[FNAF] ปริศนาร้านเฟรดดี้
เขียนโดย yamiji
วันที่ 3 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 18.27 น.
แก้ไขเมื่อ 19 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 19.56 น. โดย เจ้าของนิยาย
14) คืนที่5
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความและแล้วก็มาถึงคืนสุดท้าย แต่ถึงยังไงไอ้หมีสีทองอะไรนั้นก็ยังไม่เจออยู่ดี ฉันนั้งบ่นไปเรื่อยๆโดยไม่สนใจกล้องวงจรปิดแถมเปิดanimeเพื่อดูข้ามเวลาอีก
"พี่สาวทำไรอยู่เหรอ"ฉันได้ยินเสียงดังมาจากข้างหลังพอหันไปดูก็เจอกับหมีสีทองที่กำลังนั้งจ้องมาที่ฉันอยู่
"นายเป็นพวกเดียวกับพวกเฟรดดี้ใช้ไหม"ฉันถามด้วยสีหน้าที่พร้อมจะฆ่าทุกเมื่อ
"ครับ แต่ผมจะไม่ฆ่าพี่สาวหรอกครับ เพราะผมจำได้ว่าคนที่ฆ่าผมเป็นผู้ชาย"
"งั้นเหรอ...แล้วทำไมนายไม่ไปบอกพวกนั้นสะล่ะ"ฉันถามด้วยสีหน้าสงสัย
"ก็พวกนั้นเข้าไม่ฟังผมเลยนี่"หมียีทองตอบด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย
"นั้นสินะ แล้วนายมาทำไมล่ะ"ฉันถามอีกครั้ง
"ผมแค่อยากให้พวกรุ่นพี่สบายใจน่ะ แล้วก็คุณซิกก้าอยากให้ผมมาถามเรื่องอดีตของพี่สาวน่ะ เห็นบอกว่าอยากจะรู้แต่ไม่กล้าถามน่ะ"
"อืม ท่าซิกจังขอมาล่ะก็...ได้สิอยากรู้เรื่องอะไรก่อนล่ะ แล้วก็นายคือโกเด็น เฟรดดี้ใช้ไหม"
"ครับผมคือโกเด็นเฟรดดี้เรียกว่าจีก็ได้งั้นผมขอฟังเรื่องดอีตของพี่สาวก่อนล่ะกัน"
"ถ้าเรื่องนั้นล่ะก็คงไม่ได้หรอก"
"ทำไมล่ะครับ"จีพูดด้วยสีหน้าผิดหวัง
"ฉันจำอะไรไม่ได้แล้วล่ะ...พอดีว่ามันไม่อยากจะจำเลยลบพวกมันทิ้งไปหมดแล้วล่ะ"
"แล้วเขียนใหม่ไม่ได้เหรอครับ"
"ไม่ได้หรอกความสงจำน่ะมันเขียนใหม่ไม่ได้หรอกนะ"ฉันตอบไปยิ้มไป
"แต่สิ่งเดียวที่จำได้คือเรื่องของนานะ"
"นานะนี่ใครเหรอครับ"จีถามด้วยความสงสัย
"น้องสาวฉันเองพวกเราทะเลาะกันอยู่หน้าร้านนี้ตอนวันเกิดเธอวันต่อมาเธอก็หายไปพยายามหาเท่าไรก็ไม่เจอ ถึงแม้จะแจ้งทางตำรวจไปก็ไม่มีอะไรคืบหน้า ฉันเลยกลับมาที่เป็นยามที่ร้านี้เพื่อถามหาเธอ ตามที่เธอบอกในฝันถึงแม้จะไม่เจอร่างของเธอ อย่างน้อยก็ขอแค่ร่องรอยอะไรก็ได้ เพราะถึงจะใช้เวลาชั่วชีวิตก็ยังอยากจะหาเธอต่อไป"ฉันเล่าทุกอย่างให้จีฟัง
"เหมือนเด็กคนนั้นเลยนะ"จีพูดขึ้น
"เด็กคนนั้นคือตุ๊กตาที่มีผมสีเหลืองมีดอกกุหลาบอยู่ที่ตาซ้ายใช้ไหม"ฉันถามด้วยสีหน้าจริงจัง
"ครับเห็นชื่อนานะเหมือนที่พี่กำลังตามหาเลยด้วย"จีพูดไปยิ้มไป
"เธออยู่ที่ไหนรีบบอกมาเลยนะ"ฉันถามพร้อมกับบีบไหลจีไว้แน่น
"เธอยู่ในห้องที่ซ้อนอยู่ในห้องที่มีโปรเตอร์ของผมติดอยู่มีป้ายติดที่ปะตูไว้ด้วยว่าห้ามเข้ากำลังอยู่ในการปรับปรุง"จีอธิบาย
"อืมขอบใจนะช่วยได้เยอะเลย"ฉันพูดแล้วรีบวิ่งออกจากห้องทันทีโดยหวังว่าระหว่างทางพวกนั้นจะไม่โผล่ออกมา
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ