no numb! เฮ้!ฉันไม่ได้ไร้ความรู้สึกนะ

11:50
"ได้เวลาพักสักที~"ฉันที่กำลังตั้งใจจะลุกบิดขี้เกียจแต่จู่ๆก็มีนักเรียนหญิงกลุ่มหนึ่งวิ่งมาทางโต๊ะของฉัน อะไรกันล่ะเนี่ย=___=
"โนเบลเธอห่อข้าวมารึเปล่าๆ>__<"เอ๋?เธอคนนี้ขอนึกชื่อก่อนเห็นเพื่อนๆเรียกเธอว่า ส้มจี๊ดสินะ
"ไม่ได้ห่อหรอกวันนี้ฉันตื่นสายทำไมหรอ"ทำไมต้องพาเพื่อนๆมารุมรอบโต๊ะฉันเนี่ยยย-__-*
"ก็ฉันเห็นปกติในการ์ตูนเค้าชอบห่อกันนี่ แล้วอีกอย่างพวกเราก็อยากลองชิมด้วย*-*"
"ใช่ๆ"
"=___=^"ขืนพวกเธอมาชิมกันหมดฉันก็ไม่ได้กินกันพอดี
   ฉันค่อยๆลุกขอตัวไปหาอะไรกินแต่พอหันไปมองโต๊ะข้างๆหมอนั่นยังนั่งมองออกไปนอกหน้า
ต่างอยู่เลย คิดว่าถ่ายเอ็มวีอะไรอยู่ยะ
"นี่นายไม่ไปกินข้าวหรอ"หมอนั่นค่อยๆหันหน้ามา พอดูดีๆแล้วหมอนั่นกำลังทำหน้าบึ้งอยู่นี่ฮ่าๆ
"ฉันรอเธออยู่ไงกว่าจะคุยกันเสร็จ น่ารำคานเป็นบ้าพวกผู้หญิงเนี่ย-__-**"เอ๋?เมื่อกี้ฉันหูฝาดไปหรอ
หมอนี่บอกว่ารอฉันอ่ะ"มัวยืนบื้ออยู่ได้เดี่ยวฉันก็ไม่รอหรอก"
"ก็ใครบอกให้รอเล่า-*-!"
"เธอรู้ทางแล้วรึไง!เร็วๆหิวข้าว"เอ่อ...จริงด้วย
"เดี่ยวรอก่อนๆนี่นายๆ..!"
"ฉันชื่อฟรานซิสเอาแต่เรียกนายๆน่ารำคานเป็นบ้า"คำว่า น่ารำคานเป็นบ้า เป็นคำติดปากหมอนี่รึไง-*-^
 
         พอหมอนั่นกินข้าวเสร็จก็นั่งรอฉันอีกสักพักก็ฉันกินช้านี่หว่า-3- แต่ความจริงเค้าไม่ต้องรอฉันก็ได้นี่
ฉันเองก็พอจำทางกลับห้องได้แล้ว...แต่มีคนนั่งกินข้าวเป็นเพื่อนมันก็อุ่นใจกว่าเยอะนี่เนอะ บางทีหมอนี่
อาจจะเป็นคนดีกว่าที่คิดก็ได้
"นี่ยัยหมูกินเยอะเป็นบ้า เมื่อไหร่จะกินเสร็จเนี่ย"ขอถอนคำพูดนั่นทิ้งไอ้บ้านี่ปากเสียที่สุด!-*-
"ฉันก็สั่งมาเท่านายนั่นแหละกินเยอะที่ไหนยะตาบ้า-*-!"
"ฉันก็พูดไปงั้นแหละ ก็เธอเล่นจ้องเหมือนจะเขมือบฉันเข้าไปซะขนาดนั้นเลยหาเรื่องมาเรียกสติเธอคืนเอง"
"คะ...ใครเค้าอยากมองนายกัน!!ฉันอิ่มแล้ว"ฉันรีบลุกขึ้นแล้วเดินไป...มั่วๆ=__+
"ฮ่าๆเธอจะไปทางไหนน่ะเอาจานของเธอมาสิเดี่ยวฉันเอาไปคืนให้"หมอนั่นยื่นมือมาทางฉัน...
"อ...เอ่อ...อืม..ขอบคุณนะ"เป็นคนดีจริงๆด้วยโอ้ย!ฉันละซึ้ง*-*
"ไม่เป็นไรฉันชอบช่วยเหลือคนบื้อๆแบบเธอหึๆ"กรี้ดดดด~นี่นายจะทำตัวดีๆให้ฉันชื่นชมสัก5นาทีหน่อยจะได้มั้ย-__-!
สักพักหมอนั่นก็เดินกลับมาพร้อมกับกล่องอะไรใบหนึ่งไปได้มาจากไหนนะอยากรู้จังอะไรอยู่ข้างในนะะ~
"นี่นายๆ...ฟรานซิสอะไรอ่ะ"ฉันยืดตัวนิดแล้วชี้ไปทางกล่องใบนั้น
"เด็กผู้หญิงคนหนึ่งให้มา..อะไรเธออยากได้หรอ"
"ชิฉันไม่ได้อยากได้สักหน่อยแค่อยากรู้อะไรอยู่ข้างในอ่ะ"ฉันกระพริบตาปริบๆใส่หมอนั่น
"คงจะเป็นพวกขนมเหมือนเดิม มาได้ทุกวันน่ารำคาน.."
"เป็นบ้า"พอฉันรู้ว่าเค้าจะพูดอะไรฉันเลยพูดต่อให้เลยฮิๆ
"...=___="ดูทำหน้าเข้าสิ แต่หมอนี่บอกได้ทุกวันเลยหรองั้นก็เป็นหนุ่มฮอตอะดิ0-0!
      แต่ดูท่าแล้วจะใช่แน่หรอปากก็เสียแบบนี้ แต่ว่านะ...มองเผินๆหมอนี่ก็ดูดีนี่นาสูงสุดๆเลยแฮะหน้าเรียวได้รูป
จมูกก็โด่งริมฝีปากบางได้รูปจริงๆคิ้วก็โค้งสวยมากๆด้วยบรื๋อ~นี่ฉันกำลังชมหมอนี่อยู่หรอ
"นะ..นี่เปิดดูสิๆฉันอยากรู้"ในที่สุดฉันก็สลัดความคิดไปได้แต่ หมอนั่นก็จ้องฉันอยู่..หะ!จะจ้องฉันอยู่หรอ0-0!?!
"อ๊ะ..ขอโทษ เธออยากรู้ก็เอาไปเถอะฉันกะจะเอาไปทิ้งอยู่แล้ว"
"เอาไปทิ้ง!?นี่นายรู้คุณค่าน้ำใจของคนอื่นบ้างมั้ยเนี่ยเค้าอุตส่าเอาให้นะ"
"ถ้าเป็นเธอก็คงจะทำแบบฉัน ใครเค้าจะกินช็อกโกแลตติดต่อกันได้ทุกวันได้อ้วนตายสิกลับห้องกันเถอะ"
"แต่ฉันชอบนะช็อกโกแลตน่ะกินเท่าไหร่ก็ไม่อ้วนหรอกสงสัยระบบเผาผลาญเฉพาะน้ำตาลฉันดี^-^"
"หืม...งั้นถ้าฉันได้มา ฉันก็จะมาให้เธอละกันจะได้ไม่เป็นการทำลายน้ำใจคนอื่น"หมอนั่นเอื้อมมือมายีผมฉัน
"ใช่แล้วล่ะะ^0^"แล้วฉันก็ลืมตัวพยักหัวไปทั้งๆที่หมอนั่นยังยีผมฉันอยู่
"หึ"
"อะไรหัวเราะอะไรหะ-*- เอ๊ะ..เอามือนายออกไปนะ!!"พอได้สติฉันก็รีบปัดมือหมอนั่นออก
"ความรู้สึกช้าเป็นบ้าเธอน่ะฮ่าๆ"
"Shut up-*-!!"
"ยัยหมูความรู้สึกช้าฮ่าๆ"
"กรี้ดดด~ไอ้บ้าTOT"
       จะว่าไปการมีหมอนี่เป็นเพื่อนอยู่ข้างๆก็สนุกไปอีกแบบแฮะ รู้สึกถ้าขาดหมอนี่ไปโรงเรียนก็คง
ขาดสีสันไปบ้างแหละ เอาล่ะยังไงก็สนิทกับหมอนั่น ไอ้บ้าฟรานซิสนั่นไว้ก็ไม่ได้เสียหายอะไรแถมยัง
ได้กินช็อกโกแลตฟรีทุกวันอีกด้วยฮิๆ*^___^*