โรงเรียนการ์เดี้ยนโฟซ

5.0

วันที่ 7 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 16.34 น.

  2 ตอน
  1 วิจารณ์
  4,336 อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) 1

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 ตึก ตึก ตึก

 เด็กสาวผิวขาวหน้าตาน่ารักอยู่ในชุดฟูฟองของเจ้าหญิงวิ่งเข้ามาในบ้านอย่างมีความสุข วันนี้เป็นวันสอบปลายภาคครั้งสุดท้ายในชีวิตมัธยมปลายของเธอร่างเล็กถอดรองเท้าแก้วที่เข้ากับชุดและวางกระเป๋านักเรียนที่มีชุดนักเรียนของเธออยู่ข้างใน หลังจากนี้ไปก็ปิดเทอม์ยาวทางโรงเรียนจึงจัดละครเวทีโดยเธอรับบทเป็นเจ้าหญิงสโนไวท์นางเอกของเรื่อง

  "นี่มันอะไรกัน" เด็กสาวพูดออกมาเบาๆอย่างตกตะลึงเมื่อเห็นความเละเทะของข้าวของในบ้านที่พังทลายอย่างไม่มีชิ้นดี

  กุกกักๆ

  "แม่!" เด็กสาวพูดขึ้นมาอย่างตกใจเมื่อได้ยินเสียงเหมือนของถูกลื้อข้างบน

เด็กสาวยกชายกระโปรงทั้งสองข้างขึ้นสูงถึงหัวเข่าเพื่อสะดวกแก่การเดินแล้วรีบวิ่งขึ้นบันไดไปชั้นสอง

... นี่มันเรื่องอะไรกัน...ให้ตายเถอะขอให้มันเป็นเพียงความฝัน...

แต่แล้วก็ไม่ใช่ หัวใจเด็กสาวตกไปที่ตาตุ่ม

เมื่อพบว่าข้างบนก็มีสภาพไม่ต่างกัน

  กุกกักๆ

  "จริงสิแม่!" เด็กสาวพูดออกมาเบาๆแล้วก้าวข้ามสิ่งกีดขวางเดินไปทางที่มาของเสียง เด็กสาวก้าวขาช้าๆเบาๆไม่ให้เกิดเสียงแล้วค่อยๆเดินไปห้องเก็บของที่มาของเสียงเบื้องต้น

ภายในก้องเก็บของมีสภาพไม่ต่างจากข้างนอกสักเท่าไหร่แต่ที่เธอตกใจมากที่สุดก็คือร่างอันใหญ่โตเท่าคนๆนึงของหมาป่าที่กำลังจับจ้องเธออยู่ น้ำลายสีขาวใสเหนียวๆใหลยืดหยุดลงพื้นช้าๆดวงตาของมันค่อยๆเหลือกขึ้นข้างบนจนเป็นสีขาวไร้นัยน์ตาดำ

...แม่เจ้าโว๊ยยยของแปลกเอาลงสะเก็ดข่าวได้รึป่าวว่ะ...

  โฮกกกกกกก

  กรี๊ดดดดดด

เด็กสาวแหกปากสุดแรงปอดเมื่อมันคำรามใส่จากนั้นก็ใส่เกียร์สิบวิ่งหนีติดจรวดเข้าไปในห้องนอนของเธอโดยมีมันวิ่งตามมาแล้วส่งเสียงเชียร์เอ้ย!เสียงเห่า

  "อย่าเข้ามานะไม่งั้นจับทำหมาย่างนะเว้ย" เด็กสาวขู่ลองเชิงซึ่งได้ผลมันหยุดชะงักเมื่อเห็นแววตาหิวโหยของเธอ

แต่ก็เพียงแวบเดียวเพราะมันเดินเข้าหาเธอเรื่อยๆ

  "อย่าเข้ามานะ!หิวจริงๆนะเว้ย!เมื่อเที่ยงข้าวก็ไม่ได้กินหิวชะมัดยากเดินขาลากทั้วโรงเรียนหาซื้อข้าวก็ไม่มีแม้แต่น้ำยังไม่ได้แตะถ้าเข้ามาจะจั-"

  พรืด ตุบ

ไม่ทันได้บ่นจบก็เหยียบชายกระโปรงตนเองล้มลงหงายหลังทักทายพื้น

  กรอดดดดด! 

เสียงมันขู่รอดไรฟันทำให้เด็กสาวเหงื่อตก

  โฮกกกก!

  ว๊ากกกก!

เด็กสาวยกมือบังที่ใบหน้าอัตโนมัติ

  5นาทีต่อไป...7นาทีต่อไป

...เอ๋...

เมื่อเธอเงยหน้าขึ้นจากพื้นไปมองก็เห็นร่างหมาป่าแตกกระจายเป็นเศษขี้เถ้า

เธอมองร่างของคนที่มาช่วยเธอด้วยน้ำตาคลอเบ้า

  "แม่!" ใช่แม่ของเธอที่ตอนนี้นั่งหอบอยู่บนพื้นโดยมีมีดแปลกๆที่เป็นอาวุทวางอยู่ด้านหน้า เด็กสาววิ่งไปกอดร่างของมารดาด้วยความกลัวจนตัวสั่น

  "ไม่เป็นไรแล้วนะไดอาไม่ต้องกลัวแม่อยู่นี่" หญิงสาวที่มีหน้าตาคล้ายกับเด็กสาวลูบหลังลูกสาวเพื่อคลายความกลัว

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา