รัก(ไม่)ต้องการเวลา

  ณ โรงเรียนแห่งหนึ่ง ในชั้นม.2ห้องB
     ".....เอาล่ะนักเรียนจบการสอนภาคเช้าแล้วส่งการบ้านได้"ครูปิดหนังสือเรียนพร้อมยืนอยู่หน้าห้องลบกระดาน
     "ครูค่ะ คิริดะเขาไมาได้เอาการบ้านมาแถมในกระเป๋ายังไม่มีหนังสือเรียนซักเล่นเลยค่ะ"นักเรียนหญิงในห้องยกมือฟ้องครู
     "นี่ค่ะ มีแต่นิยาย"นักเรียนหญิงอีกคนเปิดกระเป๋าอายุ
      "เฮ้ย ชั่งเขาเถอะพวกเราก็น่าจะชินกับการกระทำของเขาได้แล้วนิ"ครูสอนหายใจพร้อมกับทำหน้าเศร้าโดยสาเหตุไม่ใช่เรื่องนิยาย
      กิ่งก่อง กังก่อง~!!
      "นี่อายุไปกินข้าวกัน"อาโออิเดนเข้ามาในห้องเรียนของอายุ
      "...ง่ำๆๆๆ...ขออีกกล่องสิ"อายุเพิ่งจะทานข้าวกล่องหมดไปหนึ่งกล่องและก็ขออีกกล่อง
    "อะนี้จะ อายุที่กินเก่งจังนะแถมไม่อ้วนด้วยดีจังเลย"อาโออินั่งมองอายุทานข้าวอย่างเงีบยๆ
      "อ้วน? อ้วนนี้กินได้รึเปล่าอาโออิจัง?"(ดะเดี๋ยวสิอายุจังไหงพูดงั้นล่ะ)อายุหยุดชะงักแล้วถามอาโออิ
      "เปล่าหรอกจ่ะ T^T"อาโออิได้พูดกับอายุแล้วร้องไห้
   ผ่านไป22-23นาที "ขอบคุณสำหรับอาหาร อิ่มแล้วค่ะ"เมื่ออายุขอบคุณอาหารเสร็จก็เอื้อมมีไปหยิบนิยาย
       "เอ๋! นี่อายุหันมาอ่านนิยายรักแล้วหรอ?"อาโออิสงสัยเพราะปกติอายุอ่านแต่แนวบู๊
       "ก็นะพอดีแนวบู๊ฉันอ่านหมดทุกเล่มแล้วคุณคาคาชิก็เลยแนะนำแนวนี้มาให้น่ะ"อายุหยิบหนังสือแล้วมองหน้าอาโออิ 
           กิ่งก่อง~ กังก่อง~
       "อายุเข้าเรียนแล้วนะ"อาโออิลุกขึ้นหลังจากเก็บข้าวกล่องแล้วปลุกสติของอายุที่กำลังสร้างโลกไร้เวลาอยู่กับการอ่านหนังสือ
        "อ้าวรุ่นพี่อาโออิทำไมยังไม่เข้าเรียนละครับ"ชูอิจิที่กำลังเลจะขึ้นห้องได้เข้ามาหาอาโออิ
        "เอ่อชูอิจิพอดีพี่ปลุกสติของอายุอยู่หนะ"อาโออิได้ยิ้มให้กับชูอิจิ
          "เฮ้ยเอาอีกแล้วไหมล่ะยัยนี่ รุ่นพี่ขึ้นไปเรียนเถอะครับเดี๋ยวผมปลุกยัยนี่เอง"ชูอิจิได้มองไปที่อายุที่กำลังมีสมาธิกับการอ่านนิยาย
        "นี่คิริดะ คิริดะ! หืม!ไหนๆก็ไม่ยอมตื่นออกมาจากโลกนิยายทั้งที ...อะ..อายุ(///////)"อายุที่ไม่ยอมตื่นมาสู้โลกความจริงทำให้ชูอิจิ ลองเรียกชื่อจริงของอายุ/////
         "คะ!////"เมื่ออายุได้ยินชูอิจิเรียกชื่อก็สดุ้งแล้วค่อมชูอิจิลงกับพื้น
           "เอ๊ะ!! คิริดะ(///////)"ชูอิจิตกใจอย่างแรงที่เห็นอายุเป็นแบบนี้และเขินจนหน้าแดงสุดๆ
        "เอ๊ะ!!/////// ข-ขอโทษทีนะคิซารางิ-คุง"อายุขอโทษชูอิจิและรีบลุกขึ้นทันที
          "ม-ไม่เป็นไร///////,เหะ!?*ม-ม-เมื่อกี้คิริดะเรียกเราว่าคุง////////"หน้าชูอิจิเริ่มแดงจนสลบลงไป
        "คิซารางิ! นี่คิซารางิ!! ฉันขอโทษ"อายุที่ทำอะไรไม่ได้นอกจากขอโทษ
   ณ ห้องพยาบาล
       "เอะ ที่นี่ห้องพยาบาลนิ อาจารย์ฟุมิมะ!! ไม่อยู่แฮะ ..เอะคิริดะคงจะอยู่เฟ้าฉันสินะขอบใจมากนะ.."ชูอิจิที่ตื่นขึ้นก็ไปเห็นอายุที่หลับปุ๋ยอยู่ข้างๆจึงเอื่อมมือไปลูบหัวของอายุ

    (โปรดติดตามตอนต่อไปนะคะ)