เพื่อนนะ

          กิจกรรมวันนี้ สิ้นสุดลงแต่ปัญหาที่ประสบพบเจออยู่

ตอนนี้คือห้องน้ำไม่เพียงพอต่อปริมาณคน เป็นเวลากว่า

หนึ่งชั่วโมงครึ่งแล้วที่นักเรียนชาย 5/3 รออาบน้ำ ซึ่งในเวลานี้

พวกเขายังอาบไม่ถึงสิบคนเลย ส่วนเด็กๆอาบใกล้ครบแล้วเพราะเด็กๆอาบด้วยกัน

          " ถ้าเป็นอย่างนี้ได้อาบน้ำตอนตีสามแน่ "    ไคบ่นออกมาโดยไม่ชอบใจนัก

          " นั่นสิ เด็กๆอาบใกล้เสร็จทุกคนแล้ว "     อามะตะยิ้มแห้งๆตอบไคไป

          [ อามะตะ ] " โซระโนะ... "     ริวอิจิคุงเดินมาทางผม

          " มีอะไรหรอ "    ผมถามกลับ

          " ได้ข่าวว่านายเล่นดนตรีเป็นงั้นหรอ เล่นอะไรได้บ้าง "

          " ออใช่ ฉันชอบดนตรีแบบคลาสสิค ชอบเล่นไวโอลีนน่ะ "

          " โหเจ๋ง...แล้วเล่นอย่างอื่นได้มั้ยเช่น กีตาร์ กลองชุด

อะไรเงี่ย "    ริวอิจิคุงทำหน้าเป็นประกาย เค้าคงชอบดนตรีมาก

เหมือนกันสินะ

          " ก็ถ้าเป็นวงแบบร็อคๆ ก็เล่นได้หมดเลย "

          " โห! จริงดิ ฉันอยู่ชมรมดนตรีน่ะ "    เหมือนจะคุยกันถูกคอนะ 

          " ดีมั้ย... "     ผมอยากรู้

          " ดีสิ มีแต่คนชอบดนตรีและตั้งใจซ้อมมากเลยนายอยากจะเข้ามั้ย "

          " อะแฮ่ม โทษทีพอดีอัมเป็นผู้จัดการชมรมบาสเกตบอล

น่ะ... "     ไคคุงอยู่ๆก็แทรกขึ้น

          " เอ่อ...ครับ "    ริวอิจิคุงก็เดินจากไป น่าสงสารเนอะ

          " อัม นายอยากอาบน้ำรึยัง "

          " อยากสิ เหนื่อยมาทั้งวัน "

          " เมื่อกี้ ฉันเดินไปรอบๆ ไม่ไกลจากบ้านพักมีบริการห้องน้ำ...ก็สะอาดดี "     มิน่าล่ะริวอิจิคุงถึงกล้ามาทัก ไคคุงไม่อยู่นี่เอง

          " จริงหรอ จะรออะไร ไปกันเถอะ "     ผมกับไคคุงค่อยๆย่องออกจากบ้านพัก  ก็ไม่ได้เห็นแก่ตัวนะแค่อาบเสร็จก่อนค่อยบอกคนอื่นๆ

          " ไคคุง อุปกรณ์เครื่องใช่ส่วนตัวเยอะจังเลยนะ "

ผมมองมือของไคคุงที่เต็มไปด้วยอะไรหลายๆอย่าง

ผมอาบน้ำเสร็จก่อนไคคุง ไม่คิดว่าผู้ชายอย่างไคคุงจะอาบน้ำนานนะเนี่ย

          " อ่าว ริวอิจิคุงนายก็มาอาบที่นี่หรอ "

          " อืม เห็นว่ามีห้องน้ำน่ะ "     ผมอยากเป็นเพื่อนกับเค้าจัง

          " เอ่อ...ริวอิจิคุงในฐานะที่เราเป็นนักดนตรีเหมือนกัน ฉันอยากเป็นเพื่อนกับนายจะได้มั้ย "

          " หา! จริงดิ ได้สิฉันก็อยากเป็นเพื่อนกับนาย ตอนเห็นนายครั้งแรกคิดเลยว่านายน่าจะเป็นคนที่ดีเลยอยากจะเป็นเพื่อน  "    ริวอิจิคุงยื่นมือม่ ผมจับมือเป็นเครื่องยืนยันว่าเราเป็นเพื่อนกัน ผมได้เพื่อนใหม่แล้วล่ะ

          " เอ่อ แล้วท่านไคล่ะ "    ริวอิจิคุงถามผมเสียงเบาราวเสียงกระซิบ

          " 555 ยังอาบน้ำอยู่เลย "

          " ออ ถึงแม้ว่าเราจะเป็นเพื่อนกัน แต่ฉันไม่สามารถที่จะมาทักนายบ่อยๆได้นะ...ท่านไคอยู่ด้วยตลอด "    แล้วไคคุงก็ออกมาจากห้องน้ำ

          " อืม...เข้าใจ อาบให้สนุกนะ "

          " หมอนั่นมีอะไรถึงมาทักนาย "

          " ออ...ก็เป็นนักดนตรีเหมือนกันเลยถูกชะตาน่ะ "

          " ออ... "

          " ว่าแต่ไคคุง อาบน้ำนานนะเนี่ย "

          " แค่สามสิบนาทีเอง "

          " แค่หรอ...ฉันสิบนาทีก็เหลือแหล่ "    ตอนนี้บ้านพักชายอาบน้ำเกือบครบทุกคนแล้ว จะบอกเรื่องหเองน้ำดีมั้ย ให้ไคคุงเป็นคนบอกดีกว่ายังไงเค้าก็เป็นคนเจอ [ อามะตะ "