ไกลกี่ไมล์หัวใจฉันยังไปถึง.

จ๊ะเอ๋!!! สวัสดีค้ะ ยังจํากันได้มั้ยเอ่ยย เเหมมม เรานี่ก็เล่นหายไปเป็นรอาทิตย์เล๊ยยย

มาๆเรามต่อกันเถอะ กับตอนรักครั้งใหม่ของ มิยู มาๆมาเริ่มกันเลย จ้ะ ..

เวลามันก็ผ่านมาหลายเดือนเเล้ว ทําไมยังไม่มีคนมาจีบเราสักที น้ะ //โธ่ธธธธธเอ้ยยยก็เราเล่นเลือซะขนาดนั้น5555 เเต่เราก็ยังรอ รอคนๆ นั้นที่จะมาเป็น ความรักครั้งใหม่ของเรา รอ รอตลอด.. ตึ๊ง! ตึ๊ง!! ตึ๊ง!! // เสียงไลค์ดังต่อเนื่องกันมาเลื่อยๆ

 

มิยู: ใครมาถล่มไลค์เนี่ยย // เเบบนี้ต้องลองไปทักทายซะเเล้ว

 

มิยู: สวัสดีค้ะ

 

?: สวัสดี ครับ

 

มิยู: ขอบคุณมากน้ะค่ะ สําหรับไลค์ ว่าเเต่คุณชื่ออะไรหรอค่ะ

 

คาโตะ: ผมชื่อคาโตะครับ เเล้วเธออ่าชื่อรายย

 

มิยู:ฉันชื่อ นานาฮาระมิยูค้ะ เรียกมิยู เฉยๆก็ได้น้ะ

 

คาโตะ: ยินดีที่ได้รู้จักน้ะ มิยูจัง เเห้ะๆ^^!

 

ทั้ง2คนคุยถูกคอกัน ได้สักพักเเล้วคาโตะถามมิยู ประโยคหนึ่งว่า

 

คาโตะ:มิยู จัง เราขอถามอะไรเธอหน่อยน้ะ

 

มิยู: ได้สิ คาโตะ มีอะไรหรอ

 

คาโตะ: คือ.. คือ.. อืมม.. คือมิยูจังมีเเฟนยังครับ

 

มิยู: บ้ะ บ้าหรอ คาโตะ เนี่ยก้ออ -/////-

 

คาโตะ: อื้มๆ มิยูน่ารักน้ะ เราชอบมิยูจัง มิยูช่วยเป็นเเฟนเราได้มั้ย 

 

มิยู:คาโตะ.. // บ้าไปเเล้วเเน่ๆ เฮ้ยยย

 

สักพัก คาโตะได้ส่งสถานะมาขอมิยูขึ้นตัส เพื่อรอการยืนยัน ว่าจะตกลงเป็นเเฟนเขาหรือไม่ เพราะเขามั่นใจเเล้วว่าเขาจีบมิยู สําเร็จเเล้ว

 

คาโตะ: มิยูจังงงง เรามาเป็นเเฟนกันได้มั้ย :33

 

//มิยู บ้าไปเเล้วนาา ฉันยังคุยกับคาโตะยังไม่ถึง ชั่วโมงเลยน้ะเเล้วจะให้เป็นเเฟนหมอนี่ได้ไง ถ้าขืนตั้ง ตัส มั่วๆ ยัยกิกิ ต้องโวยวายเเน่ๆโทษฐานจะคบกับใคร ไม่บอกล่วงหน้า

 

มิยู: ห้ะ? // มิยูหายใจไม่ทั่วท้อง 

 

คาโตะ: ตกลงว่าไง อนาคตของเราอ้ะ?

 

มิยู: เฮ้ยยยเอาจิงอ่อ// เอาน้ะคบก็คบ

 

คาโตะ: งั้นเราเป็นเเฟนกัน น้ะมิยู 

 

มิยู: อื้มตกลง 

 

หลังจากนั้นไม่ถึงกี่นาทีก็มคนมาไลค์ มาคอมเม้นกันเป็นร้อยๆ ทุกๆเม้นคอมเม้นดีๆทั้งนั้น  ว๊ายยยยยย กรี๊ดดดดด!!! เสียงที่ดังจนเเสบเเก้วหูของ กิกิ ดังลั่นบ้าน ว๊ายย ยัยมิยู คบกับเด็ก ไฮสคู K  ดูสิ้ มีคนมาคอมเม้น ทั้งไลค์ เป็นร้อยๆ 2 คนนี้ สงสัยเหมาะกันจิงๆ // กิกิ นั่งจ้องเเละเเอบกรี๊ดเล็กน้อย  ที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ที่บ้านของเธอ

 

ทั้งมิยูเเละคาโตะ คบกับมาได้ เกือบ1สัปดาห์ ทั้ง2 คนคุยกันเเบบไม่เคยเจอหน้ากันสักนิด เเต่ทั้งคู่ก็ส่ง ความรักผ่าน หน้าจอมือถือถึงกันทุกๆวัน จนถึงวันนึ่ง มีเสียง ไลน์ดังขึ้นในมือถือของ มิยู ไลน์.. ไลน์.. ไลน์!!! 

 

?: ว่าไง เเฟนคาโตะ 

 

มิยู: ค้ะ //มิยูตอบเเบบงงๆ เพราะเธอไม่รูว่า คนที่ทักไลน์ของเธอมานั้นเป็นใคร

 

มิเอะ: ฉันชื่อมิเอะ 

 

มิยู: ค้ะ ฉันชื่อ มิยูค้ะ ว่าเเต่คุณเป็นใคร หรอค้ะ?

 

มิเอะ: ฉันเป็นเเฟนเก่าของ คาโตะน่ะ ยินดีที่ได้รู้น้ะ มิยูชื่อเพราะ นิ่

 

ไลน์.. ไลน์.. ไลน์!!! เสียงข้อความ จากคาโตะส่งมา ขนาดที่ มิยูกําลังสนทนากับมิเอะ

 

คาโตะ: มิยูจัง ทานข้าวยัง ครับ คิดถึง มิมาน้ะ เยิ้ปๆ

 

มิยู: ยังไม่ ทานเลยค้ะ โตะ รักเหมือนกันค้ะ ที่รักก

 

คาโตะ:อย่าดื้อ น้ะ อย่าซนด้วย เป็นห่วง

 

มิยู: โตะ มิถามอะไรบางอย่างได้มั้ยค้ะ คนที่ชื่อมิเอะ เนี่ยเเฟนเก่า โตะใช่ มั้ย?

 

คาโตะ: อื้ม ใช่เเต่ เราไม่ได้คุยกันมานานเเล้วน้ะ เเล้าเค้าก็เลิกยุ่งกับผู้หญิงคนนั้นเเล้วด้วย ผมรักคุณเเค่คนเดียวน้ะ ครับ

 

มิยู: ค้ะ มิยู ก็รักเเค่คาโตะคนเดียว

 

ไลน์.. ไลน์.. ไลน์!!!//เสียงไลน์ที่มิเอะส่งมาในมือถือขอเธอดังเเทรกขึ้นมาในขณะที่คุยกับคาโตะ มิยูรู้ว่า เเฟนเก่าขอ คาโตะ ไม่ได้มาดี เเน่้ๆ เธอเลยจําใจ คุยไป เเฟลลี่เเบบโลกสวยไปพรางๆ 

 

มิเอะ: เเหมเงียบเลยน้ะ สาวน้อย ฉันไม่กัดเธอหรอกน้ะ

 

มิยู:ค้ะ!

 

มิเอะ:ว่า คบกับ คาโตะได้ กี่เดือนเเล้วล่ะ

 

มิยู:ก็ไม่รู้สิค้ะ เเต่ที่รู้ก็รักกันดี 555555

 

มิเอะ:อ้าวหรออ จ้ะ555555555

 

มิยู: ต้องการอะไรหรอค้ะ? ถึงลงทุนทั้งกันมาขนาดนี้

 

มิเอะ: เเหม๋ ฉันไม่ได้มาทําอะไรกับเธอหรอกก็เเค่มาอวยพรให้เธอกับคาโตะรักกันนานๆ

 

        ว่าเเต่อาทิตย์หน้ามิยูว่างมั้ย?

 

มิยู:ทําไมหรอค้ะ 

 

มิเอะ:ว่าจะชวน มิยูไปสวนรถไฟ ไคโด หน่อยน้ะ 

 

มิยู:นี่จําเป็นต้องไป หรอค้ะ 5555555 

 

มิเอะ: ก็ว่างั้นเเหละ

 

ไลน์.. ไลน์.. ไลน์!!! //เสียงข้อความไลน์จากคาโตะที่ส่งมาขัดกับ ที่มิยูกําลังสนทนากับมิเอะ

 

คาโตะ:มิยู เป็นไงบ้าง//คาโตะถามด้วยความเป็นห่วง

 

มิยู:คาโตะ คือมิเอะชวน ฉันไป สวนรถไฟไคโคน้ะ 

 

คาโตะ:มิยู ไม่ต้องไป หรอกผมเป็นห่วงคุณน้ะ

 

มิยู:ค้ะ ที่รัก มิรักโตะมาน้ะ 

 

ไลน์.. ไลน์.. ไลน์!!

 

มิเอะ:ว่าไง สาวน้อย ตกลงไปมั้ย ล่ะ หรือกลัว?

 

มิยู:ไม่จําเป็นมั่งค่ะ // มิยูเริ่มถอยเพราะเธอว่าความรักจะผิดหวังเหมือนครั้งที่ผ่านมา

 

มิเอะ:งั้น ฉันก็ขอ ให้เธอทั้ง2คนรักกันนานๆน้ะ เเต่ละวังหมอนั่นล่ะ ระวังเขาหลอกให้เธอรักจนหมดใจเเล้วทิ้งเธอไป หมอนั้นยิ่งเป็นพวก ล้อเล่นกับความรักอยู่ด้วย เด็กอย่างเธอน่ะ ไม่ทันหมอนั่นหรอก เเต่ถ้าเธอยังยืนยันจะรักกับหมอนั่นน่ะ ฉันก็ไม่ ขัดหรอกน้ะ ฉันก็เเค่มาอวยพร ให้รักกันนาๆ

 

มิยู:ขอบคุณค้ะ 

 

ไลน์.. ไลน์.. ไลน์!!!//เสียงข้อความไลน์ที่คาโตะส่งมาหามิยูในขณที่มิยูนํ้าตาซึมเล็กน้อย

 

คาโตะ:มิยูเป็นไบ้าง ok มั้ย ?

 

มิยู:okค้ะ //มิยูพิมพ์ไปพรางๆเพื่อกลบเกลื่อนความเจ็บปวดที่หัวใจ ด้านซ้าย

 

คาโตะ:มิยู คุญสัญากับผมได้มั้ย 

 

มิยู:สัญาอะไร หรอค้ะ

 

คาโตะ: สัญญาอะไรได้มั้ย ถ้าเกิดอะไรขึ้น เราจะ "รักกันตลอดไป"

 

          ได้มั้ยมิยู สัญญาใจ.. :)

 

มิยู:อื้ม.. เราสัญญา..

 

คาโตะ: สัญญาใจเเล้วน้ะ มิ เราจะไม่ทิิ้งกัน ผมจะไม่บอกเลิกคุณก่อน  โตะมิ มิโตะ 2 KP

 

มิยู: อื้ม เราสัญญา// อยู่ๆนํ้าใสๆก็ไหลออกจากตาหัวใจที่ด้านซ้ายของเธอชา ชาไปถึงจิตใจ 

 

เมื่อทั้ง2 คบกับมาได้ระยะสักพัก 5 วันก่อน วันครบ1 Month คาโตะเริ่มไม่สนใจเธอ เริ่มไม่ตอบเเชท ตีตัวออกห่างขึ้นทุกวัน โทรไปก็ไม่รับสาย จากที่คาโตะเคยบอก         Good Night. หน้าตัสของมิยูบ่อยๆ อาทิตย์เเทบไม่มีไม่สนใจ จากที่เคยทักมาบ่อยกับต้องกายเป็นมิยู ทักไปมากกว่า คาโตะเริ่มเฉยชา เย็นชา ตอบบ้างไม่ตอบบ้างไม่จําเป็นก็ไม่ตอบไม่ได้ใส่ใจมิยูสักนิด จนมาถึงวันครบครอบ 1Month

 

มิยู:โตะ เปลี่ยนไปน้ะ รู้ตัวมั้ย//นํ้าตาไหออกจากตาช้า

 

คาโตะ:ยังไงเราก็เหมือนเดิม เราก็รักมิเหมือนน้ะ

 

มิยู:เเล้ววันนี้วันอะไรหรอ จําได้มั้ย?

 

คาโตะ:เอิ่มวัน เสาร์ไง ก็วันที่5ทําไมหรอ //คาโตะเเกล้งมิยู เล็กๆน้อยๆหวังให้เเฟนซํ้วใจเล่น

 

มิยู:อ่อ ก็วันธรรมดา//มิยูเผื่อนยิ้มเล็กน้อยเพราะเธอคงคิดว่า คาโตะคงลืมมันไปสักเเล้ว

 

คาโตะ:โธธธธธธ่ ยัยป๋องงง! ก็ 1 Month งัยย ร้องป้ะเนี่ยย?

 

มิยู:ไอบ้า ! โธธธ๋ //เเม้มิยูจะไม่ชอบให้ใครล้อเล่นกับความรู้สึกเธอง่ายๆเเต่ก็ไม่ฌโกธรที่คาโตะคนที่เธอรักขึ้นมากทุกวัน ล้อเล่นกับความรู้สึกของเธอ

 

คาโตะ: หมูๆ เค้ารัก หมูมากขึ้นทุกวันนะ อยู่กับเค้าไปนานๆน้ะ ขอโทษที่เป็นงี่เง่าตลอดน้ะเเต่เค้าก็สัญญาเค้าจะไม่ไปไหน ช่วยอยู่กับเค้าไปนานๆจนกว่า หมูจะทําได้น้ะ รักมิน้ะครับ

 

มิยู:เค้าก็รักหมาน้ะ รักมากขึ้นทุกวันด้วยน้ะ ช่วยอยู่กับหมูไปนานๆน้ะ  โตะมิ มิโตะ2 KP

 

คาโตะ:ชอบก๊อปป งั้นเค้าไปก่อนน้ะ บ๊ายบายรัก หมูน้ะ เยิ้ปๆ 

 

มิยู:จ้ะ //มิยูรู้สึกว่าทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนไป รู้สึกว่าคาโตะคุยกับเธอน้อยลงมาก เเต่มิยูคิดว่าตัวเองคิดมากเกินไปก้เลยไม่ได้ใส่ใจอะไร

 

เวลาผ่านมาเรื่อยๆ คาโตะก็ยังทําตัวเหมือนเดิม ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง มิยูเเอบร้องไห้คนเดียว ก็ใช่น้ะสิ คนที่ไม่เคยเห็นน่า ได้ยินเเค่เสียง บอกรักก็เเค่ตัวหนังสือ เวลาเปลี่ยนคน็ต้องเปลี่ยนเป็นธรรมดา//มิยู เริ่มทนไม่ไหวกับการกระทําของคาโตะขึ้นทุกวัน

 

มิยู: คาโตะ..

 

คาโตะ:มีอะไรอีกล่ะ

 

มิยู:คาโตะรักมิยูมั้ย..

 

คาโตะ:รักดิ ถ้าไม่รักจะคบกับมาได้หรอ

 

มิยู:นึกว่ามีคนอื่นน่ะ  เเล้วคาโตะ มีคนอื่นอยู่เเล้วใช่มั้ย..

 

คาโตะ:อะไร น่ารําคาญว่ะมิ หยุดเหอะ เป็นเหมือนที่เเล้วอีกกเเระน่าเบื่อน่ารําคาญ จะถามอะไรนักหนา น่าเบื่อว่ะ

 

มิยู: ถ้าเราผิดเราขอโทษ// มิยูพิมพ์ทั้งนํ้าตา..

 

คาโตะ:เลิกๆ ไหวๆ เจ้าชูเกิน

 

มิยู:หมายความว่าไงโตะ? 

 

คาโตะ:ก็เลิกไง 1 เดือนก้อเเละสําหรับเธอน่ะ อ่านภาษาคนไม่รู้เรื่องหรือไง เลิก!

 

มิยู:อืมเลิก//มิยูพิมพ์นํ้าตาที่ไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว

 

อยู่ๆนํ้าใสๆก็ไหลออกจากตาของมิยู  มิยูเจ็บปวดเเละทรมานกับความรักครั้งนี้มากเธอไม่เคยนึกเลยว่าเเค่ตัวหนังสือมันจะทําให้คนเจ็บขนาดนี้มิยูรักเเละเชื่อใจความรักที่คาโตะมีให้เธอมากเเละเธอก็เชื่อมั่นในตัวหนังสือที่เขา ส่งมาให้ตลอดว่ารักเเละจะไม่ทิ้งกันไปไหนจะอยู่ด้วยกันไปนานๆนานเท่าที่จะทําได้ นํ้าตาของมิยูไหลออกไม่หยุด หัวใจของเธอชาไปทั้งดวงเจ็บปวดไปหมด มันเหมือนมีมีดดาบมาปลักตรงใจกลางหัวใจของเธอ เเต่รู้สึกเจ็บเล็กน้อยเเต่ทรมานมาก เธอกั้นหายใจ หัวใจของเธอเจ็บเหมือนที่ไม่เคยเจ็บมาก่อนเหมือนหัวใจของเธอกําลังร้องไห้บอกกับตัวเธอเอง ว่าความรักก็เหมือนช้าง2ตัวที่จูบกัน ตอนจูบงาทั้ง2 ก็เเทงช้างอีกตัวต่างคนต่างเจ็บราวกับความรักมีสุขก็ต้องพร้อมที่จะเจ็บ เป็นธรรมดา เราก็เเค่จํามันเป็นบทเรียน

 

ต้ะๆเเด้นนนนน โห่นิยายฟิคเรื่องนี้ก็ถึงตอนจบเเล้วค่ะท่านผู้อ่านที่เคารพทั้งหลายขอบคุณที่อ่านจบน้ะค้ะ ขอบคุณมากๆค้ะ เเล้วรอติดตามนิยายเรื่องหน้าน้ะค้ะท่านผู้อ่านที่รัก                                                            รักน้ะค้ะโจ็ะๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

จ๊ะเอ๋!!! สวัสดีค้ะ ยังจํากันได้มั้ยเอ่ยย เเหมมม เรานี่ก็เล่นหายไปเป็นรอาทิตย์เล๊ยยย

มาๆเรามาต่อกันเถอะ กับตอนรักครั้งใหม่ของ มิยู มาๆมาเริ่มกันเลย จ้ะ ..

เวลามันก็ผ่านมาหลายเดือนเเล้ว ทําไมยังไม่มีใครมาจีบเราสักที น้ะ //โธ่ธธธธธเอ้ยยยก็เราเล่นเลือกซะขนาดนั้น5555 เเต่เราก็ยังรอ รอคนๆ นั้นที่จะมาเป็น ความรักครั้งใหม่ของเรา รอ รอตลอด.. Facebook ตึ๊ง! ตึ๊ง!! ตึ๊ง!! // เสียงไลค์ดังต่อเนื่องกันมาเลื่อยๆ

มิยู: ใครมาถล่มไลค์เนี่ยย // เเบบนี้ต้องลองไปทักทายซะเเล้ว

มิยู: สวัสดีค้ะ

?: สวัสดี ครับ

มิยู: ขอบคุณมากน้ะค่ะ สําหรับไลค์ ว่าเเต่คุณชื่ออะไรหรอค่ะ

คาโตะ: ผมชื่อคาโตะครับ เเล้วเธออ่าชื่อรายย

มิยู:ฉันชื่อ นานาฮาระมิยูค้ะ เรียกมิยู เฉยๆก็ได้น้ะ

คาโตะ: ยินดีที่ได้รู้จักน้ะ มิยูจัง เเห้ะๆ^^!

ทั้ง2คนคุยถูกคอกัน ได้สักพักเเล้วคาโตะถามมิยู ประโยคหนึ่งว่า

คาโตะ:มิยู จัง เราขอถามอะไรเธอหน่อยน้ะ

มิยู: ได้สิ คาโตะ มีอะไรหรอ

คาโตะ: คือ.. คือ.. อืมม.. คือมิยูจังมีเเฟนยังครับ

มิยู: บ้ะ บ้าหรอ คาโตะ เนี่ยก้ออ -/////-

คาโตะ: อื้มๆ มิยูน่ารักน้ะ เราชอบมิยูจัง มิยูช่วยเป็นเเฟนเราได้มั้ย 

มิยู:คาโตะ.. // บ้าไปเเล้วเเน่ๆ เฮ้ยยย

สักพัก คาโตะได้ส่งสถานะมาขอมิยูขึ้นตัส เพื่อรอการยืนยัน ว่าจะตกลงเป็นเเฟนเขาหรือไม่ เพราะเขามั่นใจเเล้วว่าเขาจีบมิยู สําเร็จเเล้ว

คาโตะ: มิยูจังงงง เรามาเป็นเเฟนกันได้มั้ย :33

//มิยู บ้าไปเเล้วนาา ฉันยังคุยกับคาโตะยังไม่ถึง ชั่วโมงเลยน้ะเเล้วจะให้เป็นเเฟนหมอนี่ได้ไง ถ้าขืนตั้ง ตัส มั่วๆ ยัยกิกิ ต้องโวยวายเเน่ๆโทษฐานจะคบกับใคร ไม่บอกล่วงหน้า

มิยู: ห้ะ? // มิยูหายใจไม่ทั่วท้อง 

คาโตะ: ตกลงว่าไง อนาคตของเราอ้ะ?

มิยู: เฮ้ยยยเอาจิงอ่อ// เอาน้ะคบก็คบ

คาโตะ: งั้นเราเป็นเเฟนกัน น้ะมิยู 

มิยู: อื้มตกลง 

หลังจากนั้นไม่ถึงกี่นาทีก็มคนมาไลค์ มาคอมเม้นกันเป็นร้อยๆ ทุกๆเม้นคอมเม้นดีๆทั้งนั้น  ว๊ายยยยยย กรี๊ดดดดด!!! เสียงที่ดังจนเเสบเเก้วหูของ กิกิ ดังลั่นบ้าน ว๊ายย ยัยมิยู คบกับเด็ก ไฮสคู K  ดูสิ้ มีคนมาคอมเม้น ทั้งไลค์ เป็นร้อยๆ 2 คนนี้ สงสัยเหมาะกันจิงๆ // กิกิ นั่งจ้องเเละเเอบกรี๊ดเล็กน้อย  ที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ที่บ้านของเธอ

ทั้งมิยูเเละคาโตะ คบกับมาได้ เกือบ1สัปดาห์ ทั้ง2 คนคุยกันเเบบไม่เคยเจอหน้ากันสักนิด เเต่ทั้งคู่ก็ส่ง ความรักผ่าน หน้าจอมือถือถึงกันทุกๆวัน จนถึงวันนึ่ง มีเสียง ไลน์ดังขึ้นในมือถือของ มิยู ไลน์.. ไลน์.. ไลน์!!! 

?: ว่าไง เเฟนคาโตะ 

มิยู: ค้ะ //มิยูตอบเเบบงงๆ เพราะเธอไม่รูว่า คนที่ทักไลน์ของเธอมานั้นเป็นใคร

มิเอะ: ฉันชื่อมิเอะ 

มิยู: ค้ะ ฉันชื่อ มิยูค้ะ ว่าเเต่คุณเป็นใคร หรอค้ะ?

มิเอะ: ฉันเป็นเเฟนเก่าของ คาโตะน่ะ ยินดีที่ได้รู้น้ะ มิยูชื่อเพราะ นิ่

ไลน์.. ไลน์.. ไลน์!!! เสียงข้อความ จากคาโตะส่งมา ขนาดที่ มิยูกําลังสนทนากับมิเอะ

คาโตะ: มิยูจัง ทานข้าวยัง ครับ คิดถึง มิมาน้ะ เยิ้ปๆ

มิยู: ยังไม่ ทานเลยค้ะ โตะ รักเหมือนกันค้ะ ที่รักก

คาโตะ:อย่าดื้อ น้ะ อย่าซนด้วย เป็นห่วง

มิยู: โตะ มิถามอะไรบางอย่างได้มั้ยค้ะ คนที่ชื่อมิเอะ เนี่ยเเฟนเก่า โตะใช่ มั้ย?

คาโตะ: อื้ม ใช่เเต่ เราไม่ได้คุยกันมานานเเล้วน้ะ เเล้าเค้าก็เลิกยุ่งกับผู้หญิงคนนั้นเเล้วด้วย ผมรักคุณเเค่คนเดียวน้ะ ครับ

มิยู: ค้ะ มิยู ก็รักเเค่คาโตะคนเดียว

ไลน์.. ไลน์.. ไลน์!!!//เสียงไลน์ที่มิเอะส่งมาในมือถือขอเธอดังเเทรกขึ้นมาในขณะที่คุยกับคาโตะ มิยูรู้ว่า เเฟนเก่าขอ คาโตะ ไม่ได้มาดี เเน่้ๆ เธอเลยจําใจ คุยไป เเฟลลี่เเบบโลกสวยไปพรางๆ 

มิเอะ: เเหมเงียบเลยน้ะ สาวน้อย ฉันไม่กัดเธอหรอกน้ะ

มิยู:ค้ะ!

มิเอะ:ว่า คบกับ คาโตะได้ กี่เดือนเเล้วล่ะ

มิยู:ก็ไม่รู้สิค้ะ เเต่ที่รู้ก็รักกันดี 555555

มิเอะ:อ้าวหรออ จ้ะ555555555

มิยู: ต้องการอะไรหรอค้ะ? ถึงลงทุนทั้งกันมาขนาดนี้

มิเอะ: เเหม๋ ฉันไม่ได้มาทําอะไรกับเธอหรอกก็เเค่มาอวยพรให้เธอกับคาโตะรักกันนานๆ

        ว่าเเต่อาทิตย์หน้ามิยูว่างมั้ย?

มิยู:ทําไมหรอค้ะ 

มิเอะ:ว่าจะชวน มิยูไปสวนรถไฟ ไคโด หน่อยน้ะ 

มิยู:นี่จําเป็นต้องไป หรอค้ะ 5555555 

มิเอะ: ก็ว่างั้นเเหละ

ไลน์.. ไลน์.. ไลน์!!! //เสียงข้อความไลน์จากคาโตะที่ส่งมาขัดกับ ที่มิยูกําลังสนทนากับมิเอะ

คาโตะ:มิยู เป็นไงบ้าง//คาโตะถามด้วยความเป็นห่วง

มิยู:คาโตะ คือมิเอะชวน ฉันไป สวนรถไฟไคโคน้ะ 

คาโตะ:มิยู ไม่ต้องไป หรอกผมเป็นห่วงคุณน้ะ

มิยู:ค้ะ ที่รัก มิรักโตะมาน้ะ 

ไลน์.. ไลน์.. ไลน์!!

มิเอะ:ว่าไง สาวน้อย ตกลงไปมั้ย ล่ะ หรือกลัว?

มิยู:ไม่จําเป็นมั่งค่ะ // มิยูเริ่มถอยเพราะเธอว่าความรักจะผิดหวังเหมือนครั้งที่ผ่านมา

มิเอะ:งั้น ฉันก็ขอ ให้เธอทั้ง2คนรักกันนานๆน้ะ เเต่ละวังหมอนั่นล่ะ ระวังเขาหลอกให้เธอรักจนหมดใจเเล้วทิ้งเธอไป หมอนั้นยิ่งเป็นพวก ล้อเล่นกับความรักอยู่ด้วย เด็กอย่างเธอน่ะ ไม่ทันหมอนั่นหรอก เเต่ถ้าเธอยังยืนยันจะรักกับหมอนั่นน่ะ ฉันก็ไม่ ขัดหรอกน้ะ ฉันก็เเค่มาอวยพร ให้รักกันนาๆ

มิยู:ขอบคุณค้ะ 

ไลน์.. ไลน์.. ไลน์!!!//เสียงข้อความไลน์ที่คาโตะส่งมาหามิยูในขณที่มิยูนํ้าตาซึมเล็กน้อย

คาโตะ:มิยูเป็นไบ้าง ok มั้ย ?

มิยู:okค้ะ //มิยูพิมพ์ไปพรางๆเพื่อกลบเกลื่อนความเจ็บปวดที่หัวใจ ด้านซ้าย

คาโตะ:มิยู คุญสัญากับผมได้มั้ย 

มิยู:สัญาอะไร หรอค้ะ

คาโตะ: สัญญาอะไรได้มั้ย ถ้าเกิดอะไรขึ้น เราจะ "รักกันตลอดไป"

          ได้มั้ยมิยู สัญญาใจ.. :)

มิยู:อื้ม.. เราสัญญา..

คาโตะ: สัญญาใจเเล้วน้ะ มิ เราจะไม่ทิิ้งกัน ผมจะไม่บอกเลิกคุณก่อน  โตะมิ มิโตะ 2 KP

มิยู: อื้ม เราสัญญา// อยู่ๆนํ้าใสๆก็ไหลออกจากตาหัวใจที่ด้านซ้ายของเธอชา ชาไปถึงจิตใจ 

เมื่อทั้ง2 คบกับมาได้ระยะสักพัก 5 วันก่อน วันครบ1 Month คาโตะเริ่มไม่สนใจเธอ เริ่มไม่ตอบเเชท ตีตัวออกห่างขึ้นทุกวัน โทรไปก็ไม่รับสาย จากที่คาโตะเคยบอก         Good Night. หน้าตัสของมิยูบ่อยๆ อาทิตย์เเทบไม่มีไม่สนใจ จากที่เคยทักมาบ่อยกับต้องกายเป็นมิยู ทักไปมากกว่า คาโตะเริ่มเฉยชา เย็นชา ตอบบ้างไม่ตอบบ้างไม่จําเป็นก็ไม่ตอบไม่ได้ใส่ใจมิยูสักนิด จนมาถึงวันครบครอบ 1Month

มิยู:โตะ เปลี่ยนไปน้ะ รู้ตัวมั้ย//นํ้าตาไหออกจากตาช้า

คาโตะ:ยังไงเราก็เหมือนเดิม เราก็รักมิเหมือนน้ะ

มิยู:เเล้ววันนี้วันอะไรหรอ จําได้มั้ย?

คาโตะ:เอิ่มวัน เสาร์ไง ก็วันที่5ทําไมหรอ //คาโตะเเกล้งมิยู เล็กๆน้อยๆหวังให้เเฟนซํ้วใจเล่น

มิยู:อ่อ ก็วันธรรมดา//มิยูเผื่อนยิ้มเล็กน้อยเพราะเธอคงคิดว่า คาโตะคงลืมมันไปสักเเล้ว

คาโตะ:โธธธธธธ่ ยัยป๋องงง! ก็ 1 Month งัยย ร้องป้ะเนี่ยย?

มิยู:ไอบ้า ! โธธธ๋ //เเม้มิยูจะไม่ชอบให้ใครล้อเล่นกับความรู้สึกเธอง่ายๆเเต่ก็ไม่ฌโกธรที่คาโตะคนที่เธอรักขึ้นมากทุกวัน ล้อเล่นกับความรู้สึกของเธอ

คาโตะ: หมูๆ เค้ารัก หมูมากขึ้นทุกวันนะ อยู่กับเค้าไปนานๆน้ะ ขอโทษที่เป็นงี่เง่าตลอดน้ะเเต่เค้าก็สัญญาเค้าจะไม่ไปไหน ช่วยอยู่กับเค้าไปนานๆจนกว่า หมูจะทําได้น้ะ รักมิน้ะครับ

มิยู:เค้าก็รักหมาน้ะ รักมากขึ้นทุกวันด้วยน้ะ ช่วยอยู่กับหมูไปนานๆน้ะ  โตะมิ มิโตะ2 KP

คาโตะ:ชอบก๊อปป งั้นเค้าไปก่อนน้ะ บ๊ายบายรัก หมูน้ะ เยิ้ปๆ 

มิยู:จ้ะ //มิยูรู้สึกว่าทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนไป รู้สึกว่าคาโตะคุยกับเธอน้อยลงมาก เเต่มิยูคิดว่าตัวเองคิดมากเกินไปก้เลยไม่ได้ใส่ใจอะไร

เวลาผ่านมาเรื่อยๆ คาโตะก็ยังทําตัวเหมือนเดิม ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง มิยูเเอบร้องไห้คนเดียว ก็ใช่น้ะสิ คนที่ไม่เคยเห็นน่า ได้ยินเเค่เสียง บอกรักก็เเค่ตัวหนังสือ เวลาเปลี่ยนคน็ต้องเปลี่ยนเป็นธรรมดา//มิยู เริ่มทนไม่ไหวกับการกระทําของคาโตะขึ้นทุกวัน

มิยู: คาโตะ..

คาโตะ:มีอะไรอีกล่ะ

มิยู:คาโตะรักมิยูมั้ย..

คาโตะ:รักดิ ถ้าไม่รักจะคบกับมาได้หรอ

มิยู:นึกว่ามีคนอื่นน่ะ  เเล้วคาโตะ มีคนอื่นอยู่เเล้วใช่มั้ย..

คาโตะ:อะไร น่ารําคาญว่ะมิ หยุดเหอะ เป็นเหมือนที่เเล้วอีกกเเระน่าเบื่อน่ารําคาญ จะถามอะไรนักหนา น่าเบื่อว่ะ

มิยู: ถ้าเราผิดเราขอโทษ// มิยูพิมพ์ทั้งนํ้าตา..

คาโตะ:เลิกๆ ไหวๆ เจ้าชูเกิน

มิยู:หมายความว่าไงโตะ? 

คาโตะ:ก็เลิกไง 1 เดือนก้อเเละสําหรับเธอน่ะ อ่านภาษาคนไม่รู้เรื่องหรือไง เลิก!

มิยู:อืมเลิก//มิยูพิมพ์นํ้าตาที่ไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว

อยู่ๆนํ้าใสๆก็ไหลออกจากตาของมิยู  มิยูเจ็บปวดเเละทรมานกับความรักครั้งนี้มากเธอไม่เคยนึกเลยว่าเเค่ตัวหนังสือมันจะทําให้คนเจ็บขนาดนี้มิยูรักเเละเชื่อใจความรักที่คาโตะมีให้เธอมากเเละเธอก็เชื่อมั่นในตัวหนังสือที่เขา ส่งมาให้ตลอดว่ารักเเละจะไม่ทิ้งกันไปไหนจะอยู่ด้วยกันไปนานๆนานเท่าที่จะทําได้ นํ้าตาของมิยูไหลออกไม่หยุด หัวใจของเธอชาไปทั้งดวงเจ็บปวดไปหมด มันเหมือนมีมีดดาบมาปลักตรงใจกลางหัวใจของเธอ เเต่รู้สึกเจ็บเล็กน้อยเเต่ทรมานมาก เธอกั้นหายใจ หัวใจของเธอเจ็บเหมือนที่ไม่เคยเจ็บมาก่อนเหมือนหัวใจของเธอกําลังร้องไห้บอกกับตัวเธอเอง ว่าความรักก็เหมือนช้าง2ตัวที่จูบกัน ตอนจูบงาทั้ง2 ก็เเทงช้างอีกตัวต่างคนต่างเจ็บราวกับความรักมีสุขก็ต้องพร้อมที่จะเจ็บ เป็นธรรมดา เราก็เเค่จํามันเป็นบทเรียน

ต้ะๆเเด้นนนนน โห่นิยายฟิคเรื่องนี้ก็ถึงตอนจบเเล้วค่ะท่านผู้อ่านที่เคารพทั้งหลายขอบคุณที่อ่านจบน้ะค้ะ ขอบคุณมากๆค้ะ เเล้วรอติดตามนิยายเรื่องหน้าน้ะค้ะท่านผู้อ่านที่รัก                                                            รักน้ะค้ะโจ็ะๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

จ๊ะเอ๋!!! สวัสดีค้ะ ยังจํากันได้มั้ยเอ่ยย เเหมมม เรานี่ก็เล่นหายไปเป็นรอาทิตย์เล๊ยยย

มาๆเรามาต่อกันเถอะ กับตอนรักครั้งใหม่ของ มิยู มาๆมาเริ่มกันเลย จ้ะ ..

เวลามันก็ผ่านมาหลายเดือนเเล้ว ทําไมยังไม่มีใครมาจีบเราสักที น้ะ //โธ่ธธธธธเอ้ยยยก็เราเล่นเลือกซะขนาดนั้น5555 เเต่เราก็ยังรอ รอคนๆ นั้นที่จะมาเป็น ความรักครั้งใหม่ของเรา รอ รอตลอด.. Facebook ตึ๊ง! ตึ๊ง!! ตึ๊ง!! // เสียงไลค์ดังต่อเนื่องกันมาเลื่อยๆ

มิยู: ใครมาถล่มไลค์เนี่ยย // เเบบนี้ต้องลองไปทักทายซะเเล้ว

มิยู: สวัสดีค้ะ

?: สวัสดี ครับ

มิยู: ขอบคุณมากน้ะค่ะ สําหรับไลค์ ว่าเเต่คุณชื่ออะไรหรอค่ะ

คาโตะ: ผมชื่อคาโตะครับ เเล้วเธออ่าชื่อรายย

มิยู:ฉันชื่อ นานาฮาระมิยูค้ะ เรียกมิยู เฉยๆก็ได้น้ะ

คาโตะ: ยินดีที่ได้รู้จักน้ะ มิยูจัง เเห้ะๆ^^!

ทั้ง2คนคุยถูกคอกัน ได้สักพักเเล้วคาโตะถามมิยู ประโยคหนึ่งว่า

คาโตะ:มิยู จัง เราขอถามอะไรเธอหน่อยน้ะ

มิยู: ได้สิ คาโตะ มีอะไรหรอ

คาโตะ: คือ.. คือ.. อืมม.. คือมิยูจังมีเเฟนยังครับ

มิยู: บ้ะ บ้าหรอ คาโตะ เนี่ยก้ออ -/////-

คาโตะ: อื้มๆ มิยูน่ารักน้ะ เราชอบมิยูจัง มิยูช่วยเป็นเเฟนเราได้มั้ย 

มิยู:คาโตะ.. // บ้าไปเเล้วเเน่ๆ เฮ้ยยย

สักพัก คาโตะได้ส่งสถานะมาขอมิยูขึ้นตัส เพื่อรอการยืนยัน ว่าจะตกลงเป็นเเฟนเขาหรือไม่ เพราะเขามั่นใจเเล้วว่าเขาจีบมิยู สําเร็จเเล้ว

คาโตะ: มิยูจังงงง เรามาเป็นเเฟนกันได้มั้ย :33

//มิยู บ้าไปเเล้วนาา ฉันยังคุยกับคาโตะยังไม่ถึง ชั่วโมงเลยน้ะเเล้วจะให้เป็นเเฟนหมอนี่ได้ไง ถ้าขืนตั้ง ตัส มั่วๆ ยัยกิกิ ต้องโวยวายเเน่ๆโทษฐานจะคบกับใคร ไม่บอกล่วงหน้า

มิยู: ห้ะ? // มิยูหายใจไม่ทั่วท้อง 

คาโตะ: ตกลงว่าไง อนาคตของเราอ้ะ?

มิยู: เฮ้ยยยเอาจิงอ่อ// เอาน้ะคบก็คบ

คาโตะ: งั้นเราเป็นเเฟนกัน น้ะมิยู 

มิยู: อื้มตกลง 

หลังจากนั้นไม่ถึงกี่นาทีก็มคนมาไลค์ มาคอมเม้นกันเป็นร้อยๆ ทุกๆเม้นคอมเม้นดีๆทั้งนั้น  ว๊ายยยยยย กรี๊ดดดดด!!! เสียงที่ดังจนเเสบเเก้วหูของ กิกิ ดังลั่นบ้าน ว๊ายย ยัยมิยู คบกับเด็ก ไฮสคู K  ดูสิ้ มีคนมาคอมเม้น ทั้งไลค์ เป็นร้อยๆ 2 คนนี้ สงสัยเหมาะกันจิงๆ // กิกิ นั่งจ้องเเละเเอบกรี๊ดเล็กน้อย  ที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ที่บ้านของเธอ

ทั้งมิยูเเละคาโตะ คบกับมาได้ เกือบ1สัปดาห์ ทั้ง2 คนคุยกันเเบบไม่เคยเจอหน้ากันสักนิด เเต่ทั้งคู่ก็ส่ง ความรักผ่าน หน้าจอมือถือถึงกันทุกๆวัน จนถึงวันนึ่ง มีเสียง ไลน์ดังขึ้นในมือถือของ มิยู ไลน์.. ไลน์.. ไลน์!!! 

?: ว่าไง เเฟนคาโตะ 

มิยู: ค้ะ //มิยูตอบเเบบงงๆ เพราะเธอไม่รูว่า คนที่ทักไลน์ของเธอมานั้นเป็นใคร

มิเอะ: ฉันชื่อมิเอะ 

มิยู: ค้ะ ฉันชื่อ มิยูค้ะ ว่าเเต่คุณเป็นใคร หรอค้ะ?

มิเอะ: ฉันเป็นเเฟนเก่าของ คาโตะน่ะ ยินดีที่ได้รู้น้ะ มิยูชื่อเพราะ นิ่

ไลน์.. ไลน์.. ไลน์!!! เสียงข้อความ จากคาโตะส่งมา ขนาดที่ มิยูกําลังสนทนากับมิเอะ

คาโตะ: มิยูจัง ทานข้าวยัง ครับ คิดถึง มิมาน้ะ เยิ้ปๆ

มิยู: ยังไม่ ทานเลยค้ะ โตะ รักเหมือนกันค้ะ ที่รักก

คาโตะ:อย่าดื้อ น้ะ อย่าซนด้วย เป็นห่วง

มิยู: โตะ มิถามอะไรบางอย่างได้มั้ยค้ะ คนที่ชื่อมิเอะ เนี่ยเเฟนเก่า โตะใช่ มั้ย?

คาโตะ: อื้ม ใช่เเต่ เราไม่ได้คุยกันมานานเเล้วน้ะ เเล้าเค้าก็เลิกยุ่งกับผู้หญิงคนนั้นเเล้วด้วย ผมรักคุณเเค่คนเดียวน้ะ ครับ

มิยู: ค้ะ มิยู ก็รักเเค่คาโตะคนเดียว

ไลน์.. ไลน์.. ไลน์!!!//เสียงไลน์ที่มิเอะส่งมาในมือถือขอเธอดังเเทรกขึ้นมาในขณะที่คุยกับคาโตะ มิยูรู้ว่า เเฟนเก่าขอ คาโตะ ไม่ได้มาดี เเน่้ๆ เธอเลยจําใจ คุยไป เเฟลลี่เเบบโลกสวยไปพรางๆ 

มิเอะ: เเหมเงียบเลยน้ะ สาวน้อย ฉันไม่กัดเธอหรอกน้ะ

มิยู:ค้ะ!

มิเอะ:ว่า คบกับ คาโตะได้ กี่เดือนเเล้วล่ะ

มิยู:ก็ไม่รู้สิค้ะ เเต่ที่รู้ก็รักกันดี 555555

มิเอะ:อ้าวหรออ จ้ะ555555555

มิยู: ต้องการอะไรหรอค้ะ? ถึงลงทุนทั้งกันมาขนาดนี้

มิเอะ: เเหม๋ ฉันไม่ได้มาทําอะไรกับเธอหรอกก็เเค่มาอวยพรให้เธอกับคาโตะรักกันนานๆ

        ว่าเเต่อาทิตย์หน้ามิยูว่างมั้ย?

มิยู:ทําไมหรอค้ะ 

มิเอะ:ว่าจะชวน มิยูไปสวนรถไฟ ไคโด หน่อยน้ะ 

มิยู:นี่จําเป็นต้องไป หรอค้ะ 5555555 

มิเอะ: ก็ว่างั้นเเหละ

ไลน์.. ไลน์.. ไลน์!!! //เสียงข้อความไลน์จากคาโตะที่ส่งมาขัดกับ ที่มิยูกําลังสนทนากับมิเอะ

คาโตะ:มิยู เป็นไงบ้าง//คาโตะถามด้วยความเป็นห่วง

มิยู:คาโตะ คือมิเอะชวน ฉันไป สวนรถไฟไคโคน้ะ 

คาโตะ:มิยู ไม่ต้องไป หรอกผมเป็นห่วงคุณน้ะ

มิยู:ค้ะ ที่รัก มิรักโตะมาน้ะ 

ไลน์.. ไลน์.. ไลน์!!

มิเอะ:ว่าไง สาวน้อย ตกลงไปมั้ย ล่ะ หรือกลัว?

มิยู:ไม่จําเป็นมั่งค่ะ // มิยูเริ่มถอยเพราะเธอว่าความรักจะผิดหวังเหมือนครั้งที่ผ่านมา

มิเอะ:งั้น ฉันก็ขอ ให้เธอทั้ง2คนรักกันนานๆน้ะ เเต่ละวังหมอนั่นล่ะ ระวังเขาหลอกให้เธอรักจนหมดใจเเล้วทิ้งเธอไป หมอนั้นยิ่งเป็นพวก ล้อเล่นกับความรักอยู่ด้วย เด็กอย่างเธอน่ะ ไม่ทันหมอนั่นหรอก เเต่ถ้าเธอยังยืนยันจะรักกับหมอนั่นน่ะ ฉันก็ไม่ ขัดหรอกน้ะ ฉันก็เเค่มาอวยพร ให้รักกันนาๆ

มิยู:ขอบคุณค้ะ 

ไลน์.. ไลน์.. ไลน์!!!//เสียงข้อความไลน์ที่คาโตะส่งมาหามิยูในขณที่มิยูนํ้าตาซึมเล็กน้อย

คาโตะ:มิยูเป็นไบ้าง ok มั้ย ?

มิยู:okค้ะ //มิยูพิมพ์ไปพรางๆเพื่อกลบเกลื่อนความเจ็บปวดที่หัวใจ ด้านซ้าย

คาโตะ:มิยู คุญสัญากับผมได้มั้ย 

มิยู:สัญาอะไร หรอค้ะ

คาโตะ: สัญญาอะไรได้มั้ย ถ้าเกิดอะไรขึ้น เราจะ "รักกันตลอดไป"

          ได้มั้ยมิยู สัญญาใจ.. :)

มิยู:อื้ม.. เราสัญญา..

คาโตะ: สัญญาใจเเล้วน้ะ มิ เราจะไม่ทิิ้งกัน ผมจะไม่บอกเลิกคุณก่อน  โตะมิ มิโตะ 2 KP

มิยู: อื้ม เราสัญญา// อยู่ๆนํ้าใสๆก็ไหลออกจากตาหัวใจที่ด้านซ้ายของเธอชา ชาไปถึงจิตใจ 

เมื่อทั้ง2 คบกับมาได้ระยะสักพัก 5 วันก่อน วันครบ1 Month คาโตะเริ่มไม่สนใจเธอ เริ่มไม่ตอบเเชท ตีตัวออกห่างขึ้นทุกวัน โทรไปก็ไม่รับสาย จากที่คาโตะเคยบอก         Good Night. หน้าตัสของมิยูบ่อยๆ อาทิตย์เเทบไม่มีไม่สนใจ จากที่เคยทักมาบ่อยกับต้องกายเป็นมิยู ทักไปมากกว่า คาโตะเริ่มเฉยชา เย็นชา ตอบบ้างไม่ตอบบ้างไม่จําเป็นก็ไม่ตอบไม่ได้ใส่ใจมิยูสักนิด จนมาถึงวันครบครอบ 1Month

มิยู:โตะ เปลี่ยนไปน้ะ รู้ตัวมั้ย//นํ้าตาไหออกจากตาช้า

คาโตะ:ยังไงเราก็เหมือนเดิม เราก็รักมิเหมือนน้ะ

มิยู:เเล้ววันนี้วันอะไรหรอ จําได้มั้ย?

คาโตะ:เอิ่มวัน เสาร์ไง ก็วันที่5ทําไมหรอ //คาโตะเเกล้งมิยู เล็กๆน้อยๆหวังให้เเฟนซํ้วใจเล่น

มิยู:อ่อ ก็วันธรรมดา//มิยูเผื่อนยิ้มเล็กน้อยเพราะเธอคงคิดว่า คาโตะคงลืมมันไปสักเเล้ว

คาโตะ:โธธธธธธ่ ยัยป๋องงง! ก็ 1 Month งัยย ร้องป้ะเนี่ยย?

มิยู:ไอบ้า ! โธธธ๋ //เเม้มิยูจะไม่ชอบให้ใครล้อเล่นกับความรู้สึกเธอง่ายๆเเต่ก็ไม่ฌโกธรที่คาโตะคนที่เธอรักขึ้นมากทุกวัน ล้อเล่นกับความรู้สึกของเธอ

คาโตะ: หมูๆ เค้ารัก หมูมากขึ้นทุกวันนะ อยู่กับเค้าไปนานๆน้ะ ขอโทษที่เป็นงี่เง่าตลอดน้ะเเต่เค้าก็สัญญาเค้าจะไม่ไปไหน ช่วยอยู่กับเค้าไปนานๆจนกว่า หมูจะทําได้น้ะ รักมิน้ะครับ

มิยู:เค้าก็รักหมาน้ะ รักมากขึ้นทุกวันด้วยน้ะ ช่วยอยู่กับหมูไปนานๆน้ะ  โตะมิ มิโตะ2 KP

คาโตะ:ชอบก๊อปป งั้นเค้าไปก่อนน้ะ บ๊ายบายรัก หมูน้ะ เยิ้ปๆ 

มิยู:จ้ะ //มิยูรู้สึกว่าทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนไป รู้สึกว่าคาโตะคุยกับเธอน้อยลงมาก เเต่มิยูคิดว่าตัวเองคิดมากเกินไปก้เลยไม่ได้ใส่ใจอะไร

เวลาผ่านมาเรื่อยๆ คาโตะก็ยังทําตัวเหมือนเดิม ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง มิยูเเอบร้องไห้คนเดียว ก็ใช่น้ะสิ คนที่ไม่เคยเห็นน่า ได้ยินเเค่เสียง บอกรักก็เเค่ตัวหนังสือ เวลาเปลี่ยนคน็ต้องเปลี่ยนเป็นธรรมดา//มิยู เริ่มทนไม่ไหวกับการกระทําของคาโตะขึ้นทุกวัน

มิยู: คาโตะ..

คาโตะ:มีอะไรอีกล่ะ

มิยู:คาโตะรักมิยูมั้ย..

คาโตะ:รักดิ ถ้าไม่รักจะคบกับมาได้หรอ

มิยู:นึกว่ามีคนอื่นน่ะ  เเล้วคาโตะ มีคนอื่นอยู่เเล้วใช่มั้ย..

คาโตะ:อะไร น่ารําคาญว่ะมิ หยุดเหอะ เป็นเหมือนที่เเล้วอีกกเเระน่าเบื่อน่ารําคาญ จะถามอะไรนักหนา น่าเบื่อว่ะ

มิยู: ถ้าเราผิดเราขอโทษ// มิยูพิมพ์ทั้งนํ้าตา..

คาโตะ:เลิกๆ ไหวๆ เจ้าชูเกิน

มิยู:หมายความว่าไงโตะ? 

คาโตะ:ก็เลิกไง 1 เดือนก้อเเละสําหรับเธอน่ะ อ่านภาษาคนไม่รู้เรื่องหรือไง เลิก!

มิยู:อืมเลิก//มิยูพิมพ์นํ้าตาที่ไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว

อยู่ๆนํ้าใสๆก็ไหลออกจากตาของมิยู  มิยูเจ็บปวดเเละทรมานกับความรักครั้งนี้มากเธอไม่เคยนึกเลยว่าเเค่ตัวหนังสือมันจะทําให้คนเจ็บขนาดนี้มิยูรักเเละเชื่อใจความรักที่คาโตะมีให้เธอมากเเละเธอก็เชื่อมั่นในตัวหนังสือที่เขา ส่งมาให้ตลอดว่ารักเเละจะไม่ทิ้งกันไปไหนจะอยู่ด้วยกันไปนานๆนานเท่าที่จะทําได้ นํ้าตาของมิยูไหลออกไม่หยุด หัวใจของเธอชาไปทั้งดวงเจ็บปวดไปหมด มันเหมือนมีมีดดาบมาปลักตรงใจกลางหัวใจของเธอ เเต่รู้สึกเจ็บเล็กน้อยเเต่ทรมานมาก เธอกั้นหายใจ หัวใจของเธอเจ็บเหมือนที่ไม่เคยเจ็บมาก่อนเหมือนหัวใจของเธอกําลังร้องไห้บอกกับตัวเธอเอง ว่าความรักก็เหมือนช้าง2ตัวที่จูบกัน ตอนจูบงาทั้ง2 ก็เเทงช้างอีกตัวต่างคนต่างเจ็บราวกับความรักมีสุขก็ต้องพร้อมที่จะเจ็บ เป็นธรรมดา เราก็เเค่จํามันเป็นบทเรียน

ต้ะๆเเด้นนนนน โห่นิยายฟิคเรื่องนี้ก็ถึงตอนจบเเล้วค่ะท่านผู้อ่านที่เคารพทั้งหลายขอบคุณที่อ่านจบน้ะค้ะ ขอบคุณมากๆค้ะ เเล้วรอติดตามนิยายเรื่องหน้าน้ะค้ะท่านผู้อ่านที่รัก                                                            รักน้ะค้ะโจ็ะๆ