ร้ายนัก รักซะ!

 






 ณ ห้องเรียน



"นี่มันอะไรกันเนี่ย!!!"
"เธอได้มั้ย"
"ได้สิ..น่ากลัวจังเลย" เมื่อฉันก้าวเข้ามาในห้องได้ไม่นานเสียงฮือฮาก็ดังขึ้น(พลอยมิกุ) อันที่จริงมันก็ดังมาแต่ไกลแล้วละ
"เกิดอะไรขึ้น!" ฉันตะโกนแบบสุดเสียงจนทุกคนต้องหันมามองฉันเป็นสายตาเดียวกัน
"พลอย..ได้รึป่าว"
''ดะ..ได้อะไร" เพื่อนในห้องคนนึ่งชูกระดาษสีขาวขึ้น
"แบบนี้นะ..ลองไปดูที่ใต้โต๊ะพวกเธอสิ" ว่าแล้วฉันกับเพื่อนๆในกลุ่มก็เดินไปดูที่ใต้โต๊ะ แล้วก็พบกระดาษสีขาววางอยู่จริงๆด้วยฉันหยิบมันขึ้นมา มันเขียนไว้ว่า
      'นี่คือคำสาป ของนักเรียนชั้น ม.5 ห้อง 1 ทุกคน เมื่อพวกคุณได้อ่านข้อความนี้แล้วจงทำตาม  ที่เราบอก คืนนี้ให้พวกคุณทุกคนไปที่โรงยิมร้าง ซึ่งอยู่ถัดจากหลังโรงเรียนแห่งนี้ไป 2 กม. และเข้าไปในโรงยิมนั่น ถ้าไม่ไปเราจะแฉคนที่ไม่ไปให้ชีวิตของคุณพัง! '
หู้ย! น่ากลัวสะมิมีเลย -0-
"ดูเหมือนว่าพวกเรา ม.5/1 จะโดนคำสาปเข้าให้แล้วละ..มั้ง" ฉันพูดพร้อมฉีกกระดาษสีขาวนี่ทิ้ง
"แต่ว่า..เขาบอกว่าถ้าไม่ไปเขาจะแฉให้ชีวิตของเราพังเลยนะ...ฉันว่าพวกเราลองทำตามที่เขาบอกดูจะดีกว่านะ..โรงเรียนเรายิ่งมีประวัติอยู่ด้วย" เด็กคนนึ่งในห้องพูดขึ้นเเล้วก็ตามมาด้วยฮือฮาของเพื่อนทั้งห้อง (เกือบจะกลายเป็นนิยายสยองขวัญละ)
"ท่านพี่ค่ะ..ลองไปดูก็ไม่เสียหายอะไรนี่ค่ะ"
''นี่!..พลอยจังบอกแล้วไงว่าอย่าเรีียกพี่..ก็ได้..งั้นคืนนี้เดี๋ยวเจอกันนะทุกคน" ฉันตะโกนไปอีกครั้ง
"โอ๊วว" ทุกคนก็ตอบรับก่อนที่จะแยกย้ายเข้าที่ พวกเราก็เช่นเดียวกัน
"น่าสนุกดีเนอะ..พรีม..นายว่างั้นไหม"
"นั่นสิๆ..ฉันว่าต้องสนุกมากแน่ๆ" ฉันได้ยินที่มันสองตัวพูด สนุกๆ สนุกบ้าอะไรละยะ น่าขนลุกจะตายไป (เมื่อไม่นานามานี้นางเอกของเราแอ๊ปไม่กลัว) ขนยังลุกอยู่เลยเนี่ย! =0=
ด้าน โอ๊ต
"คิคิ..ดูเหมือนว่าเรื่องสนุกนี่ใกล้จะมาถึงแล้วสิ..คิคิ" ผมพูดพร้อมหัวเราะในลำคอ (อย่างเบาๆ)
"สนุกบ้าอะไรเล่า..ขนลุกแล้วเนี่ย" ไอ้พรีมพูดพร้อมกอดตัวเอง เฮ้อ~