จอมซาดิส(คิด)มีรัก

10.0

เขียนโดย ซุยกิ

วันที่ 9 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 19.29 น.

  20 บท
  15 วิจารณ์
  25.13K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 03.01 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

8) ย่ำยี

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

เช้าที่สดใส เมื่อฉันลืมตาตื่นขึ้นมา แล้วลุกออกจากเตียงแต่ทำไมฉันได้กลิ่นเหล้าล่ะ ฉันไม่ได้กินเหล้าซักหน่อยในห้องฉันจะมีกลิ่นเหล้าได้ยังไง แต่เอ๊ะแล้วทำไมบนหัวเตียงฉันมีขวดเหล้าวางอยู่ตั้งสองสามขวด ใครเอาเข้ามาเนี่ยะ แกคิดว่าฉันตื่นมาต้องรับประทานเหล้าหรือไงฟะ -*- 

ฟึ่บบ 

"อืมมมม" 

 

เห๊ะ! เสียงใครอ่ะ O_O 

เสียงใครสักคนดังมาจากมุมใดมุมนึงในห้องของฉัน ที่แน่ๆเสียงแบบนี้มันคือตัวผู้แน่ๆ -_-

ผู้ชายอ่ะ 

 

"เฮ้ โยนเสื้อฉันที่กองอยู่ตรงนั้นมาให้หน่อย" 

"เฮ้ยยยยยยย O[]O"

ฉันผงะถอยหลังจนชนข้างฝา เมื่อมีไอ้มนุษย์เพศชายไม่ใส่เสื้อ ผมสีดำสนิทหน้าตาแสนหยิ่งที่หล่อเหลาท่าทางหุ่นเซ็กซี่บาดตาและบาดใจ กำลังเงยหน้าขึ้นมาจากขอบเตียง นี่นายนอนข้างล่างใต้เตียงฉันเหรอ 

 

"จะตกใจอะไร ส่งเสื้อมาเร็วๆ " อีตามิกซ์กำชับเสียงแน่นกว่าเดิม

เขี่ย เขี่ย

"อย่าเขี่ยเด้ -_-"  

ฉันชะงักตีนขึ้นมา แล้วก้มลงหยิบเสื้อแล้วโยนมันไปทางหมอนั่น พอได้เสื้อตานั่นก็ใส่เสื้อทันที แล้วลุกขึ้นมานั่งบนเตียง เฮ้ๆ ใครใช้ให้นายถือวิสาสะมานั่งบนที่นอนฉัน ไม่ได้การละ  -*-

 

"นายมาที่นี่อีกทำไม?" 

"แล้วมานั่งบนเตียงฉันทำไม?"

"นี่เหล้านายใช่ไหม?" 

"แล้วนายถอดเสื้อทำไม?"

"งั้นเมื่อคืนนายนอนที่นี่ ? =[]="

ฉันยิงคำถามใส่เป็นชุดไม่สนว่าหมอนั่นจะเริ่มหน้าบึ้งหน้าบูดหรือจะอะไรยังไงก็ตาม 

 

"เฮ้ย ทีละคำถามสิ่ -_-"  

"นายมาทำมายยยยยยยย T_T"

 

"เมื่อคืนลืมคีย์การ์ดคอนโดไว้ที่เพื่อน"

"ห้ะ =_="

"พอกลับไปเอา มันก็หายหัวไปหมดแล้ว"

"ห้ะ =_="

"โทรศัพท์แบทหมด" 

"ห้ะ =_=" 

"นั่นเหล้าฉันเอง มากินต่อที่นี่ตอนดูเธอหลับ"

"ห้ะ -*-"

"ถอดเสื้อเพราะร้อน ที่ขึ้นมานั่งเพราะข้างล่างมันแข็ง เจ็บตูด -_-" 

"ห้ะ =[]=" 

 

"จะห้ะๆ ทำไม"

"เลยมานอนที่บ้านฉัน และๆๆๆ" ลนลานๆ

"ห้ะ?" 

 

"ห้องฉัน =///=" 

 

"ดะ ด้วยสภาพแบบนั้น" 

"อ่ะห้ะ มีปัญหาไหมล่ะ -_-"

หมอนั่นทำหน้าตายนั่งหาวหวอดๆ หน้าด้านซะไม่มี ไม่ได้แล้วฉันจะลนลานทำไมเนี่ย ต้องไล่หมอนั่นให้ไปไกลๆ ไม่งั้นซันมาเห็นเข้าเรื่องเกิดแน่ๆ 

 

"นายกลับบ้านไปได้แล้ว ไปๆ"

"ผมไม่ใช่หมานะ" 

 

"ฉันพูดดีๆนะ รีบกลับไปเถอะ ขอร้อง"

ฉันพยายามโน้มน้าวให้หมอนั่นกลับไปไวๆ ฉันจะต้องรีบทำลายหลักฐานอีกด้วย ไม่งั้นซันสงสัยขึ้นมา ฉันขึ้นเขียงแน่ๆ 

 

"ได้ งั้นขอใช้ห้องน้ำก่อน" 

เฮ้ยยย ใช้ห้องน้ำงั้นเหรอ จะใช้ห้องน้ำก็ต้องผ่านหน้าห้องซัน กรรมแล้ว 

 

"ไม่ได้นะ!" ฉันต้องขัดขวาง 

 

"ปากฉันเหม็น จะขอบ้วนปากกลิ่นเหล้างี้จะคุยกับใครรู้เรื่อง" 

 

"นายก็แวะเซเว่นซื้อน้ำยามาบ้วนเองสิ่ -o-" 

 

"เงินเที่ยวหมดไปตั้งแต่เมื่อคืนแล้วครับ"

พูดจบหมอนั่นกระโดดข้ามเตียงมาฝั่งฉันแล้วเปิดประตูห้องออกไป เดินโทงๆผ่านหน้าห้องซัน หมอนั่นหยุดที่หน้าห้องซันเอื้อมมือไปจับป้ายชื่อหน้าห้อง แน่นอนมันเขียนว่า ซันชาย จากนั้นหมอนั่นก็ยืนผิวปากแรงๆค้างอยู่ตรงนั้น เอ้ยยย O[]O ไอ้บ้านายอยากตายหรือไง ถ้าซันได้ยินขึ้นมานายจะต้องไม่รอดแน่ๆ 

 

"ชู่วววว เงียบๆสิ่"

ฉันเอานิ้วชี้แนบที่ปากตัวเองให้หมอนั่นเงียบๆ หมอนั่นหันกลับมาพร้อมกลับรอยยิ้มที่สยดสยอง บ่งบอกว่า เขาไม่ได้ฟังฉันเลยแม้แต่นิดเดียว T_T แย่ชะมัด

ไม่นานนักหมอนั่นก็เดินต่อแล้วเข้าห้องน้ำไป

จ๊อกกก!

เสียงฉี่ดังมาก นี่นายคิดจะแกล้งฉันหรือไง -*- แล้วจากนั้นตามด้วยเสียงรูดซิบกางเกงดังๆ ฉันกัดปากภาวนาให้รูดโดนไอ้นั่นไปเลย หมั่นไส้ 

"อ๊ากกกกกกก"  

O_O เสียงหมอนั่นร้องลั่นออกมาจากห้องน้ำ ฉันรีบวิ่งไปแล้วเคาะประตูห้องน้ำเบาๆ 

 

"นี่นาย เป็นอะไร อย่าส่งเสียงสิ่ เดี๋ยวเขาได้ยิน" ฉันพยายามส่งเสียงลอดผ่านประตูเข้าไป 

ผ่างงง

หมอนั่นเปิดประตูออกมา แล้วจู่ๆก็ดึงฉันเข้าไปในนั้นด้วย

 

ฟึ่บบ

เห้ยยยยยย =[]= 

"นายจะทำอะไรอ่ะ"

ฉันถามเพราะฉันเริ่มจะกลัวขึ้นมา หมอนั่นก็หันมามองหน้าหลังจากที่ปิดประตูห้องน้ำและกดล๊อคดังกริ๊ก

 

"ฉันเกือบจะสูญพันธ์"

อะไรนะ -O- ฉันทำหน้างง หมอนั่นเลยอธิบายอีกที

 

"ฉันรูดซิบไปโดนของตัวเอง เจ็บชิบ บ้าเอ้ยย**#!"  

โครตศักสิทธ์เลยค่ะ คำภาวนาของฉัน ฉันนี่ขนลุกเลยค่ะ =[]=

 

"แล้วนายดึงฉันเข้ามาทำไม" ฉันถามด้วยความระแวงไปต่างๆนาๆ

 

"ก็เธอเรียกผมไม่ใช่อ่อ -_-"  

"ฉันแค่บอกว่าอย่าส่งเสียงดังต่างหาก" 

 

"เซียร์" 

เวรแล้ว เสียงซันที่กำลังเรียกชื่อฉันอยู่ ฉันต้องตายแน่ๆ มิกซ์เริ่มสังเกตุสีหน้าฉันที่กำลังกระวนกระวายตัวสั่นเทิ้มอยู่

 

"เซียร์ อยู่ในนี้หรือเปล่า"

เสียงฝีเท้าซันกำลังเดินเข้ามาใกล้ถึงหน้าประตูห้องน้ำ แล้วบิดลูกบิดประตูไปมา ดังแคร็กๆ เพราะเนื่องจากมันล๊อค โหยยย ซัน นี่นายกะจะเปิดเข้ามาเลยใช่ไหม T^T

 

"อย่าพูดอะไรเข้าใจไหม" ฉันหันไปมองอีตามิกซ์ที่ยืนอยู่ข้างๆที่กำลังทำหน้าตายอยู่ 

 

"กลัวไอ้นั่นรู้เหรอ ว่าเราเล่นชู้กัน"  มิกซ์ทำเสียงยียวนกวนบาทา

 

"อะไรนะ?" 

 

"หืมม" 

 

"ซันไม่ใช่แฟนฉัน" 

 

"งั้นเหรอ"

จู่ๆหมอนั่นก็ย่างกายเข้ามาประชิดตัวฉัน เสียงซันเงียบไปคงจะเดินไปทางอื่นแล้วไม่สิ่ฉันได้ยินเสียงสตาร์ทรถออกไปซันคงออกไปข้างนอก เหลือฉันกับมิกซ์ประจันหน้ากันอยู่ในห้องน้ำเพียงลำพัง

 

"คิดจะทำอะไร"

ฉันเอ่ยปากถาม พร้อมกับถอยไปจนชิดติดฝาผนัง ทำไมห้องน้ำไม่ทำให้กว้างกว่านี้หน่อยวะ ฉันก็ไม่อยากจะเล่นไล่จับกันในนี้หรอกนะ -*- 

 

"กลัวผมเหรอ" เหอะ ยังมีหน้ามาถาม

ผลักก!!

ฉันผลักหมอนั่นออกไป แล้วจะเอื้อมไปเปิดประตูเตรียมจะวิ่งออกไป แต่สิ่งที่ฉันคิดไม่เป็นดังที่ฉันหวัง หมอนั่นกระชากฉันกลับมาก่อนที่มือฉันจะถึงประตูซะอีก แล้วจับฉันทุ่มลงพื้น ฉันนอนหงายโดยมีอีตามิกซ์คร่อมอยู่บนตัวฉัน

ท่าเดียวกันเป๊ะ แบบอีคืนนั้นเลย -*- 

 

"จะทำอะ อื้ออ"

ไม่ทันคาดคิด ฉันพูดไม่ทันจบหมอนั่นก้มหน้าลงมาบดขยี้ริมฝีปากของฉันอย่างรุนแรง หมอนั่นกำลังใช้ริมฝีปากที่แสนป่าเถื่อนของเขากำลังกลืนกินริมฝีปากของฉัน พร้อมกับแหย่ลิ้นของเขาเข้ามา สัมผัสที่อุ่นจนร้อนแทบจะแผดเผาฉันให้เป็นจุน เขายังคงทำแบบนั้นไม่หยุด น้ำตาแห่งความอัปยศของฉันรินไหลออกมาจนท่วมเบ้าตาตัวเอง เขาคิดจะย่ำยีฉัน ฉันไม่ใช่ของเล่นนะ หมอนั่นผงะถอนริมฝีปาก คงเห็นฉันร้องไห้แล้วจะหยุดการกระทำบ้าๆนี่ แต่ไม่เลยเขากลับก้มลงมากลืนกินริมฝีปากฉันต่ออย่างบ้าคลั่ง ฉันผิดอะไร ฉันกำหมัดแน่นเจ็บใจนัก ผู้ชายป่าเถื่อน ฉันพยายามดิ้น แต่ดิ้นเท่าไหร่ก็เหมือนจะหมดแรงเท่านั้น 

"อื้อๆๆ" ฉันส่งเสียงร้องออกมาทั้งๆที่ปากของฉันกำลังถูกรุกรานอยู่ อีตามิกซ์ถอนริมฝีปากออก แล้วทำสีหน้าเย็นชาใส่ฉัน แต่น้ำตาของฉันก็ยังคงไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง

 

"พอใจแล้วใช่ไหม!"

"....." 

"ใช่ไหม!!!"  

มิกซ์เงียบไม่ยอมปริปากพูดอะไรออกมา จากนั้นเขาก็ลุกขึ้น แล้วเปิดประตูห้องน้ำเดินออกไป ทิ้งให้ฉันนอนอยู่ในห้องน้ำ ที่ได้ยินเพียงเสียงหยดน้ำ ทั้งเนื้อทั้งตัวเปียกไปหมด ฉันนอนเอามือปิดหน้าแล้วปล่อยน้ำตาออกมา หวังจะชำระล้างสิ่งที่เลวร้ายที่เขาก่อไว้เมื่อกี้นี้ได้ ฉันไม่เข้าใจ เขาทำเพื่ออะไร เพื่อความสะใจอย่างนั้นหรือ ทำเหมือนฉันเป็นสิ่งของ ฉันไม่ใช่ของเล่นนะ 

 

ฉันลุกขึ้นแล้วเดินออกจากห้องน้ำด้วยท่าทีที่โรยราเนื้อตัวที่เปียกปอน กลับเข้ามาในห้องตัวเองทิ้งตัวลงบนเตียงและร้องไห้อีกรอบ หน้าต่างห้องฉันเปิดทิ้งไว้บ่งบอกว่าเขากลับไปแล้ว บนโต๊ะหัวนอนก็ไม่มีขวดเหล้าแล้วสักขวด เพียงแต่มีกระดาษโน๊ตเล็กๆแปะไว้ว่า 

 

 

 

 

"อืม แล้วฉันจะกลับมาอีก"

 

 

 

                                         เว็บขีดเขียน

 

                             เว็บขีดเขียน

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา