จอมซาดิส(คิด)มีรัก

22:48 น. ข้างนอกมืดสลัว ภายในห้องก็มืดสลัวเช่นกัน

แกร๊ก แกร๊ก 

เสียงเปิดประตูหน้าบ้านบ่งบอกถึงการกลับมาของบุคคลที่ถูกเรียกว่า พี่ชายผู้บังเกิดเกล้า =_='  

โครมมม!!!!! 

จู่ๆก็เกิดเสียงดังโครมมม  O_O

ฉันรีบเปิดประตูห้องแล้ววิ่งลงไปชั้นล่างด้วยความตกใจเกรงว่าจะมีใครเป็นอะไร แต่ก่อนที่จะก้าวถึงชั้นล่าง หูเจ้ากรรมดันได้ยินเสียงเหมือนผู้หญิงบ่นงึมงัมๆอยู่ชั้นล่างของบ้าน เอ๊ะ! ใครกันนะ ==

"ลุกสิ่ มันหนักนะ เมาแล้วเป็นแบบนี้ทุกที" เสียงยัยผู้หญิงผมสั้นๆออกบลอนด์ๆ แต่งตัวชนิดที่ว่าผ่าหน้าผ่าหลัง แหวกข้าง แหวกกลาง แหวกทุกซอก แหวกทุกมุม เธอสวย จัดว่าแต่งตัวแรงๆเลยแหละ กำลังใช้เท้าเขี่ยๆ ซันที่กำลังนอนคว่ำหน้าอยู่กลางบ้าน =[]= 

"อืมมมม คลอเดียร์"  

"อะไรอีกล่ะ-O-"  

ยัยผู้หญิงที่ถูกเรียกว่าคลอเดียร์อะไรนั่น หันหลังกลับมามองซันที่กำลังตั้งไข่จะลุกเดิน --'

"เธอยังรักฉันอยู่หรือเปล่า" 

จู่ๆพี่ชายของฉันก็เกริ่นเรื่องรักๆใคร่ๆออกมา ให้เดาต้องเป็นแฟนกันแน่ๆเลย 

"ฉันเลิกรักนาย ตั้งแต่รู้ว่านายรักคนอื่นอยู่ก่อนนานแล้วล่ะ -_-;"  

"หราาาาาาาา"  น้ำเสียงเว่อร์ชั่นเมาแล้วกวนตีน 

"เรื่องมันผ่านไปนานแล้ว ตอนนี้เราเป็นแค่เพื่อนกัน"   สงสัยจะเคยเป็นแฟนเก่าของซัน ==

"หราาาาาา"   

เอ่อ =_=' ถ้าฉันเป็นยัยนั่นฉันจะเตะซันส่งออกนอกบ้านเลย 

"ฉันกลับละ"

ยัยคลอเดียร์พูดลา แล้วหันหลังกลับพร้อมสะบัดบ๊อบและบิดตูดเดินออกไป เปิดประตูรถสีแดงเพลิงของเธอแล้วขับออกไปอย่างรวดเร็ว  

บรื้นนนนนนน

"คลอเดียรรรรรรรรรร์"

ส่วนซันก็ยังคงเมา แล้วร้องเรียกชื่อของยัยผู้หญิงคนนั้น เขาแหกตูดไปซะนานแล้วซัน -_-' 

"ซันลุกเดี๋ยวนี้ เค้าจะพาไปนอน -_-"  

ฉันเดินออกจากที่หลบซ้อน แล้วลงมาลากนังพี่ชายตัวดีขึ้นไปชั้นบน จะแบกไหวหรือเปล่าก็ไม่รู้ ตัวใหญ่อย่างกะควาย โอ้ยยซัน TT  ฉันใช้เรี่ยวแรงอันน้อยนิดพยายามพยุงซัน ค่อยๆ กระดื้บๆขึ้นไป กว่าจะก้าวขึ้นบันได กว่าจะลากมาหน้าห้อง ฉันใช้ตีนนี่แหละ เตะประตูห้องซัน ผลักมันเข้าไป แล้วก็ลากซันขึ้นมาไว้บนเตียง อย่างสมบูรณ์แบบ หู้วว เหนื่อยเป็นบ้า =_=' 

แล้วก็เอาผ้าห่มมาห่มให้นางซะ ไอ้เราก็ง่วงละขอตัวไปนอนดีกว่า ฉันลุกขึ้นยืนเตรียมจะหันหลังเดินออกไป ทันใดนั้น

ควับ!! 

ซันใช้มือนึง ดึงแขนฉันไว้แล้วดึงลงมาอย่างรวดเร็ว ทำให้ฉันหงายหลังลงไป จากนั้นซันก็เขยิบเข้ามา ใช้สองมือของเขาสวมกอดฉันจากด้านหลังไว้ กลายเป็นว่าฉันตกอยู่ในอ้อมแขนที่แข็งแรงของซันไปโดยปริยาย

=[]= อ่ะ เห้ยยยยยย 

"อย่าดิ้นสิ่"

ซันขยับปากพูด ในขณะที่ฉันกำลังแด้ดิ้น เนื่องจากตอนนี้ฉันเริ่มเวียนหัวเข้าแล้ว กลิ่นเหล้าฉุนมากลอยตลบ อบอวลไปทั่วห้อง รวมถึงกลิ่นบุหรี่ ยิ่งหนักเข้าไปใหญ่ *_* ซันดื่มหนักมากจริงๆ ไม่งั้นซันคงไม่เป็นแบบนี้ 

"ปล่อยเซียร์ก่อน"

ฉันหันหน้าไป ส่งผลให้หน้าเราอยู่ไม่ห่างกันเลย แค่ปลายจมูกชน เยี่ยม =_=' 

"โทรศัพท์ ได้คืนหรือยางงงงง *0*"  ซันถามและยังคงไม่มีทีท่าจะปล่อยฉันออกแม้แต่น้อย 

"ได้คืนแล้ว ขอร้องละปล่อยเซียร์เหอะ TT"  

ฉันตอบแต่ไม่วายขอร้องให้พี่ชายตัวดีรีบๆปล่อยฉันออก

"พี่แค่อยากจะกอด" ซันขยับปากพูดช้าๆ แล้วสบตากับฉันอย่างอ้อยอิ่ง 

"ไม่เอาแบบนี้สิ่"

ฉันบอกปัด แบบนี้มันล่อแหลมเกินไปนะ =_='

ซันไม่ฟังอะไรเลย เพียงแต่หลับตาเพริ้มแล้วจากนั้น 

คร่อกกกกก ฟี้ Zzzzzz  

"ซันนนนนนนน -_-;"   ฉันเรียกพร้อมกับเอามือตบหน้าเบาๆ  ไม่ตื่นงะ -[]- 

ฉันเลยเอาศอกกระทุ้งๆไปที่หน้าอกไอ้พี่ชายตัวดี หวังว่าจะช่วยคลายอ้อมแขนลงได้ แต่ไม่เลย สองแขนอันแข็งแกร่งยังคงกอดรัดแน่นอยู่อย่างนั้น เห้ยยยยยยย ฉันไม่อยากจะนอนแบบนี้นะ 

โอ้ยยยยยยยย =[]= ไม่มีทางเลือก ฉันเลยมุดหัวลงไปจากด้านล่าง แต่ซันดันเอาขายาวๆขึ้นมาก่ายไว้อีก เยี่ยมเลยคุณแม่ -_-'  เอาวะลองอีกนิด ฉันตัดสินใจใช้ไม้ตายสุดท้าย คือใช้มือจี้ๆที่เอวของนังพี่ชายตัวดี หวังว่านายคงบ้าจี้นะซัน แต่ไม่เลยซันยังคงนอนนิ่งไม่ไหวติงแต่อย่างใด เห้ยยยยย คุณมืงจะเทพไปละ ไอ้ห่าพี่ชายบ้า O_O ฉันนี่จี้คนเก่งมากเลยนะ แต่ซันนี่เส้นลึกจริงๆ 

"ซันนน ตื่น เค้าเหม็นเหล้า" ฉันปลุกซันอีกครั้ง

"อืมมมมมมมมม" ซันส่งเสียงครางออกมา 

"เห้ยยยย ตื่นเด้ =O="  ฉันดิ้นๆๆๆ 

สักพักซันลืมตาขึ้นมาแล้วอมยิ้ม ยิ้มไรๆๆๆ == 

"โอเคๆ พี่ยอมแล้วเบบี๋ของพี่ แค่ขอกอดนิดเดียวเอง *0*"  ซันพูดเสียงอ่อยพร้อมกับคลายอ้อมกอด ฉันจึงรีบลุกขึ้น แต่ไม่วายหันไปด่านังพี่บ้านั่น ก่อนออกไป 

"วิปริต รับไม่ได้"  

"=0=" พะงาบๆๆๆ 

และฉันก็ออกจากห้องของซันโดยที่ไม่สนว่าซันกำลังอ้าปากพะงาบๆ 

พอถึงห้องฉันก็ล้มตัวลงนอน จากนั้นก็หยิบไอโฟนเครื่องเดิมขึ้นมาเปิดดู เครื่องยังคงปกติ ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง เวลาก็ปาเข้าไป เที่ยงคืนกว่าแล้ว มัวแต่ต่อสู้อยู่กับนังพี่บ้า เล่นซะเหนื่อยเลย

อย่าถือคนบ้า อย่าว่าคนเมา ทำใจร่มๆ เฮ้ออออๆๆๆ ฉันถอนหายใจ  

ด้วยความเหนื่อยล้า ฉันหลับตาลงจากนั้นก็เข้าสู่การหลับใหลทันไป