มาเป็นของ(พวก)พี่เถอะครับ! 3p

*เนื้อหาในตอนนี้ไม่ต่อเนื่องจากเนื้อเรื่องนะคะ*
 
[ไข่ตุ๋น]
"ง่าาา เอามาาา สาสวี เอามาาา แก้วกูววว"วันนี้เป็นวันเกิดครับ พวกผมเลยมานั่งแดกเหล้ากันบ้านเชี่ยจี วถามว่าวันเกิดใคร? วันเกิดอยากแดก อ่ะครับ -₩-
"ม่ายเอาาา กูจาแดกกก"แล้วมันก็กระดกของเหลวในแก้วผมเข้าปากจนหมด ส่วนไอ้จีพอเมาแล้วจะเงียบครับ
"มึ๊งงงง กูอยากไปหาผัว อ่าา"อีสวยก็มานะครับ อีนี่เรื่องแดกไม่เคยพลาด
"ผัวมึงไม่อยู่ ก็ไปเอาเชี่ยจีนู่นปายยย"ผมชี้โบ๋ชี้เบ๋ไปทางไอ้จีที่นั่งเงียบๆ
"หืม..กูเกี่ยวรายว้า?"ไอ้จีที่หน้าแดงก่ำเงยหน้าขึ้นมาถาม เหยด โครตยั่วและ..
ฟรึบ
"อือ..วี..อื้มม"O_o เชี่ยวีกระโจนไปประกบปากแลกลิ้นกับไอ้จีทันทีครับ ปล่อยมันไป กูจะแดกต่อ
"อื้มม..วี"เอิ่ม...พวกมึงขึ้นห้องไหม?
"กรี๊ดดด อีพวกอัปปรี ขึ้นห้องปายเลยป๊ายย กูอิจฉาาา ผัวจ๋าาา ผัววว"อีสวยเมาแล้วเพ้อครับ
"ขึ้นห้องก้อด้าย สาสสส เห็นแค่นี้ทามเปนอิจฉาาา โด่วววว"ไอ้ถอนจูบแล้วหันมาพูด
โครม!
"พูดมากกกก ขวยยย"ผมเลยประเคนฝ่าตีนใส่มันจนหงายหลังกันเลยทีเดียวว
"เมิง..."ไอ้จีเรียกพวกผมยานคราง
"รายว้า?"ผมถาม
"หมดแล้วอ่าา"ไอ้จีพูดพร้อมแกว่งขวดเหล้าขวดสุดท้ายที่ว่างเปล่า
"โหมดก็แยกย้ายยยยย"ผมพูด
"ม่ายอาวอ้าา กูอยากแดกต่ออ"อีสวยครับ
"ง้านเมิงก็ไปซื้อเลย ปายยยย"ผมบอกมัน
Rŕrrrrrrrr
ใครโทรหากูว้าา
"โหลค้าบบ"(น้องตุ๋นอยู่ไหนครับ)งืมม พี่ติม
"อยู่บ้านไอ้จี..อึก...ค้าบ"ผมตอบ(ทำเสียงเป็นงั้น เมาเหรอ?)อ่า พี่ยีน
"งืมๆ ช่ายย ผมมาว"(เมามากแล้วนะเราน่ะ เดี๊ยวพี่ไปรับนะ แม่เราโทรมาบอกว่าคืนนี้จะไม่อยู่บ้าน แม่เราเลยบอกให้เรามานอนกับพวกพี่ โอเคนะครับ)
"งืมๆ..คร้าบบบ"
ติ้ด
และก็ตัดสายไป
"มึงงง กูด้ายกลับแล้วง่าาา"
"ผัววว เมิงมารับอ่อ"อืม...กูเคยเอากับพี่ยีนพี่ติมแล้ว..แสดงว่านั่นผัวกูสินะ
"ช่ายยย ผัวกูมารับบบ"ผมพยักหน้าหงึกๆ
"อีตุ๋นนนน ผัววเมิงมาโน่นนแล้ว"เหยดดด มาเร็วทันใจดีจริง
"น้องตุ๋นครับกลับ"ผมหันไปมองหน้าพี่ติมที่มองมาสายตาดุนิดๆ แฮ่...ดึนิดๆ แต่น่ากลัวชิบหาย
"คร้าบบ กลับคร้าบบบ"ผมลุกขึ้นยืนก่อนยะเซนิดๆแล้วตั้งสติเดินไปหาพี่ติมครับ
"จะไหวไหมเนี่ย มาเดี๊ยวพี่ช่วย"ช่วยพยุงกูอ่อดีๆ
ฟรึบ
"หืม..งืม"งงนิดๆ ไม่พยุงครับ อุ้มท่าเจ้าสาวเบย ช่างแม่งดีล้ะ กูเดินไม่ไหว โลกแม่งเอียงโลกแม่งโครตบัถซบเลยอ่ะ จะเอียงก็ไม่บอกกูกูเลยเดินเอียงเลย วู้
"เมามากจริงๆด้วยแฮะ"หืม..พี่ยีนอ่อ เอ๋..ขี่มอไซมานี่หว่า พี่ติมวางผมลงบนมอไซกว่าจะวางได้ก็ลำบากพอควรครับ สุดท้ายผมก็นั่งแหมะอยู่หลังพี่ยีนแล้วพี่ติมก็ขึ้นมาซ้อนครับ พอมอไซเริ่มออกตัวผมนี่เกสะพี่ยีนไว้แน่นเลย ก็โลกมันเอียงอ่ะ กลัวตก
แหมะ แหมะ.....ซ่าาา ซ่าาาา ซ่าา
"อ้าว..เชี่ย!/สัส!"พี่ติมกับพี่ยีนสบถทันทีที่...ฝนตกครับ คือสบถทำไมวะ พี่ยีนนี่บิดแบบไม่กลัวลื่นเลยครับ ส่วนพี่ติมก็เอาเสื้อกันหนาวของตัวเองมาบังฝนให้ผม...
~เมื่อถึงคอนโด~
ร่างของผมโดนอุ้มเหมือนเดิมครับแต่คราวนี้มีเสื้อกันหนาวตัวเดิมคลุมตัวนะครับ ผมใส่เสื้อ นร. สีขาวฝนตกใส่ ก็เห็นหมดดิครับ
"เฮ้อถึงแล้วโว้ย ฝนห่านี่ก็ตกทำไมวะเดี๊ยวน้องก็เป็นไข้"พี่ยีนบ่นพร้อมกับแก้ผ้าผมครับ แก้ทำไมวะ
"นั่นดิวะ"พี่ติมที่อยู่ในห้องน้ำในสภาพเปลือยครับแสดงความเห็นด้วยอย่างแรง ตอนนี้ก็เปลือยทุกคนอ่ะ พี่ยีนอุ้มผมเดินเข้าห้องน้ำ และก็อาบน้ำให้ผมครับ
"อื้อ..อ๊ะ"และก็ลวนลามผมตามเคยคราวนี้ผมไม่ว่าครับ ไม่มีแรงครับ มึนหัวด้วย
"งืมม..อ๊า"อาบไปลวนลามไปชาติไหนจะเสร็จวะ!
~เมื่ออาบน้ำเสร็จ~
สุดท้ายผมโดนจับสวมเสื้อเชิ๊ตตัวเดียวส่วนพี่ติมพี่ยีนก็ใส่แต่บ๊อกเซอร์ครับ กว่าจะเป่าผมเสร็จ กว่าจะประเคนยาให้ผมกิน ตอนนี้ก็ดึกมากเลยล่ะครับ และผมก็ง่วงชิบหาย ลาไปหลับล่ะครับ สวัสดี zZzzz
~เช้า~
ผมตื่นขึ้นมางัวเงียครับ ไม่ค่อยปวดหัวเท่าไหร่ครับ เพราะกินยาแล้ว แต่พี่ยีนพี่ติมยังไม่ตื่นเลย... เมื่อคืนก็ตากฝนเหมือนกัน ยาก็ไม่ได้กิน ผมเอามือไปแตะหน้าผากพี่ทั้งสองและ ร้อนสัสๆเลยครับ ผมลุกขึ้ยไปอาบน้ำแล้วเอาเสื้อเชิ๊ตอีกตัวมาใส่ ใส่แม่งแต่เสื้อเชิ๊ตตัวเดียวนี่แหละครับ ใส่ได้แค่นี้เสื้อผ้าตัวเองก็ไม่มี อาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ผมก็เอาผมขนหนูชุดน้ำบิดหมาดๆมาเช็ดตัวให้พี่ยีนกับพี่ติม เปลี่ยนบ๊อกเซอร์ให้แม่งด้วย ก็อายนะ แต่แม่งเคยเห็นเคยจับขนาดนี้แล้วก็ต้องเปลี่ยนให้แหละครับ
"อืม...ต้องทำไรอีกน้า...ซื้อยา...ข้าวเช้าล่ะ..ข้าวต้ม..อืม..อยู่นี่มีไรบ้างน้า..อาไม่พอแฮะ ซื้อวัถุดิบเพิ่มด้วยล้ะกัน" ผมเดินไปคุ้ยตู้เสื้อผ้าพี่ยีนและย้ายมาค้นตู้พี่ติม หาเสื้อผ้าเรียบร้อยๆใส่ แล้วเดินหยิบกระเป๋าตังพี่ติมไปครับ ทำไมอ่ะ กูไม่ได้เอาเงินมาอ้ะ ผมจัดการซื้อทุกสิ่งอย่างเรียบร้อยแล้งเดินกลังเข้าห้องครับ
"น้องตุ๋น...ไปไหนมาอ่า"พี่ยีนงัวเงียถามผมครับ
"ไปไม่บอกเลยนะ..."พี่ติมที่ยังคงหลับตาอยู่พูดขึ้น
"ไปซื้อยากับบลาๆๆๆ"ผมก็ร่ายไปและก็จัดเตรียมทุกอย่าง ก่อนจะเริ่มลงมือทำข้าวต้มปลาครับ...
สุดท้ายก็เสร็จ เห็นผมงี้ผมทำกับข้าวเป็นนะครับ แหม่...ผมตักข้าวต้มใส่ถ้วยก่อนจะเดินไปที่เตียงปลุกคนตัวใหญ่ทั้งสองให้ตื่นแล้วป้อนข้าวต้มให้ครับ ป้อนทั้งสองนั่นแหละ เสร็จแล้วก็เอายากับน้ำมาให้กินครับ แล้วก็ให้นอนต่อส่วนผมก็มานั่งกินข้าว แล้วกลับไปดูพี่ยีนพี่ติม
"อ่า..ตัวเริ่มเย็นแล้วแฮะ ดีจัง"ผมนั่งเฝ้าคนตัวโตที่นอนพักอยู่
"น้องตุ๋น.../ตุ๋นครับ.."เรียกพร้อมกันเพื่อ?
"ขอบคุณนะครับ /ขอบคุณนะ"ได้ยินแค่นี้ก็หายเหนื่อยแล้วครับ
"รักนะครับ / รักนะ"ได้ยินคำนี้ผมยิ้มแก้มแทบแตกเลยครับ
"รักเหมือนกันครับ"ผมไม่อยากจะคิดเลยนะว่าถ้าคนโตทั้งสองคนหายไปผมจะอยู่ยังไง ถ้าไม่มีคนมาคอยห่วงผม ถ้าไม่มีคนมาคอยรักผม ถ้าไม่มีคนมาคอยหวงผม แบบนี้...จะเป็นยังไง คนสองคนที่ทำให้ผมตกหลุมรักจนหมดหัวใจถ้าหายไปจะเป็นยังไงน้า ผมไม่รู้หรอกแต่ตอนนี้....คนที่ผมรักและรักผมอยู่ตรงหน้าผมนี่แหละครับ ^^♡
 
------------------------------------------------------------------------------
ตอนพิเศษตอนนี้ฉลองเพจ 5000 ไลค์ ไรท์เลยเอามาลงให้หายคิดถึง ส่วนคนที่ไม่รู้จะเรียกไรท์ว่าอะไร ก็เรียกว่า วายะ เฉยๆก็ได้เนอะ ไม่ต้องเรียกพี่หรอก ไรท์ยังเด็ก กิกิ