กลรักเกาะสวาท [Romance 25+]

ตอนที่ 8

“เอพริล เป็นอะไรหรือเปล่า... ลุกขึ้นครับอาจะพาไปล้างตัว” คนเป็นอาตกใจเมื่อเห็นสภาพของหลานสาว ที่ตอนนี้เปอะเปื้อนไปด้วยคราบกาแฟที่ร้อนกรุ่นเต็มไปหมด ช้อนร่างบางขึ้นสู่อ้อมกอดมุ่งหน้าไปยังห้องน้ำขนาดเล็กทันที

เมื่อปิดประตูห้องน้ำได้สำเร็จ ชายหนุ่มก็รีบหันมาถอดชุดสวยของเมริษาออกทันที ด้วยความเป็นห่วงกลัวว่าผิวบอบบางจะได้รับอันตราย แดเนียลรีบหยิบผ้าขนหนูที่วางอยู่บนชั้น เปิดก็อกน้ำเย็นนำผ้าผืนนุ่มรองรับน้ำอย่างรวดเร็ว บิดจนหมาดได้ที่เช็ดคราบกาแฟที่ตอนนี้ทิ้งรอยแดงไว้ตามตัวภรรยาของหญิงสาวเต็มไปหมด โชคดีเหลือเกินที่มันยังไม่ร้อนมากถึงขั้นผิวพอง ชายหนุ่มระบายลมหายใจออกมาอย่างโล่งอก

“เจ็บมากหรือเปล่าเอพริล” แดเนียลซับผ้าขนหนูลงบนเนินอกอวบที่ดูเหมือนมันจะล้นทะลักออกมาจากแรงหายใจของคนตัวเล็ก ชายหนุ่มต้องข่มความต้องการของตัวเองเอาไว้ เนื่องจากกาแฟเจ้ากรรมดันไหลลงอาบทั่วตัวหญิงสาว เขาไล้ผ้าผืนเย็นเช็ดลงมาเรื่อยๆ จนมาหยุดอยู่ที่แพนตี้ตัวน้อย

“อ้าขาออกสิเอพริล อาเช็ดไม่ถนัด”

“อาแดน...ให้เอพริลเช็ดเองดีกว่าค่ะ อาแดนออกไปทานข้าวต่อเถอะนะคะ เอพริลดูแลตัวเองได้ค่ะ” หญิงสาวที่ตอนนี้เหลือเพียงบราเซียร์และแพนตี้ตัวสวยปกคลุมร่างกายที่แสนเย้ายวน...ยืนพิงผนังห้องน้ำเปิดเผยเรือนร่างเซ็กซี่ เริ่มรู้สึกประหม่ากับสภาพของตัวเองเสียเหลือเกิน เพราะไม่ว่าเขาจะเช็ดผ้าขนหนูเคลื่อนไปตามส่วนไหนของเธอ ความรู้สึกเสียวสยิวก่อเกิดขึ้นที่กลางกายสาวของเธอทุกที

ชายหนุ่มชะงักมือกระตุกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ ก่อนจะค่อยๆ ย่อตัวลง จนใบหน้าคมอยู่ในระดับเดียวกันกับแพนตี้สีอ่อนที่เปื้อนคราบกาแฟเต็มไปหมด ค่อยๆ ส่งลิ้นนุ่มชื้นลามเลียคราบกาแฟตรงขอบแพนตี้ตัวจิ๋วทีละนิด

“ว้าย!...อาแดน จะทำอะไรคะ หยุดเลยนะ อย่าเลียตรงนั้น ไม่เอา หยุดเดี๋ยวนี้นะคะอาแดน อ๊ะ...” เมริษาดันตัวเองชิดติดผนังยิ่งกว่าเก่า เมื่อกระแสความเสียวซ่านส่งผ่านมาถึงเธออย่างรวดเร็ว นี่เราเป็นอะไรกัน แค่เขาสัมผัสนิดหน่อย ความรู้สึกวาบหวิวก็เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว ขนาดคืนวันก่อนที่เธอยืนกอดกับผู้ชายในผับ เธอยังไม่รู้สึกเช่นนี้เลย ที่เธอโวยวายเพราะกลัวว่าตัวเองจะห้ามใจเอาไว้ไม่อยู่ต่างหาก

“อาถอดนะครับ จะได้เช็ดได้สะดวก” ดูเหมือนเขาแค่บอกเธอเพื่อทราบเท่านั้น เพราะยังไม่ทันที่เจ้าของแพนตี้จะเอ่ยวาจาอนุญาต แพนตี้ตัวจิ๋วก็ถูกเคลื่อนที่ลงมาตามขาเรียวขาวอย่างไม่ทันรู้ตัว

“อาแดน...อย่าค่ะ...เอพริลทำเองได้ อา...” ถึงแม้จะพยายามห้ามปรามเท่าไร แต่ดูเหมือนคนตัวโตจะมีอิทธิพลเหนือการควบคุมตัวเองของเธอเสียจริง

“ดูสิ แดงไปหมดเลย คนสวยของอา เจ็บมากไหมครับ” เสียงแหบพร่าของชายหนุ่มพึมพำเบาๆ กับเธอ ก่อนจะส่งลิ้นเรียวไล้กวาดคราบกาแฟที่ไหลผ่านกลีบกุหลาบอูมของเธออย่างแผ่วเบา

“เปิดขาให้อาสิครับคนดี อาจะได้เช็ดได้ถนัด”

ราวกับถูกเขาสะกด เมริษาอ้าขาออกเพื่อให้ชายหนุ่มลากปลายลิ้นผ่านรอยแยกตรงกลางตัวเธอให้ถนัดยิ่งขึ้นตามคำบอกกล่าว แดเนียลค่อยๆ ลากลิ้นผ่านรอยแยกนั้นเลื่อนลงมาสู่หน้าขาที่ขาวเนียนราวกับผิวเด็กทารก ตวัดปลายลิ้นไล้ลงมาเรื่อยๆ จนคนตัวเล็กที่ยืนสั่นสะท้านส่งเสียงครางออกมาไม่หยุด

“อา...อาแดนขา...อ๊ะ...ได้โปรด...ทำอะไรสักอย่างค่ะ เอพริล...ไม่ไหวแล้ว”

“เอพริลต้องการอะไรครับคนดี บอกอาได้ไหม” คนมากประสบการณ์เลิกคิ้วสูง ก่อนจะลุกขึ้นยืน สบสายตาปรือหวานฉ่ำด้วยแรงสวาทที่ก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว สาวน้อยของอา...ร้อนแรงจริงๆ แค่เขาสัมผัสเธอนิดหน่อย เธอก็ลุกเป็นไฟขึ้นมาทันที

“อยากให้อาสัมผัสมากกว่านี้ไหม” ชายหนุ่มเอื้อมมือไปด้านหลังคนที่พยักหน้ารับอย่างแผ่วเบา ลูบไล้แผ่นหลังเปลือยเปล่าปราศจากอาภรณ์มีเพียงบราเซียร์ลายลูกไม้ที่เกาะกุมทรวงอกคัพดีของเธอเอาไว้ ก่อนจะปลดปล่อยมันให้หลุดพ้นจากปทุมถันที่เต่งตึงอวบอิ่มนวลเนียน

เธอเสียว...เสียวจนทนไม่ไหวแล้ว เธอต้องการ...ต้องการให้เขาปนเปอเธอให้มากกว่านี้ เขากำลังจะทำให้เธอขาดใจ เพราะอาหนุ่มมาปั่นป่วนเธอแล้วก็ทิ้งค้างไว้จนเธอรู้สึกหงุดหงิดกับท่าทางใจเย็นของเขา ก็เพราะตอนนี้ในกายของเธอมันร้อนรุ่มไปหมด เลยต้องเอ่ยคำขอร้องออกไปอย่างน่าไม่อาย

“อาแดน...จูบเอพริลนะคะ สัมผัสเอพริลค่ะ...อาแดน”

เมื่อทนสายตายั่วสวาทและคำอ้อนวอนของหญิงสาวไม่ไหว คนที่ตอนแรกตั้งใจจะแกล้งเธอเล่น กลับโน้มตัวลงมาประกบชิมความหวานของเรียวปากบางสวย ชายหนุ่มค่อยๆ ส่งปลายลิ้นลามเลียไปตามริมฝีปากอิ่มอย่างช้าๆ เมื่อเธอเผยอริมฝีปากเชื้อเชิญ แดเนียลก็ส่งลิ้นอุ่นสากรุกรานเข้าไปชกชิมความหวานที่โพรงปากสวย บดขยี้เรียวปากบางอย่างเร่าร้อนตามแรงอารมณ์ที่ลุกฮือขึ้นอย่างรวดเร็ว

“อา...อาแดนขา...เอพริลเสียวค่ะ...อ๊ะ...” หญิงสาวครางกระเส่าเมื่อมือแกร่งโอบประคองดอกบัวตูมอวบใหญ่ บีบเคล้นเนื้อแน่นทั้งสอง ตวัดปลายนิ้วโป้งไล้วนตามปลายยอดจนมันหดตัวแข็งเป็นไตด้วยความเสียวซ่าน

“อืม...เอพริลของอา...เราสวยเหลือเกินรู้ตัวบ้างไหม...สวยจนอาไม่ต้องการให้ใครเข้ามาใกล้...เข้ามาสัมผัสตัวเรา” เสียงแหบห้าวรำพันบอกคนตัวเล็กตรงหน้า ว่าเขาหวงเธอมากขนาดไหน และร่างกายของเธอก็เป็นของเขาเพียงผู้เดียว รวมไปถึงหัวใจหัวน้อยนี้ด้วยที่เขาจะไม่มีวันให้ใครได้มันไปครอบครองนอกจากตัวเขาเอง

ตั้งแต่เล็กแดเนียลเฝ้าทะนุถนอมหลานสาวตัวน้อย...ยุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม...ดูแลและมอบความรักให้เธอจนหมดโดยไม่มีข้อแม้ แต่แล้ววันหนึ่งเขาก็ได้รู้หัวใจตัวเองว่าไม่ได้รักหลานสาวตัวน้อยคนนี้ ในแบบที่อาหลานควรจะเป็นกัน เพราะยิ่งหญิงสาวเติบโตขึ้นมาเป็นสาวสะพรั่ง การใกล้ชิดกันมากเกินไปของทั้งสอง มันทำให้เขาเกิดอารมณ์พิศวาสในตัวเธอมากยิ่งนัก ชายหนุ่มอยากจะรักหญิงสาวให้สมกับความปรารถนาที่มันเพิ่มขึ้นทุกครั้งที่แม่ตัวดีเข้ามากกกอด และเอาอกอวบอิ่มกับความเป็นสาวเข้ามาบดเบียดอยู่ข้างกายเขา...มันทำให้เขาอยากจะกระชากหญิงสาวขึ้นเตียงและปนเปอเธอด้วยรสรักที่ร้อนแรงมากกว่าการนอนกอดกันฉันอาหลานอย่างที่เป็นมาเท่านั้น และนั้นก็เป็นเหตุผลที่เขาจำเป็นต้องหนีหน้า...หายไปจากเธอมาในคืนวันที่เดินทางไปส่งหญิงสาวเพื่อเรียนต่อที่ประเทศสวิตเซอร์แลนด์

แต่เมื่อสัปดาห์ก่อนเขาก็ได้รับการติดต่อจากบุพการีของหลานสาวตัวยุ่ง การบอกกล่าวถึงวีรกรรมของหญิงสาวที่ก่อขึ้นไม่เว้นแต่ละวัน มันทำให้เขารู้สึกเป็นห่วงและหวงหญิงสาวมากนัก สุดท้ายบุพการีของเธอจึงตัดสินใจจบปัญหานี้ด้วยการจัดการให้หญิงสาวแต่งงานกับแดเนียล เพราะทั้งคู่รู้ดีว่าอาหนุ่มผู้นี้เป็นคนเดียวที่จะสามารถปราบเมริษาได้อยู่หมัด แต่ถ้าหากบอกให้หญิงสาวแต่งงานกับชายหนุ่มตรงๆ ต้องมีการต่อต้านเกิดขึ้นแน่ๆ และแผนทั้งหมดก็ถูกจัดวางไว้จนสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี

        แดเนียลค่อยๆ ลากริมฝีปากลงมาตามซอกคอขาวผ่อง ชายหนุ่มฝากรอยจุมพิตไว้จนหญิงสาวเสียวสะท้าน เขาลากปลายลิ้นเรียวไปตามฐานอกอวบที่ดูเหมือนมันจะใหญ่โตเกินตัวของหญิงสาวเสียจริง ความอวบอิ่มมันทำให้เขาอยากสัมผัสไม่รู้เบื่อ ชายหนุ่มตวัดลิ้นชื้นครอบครองผลเชอร์รี่สุกปลั่งหายเข้าไปในโพรงปากหยักอย่างหิวกระหาย

มีความสุขในการอ่านนะคะ

ปันปัณณ์...