหรอกน้ะ ฉันก็เเค่มาอวยพร ให้รักกันนาๆ
 
มิยู:ขอบคุณค้ะ 
 
ไลน์.. ไลน์.. ไลน์!!!//เสียงข้อความไลน์ที่คาโตะส่งมาหามิยูในขณที่มิยูนํ้าตาซึมเล็กน้อย
 
คาโตะ:มิยูเป็นไบ้าง ok มั้ย ?
 
มิยู:okค้ะ //มิยูพิมพ์ไปพรางๆเพื่อกลบเกลื่อนความเจ็บปวดที่หัวใจ ด้านซ้าย
 
คาโตะ:มิยู คุญสัญากับผมได้มั้ย 
 
มิยู:สัญาอะไร หรอค้ะ
 
คาโตะ: สัญญาอะไรได้มั้ย ถ้าเกิดอะไรขึ้น เราจะ "รักกันตลอดไป"
 
          ได้มั้ยมิยู สัญญาใจ.. :)
 
มิยู:อื้ม.. เราสัญญา..
 
คาโตะ: สัญญาใจเเล้วน้ะ มิ เราจะไม่ทิิ้งกัน ผมจะไม่บอกเลิกคุณก่อน  โตะมิ มิโตะ 2 KP
 
มิยู: อื้ม เราสัญญา// อยู่ๆนํ้าใสๆก็ไหลออกจากตาหัวใจที่ด้านซ้ายของเธอชา ชาไปถึงจิตใจ 
 
เมื่อทั้ง2 คบกับมาได้ระยะสักพัก 5 วันก่อน วันครบ1 Month คาโตะเริ่มไม่สนใจเธอ เริ่มไม่ตอบเเชท ตีตัวออกห่างขึ้นทุกวัน โทรไปก็ไม่รับสาย จากที่คาโตะเคยบอก         Good Night. หน้าตัสของมิยูบ่อยๆ อาทิตย์เเทบไม่มีไม่สนใจ จากที่เคยทักมาบ่อยกับต้องกายเป็นมิยู ทักไปมากกว่า คาโตะเริ่มเฉยชา เย็นชา ตอบบ้างไม่ตอบบ้างไม่จําเป็นก็ไม่ตอบไม่ได้ใส่ใจมิยูสักนิด จนมาถึงวันครบครอบ 1Month
 
มิยู:โตะ เปลี่ยนไปน้ะ รู้ตัวมั้ย//นํ้าตาไหออกจากตาช้า
 
คาโตะ:ยังไงเราก็เหมือนเดิม เราก็รักมิเหมือนน้ะ
 
มิยู:เเล้ววันนี้วันอะไรหรอ จําได้มั้ย?
 
คาโตะ:เอิ่มวัน เสาร์ไง ก็วันที่5ทําไมหรอ //คาโตะเเกล้งมิยู เล็กๆน้อยๆหวังให้เเฟนซํ้วใจเล่น
 
มิยู:อ่อ ก็วันธรรมดา//มิยูเผื่อนยิ้มเล็กน้อยเพราะเธอคงคิดว่า คาโตะคงลืมมันไปสักเเล้ว
 
คาโตะ:โธธธธธธ่ ยัยป๋องงง! ก็ 1 Month งัยย ร้องป้ะเนี่ยย?
 
มิยู:ไอบ้า ! โธธธ๋ //เเม้มิยูจะไม่ชอบให้ใครล้อเล่นกับความรู้สึกเธอง่ายๆเเต่ก็ไม่ฌโกธรที่คาโตะคนที่เธอรักขึ้นมากทุกวัน ล้อเล่นกับความรู้สึกของเธอ
 
คาโตะ: หมูๆ เค้ารัก หมูมากขึ้นทุกวันนะ อยู่กับเค้าไปนานๆน้ะ ขอโทษที่เป็นงี่เง่าตลอดน้ะเเต่เค้าก็สัญญาเค้าจะไม่ไปไหน ช่วยอยู่กับเค้าไปนานๆจนกว่า หมูจะทําได้น้ะ รักมิน้ะครับ
 
มิยู:เค้าก็รักหมาน้ะ รักมากขึ้นทุกวันด้วยน้ะ ช่วยอยู่กับหมูไปนานๆน้ะ  โตะมิ มิโตะ2 KP
 
คาโตะ:ชอบก๊อปป งั้นเค้าไปก่อนน้ะ บ๊ายบายรัก หมูน้ะ เยิ้ปๆ 
 
มิยู:จ้ะ //มิยูรู้สึกว่าทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนไป รู้สึกว่าคาโตะคุยกับเธอน้อยลงมาก เเต่มิยูคิดว่าตัวเองคิดมากเกินไปก้เลยไม่ได้ใส่ใจอะไร
 
เวลาผ่านมาเรื่อยๆ คาโตะก็ยังทําตัวเหมือนเดิม ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง มิยูเเอบร้องไห้คนเดียว ก็ใช่น้ะสิ คนที่ไม่เคยเห็นน่า ได้ยินเเค่เสียง บอกรักก็เเค่ตัวหนังสือ เวลาเปลี่ยนคน็ต้องเปลี่ยนเป็นธรรมดา//มิยู เริ่มทนไม่ไหวกับการกระทําของคาโตะขึ้นทุกวัน
 
มิยู: คาโตะ..
 
คาโตะ:มีอะไรอีกล่ะ
 
มิยู:คาโตะรักมิยูมั้ย..
 
คาโตะ:รักดิ ถ้าไม่รักจะคบกับมาได้หรอ
 
มิยู:นึกว่ามีคนอื่นน่ะ  เเล้วคาโตะ มีคนอื่นอยู่เเล้วใช่มั้ย..
 
คาโตะ:อะไร น่ารําคาญว่ะมิ หยุดเหอะ เป็นเหมือนที่เเล้วอีกกเเระน่าเบื่อน่ารําคาญ จะถามอะไรนักหนา น่าเบื่อว่ะ
 
มิยู: ถ้าเราผิดเราขอโทษ// มิยูพิมพ์ทั้งนํ้าตา..
 
คาโตะ:เลิกๆ ไหวๆ เจ้าชูเกิน
 
มิยู:หมายความว่าไงโตะ? 
 
คาโตะ:ก็เลิกไง 1 เดือนก้อเเละสําหรับเธอน่ะ อ่านภาษาคนไม่รู้เรื่องหรือไง เลิก!
 
มิยู:อืมเลิก//มิยูพิมพ์นํ้าตาที่ไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว
 
อยู่ๆนํ้าใสๆก็ไหลออกจากตาของมิยู  มิยูเจ็บปวดเเละทรมานกับความรักครั้งนี้มากเธอไม่เคยนึกเลยว่าเเค่ตัวหนังสือมันจะทําให้คนเจ็บขนาดนี้มิยูรักเเละเชื่อใจความรักที่คาโตะมีให้เธอมากเเละเธอก็เชื่อมั่นในตัวหนังสือที่เขา ส่งมาให้ตลอดว่ารักเเละจะไม่ทิ้งกันไปไหนจะอยู่ด้วยกันไปนานๆนานเท่าที่จะทําได้ นํ้าตาของมิยูไหลออกไม่หยุด หัวใจของเธอชาไปทั้งดวงเจ็บปวดไปหมด มันเหมือนมีมีดดาบมาปลักตรงใจกลางหัวใจของเธอ เเต่รู้สึกเจ็บเล็กน้อยเเต่ทรมานมาก เธอกั้นหายใจ หัวใจของเธอเจ็บเหมือนที่ไม่เคยเจ็บมาก่อนเหมือนหัวใจของเธอกําลังร้องไห้บอกกับตัวเธอเอง ว่าความรักก็เหมือนช้าง2ตัวที่จูบกัน ตอนจูบงาทั้ง2 ก็เเทงช้างอีกตัวต่างคนต่างเจ็บราวกับความรักมีสุขก็ต้องพร้อมที่จะเจ็บ เป็นธรรมดา เราก็เเค่จํามันเป็นบทเรียน
 
ต้ะๆเเด้นนนนน โห่นิยายฟิคเรื่องนี้ก็ถึงตอนจบเเล้วค่ะท่านผู้อ่านที่เคารพทั้งหลายขอบคุณที่อ่านจบน้ะค้ะ ขอบคุณมากๆค้ะ เเล้วรอติดตามนิยายเรื่องหน้าน้ะค้ะท่านผู้อ่านที่รัก                                                            รักน้ะค้ะโจ็ะๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
จ๊ะเอ๋!!! สวัสดีค้ะ ยังจํากันได้มั้ยเอ่ยย เเหมมม เรานี่ก็เล่นหายไปเป็นรอาทิตย์เล๊ยยย
มาๆเรามาต่อกันเถอะ กับตอนรักครั้งใหม่ของ มิยู มาๆมาเริ่มกันเลย จ้ะ ..
เวลามันก็ผ่านมาหลายเดือนเเล้ว ทําไมยังไม่มีใครมาจีบเราสักที น้ะ //โธ่ธธธธธเอ้ยยยก็เราเล่นเลือกซะขนาดนั้น5555 เเต่เราก็ยังรอ รอคนๆ นั้นที่จะมาเป็น ความรักครั้งใหม่ของเรา รอ รอตลอด.. Facebook ตึ๊ง! ตึ๊ง!! ตึ๊ง!! // เสียงไลค์ดังต่อเนื่องกันมาเลื่อยๆ
มิยู: ใครมาถล่มไลค์เนี่ยย // เเบบนี้ต้องลองไปทักทายซะเเล้ว
มิยู: สวัสดีค้ะ
?: สวัสดี ครับ
มิยู: ขอบคุณมากน้ะค่ะ สําหรับไลค์ ว่าเเต่คุณชื่ออะไรหรอค่ะ
คาโตะ: ผมชื่อคาโตะครับ เเล้วเธออ่าชื่อรายย
มิยู:ฉันชื่อ นานาฮาระมิยูค้ะ เรียกมิยู เฉยๆก็ได้น้ะ
คาโตะ: ยินดีที่ได้รู้จักน้ะ มิยูจัง เเห้ะๆ^^!
ทั้ง2คนคุยถูกคอกัน ได้สักพักเเล้วคาโตะถามมิยู ประโยคหนึ่งว่า
คาโตะ:มิยู จัง เราขอถามอะไรเธอหน่อยน้ะ
มิยู: ได้สิ คาโตะ มีอะไรหรอ
คาโตะ: คือ.. คือ.. อืมม.. คือมิยูจังมีเเฟนยังครับ
มิยู: บ้ะ บ้าหรอ คาโตะ เนี่ยก้ออ -/////-
คาโตะ: อื้มๆ มิยูน่ารักน้ะ เราชอบมิยูจัง มิยูช่วยเป็นเเฟนเราได้มั้ย 
มิยู:คาโตะ.. // บ้าไปเเล้วเเน่ๆ เฮ้ยยย
สักพัก คาโตะได้ส่งสถานะมาขอมิยูขึ้นตัส เพื่อรอการยืนยัน ว่าจะตกลงเป็นเเฟนเขาหรือไม่ เพราะเขามั่นใจเเล้วว่าเขาจีบมิยู สําเร็จเเล้ว
คาโตะ: มิยูจังงงง เรามาเป็นเเฟนกันได้มั้ย :33
//มิยู บ้าไปเเล้วนาา ฉันยังคุยกับคาโตะยังไม่ถึง ชั่วโมงเลยน้ะเเล้วจะให้เป็นเเฟนหมอนี่ได้ไง ถ้าขืนตั้ง ตัส มั่วๆ ยัยกิกิ ต้องโวยวายเเน่ๆโทษฐานจะคบกับใคร ไม่บอกล่วงหน้า
มิยู: ห้ะ? // มิยูหายใจไม่ทั่วท้อง 
คาโตะ: ตกลงว่าไง อนาคตของเราอ้ะ?
มิยู: เฮ้ยยยเอาจิงอ่อ// เอาน้ะคบก็คบ
คาโตะ: งั้นเราเป็นเเฟนกัน น้ะมิยู 
มิยู: อื้มตกลง 
หลังจากนั้นไม่ถึงกี่นาทีก็มคนมาไลค์ มาคอมเม้นกันเป็นร้อยๆ ทุกๆเม้นคอมเม้นดีๆทั้งนั้น  ว๊ายยยยยย กรี๊ดดดดด!!! เสียงที่ดังจนเเสบเเก้วหูของ กิกิ ดังลั่นบ้าน ว๊ายย ยัยมิยู คบกับเด็ก ไฮสคู K  ดูสิ้ มีคนมาคอมเม้น ทั้งไลค์ เป็นร้อยๆ 2 คนนี้ สงสัยเหมาะกันจิงๆ // กิกิ นั่งจ้องเเละเเอบกรี๊ดเล็กน้อย  ที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ที่บ้านของเธอ
ทั้งมิยูเเละคาโตะ คบกับมาได้ เกือบ1สัปดาห์ ทั้ง2 คนคุยกันเเบบไม่เคยเจอหน้ากันสักนิด เเต่ทั้งคู่ก็ส่ง ความรักผ่าน หน้าจอมือถือถึงกันทุกๆวัน จนถึงวันนึ่ง มีเสียง ไลน์ดังขึ้นในมือถือของ มิยู ไลน์.. ไลน์.. ไลน์!!! 
?: ว่าไง เเฟนคาโตะ 
มิยู: ค้ะ //มิยูตอบเเบบงงๆ เพราะเธอไม่รูว่า คนที่ทักไลน์ของเธอมานั้นเป็นใคร
มิเอะ: ฉันชื่อมิเอะ 
มิยู: ค้ะ ฉันชื่อ มิยูค้ะ ว่าเเต่คุณเป็นใคร หรอค้ะ?
มิเอะ: ฉันเป็นเเฟนเก่าของ คาโตะน่ะ ยินดีที่ได้รู้น้ะ มิยูชื่อเพราะ นิ่
ไลน์.. ไลน์.. ไลน์!!! เสียงข้อความ จากคาโตะส่งมา ขนาดที่ มิยูกําลังสนทนากับมิเอะ
คาโตะ: มิยูจัง ทานข้าวยัง ครับ คิดถึง มิมาน้ะ เยิ้ปๆ
มิยู: ยังไม่ ทานเลยค้ะ โตะ รักเหมือนกันค้ะ ที่รักก
คาโตะ:อย่าดื้อ น้ะ อย่าซนด้วย เป็นห่วง
มิยู: โตะ มิถามอะไรบางอย่างได้มั้ยค้ะ คนที่ชื่อมิเอะ เนี่ยเเฟนเก่า โตะใช่ มั้ย?
คาโตะ: อื้ม ใช่เเต่ เราไม่ได้คุยกันมานานเเล้วน้ะ เเล้าเค้าก็เลิกยุ่งกับผู้หญิงคนนั้นเเล้วด้วย ผมรักคุณเเค่คนเดียวน้ะ ครับ
มิยู: ค้ะ มิยู ก็รักเเค่คาโตะคนเดียว
ไลน์.. ไลน์.. ไลน์!!!//เสียงไลน์ที่มิเอะส่งมาในมือถือขอเธอดังเเทรกขึ้นมาในขณะที่คุยกับคาโตะ มิยูรู้ว่า เเฟนเก่าขอ คาโตะ ไม่ได้มาดี เเน่้ๆ เธอเลยจําใจ คุยไป เเฟลลี่เเบบโลกสวยไปพรางๆ 
มิเอะ: เเหมเงียบเลยน้ะ สาวน้อย ฉันไม่กัดเธอหรอกน้ะ
มิยู:ค้ะ!
มิเอะ:ว่า คบกับ คาโตะได้ กี่เดือนเเล้วล่ะ
มิยู:ก็ไม่รู้สิค้ะ เเต่ที่รู้ก็รักกันดี 555555
มิเอะ:อ้าวหรออ จ้ะ555555555
มิยู: ต้องการอะไรหรอค้ะ? ถึงลงทุนทั้งกันมาขนาดนี้
มิเอะ: เเหม๋ ฉันไม่ได้มาทําอะไรกับเธอหรอกก็เเค่มาอวยพรให้เธอกับคาโตะรักกันนานๆ
        ว่าเเต่อาทิตย์หน้ามิยูว่างมั้ย?
มิยู:ทําไมหรอค้ะ 
มิเอะ:ว่าจะชวน มิยูไปสวนรถไฟ ไคโด หน่อยน้ะ 
มิยู:นี่จําเป็นต้องไป หรอค้ะ 5555555 
มิเอะ: ก็ว่างั้นเเหละ
ไลน์.. ไลน์.. ไลน์!!! //เสียงข้อความไลน์จากคาโตะที่ส่งมาขัดกับ ที่มิยูกําลังสนทนากับมิเอะ
คาโตะ:มิยู เป็นไงบ้าง//คาโตะถามด้วยความเป็นห่วง
มิยู:คาโตะ คือมิเอะชวน ฉันไป สวนรถไฟไคโคน้ะ 
คาโตะ:มิยู ไม่ต้องไป หรอกผมเป็นห่วงคุณน้ะ
มิยู:ค้ะ ที่รัก มิรักโตะมาน้ะ 
ไลน์.. ไลน์.. ไลน์!!
มิเอะ:ว่าไง สาวน้อย ตกลงไปมั้ย ล่ะ หรือกลัว?
มิยู:ไม่จําเป็นมั่งค่ะ // มิยูเริ่มถอยเพราะเธอว่าความรักจะผิดหวังเหมือนครั้งที่ผ่านมา
มิเอะ:งั้น ฉันก็ขอ ให้เธอทั้ง2คนรักกันนานๆน้ะ เเต่ละวังหมอนั่นล่ะ ระวังเขาหลอกให้เธอรักจนหมดใจเเล้วทิ้งเธอไป หมอนั้นยิ่งเป็นพวก ล้อเล่นกับความรักอยู่ด้วย เด็กอย่างเธอน่ะ ไม่ทันหมอนั่นหรอก เเต่ถ้าเธอยังยืนยันจะรักกับหมอนั่นน่ะ ฉันก็ไม่ ขัดหรอกน้ะ ฉันก็เเค่มาอวยพร ให้รักกันนาๆ
มิยู:ขอบคุณค้ะ 
ไลน์.. ไลน์.. ไลน์!!!//เสียงข้อความไลน์ที่คาโตะส่งมาหามิยูในขณที่มิยูนํ้าตาซึมเล็กน้อย
คาโตะ:มิยูเป็นไบ้าง ok มั้ย ?
มิยู:okค้ะ //มิยูพิมพ์ไปพรางๆเพื่อกลบเกลื่อนความเจ็บปวดที่หัวใจ ด้านซ้าย
คาโตะ:มิยู คุญสัญากับผมได้มั้ย 
มิยู:สัญาอะไร หรอค้ะ
คาโตะ: สัญญาอะไรได้มั้ย ถ้าเกิดอะไรขึ้น เราจะ "รักกันตลอดไป"
          ได้มั้ยมิยู สัญญาใจ.. :)
มิยู:อื้ม.. เราสัญญา..
คาโตะ: สัญญาใจเเล้วน้ะ มิ เราจะไม่ทิิ้งกัน ผมจะไม่บอกเลิกคุณก่อน  โตะมิ มิโตะ 2 KP
มิยู: อื้ม เราสัญญา// อยู่ๆนํ้าใสๆก็ไหลออกจากตาหัวใจที่ด้านซ้ายของเธอชา ชาไปถึงจิตใจ 
เมื่อทั้ง2 คบกับมาได้ระยะสักพัก 5 วันก่อน วันครบ1 Month คาโตะเริ่มไม่สนใจเธอ เริ่มไม่ตอบเเชท ตีตัวออกห่างขึ้นทุกวัน โทรไปก็ไม่รับสาย จากที่คาโตะเคยบอก         Good Night. หน้าตัสของมิยูบ่อยๆ อาทิตย์เเทบไม่มีไม่สนใจ จากที่เคยทักมาบ่อยกับต้องกายเป็นมิยู ทักไปมากกว่า คาโตะเริ่มเฉยชา เย็นชา ตอบบ้างไม่ตอบบ้างไม่จําเป็นก็ไม่ตอบไม่ได้ใส่ใจมิยูสักนิด จนมาถึงวันครบครอบ 1Month
มิยู:โตะ เปลี่ยนไปน้ะ รู้ตัวมั้ย//นํ้าตาไหออกจากตาช้า
คาโตะ:ยังไงเราก็เหมือนเดิม เราก็รักมิเหมือนน้ะ
มิยู:เเล้ววันนี้วันอะไรหรอ จําได้มั้ย?
คาโตะ:เอิ่มวัน เสาร์ไง ก็วันที่5ทําไมหรอ //คาโตะเเกล้งมิยู เล็กๆน้อยๆหวังให้เเฟนซํ้วใจเล่น
มิยู:อ่อ ก็วันธรรมดา//มิยูเผื่อนยิ้มเล็กน้อยเพราะเธอคงคิดว่า คาโตะคงลืมมันไปสักเเล้ว
คาโตะ:โธธธธธธ่ ยัยป๋องงง! ก็ 1 Month งัยย ร้องป้ะเนี่ยย?
มิยู:ไอบ้า ! โธธธ๋ //เเม้มิยูจะไม่ชอบให้ใครล้อเล่นกับความรู้สึกเธอง่ายๆเเต่ก็ไม่ฌโกธรที่คาโตะคนที่เธอรักขึ้นมากทุกวัน ล้อเล่นกับความรู้สึกของเธอ
คาโตะ: หมูๆ เค้ารัก หมูมากขึ้นทุกวันนะ อยู่กับเค้าไปนานๆน้ะ ขอโทษที่เป็นงี่เง่าตลอดน้ะเเต่เค้าก็สัญญาเค้าจะไม่ไปไหน ช่วยอยู่กับเค้าไปนานๆจนกว่า หมูจะทําได้น้ะ รักมิน้ะครับ
มิยู:เค้าก็รักหมาน้ะ รักมากขึ้นทุกวันด้วยน้ะ ช่วยอยู่กับหมูไปนานๆน้ะ  โตะมิ มิโตะ2 KP
คาโตะ:ชอบก๊อปป งั้นเค้าไปก่อนน้ะ บ๊ายบายรัก หมูน้ะ เยิ้ปๆ 
มิยู:จ้ะ //มิยูรู้สึกว่าทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนไป รู้สึกว่าคาโตะคุยกับเธอน้อยลงมาก เเต่มิยูคิดว่าตัวเองคิดมากเกินไปก้เลยไม่ได้ใส่ใจอะไร
เวลาผ่านมาเรื่อยๆ คาโตะก็ยังทําตัวเหมือนเดิม ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง มิยูเเอบร้องไห้คนเดียว ก็ใช่น้ะสิ คนที่ไม่เคยเห็นน่า ได้ยินเเค่เสียง บอกรักก็เเค่ตัวหนังสือ เวลาเปลี่ยนคน็ต้องเปลี่ยนเป็นธรรมดา//มิยู เริ่มทนไม่ไหวกับการกระทําของคาโตะขึ้นทุกวัน
มิยู: คาโตะ..
คาโตะ:มีอะไรอีกล่ะ
มิยู:คาโตะรักมิยูมั้ย..
คาโตะ:รักดิ ถ้าไม่รักจะคบกับมาได้หรอ
มิยู:นึกว่ามีคนอื่นน่ะ  เเล้วคาโตะ มีคนอื่นอยู่เเล้วใช่มั้ย..
คาโตะ:อะไร น่ารําคาญว่ะมิ หยุดเหอะ เป็นเหมือนที่เเล้วอีกกเเระน่าเบื่อน่ารําคาญ จะถามอะไรนักหนา น่าเบื่อว่ะ
มิยู: ถ้าเราผิดเราขอโทษ// มิยูพิมพ์ทั้งนํ้าตา..
คาโตะ:เลิกๆ ไหวๆ เจ้าชูเกิน
มิยู:หมายความว่าไงโตะ? 
คาโตะ:ก็เลิกไง 1 เดือนก้อเเละสําหรับเธอน่ะ อ่านภาษาคนไม่รู้เรื่องหรือไง เลิก!
มิยู:อืมเลิก//มิยูพิมพ์นํ้าตาที่ไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว
อยู่ๆนํ้าใสๆก็ไหลออกจากตาของมิยู  มิยูเจ็บปวดเเละทรมานกับความรักครั้งนี้มากเธอไม่เคยนึกเลยว่าเเค่ตัวหนังสือมันจะทําให้คนเจ็บขนาดนี้มิยูรักเเละเชื่อใจความรักที่คาโตะมีให้เธอมากเเละเธอก็เชื่อมั่นในตัวหนังสือที่เขา ส่งมาให้ตลอดว่ารักเเละจะไม่ทิ้งกันไปไหนจะอยู่ด้วยกันไปนานๆนานเท่าที่จะทําได้ นํ้าตาของมิยูไหลออกไม่หยุด หัวใจของเธอชาไปทั้งดวงเจ็บปวดไปหมด มันเหมือนมีมีดดาบมาปลักตรงใจกลางหัวใจของเธอ เเต่รู้สึกเจ็บเล็กน้อยเเต่ทรมานมาก เธอกั้นหายใจ หัวใจของเธอเจ็บเหมือนที่ไม่เคยเจ็บมาก่อนเหมือนหัวใจของเธอกําลังร้องไห้บอกกับตัวเธอเอง ว่าความรักก็เหมือนช้าง2ตัวที่จูบกัน ตอนจูบงาทั้ง2 ก็เเทงช้างอีกตัวต่างคนต่างเจ็บราวกับความรักมีสุขก็ต้องพร้อมที่จะเจ็บ เป็นธรรมดา เราก็เเค่จํามันเป็นบทเรียน
ต้ะๆเเด้นนนนน โห่นิยายฟิคเรื่องนี้ก็ถึงตอนจบเเล้วค่ะท่านผู้อ่านที่เคารพทั้งหลายขอบคุณที่อ่านจบน้ะค้ะ ขอบคุณมากๆค้ะ เเล้วรอติดตามนิยายเรื่องหน้าน้ะค้ะท่านผู้อ่านที่รัก                                                            รักน้ะค้ะโจ็ะๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
จ๊ะเอ๋!!! สวัสดีค้ะ ยังจํากันได้มั้ยเอ่ยย เเหมมม เรานี่ก็เล่นหายไปเป็นรอาทิตย์เล๊ยยย
มาๆเรามาต่อกันเถอะ กับตอนรักครั้งใหม่ของ มิยู มาๆมาเริ่มกันเลย จ้ะ ..
เวลามันก็ผ่านมาหลายเดือนเเล้ว ทําไมยังไม่มีใครมาจีบเราสักที น้ะ //โธ่ธธธธธเอ้ยยยก็เราเล่นเลือกซะขนาดนั้น5555 เเต่เราก็ยังรอ รอคนๆ นั้นที่จะมาเป็น ความรักครั้งใหม่ของเรา รอ รอตลอด.. Facebook ตึ๊ง! ตึ๊ง!! ตึ๊ง!! // เสียงไลค์ดังต่อเนื่องกันมาเลื่อยๆ
มิยู: ใครมาถล่มไลค์เนี่ยย // เเบบนี้ต้องลองไปทักทายซะเเล้ว
มิยู: สวัสดีค้ะ
?: สวัสดี ครับ
มิยู: ขอบคุณมากน้ะค่ะ สําหรับไลค์ ว่าเเต่คุณชื่ออะไรหรอค่ะ
คาโตะ: ผมชื่อคาโตะครับ เเล้วเธออ่าชื่อรายย
มิยู:ฉันชื่อ นานาฮาระมิยูค้ะ เรียกมิยู เฉยๆก็ได้น้ะ
คาโตะ: ยินดีที่ได้รู้จักน้ะ มิยูจัง เเห้ะๆ^^!
ทั้ง2คนคุยถูกคอกัน ได้สักพักเเล้วคาโตะถามมิยู ประโยคหนึ่งว่า
คาโตะ:มิยู จัง เราขอถามอะไรเธอหน่อยน้ะ
มิยู: ได้สิ คาโตะ มีอะไรหรอ
คาโตะ: คือ.. คือ.. อืมม.. คือมิยูจังมีเเฟนยังครับ
มิยู: บ้ะ บ้าหรอ คาโตะ เนี่ยก้ออ -/////-
คาโตะ: อื้มๆ มิยูน่ารักน้ะ เราชอบมิยูจัง มิยูช่วยเป็นเเฟนเราได้มั้ย 
มิยู:คาโตะ.. // บ้าไปเเล้วเเน่ๆ เฮ้ยยย
สักพัก คาโตะได้ส่งสถานะมาขอมิยูขึ้นตัส เพื่อรอการยืนยัน ว่าจะตกลงเป็นเเฟนเขาหรือไม่ เพราะเขามั่นใจเเล้วว่าเขาจีบมิยู สําเร็จเเล้ว
คาโตะ: มิยูจังงงง เรามาเป็นเเฟนกันได้มั้ย :33
//มิยู บ้าไปเเล้วนาา ฉันยังคุยกับคาโตะยังไม่ถึง ชั่วโมงเลยน้ะเเล้วจะให้เป็นเเฟนหมอนี่ได้ไง ถ้าขืนตั้ง ตัส มั่วๆ ยัยกิกิ ต้องโวยวายเเน่ๆโทษฐานจะคบกับใคร ไม่บอกล่วงหน้า
มิยู: ห้ะ? // มิยูหายใจไม่ทั่วท้อง 
คาโตะ: ตกลงว่าไง อนาคตของเราอ้ะ?
มิยู: เฮ้ยยยเอาจิงอ่อ// เอาน้ะคบก็คบ
คาโตะ: งั้นเราเป็นเเฟนกัน น้ะมิยู 
มิยู: อื้มตกลง 
หลังจากนั้นไม่ถึงกี่นาทีก็มคนมาไลค์ มาคอมเม้นกันเป็นร้อยๆ ทุกๆเม้นคอมเม้นดีๆทั้งนั้น  ว๊ายยยยยย กรี๊ดดดดด!!! เสียงที่ดังจนเเสบเเก้วหูของ กิกิ ดังลั่นบ้าน ว๊ายย ยัยมิยู คบกับเด็ก ไฮสคู K  ดูสิ้ มีคนมาคอมเม้น ทั้งไลค์ เป็นร้อยๆ 2 คนนี้ สงสัยเหมาะกันจิงๆ // กิกิ นั่งจ้องเเละเเอบกรี๊ดเล็กน้อย  ที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ที่บ้านของเธอ
ทั้งมิยูเเละคาโตะ คบกับมาได้ เกือบ1สัปดาห์ ทั้ง2 คนคุยกันเเบบไม่เคยเจอหน้ากันสักนิด เเต่ทั้งคู่ก็ส่ง ความรักผ่าน หน้าจอมือถือถึงกันทุกๆวัน จนถึงวันนึ่ง มีเสียง ไลน์ดังขึ้นในมือถือของ มิยู ไลน์.. ไลน์.. ไลน์!!! 
?: ว่าไง เเฟนคาโตะ 
มิยู: ค้ะ //มิยูตอบเเบบงงๆ เพราะเธอไม่รูว่า คนที่ทักไลน์ของเธอมานั้นเป็นใคร
มิเอะ: ฉันชื่อมิเอะ 
มิยู: ค้ะ ฉันชื่อ มิยูค้ะ ว่าเเต่คุณเป็นใคร หรอค้ะ?
มิเอะ: ฉันเป็นเเฟนเก่าของ คาโตะน่ะ ยินดีที่ได้รู้น้ะ มิยูชื่อเพราะ นิ่
ไลน์.. ไลน์.. ไลน์!!! เสียงข้อความ จากคาโตะส่งมา ขนาดที่ มิยูกําลังสนทนากับมิเอะ
คาโตะ: มิยูจัง ทานข้าวยัง ครับ คิดถึง มิมาน้ะ เยิ้ปๆ
มิยู: ยังไม่ ทานเลยค้ะ โตะ รักเหมือนกันค้ะ ที่รักก
คาโตะ:อย่าดื้อ น้ะ อย่าซนด้วย เป็นห่วง
มิยู: โตะ มิถามอะไรบางอย่างได้มั้ยค้ะ คนที่ชื่อมิเอะ เนี่ยเเฟนเก่า โตะใช่ มั้ย?
คาโตะ: อื้ม ใช่เเต่ เราไม่ได้คุยกันมานานเเล้วน้ะ เเล้าเค้าก็เลิกยุ่งกับผู้หญิงคนนั้นเเล้วด้วย ผมรักคุณเเค่คนเดียวน้ะ ครับ
มิยู: ค้ะ มิยู ก็รักเเค่คาโตะคนเดียว
ไลน์.. ไลน์.. ไลน์!!!//เสียงไลน์ที่มิเอะส่งมาในมือถือขอเธอดังเเทรกขึ้นมาในขณะที่คุยกับคาโตะ มิยูรู้ว่า เเฟนเก่าขอ คาโตะ ไม่ได้มาดี เเน่้ๆ เธอเลยจําใจ คุยไป เเฟลลี่เเบบโลกสวยไปพรางๆ 
มิเอะ: เเหมเงียบเลยน้ะ สาวน้อย ฉันไม่กัดเธอหรอกน้ะ
มิยู:ค้ะ!
มิเอะ:ว่า คบกับ คาโตะได้ กี่เดือนเเล้วล่ะ
มิยู:ก็ไม่รู้สิค้ะ เเต่ที่รู้ก็รักกันดี 555555
มิเอะ:อ้าวหรออ จ้ะ555555555
มิยู: ต้องการอะไรหรอค้ะ? ถึงลงทุนทั้งกันมาขนาดนี้
มิเอะ: เเหม๋ ฉันไม่ได้มาทําอะไรกับเธอหรอกก็เเค่มาอวยพรให้เธอกับคาโตะรักกันนานๆ
        ว่าเเต่อาทิตย์หน้ามิยูว่างมั้ย?
มิยู:ทําไมหรอค้ะ 
มิเอะ:ว่าจะชวน มิยูไปสวนรถไฟ ไคโด หน่อยน้ะ 
มิยู:นี่จําเป็นต้องไป หรอค้ะ 5555555 
มิเอะ: ก็ว่างั้นเเหละ
ไลน์.. ไลน์.. ไลน์!!! //เสียงข้อความไลน์จากคาโตะที่ส่งมาขัดกับ ที่มิยูกําลังสนทนากับมิเอะ
คาโตะ:มิยู เป็นไงบ้าง//คาโตะถามด้วยความเป็นห่วง
มิยู:คาโตะ คือมิเอะชวน ฉันไป สวนรถไฟไคโคน้ะ 
คาโตะ:มิยู ไม่ต้องไป หรอกผมเป็นห่วงคุณน้ะ
มิยู:ค้ะ ที่รัก มิรักโตะมาน้ะ 
ไลน์.. ไลน์.. ไลน์!!
มิเอะ:ว่าไง สาวน้อย ตกลงไปมั้ย ล่ะ หรือกลัว?
มิยู:ไม่จําเป็นมั่งค่ะ // มิยูเริ่มถอยเพราะเธอว่าความรักจะผิดหวังเหมือนครั้งที่ผ่านมา
มิเอะ:งั้น ฉันก็ขอ ให้เธอทั้ง2คนรักกันนานๆน้ะ เเต่ละวังหมอนั่นล่ะ ระวังเขาหลอกให้เธอรักจนหมดใจเเล้วทิ้งเธอไป หมอนั้นยิ่งเป็นพวก ล้อเล่นกับความรักอยู่ด้วย เด็กอย่างเธอน่ะ ไม่ทันหมอนั่นหรอก เเต่ถ้าเธอยังยืนยันจะรักกับหมอนั่นน่ะ ฉันก็ไม่ ขัดหรอกน้ะ ฉันก็เเค่มาอวยพร ให้รักกันนาๆ
มิยู:ขอบคุณค้ะ 
ไลน์.. ไลน์.. ไลน์!!!//เสียงข้อความไลน์ที่คาโตะส่งมาหามิยูในขณที่มิยูนํ้าตาซึมเล็กน้อย
คาโตะ:มิยูเป็นไบ้าง ok มั้ย ?
มิยู:okค้ะ //มิยูพิมพ์ไปพรางๆเพื่อกลบเกลื่อนความเจ็บปวดที่หัวใจ ด้านซ้าย
คาโตะ:มิยู คุญสัญากับผมได้มั้ย 
มิยู:สัญาอะไร หรอค้ะ
คาโตะ: สัญญาอะไรได้มั้ย ถ้าเกิดอะไรขึ้น เราจะ "รักกันตลอดไป"
          ได้มั้ยมิยู สัญญาใจ.. :)
มิยู:อื้ม.. เราสัญญา..
คาโตะ: สัญญาใจเเล้วน้ะ มิ เราจะไม่ทิิ้งกัน ผมจะไม่บอกเลิกคุณก่อน  โตะมิ มิโตะ 2 KP
มิยู: อื้ม เราสัญญา// อยู่ๆนํ้าใสๆก็ไหลออกจากตาหัวใจที่ด้านซ้ายของเธอชา ชาไปถึงจิตใจ 
เมื่อทั้ง2 คบกับมาได้ระยะสักพัก 5 วันก่อน วันครบ1 Month คาโตะเริ่มไม่สนใจเธอ เริ่มไม่ตอบเเชท ตีตัวออกห่างขึ้นทุกวัน โทรไปก็ไม่รับสาย จากที่คาโตะเคยบอก         Good Night. หน้าตัสของมิยูบ่อยๆ อาทิตย์เเทบไม่มีไม่สนใจ จากที่เคยทักมาบ่อยกับต้องกายเป็นมิยู ทักไปมากกว่า คาโตะเริ่มเฉยชา เย็นชา ตอบบ้างไม่ตอบบ้างไม่จําเป็นก็ไม่ตอบไม่ได้ใส่ใจมิยูสักนิด จนมาถึงวันครบครอบ 1Month
มิยู:โตะ เปลี่ยนไปน้ะ รู้ตัวมั้ย//นํ้าตาไหออกจากตาช้า
คาโตะ:ยังไงเราก็เหมือนเดิม เราก็รักมิเหมือนน้ะ
มิยู:เเล้ววันนี้วันอะไรหรอ จําได้มั้ย?
คาโตะ:เอิ่มวัน เสาร์ไง ก็วันที่5ทําไมหรอ //คาโตะเเกล้งมิยู เล็กๆน้อยๆหวังให้เเฟนซํ้วใจเล่น
มิยู:อ่อ ก็วันธรรมดา//มิยูเผื่อนยิ้มเล็กน้อยเพราะเธอคงคิดว่า คาโตะคงลืมมันไปสักเเล้ว
คาโตะ:โธธธธธธ่ ยัยป๋องงง! ก็ 1 Month งัยย ร้องป้ะเนี่ยย?
มิยู:ไอบ้า ! โธธธ๋ //เเม้มิยูจะไม่ชอบให้ใครล้อเล่นกับความรู้สึกเธอง่ายๆเเต่ก็ไม่ฌโกธรที่คาโตะคนที่เธอรักขึ้นมากทุกวัน ล้อเล่นกับความรู้สึกของเธอ
คาโตะ: หมูๆ เค้ารัก หมูมากขึ้นทุกวันนะ อยู่กับเค้าไปนานๆน้ะ ขอโทษที่เป็นงี่เง่าตลอดน้ะเเต่เค้าก็สัญญาเค้าจะไม่ไปไหน ช่วยอยู่กับเค้าไปนานๆจนกว่า หมูจะทําได้น้ะ รักมิน้ะครับ
มิยู:เค้าก็รักหมาน้ะ รักมากขึ้นทุกวันด้วยน้ะ ช่วยอยู่กับหมูไปนานๆน้ะ  โตะมิ มิโตะ2 KP
คาโตะ:ชอบก๊อปป งั้นเค้าไปก่อนน้ะ บ๊ายบายรัก หมูน้ะ เยิ้ปๆ 
มิยู:จ้ะ //มิยูรู้สึกว่าทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนไป รู้สึกว่าคาโตะคุยกับเธอน้อยลงมาก เเต่มิยูคิดว่าตัวเองคิดมากเกินไปก้เลยไม่ได้ใส่ใจอะไร
เวลาผ่านมาเรื่อยๆ คาโตะก็ยังทําตัวเหมือนเดิม ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง มิยูเเอบร้องไห้คนเดียว ก็ใช่น้ะสิ คนที่ไม่เคยเห็นน่า ได้ยินเเค่เสียง บอกรักก็เเค่ตัวหนังสือ เวลาเปลี่ยนคน็ต้องเปลี่ยนเป็นธรรมดา//มิยู เริ่มทนไม่ไหวกับการกระทําของคาโตะขึ้นทุกวัน
มิยู: คาโตะ..
คาโตะ:มีอะไรอีกล่ะ
มิยู:คาโตะรักมิยูมั้ย..
คาโตะ:รักดิ ถ้าไม่รักจะคบกับมาได้หรอ
มิยู:นึกว่ามีคนอื่นน่ะ  เเล้วคาโตะ มีคนอื่นอยู่เเล้วใช่มั้ย..
คาโตะ:อะไร น่ารําคาญว่ะมิ หยุดเหอะ เป็นเหมือนที่เเล้วอีกกเเระน่าเบื่อน่ารําคาญ จะถามอะไรนักหนา น่าเบื่อว่ะ
มิยู: ถ้าเราผิดเราขอโทษ// มิยูพิมพ์ทั้งนํ้าตา..
คาโตะ:เลิกๆ ไหวๆ เจ้าชูเกิน
มิยู:หมายความว่าไงโตะ? 
คาโตะ:ก็เลิกไง 1 เดือนก้อเเละสําหรับเธอน่ะ อ่านภาษาคนไม่รู้เรื่องหรือไง เลิก!
มิยู:อืมเลิก//มิยูพิมพ์นํ้าตาที่ไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว
อยู่ๆนํ้าใสๆก็ไหลออกจากตาของมิยู  มิยูเจ็บปวดเเละทรมานกับความรักครั้งนี้มากเธอไม่เคยนึกเลยว่าเเค่ตัวหนังสือมันจะทําให้คนเจ็บขนาดนี้มิยูรักเเละเชื่อใจความรักที่คาโตะมีให้เธอมากเเละเธอก็เชื่อมั่นในตัวหนังสือที่เขา ส่งมาให้ตลอดว่ารักเเละจะไม่ทิ้งกันไปไหนจะอยู่ด้วยกันไปนานๆนานเท่าที่จะทําได้ นํ้าตาของมิยูไหลออกไม่หยุด หัวใจของเธอชาไปทั้งดวงเจ็บปวดไปหมด มันเหมือนมีมีดดาบมาปลักตรงใจกลางหัวใจของเธอ เเต่รู้สึกเจ็บเล็กน้อยเเต่ทรมานมาก เธอกั้นหายใจ หัวใจของเธอเจ็บเหมือนที่ไม่เคยเจ็บมาก่อนเหมือนหัวใจของเธอกําลังร้องไห้บอกกับตัวเธอเอง ว่าความรักก็เหมือนช้าง2ตัวที่จูบกัน ตอนจูบงาทั้ง2 ก็เเทงช้างอีกตัวต่างคนต่างเจ็บราวกับความรักมีสุขก็ต้องพร้อมที่จะเจ็บ เป็นธรรมดา เราก็เเค่จํามันเป็นบทเรียน
ต้ะๆเเด้นนนนน โห่นิยายฟิคเรื่องนี้ก็ถึงตอนจบเเล้วค่ะท่านผู้อ่านที่เคารพทั้งหลายขอบคุณที่อ่านจบน้ะค้ะ ขอบคุณมากๆค้ะ เเล้วรอติดตามนิยายเรื่องหน้าน้ะค้ะท่านผู้อ่านที่รัก                                                            รักน้ะค้ะโจ็ะๆ