พรหมลิขิต สัญญา อนาคต (เธอคือความรักครั้งที่สอง)

          เอกวรรณกรรม ! 

      "นี่เราจะส่งคนเรียน เอกวรรณกรรม นักเขียนวรรณกรรม เพื่ออะไรเควิน พอมีคำตอบให้ฉันไหม ลองพูดมาสิเควิน   !!! 

     ข้อดีของวรรณกรรมอังกฤษมีอะไรบ้าง

      อะไรที่ควรเรียน

      อะไรที่ดึงดูดให้เรียน

      อะไรที่ได้จากการเรียน

      อะไรที่ทำให้เธอเลือกเรียน

      แล้วเรียนมาพัฒนาอะไรให้กับฉันบ้าง

หรือว่าฉันส่งเรียน เพื่อมานั่งเล่านิทานให้ฉันฟังก่อนนอน ห๊ะ!เควิน " อารมณ์ยามเช้าที่แสนสุขุมเปลี่ยนไปหลังจากที่เควินรายงานรายละเอียดของนักเรียนในโครงการทุนการศึกษาของไทม์

         " ครับ ก่อนอื่นต้องขอชี้แจงจุดประสงค์ของทุนการศึกษา ท่านประธานไทม์ย้ำชัดเจนว่าการให้ทุนจะไม่หวังผลตอบแทน หรือมาปรับปรุงเปลี่ยนใดใดในเคลือธุรกิจของไทม์ การให้ทุนเป็นเพียงเพื่อตอบแทนสังคมในด้านการศึกษา "

         "และ เอ่อ '' เควินหลับตาทวนคำถามอีกครั้ง

          "วรรณกรรมกับนิทานต่างกันมากนะครับเทเลอร์ สำหรับผมคำตอบก็อยู่ในวรรณกรรมแต่ละเล่มแต่ละเรื่องอยู่แล้ว ผมเคยอ่านมันก็สะท้อนตัวตนความเป็นมนุษย์ไดดีเยี่ยม คุณเทเลอร์ลองหยิบมาอ่านสักเล่มสิครับ เผื่อว่าคุณจะตัดสินใจได้ว่าควรสนับสนุนทุนนั้นอย่างต่อเนื่องหรือไม่"

     เทเลอร์จับดินสอกระแทกโต๊ะ อย่างแรง เค้าเริ่มหงุดหงิดกับคำตอบเควิน ใบหน้าหล่อเข้มเริ่มกัดริมฝีปากเล็กน้อยก่อนเปรยหางตาคมๆกรีดอารมณ์ตรงไปตรงมาของเควิน เทเลอร์รู้ดีว่าเควินไม่ได้ตั้งใจกวนอารมณ์แต่เพราะเควินเป็นคนจริงจังในทุกเรื่องเพราะฉะนั้นในคำตอบของเควินต้องมีอะไรสักอย่าง..

          " ได้ ฉันจะลองอ่านสักเรื่อง และถ้าในเล่มนั้นไม่มีคำตอบนั่นคือ...

          " ผมจะจัดการ สัญญานั้นให้มีผลแค่ปีเดียว เราแก้สัญญาได้ครับ แต่เราไม่สามารถยกเลิกทุนการศึกษาได้" เควินไม่รอให้นายของเค้าพูดจบ เพราะเค้ารู้ใจนายเค้าดีว่าจะพูดอะไร

          " เควิน นายนี่สมกับเป็นมือขวาฉันจริงๆ"

          "  ทางมหาลัยส่งประวัติมารึยัง " เทเลอร์ถามถึงประวัตินักเรียนทุน

          " แจ้งว่า ส่งมาแล้วครับ ในอีเมลล์ของคุณ "

         " แล้วซองในมือนายหล่ะ " เทเลอร์มองซองน้ำตาลปิดผนึกแน่นหนาคิดว่านั่นคือประวัติของนักเรียนทุนคนใหม่

          "ไม่ใช่ครับ นี่เป็นกระดาษคำตอบของนักเรียนทุนคนนั้นครับ ลองอ่านสักหน่อยสิครับนาย มันคงจะน่าทึ่ง ไม่อย่างนั้นคงไม่ชิงทุนการศึกษาได้หรอกครับ"

พูดจบก็วางซองน้ำตาลนั้นราวกับข้างในซองนั้นมีของมีค่า

          " เควิน วันนี้มีอะไรสำคัญไหม ฉันจะพักผ่อนสักนิด เอาเวลามานั่งอ่านวรรณกรรมสักเล่ม  เผื่อจะลืออ อืม.. " เทเลอร์ ตะกุกตะกักกำคำพูดของตัวเองเล็กน้อยเค้าเจ็บจี๊ดที่หัวใจที่จะสบถออกไปว่าลืม ทั้งๆที่รู้อยู่ว่าเวลาจากวันนี้จวบจนอนาคตอีกไกล

เค้าไม่สามารถลืมได้ ขณะที่เทเลอร์บรรจงแกะซองน้ำตาลนั้นพลันฉุกคิดขึ้นว่า จากนี้ไม่ว่าจะมีนักเรียนทุนคนไหนที่ได้รับการสนับสนุนจากตระกูลไทม์ เค้าจะไม่มีวันยุ่งเกี่ยวสานความสัมพันธ์ใดใดอีก นอกเสียจากจะเป็นผู้ให้ทุนการศึกษาและที่พักอาศัย

           " วันนีี้คุณไม่มีนัดพิเศษ และงานสำคัญอะไร ปล่อยผ่านได้ ผมจะให้เลขาช่วยตรวจเอกสารทั้งหมด พร้อมสรุปให้ในเช้าวันรุ่งขึ้นครับคุณเทเลอร์"

           " โอเคร นายก็พักเถอะเควิน ฉัยจะเรียกถ้าต้องการความชวยเหลือ"

     เทเลอร์ต้องการใช้เวลาใตร่ตรองข้อมูลของนักเรียนทุนคนที่สอง เค้าพูดกับใจตัวเองตลอดเวลาจะไม่มีวันที่ฉันจะมีความรู้สึกดีดีให้กับนักเรียนทุนอีกเด็ดขาด ถ้าเป็นไปได้เค้าจะล้มเลิกโครงการทุนงี่เง่านี่เสียที ถ้าผู้ก่อตั้งโครงการไม่ใช่พ่อผู้ให้กำเนิดเค้าคงล้มเลิกไปตั้งแต่สี่ปีก่อน 

        เอกสารผลการสอบสัมภาษณ์ ถูกเปิดออก เทเลอร์อ่านทุกบรรทัด วรรค ตอน อย่างละเอียดรอบครอบ เทเลอร์ไม่แปลกใจทำไมเธอคนนี้คือผู้ถูกคัดเลือกจาก50คนผู้เข้าชิงทุน

        ให้เธอเขียนถึงผู้สนับสนุนการศึกษา ว่าเพราะอะไรเธอจึงขอทุน และถ้าเธอได้รับทุนเธอจะตอบแทนด้วยวิธีใด?

        ฉันในฐานะ คนไร้การศึกษาคนนึงในทวีปเอเชีย

ฉันไม่เคยรู้สึกสูญเสียโอกาสทางการศึกษาเลยเพราะตลอดเวลาที่ฉันหายใจนั่นหมายถึงการเรียนรู้

ฉันไม่เลือกที่จะเรียนรู้อะไรเป็นพิเศษ แต่สวรรค์ก็เล่นตลกมีคนลืมวรรณกรรมเล่มนึงไว้ที่ป้ายรถเมลล์ วรรณกรรมเล่มนั่นเปลี่ยนชีวิตฉัน คล้ายว่าวรรณกรรมเหล่านั้นมีตัวละครที่หลุดออกมาจากตัวหนังสือจริงๆตัวละครในวรรณกรรมอยู่กับฉันยามท้อแท้เหนื่อยล้า เค้าอยู่กับฉันวันที่ล้มฟุบลงบนพื้นดินแห้งๆ อยู่กับฉันวันที่ฉันนั่งปิดหน้าร้องไห้ เค้าอยู่กับฉันเสมอบางครั้งก็ช่วยคลายเหงา บางครั้งก็ช่วยคลายเคลียด บางครั้งสอนให้ฉันหัดเดินใหม่ บางครั้งก็สอนให้ฉันล้มลง

ฉันหลงรักวรรณกรรมตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ ฉันรู้แค่ว่าหนังสือหนึ่งเล่ม มีจิตใจของใครบางคนซ่อนอยู่ 

ฉันอยากกำหนดตัวละครหลายๆบุคคลิกให้เป็นตัวแทนของคนจริงๆให้วรรณกรรมเป็นมนุษย์ตัวหนังสือที่อยู่เคียงข้างผู้อ่านตลอดไป ฉันเชื่อว่านักอ่านทุกคนบนโลกใบนี้จะมีตัวละครโปรดหนึ่งตัวที่เปรียบเป็นความรู้สึกนึกคิดของตนเอง มีเท่านี้ค่ะที่ฉันอยากจะบอกกับผู้สนับสนุนทุน และวิธีที่ฉันจะตอบแทนได้ฉันคือ ฉันยังไม่ได้คิดค่ะ ถ้าฉันได้ทุนจริงๆฉันจะตอบในวันที่ฉันพบกับผู้สนันสนุจนะคะ

                           ขอบคุณค่ะ 

       "จะตอบฉันในวันสัมภาษณ์อย่างนั้นหรอ เธอมันคงไม่ต่างจากเทเรซ่า อยากได้ก็แสร้งคำต่างๆให้ฉันเลือกเธอ" 

###ตามกันต่อไปนะคะ พิมพ์ผิดถูกยังไงตักเตือนได้ค่ะ ยินดีแก้ไขให้ถูกต้องลื่นไหลค่ะ###