เพื่อนนะ

5.0

เขียนโดย nongfin

วันที่ 9 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 23.00 น.

  23 ตอน
  6 วิจารณ์
  24.89K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 มีนาคม พ.ศ. 2558 06.51 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

22)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

          ระหว่างการซ้อมช่วงเย็นในชมรมบาสเกตบอล

          " เป็นไงบ้างงานผู้จัดการเริ่มชินรึยัง "    ไทกะทักอามะตะ

          " ก็พอรู้บ้างแล้วว่าต้องทำอะไรน่ะครับ "

          " ออดีๆ ยังไงก็ฝากด้วยนะ ทีมเราต้องการนาย "

          " ครับ "   อามะตะยิ้มออกมาอย่างภาคภูมิใจ

          " นี่ไค รู้สึกว่าคุณไทกะกับอัมจังจะดูสนิทกันนะ " เรียวพูดกับไค ทั้งสองคนั่งอยู่ตรงม้านั่งซึ่งไกลจากสองคนนั้นพอสมควร

          " อัมก็สนิทกับทุกคนนั่นแหละ "

          " จริงดิ "

          " ไม่เชื่อนายก็ลองไปร้านกาแฟที่อัมทำงานพิเศษหน้าสถานีสิ "

          " ว้าาาบ้านฉันอยู่คนละทางกันสถานีเลยนะ "

          " เดี๋ยวแอบถ่ายมาให้ "

          " นายเป็นพวกถ้ำมองตั้งแต่เมื่อไหร่น่ะไค...โอ้ย "   ไคเขกกะโหลกเพื่อนเขาไปเสียทีนึง  หลังจากซ้อมเสร็จไคก็มาส่ง

อามะตะที่ร้านกาแฟเช่นเคย

          [ ไค ] ผมเดินตามอัมเข้ามาในร้าน คนแคระก็สงสัยว่าทำไมผมถึงเดินเข้ามาในร้าน ซึ่งผมก็ตอบไปว่าอยากดื่มกาแฟ

          " รับอะไรดีครับ "    อัมเดินเข้าไปถามลูกค้าชายวัยประมาณม.ปลาย ที่เพิ่งนั่งอัมยิ้มทักลูกค้าและเหมือนลูกค้าจะแอบเคลิ้มไปกับรอยยิ้มนั่น ผมถ่ายรูปเหตุการณ์นี้แล้วส่งให้เรียว

          " {ไค...นายแอบถ่ายรูปอัมจังจริงดิ} "    ผ่านไป5นาที ก็มีข้อความจากเรียว

          " {ก็บังเอิญอยากดื่มกาแฟเลยเข้ามาในร้านน่ะ} "

          "{หรอ...ดูเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมเนอะอัมจังเนี่ย } "

          " {คนนะไม่ใช่เครื่องปรับอากาศ} "

          " {555 ดูท่าลูกค้าคนนี้จะชอบอัมจังนะ} "

          " {ลูกค้าชายทุกคนนั่นแหละที่ชอบ...เดี๋ยวฉันกลับบ้านก่อนนะ} "

          " {ออ บาย} "   [ ไค ]

ไคออกจากร้านไปโดยไม่บอกอามะตะเพราะอามะตะนั้นกำลังวุ่นวายเนื่องจากลูกค้า(ชาย)หลั่งไหลมากมาย

          [ อามะตะ ] ฮ้า~วันนี้ลูกค้าเยอะจัง เนื่อย R~R~R.....

เสียงโทรศัพท์ของผมดังขึ้น ไคคุงโทรมา

          " ฮัลโหล มีอะไรหรอไคคุง "

          " [การบ้านวิชาประวัติศาสตร์สากล อาจารย์สั่งหน้าไหน...] "

          " ออ..แปปนะ "     ผมเดินไปหยิบหนังสือ

          " [อืม...] "

          " หน้า14 กับหน้า15 น่ะ "

          " [เค  ขอบใจนายจะนอนยัง] "

          " ยังอ่ะ เพิ่งกลับมาจากร้าน คงอีกสักพัก "

          " [อย่านอนดึกล่ะ งั้นแค่นี้นะ] "

          " อืม ราตรีสวัสดิ์สวัสดิ์นะ "   ไคคุงวางสาย ผมจัดการอาบน้ำแล้วทำการบ้าน

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา