รัก(ไม่)ต้องการเวลา
เขียนโดย อัตจัง
วันที่ 7 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 23.20 น.
แก้ไขเมื่อ 8 มีนาคม พ.ศ. 2558 11.58 น. โดย เจ้าของนิยาย
10) ความฝัน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความในฝันของอายุค่ะ
อายุ:ที่นี่อีกแล้วหรอชักจะไม่ชอบซะแล้วสิ'-'
หญิงส่วในฝัน:อายุข้าบอกเจ้าแล้วไงว่าไม่ให้มีความผูกพันกับผู้ใดเป็นอันขาด
อายุ:ทำไมหล่ะถ้าเธอไม่บอกเหตุผมฉันก็ไม่เชื่อหรอก
หญิงสาว:เอาเถอะยังไงเจ้าก็ต้องภายในเวลาไม่กีวันหรอกเตรียมใจรอรับความเจ็บปวดกับการที่เจ้าไม่ฟังข้าเถอะอายุ
เมื่อหญิงสาวพูดจบก็หายไปในหมอกและพอเช้าวันต่อมาวันที่28 มีนาคม
อายุ:หาว~ไม่ได้นอนแล้วแต่ว่าที่ผู้หญิงคนนั้นพูดก็ดูจริงจังมากเลยนะแล้วเราควรจะเชื่อเธอดีไหมเนี่ย
อาโออิ:อายุ คือว่าเรื่องเมื่อวันนั้นต้องขอโทษด้วยนะ//อาโออิเดินเขามาพร้อมกล่าวคำขอโทษอย่างจริงจัง
อายุ:อืมไม่เป็นไรอาโออิจังฉันเองก็ไม่ได้ถามเหตุผลเธอก่อนก็เลยวิ่งออกมาแบบนั้น//ตัวฉันที่บอกอาโออิว่าไม่เป็นไรก็ได้สังเกตุเห็นสิ่งผิดปกติ ที่ขั้นถนนงอทั้งๆที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้นแท้ๆ
อาโออิ:อายุเป็นอะไรรึถ้ามีไรบอกฉันได้นะ
อายุ:อืม//ติ่งต่อง ต๊องต๋อง เสียงออดดังขึ้นบอกเวลาพักกลางวัน
ชูอิจิ:อายุวันนี้ว่างไหมมีคนอยากเจอหนะ//ชูจังเดินมาหาฉันที่กำลังจะไปกินข้าว
อายุ:ใครหรอชูจังฉันกำลังจะไปกินข้าวอยู่หนะ//ฉันถามชูที่หันหลังเดินไปแล้วชูก็ตอบโดยไม่หันหน้ามาว่า
ชูอิจิ:ฉันจะไปรู้รึไงเรื่องของเธอ ถ้าเธอเจอก็คงรู้เองแหละ//เสียงและคำพูดที่เย็นชานั้นไม่เชื่อเลยว่าชูจะเป็นคนพูด พอฉันเดินไปหาคนคนนั้นที่อยากเจอฉันเขาก็คือ ผู้ชายร่างใหญ่เขาคือรุ่นที่อยู่ชมรมบาสนั่นเอง
รุ่นพี่:เออฉันชอบเธอมากเลยนะช่วยคบกับฉันได้ไหม//สีหน้าที่เขินอายเล็กๆของเขานั้นช่างดึงดูดสายตาของฉัน แต่ถึงอย่างงั้นฉันขอรู้สึกว่ามันไม่ใช่
อายุ:ขอโทษนะคะรุ่นพี่ที่มีความรู้สึกดีดีให้กับฉันแต่ว่าฉันจะไม่ตอบตกลงและตอบปฏิเสทไปหรอกคะเพราะฉันคิดว่ารุ่นพี่คงจะชอบฉับแบบรุ่นน้องมากกว่า//ตัวฉันที่พูดไปทั้งยังงั้นก็ไม่ได้รู้สึกดีใจหรอกแต่รู้สึกเสียใจที่บอกพูดแบบนั้นมันยิ่งทำให้ฉันคิดว่าฉันคงไปทำให้รุ่นพี่เสียใจแน่ๆแต่กลับกลายเป็นว่า
รุ่นพี่:ว่าแล้วเชียวว่าเธอเนี่ยเป็นคนที่ไม่ดีแต่ก็ไม่เลวร้ายเกินไปสินะ//รุ่นพี่ยิ้มให้ฉันอย่างอ่อนโยนและหลังจากนั้นเราสองคนก็กลายเป็นพี่น้องตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้
ที่บ้านของอายุ
อายุ:ขอบคุณสำหรับอาหารงั้นหนูขอตัวไปนอนก่อนนะคะ
ในฝัน
หญิงสาว:เธอเนี่ยไม่เชื่อฉันสินะแต่อีกไม่นานหรอกความจริงก็เปิดเผยเธอก็อย่าใช้ชีวิตให้มันไร้ค่าแล้วกันหล่ะไว้เจอกันที่รัก
อายุ:เฮ้ยพอพูดจบก็หายไปยังกะผีเลยนะแล้วนี่ฉันจะทำไงดีเนี่ยความจริงที่ว่าจะน่ากลัวไหมนะ
โปรดติดตามกันต่อนะคะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ