มาเป็นของ(พวก)พี่เถอะครับ! 3p
9.5
เขียนโดย วายะคุง
วันที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 22.21 น.
53 ตอน
34 วิจารณ์
196.59K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 19 มกราคม พ.ศ. 2559 12.33 น. โดย เจ้าของนิยาย
34) สรุปมึงเป็นแฟนกูล้ะนะ! (มอตี๋)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ[ตี๋]ก๊อกๆ"ตี๋ตื่นรึยังลูก"อืม...นี่ดป็นเสียงเดียวนะครับที่สามารถปลุกผมได้ในทันตาเพราะถ้าคนอื่นปลุก มึงปลุกกูซัก 30 นาทีกูก็ไม่ตื่นหรอกสาส"ตื่นแล้วฮะแม่"ผมงัวเงียลุกขึ้นมาเปิดประตู และก็พบกับร่างบอบบางและใบหน้าขาวใสไร้ริ้วรอยของคุณแม่ยังสาวของผม"มีเพื่อนมาหาน่ะ"แม่ผมพูดแต่ผมไม่ฟังผมกับโถมตัวไปกอดแม่แทน ผมชอบทำแบบนี้ตั้งแต่เด็กแล้วล่ะครับ"งืม รักแม่นะ"ผมชอบบอกรักแม่นะครับ บอกบ่อยด้วย และทุกครั้งที่บอกก็บอกมาจากใจผมเป็นคนที่บอกรักแม่โดยที่ไม่อาย เพราะไม่รู้ว่าจะอีกนานแค่ไหนที่เราจะได้บอกรักท่านผมเลยต้องบอกไว้บ่อยๆไงครับ"จ้า แม่ก็รักตี๋...ไปหาเพื่อนได้แล้วไป เพื่อนเรารอนานแล้วนะ"แม่ผมพูดพร้อมยิ้มหวาน ผู้หญิงคนนี้ล่ะครับที่สวยที่สุดสำหรับผม"คร้าบๆ"ผมพูด"อ้อ วันนี้แม่จะออกไปขี้รถเล่นกับพ่อนะ"ผมพยักหน้าหงึกหงักๆ และเดินลงบรรไดไปพร้อมกับแม่ และพบกับพ่อผมที่นั่งคุบกับ....เหี้ยมออยู่"ไอ้ตี๋เมื่อไหร่จะเลิกตื่นสายซักทีวะ"พอผมพูด"ก็เมื่อพ่อกลายเป็นผู้หญิงอ่ะ"ผมตอบ"-__- พ่อกับแม่ไปล้ะนะ ฝากเราดูแงไอ้ตี๋มันด้วยล้ะกันวันนี้"พ่อหันไปพูดกับไอ้มอราวกับว่าผมสามขวบ อีโมติคอน squint"พ่อไปได้แล้วแม่ไปนู่นแล้ว"ผมพูดแล้วชี้ไปที่แม่ที่กำลังเดินไปที่รถ"เออๆ ไปล้ะๆ"พ่อพูดแล้งเดินออกไป และผมก็คิดบางสิ่งได้"พ่อ!""อะไร""รักพ่อนะ!"ผมยิ้มตาหยีแล้วบอกพ่อครับ พ่อผมส่ายหัวยิ้มๆ แล้วเดินออกไปครับ"บอกแบบนี้ทุกวันป่าววะ"ไอ้มอถาม"แน่นอน ทุกวัน ^₩^"ผมพูดอย่างภูมิใจ"บอกรักกูบ้างดิ""พ่อง"ผมด่ามันก่อนจะเดินไปล็อคประตูบ้านและเดินขึ้นบรรไดเพื่อจะไปยังห้องนอนแสนรักของผม ส่วนไอ้มอก็เดินตามผมขึ้นมาบนห้องครับ ผมล้มตัวนอนบนเตียงเตรียมหลับต่อโดยไม่สนใจไอ้มอเลยแม้แต่นิดเดียว"สนใจกูหน่อยดิมึง"ไอ้มอพูดแล้วนอนลงข้างๆผมครับ"ง่วง.."ผมพูดแล้วพลิกตัวไปหามัน"กูมีไรจะขอ""ไรวะ""เป็นแฟนกันไหม..."ผมลืมตาโพลงกับสิ่งที่มันขอ"อ่...มึงว่าไงนะ"ผมถาม"เป็นแฟนกันไหม"ชัดเจน"กูกลัว"กลัวต้องเสียใจอีก..."กูจะไม่ทิ้งมึง กูสัญญา"อย่ามองกูและพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนแบบนั้นได้ไหม"แต่....""ถึงมึงไม่ตอบตกลงมึงก็เป็นเมียกูแล้วแหละ อีโมติคอน squint"เสียงอันอ่อนโยนเปลี่ยนเสียงเรียบเฉย ประโยคสุดซึ้งแปรเป็นประโยคสุดส้นตีนแทน เอ่อ....กูสตั๊น"สัส"ผมด่ามัน"ตอบมาดิ""เออๆ"ผมตอบมัยพร้อมกับเอาหน้าซุกกับหมอน"เออ นี่คือ?""ก็..ตกลงไง""ตกลงเรื่อง"มึงขี้สงสัยจังนะสัส -__-"เรื่องที่มึงขอเป็นแฟนไงไอ้เหี้ยยยยยย"ผมพูด"^^ สรุปมึงเป็นแฟนกูล้ะนะ"ไอ้มอพูด"เออออ เลิกพูดได้แล้วกูง่วง -/-!!"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ