no numb! เฮ้!ฉันไม่ได้ไร้ความรู้สึกนะ
เขียนโดย 
no_namezelo001
วันที่ 12 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 20.23 น.
แก้ไขเมื่อ 14 มีนาคม พ.ศ. 2558 09.00 น. โดย เจ้าของนิยาย
4) ความรู้สึกขั้นที่4 เกิดเรื่อง(2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความNobel'part
"แม่!คนใช้สองคนนั่นหายไปไหน!?"พอกลับถึงบ้านฉันก็รีบวิ่งไปหาแม่ที่ห้องโถงทันที
"แม่ให้เค้าไปพักผ่อนมีอะไรรึเปล่า? แล้วที่ร.ร.เป็นยังไงมั่งสนิทกับทุกคนมั้ย^^"
"สนิทที่ไหนเล่าเนี้ยะรองเท้าตัวโปรดหนูเป็นแบบนี้คงสนิทกันมากเลยล่ะเหอะๆ นี่หนูต้องยืมรองเท้าเพื่อนมาใส่เนี่ย"
"เพื่อน?ทำไมถึงใส่รองเท้าใหญ่แบบนี้ล่ะ"แม่ฉันทำหน้าแปลกใจกับขนาดไซส์เท้าของอีตาบ้าฟรานซิส
"ก็เค้าเป็นผู้ชายก็ต้องสวมไซส์ประมานนี้สิแม่ฉันไปล่ะ"
"จะไปไหนอีกอย่าบอกแม่นะว่า..."
"ใช่จะไปสูบบุหรี่"
เฮ้อ~ฉันได้ยินที่แม่ตะโกนมาบอกให้เลิกแต่ก็ช่วยไม่ได้นี่ติดไปแล้วคงเลิกยากเพราะไอ้หมอนั่นแท้ๆแฟนเก่าของฉัน
มันเป็นคนแนะนำให้ฉันสูบฉันถึงกลายมาเป็นคนหงุดหงิดง่ายแบบนี้ไงให้ตายเถอะอยากจะเลิกอยู่แต่ยังไงก็ขาดมันไม่ได้จริงๆ
"เย็นแล้วหรอกี่โมงแล้ว...เอ๊ะ"โทรศัพท์ของฉันอยู่ตรงไหนเนี่ย...จำได้ว่าเล่นแล้ว...ลืมไว้ในห้องเรียนนี่ตายๆๆTOT
ฉันต้องรีบกลับไปเอาไม่นะ~ทำไมต้องเกิดเรื่องแบบนี้ด้วยวันนี้มันวันซวยชัดๆให้ตายเถอะTTOTT
ในที่สุดฉันก็มายืนอยู่หน้ารั้วโรงเรียนจนได้ เริ่มจะมืดแล้วสิ...โรงเรียนนี้ถึงจะใหญ่โตหรูหรายังไงพอมืดก็ดูเก่าๆน่ากลัวชะมัด=__=;
ประตูรั้วปิดซะแล้ว...แล้ว แล้ว แล้ว ฉันจะเข้ายังงายยยฉันขาดโทรศัพท์ไม่ได้หรอกนะฮืออ~ต้องหาทางเข้าฉันไม่เชื่อหรอกว่าโรงเรียนที่
มีกรรมการนักเรียนเข้มงวดขนาดนั้นเวลามาสายจะไม่หาทางเข้าทางอื่นหรือสร้างขึ้นมา-__-!
"ทางเข้าๆอยู่ไหนนะ...หรือฉันต้องปีนรั้วเนี่ย-0-;"ฉันเงยหน้ามองรั้วที่สูงกว่าฉันสิบเท่า
อึก!
แค่คิดก็จิเป็นลมละฉัน@.@ ช่างเถอะขาดแค่คืนเดียวคงไม่ตายหรอกพอฉันหันหลังกลับ...แต่....ไม่ได้~ฉันขาดไม่ได้T0T แล้วๆถ้า...ถ้า
พรุ่งนี้เช้าคนที่มาโรงเรียนเร็วเกิดมาเห็นเข้าเค้าอาจจะขโมยของๆฉันก็ได้ฮืออ~ลูกแม่รอแม่ก่อนนะแม่กำลังจะไปเอากลับแล้ววTTOTT
"เอ๊ะ...ประตูรั้วไม่ได้ล็อก"โรงเรียนนี้...ทำไมถึงสะเพร่าแบบนี้เนี่ยแต่ช่างเถอะอย่างน้อยมันก็ดีต่อคนแบบฉันฮ่าๆ ทางเดินโรงเรียนนี่ก็...จุดๆจัง
ทำไมมันวังเวงน่ากลัวแบบนี้ล่ะY0Y ปกติเวลานี้ต้องมีอาจารย์อยู่โรงเรียนบ้างสิ
แกรกๆ
เอ๊ะ!เหมือนได้ยินเสียงคนกำลังพิมพ์อะไรในห้อง...เอคำๆนี้อ่านว่าอะไรน่ะช่างเถอะเอ่อ...แล้วถ้าเกิดคนที่กำลังนั่งพิมพ์นั่นไม่ใช่คนล่ะ ไม่เอาแล้วๆ
กลับดีกว่า แต่...อุตส่ามาถึงที่นี่แล้วแต่ถ้าจะไปห้องต้องผ่านทางนี้นี่นา~
"ได้ล่ะ!ก๊อบไว้ไปดูใหม่อีกทีที่บ้านดีกว่าดึกแล้วด้วยกลับๆ"เอ๊ะเสียงนี้มันคุ้นๆแฮะ
กระดึบ กระดึบ ค่อยๆย่องไปดูดีกว่า...อ้าวนี่มันห้องควบคุมรึเปล่านะเอ๊ะ คนที่นั่งหันหลังอยู่นั่นแผ่นหลังเค้าคุ้นๆนะใครหว่า
กึก!
หวาแย่ล่ะเผลอเอาเท้าไปโดนใส่ถังขยะได้ยังไงเนี่ยย หวายเค้ากำลังหันมาแล้วแสงแว่นเค้าสะท้อนมาที่ฉันแล้วว
เอ๊ะ!เค้าใส่แว่นงั้นก็คงไม่ใช่คนไม่ดีมั้งเหมือนจะเป็นอาจารย์รึเปล่า
"เธอ...มาทำอะไรที่นี่เวลานี้"เสียงทุ้มๆแบบนี้คุ้นชะมัด
"ฉะฉันลืมโทรศัพท์ไว้ใต้โต๊ะค่ะเลยจะมาเอา"
"เธอช่วยเปิดไฟตรงทางซ้ายมือเธอหน่อย"
"ค..ค่ะ"
แกรก!
"หืม...นี่เธอ.. = ="เอ๊ะ...หาาาา!!ไอ้แว่นนี่คือ..!
"ฟรานซิส!!?!"ไอ้หมอนี่มัวทำอะไรในห้องนี้จนดึกขนาดนี้เนี่ยย!
"ยัยหมูเธอมาก็ดีแล้วฉันมีอะไรจะถาม...เธอพอมีเพื่อนเป็นผู้ชายที่เรียนโรงเรียนxxxมั้ย"
"เอ๊ะ..โรงเรียนนี้มัน..."
"ว่าไง"
"ทำไมล่ะ...ถ้ามีแล้วจะทำไม"
"ก็ไอ้หมอนั่นแหละที่เป็นคนทำหน่ะ"ไม่จริง...เคหน่ะหรอที่ทำก็คนที่ฉันรู้จักในโรงเรียนนั้นน่ะมีแค่เค้านี่..
"...."
"ยังไงซะการที่นักเรียนที่อื่นเข้ามาในโรงเรียนเราก็เป็นอะไรที่แย่ฉันคงต้องทำเรื่องไปโรงเรียนนั้นซะแลัว..."
"อยะอย่าทำ...ฉันไม่เอาเรื่องไม่ต้องทำหรอก"
"ยัยหมูเธอเป็นอะไรน่ะ"ฟรานซิสลุกมาประคองหน้าฉัน
เพี๊ยะ!
"อ่ะเอ่อฉันมาเอาโทรศัพท์ตั้งใจจะรีบมาเอาแล้วรีบกลับน่ะขอโทษเรื่องที่ปัดมือนายด้วยขอตัวนะ!"
"เป็นบ้าอะไรอีกล่ะ...ไอ้คนที่อยู่ในวีดีโอนั่นรู้สึกจะชื่อเคสินะ ทำยัยนั่นกลัวได้ขนาดนั้นเชียวเป็นใครกันนะ
ช่างเถอะ แต่ตอนที่เราเข้าไปใกล้ยัยหมูนั่นได้กลิ่นบุหรี่อ่อนๆยัยนั่นสูบด้วยหรอ..."
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
