Everything for you เยียวยาหัวใจยัยกาแฟ

9.5

เขียนโดย เมล่อน

วันที่ 9 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 00.38 น.

  17 chapter
  4 วิจารณ์
  19.46K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 เมษายน พ.ศ. 2558 12.30 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

11) เข้าค่าย เฮือก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"   โอ้โหหหหห สวยจางเลย" ฉันมองไปก็เจอแต่เขา มีป่ามีนำ้ตก ขึ้นชื่อว่าสวยมากมากเลยล่ะ หึๆฉันต้องเล่นนำ้ตกภายใน3วันนี้ให้ได้ เหอะๆฮ่าๆๆ ฉันพูดไปแล้วอมยิ้มไป

 

"ยัยกาแฟ หยุดเพ้อแล้วมาช่วยฉันยกของออกจากรถเถอะ ฉันเหนื่อยนะเว้ย" เสียงของเอี้ยมตะโกนข้างหูฉัน  - - ไม่นานก็มีพระเอกของยัยเอี้ยมโพล่มา "เดี๋ยวผมช่วยยกก็ได้ครับ^^" นายแป๊กเอ่ยแล้วทำท่าเขินๆ แหมมม อะไรจะขนาดนั้น

 

"นักเรียนทุกคนที่ยกสัมพาระเสร็จแล้วเข้ามาในห้องประชุมใหญ่ด้านนอกได้เลยนะครับ" ครูฝึกตะโกนแหกปากลั่นไมค์เมื่อเด็กเริ่มจะมีอาการบ่นกระปอดกระแปด-..-

 

 "เอาล่ะครับนักเรียนทุกคนที่มาปรับปรุงพฤติกรรม จะต้องอยู่ที่นี่เป็นเวลา3วัน ภายใน3วันนี้จะได้รับการฝึกที่เหมือนทหารใหม่ฝึก โหด มัน และฮา  ถึงจะไม่ได้เป็นทหารก็เถอะ โรงเรียนได้คัดเลือกทุกคนมาแล้ว ขอให้มีความสุขกับค่ายแห่งนี้นะครับ" ครูฝึกคนหล่อแพร่มซะยาวยืด- -*

 

 

 "อะไรจะขนาดนี้ว่ะแก ค่ายนี้ก็เป็นค่ายเขาใหญ่ไม่ใช่ค่ายฝึกทหารซักหน่อย จะโหดไปป่าวเราไม่ไช่ทหารนะ" ฉันนั่งฟังยัยพลอยบ่นเรื่องที่ครูฝึกบอก 'แต่ฉันอยากเป็นทหาร' ฉันตอบพลอยอย่างไม่ใส่ใจเท่าไหร่ ก็ยัยนั่นบ่นตั้งแต่มาแล้วอะ ฉันเบื่ออออออออ-..- แล้วซักพักอาจารย์บวบก็ถือไมค์พูดขึ้น

 

"เดี๋ยวครูจะแจ้งที่พักของนักเรียนนะคะ ที่พักผู้ชายทุกคนจะอยู่ตึกด้านนอกของห้องประชุม แต่ล่ะห้องนอนได้3คน ที่นั่นมีสระว่ายนำ้อยากลงไปเล่นตอนไหนก็ได้ ส่วนที่พักผู้หญิงก็อยู่ตึกด้านขวามือนะคะ ตึกใหญ่สีชมพูนอนได้3คนเช่นกัน ขอให้ทุกคนเข้าที่พักอาบนำ้ไปอาบนำ้แต่งตัวแล้วลงมารับประทานอาหารเวลา19.00น.นะคะ เชิญค่ะ"

 

ตอนนี้ฉันลากกระเป๋าคิตตี้สีชมพูของฉันเข้าที่พัก ระหว่างทางฉันก็มีความคิดเด็ดๆขึ้น ฮ่าๆๆพลอยเอี้ยม ฉันว่าฉันมีอะไรสนุกๆทำล่ะหว่ะ "แกคิดจะทำอะไร" เสียงเอี้ยมกับพลอยพูดขึ้นพร้อมกัน 'แกจำตอนเช้าที่แกค้นเสื้อในฉันมาโชว์ได้ป้ะ ฉันจะเอาเสื้อในพวกยัยโอเล่ไปทิ้ง' หึหึ ฉันพูดด้วยความแค้นใจ อีกใจก็สงสาร อีกใจก็หมั่นใส้ "แกทำแบบนั้นไม่ได้นะเว้ย เดี๋ยวครูฝึกรู้เค้าเอาเราตายแน่ๆ แล้วอีกอย่าง แกเอาเสื้อในพวกมันไปทิ้ง แล้วมันจะใส่อะไรว้ะ" ยัยพลอยถามพลางมองหน้าฉันอย่างทุกข์ใจ แหมมมม แกจะไปห่วงอะไรมันว้ะ "เออๆฉันจะไม่ขโมยไปหมดก็ได้ แต่ฉันจะขโมยของพวกมันไปทีล่ะตัว ฮ่าๆๆๆๆ" ฉันพูดแล้วหัวเราะลั่น -..- "โอเคฉันร่วมด้วย"ยัยเอี้ยมตอบอย่างสะใจ "เฮ้ พวกแก โรคจิตป้ะว้ะจะขโมยเสื้อใน เออแต่ถ้าเพื่อนเอาไงฉันก็เอาแบบนั้นล่ะว้ะ" ฉันว่าแล้ว ยัยพลอยไม่สามารถขัดใจฉันได้หรอก เหอะๆ ^^

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา