กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว......

ไม่รู้จะสั้นรึเปล่านะคะทุกคน

"นี่คือท่าเรือสุดสยองของเมืองนี้  เธอต้องหาทางขึ้นเรือให้ได้นะ"  เสียงๆนึงดังก้องอยู่ในหูของฝ้ายก่อนจะสงบลง  "ทำไงดีล่ะเนี่ย โจรจะทำอันตรายเราหรือเปล่ายังไม่รู้เลย แล้วจะให้ขึ้นเรือเนี่ยนะ  บ้าไปแล้ววววววว" ฝ้ายบ่นอุบอิบ แต่ตาก็จ้องที่ท่าเรือสยองขวัญไม่กระพริบ  สักพักก็มีเรือเก่าๆมาจอดที่ท่าเรือ  ฝ้ายจึงรวบรวมความกล้าเข้าไปถามคนที่ลงมาจากเรือ  "อะ...เอ่อ  ลุงคะ เรืออีกลำจะออกเมื่อไหร่หรือคะ" ฝ้ายถาม   "ถ้าจะขึ้นเรือต้องเสียตังค์นะยัยหนู  สู้เรือโจรสลัดสมัยนี้ไม่ได้เลย" คุณลุงยกกล่องลังลงมาจากเรือ  "โจรสลัดหรือคะคุณลุง" ฝ้ายเริ่มชักจะสนใจขึ้นมาจึงถามต่อไป "พวกโจรสลัดน่ะน้ำใจงามกว่าที่คิดนะยัยหนู  พวกเขาให้เราโดยสารเรือพวกเขาโดยแลกกับข้าวถังเดียว"  ลุงยิ้มแย้ม  ฝ้ายก็เลยนึกว่าโจรสลัดบ้านไหนเนี่ย ให้ขึ้นเรือโดยแลกกับข้าวสาร  สติไม่ดีแน่ๆ  แต่ตุณลุงก็ชวนฝ้ายขึ้นเรือ  "ขึ้นมาสิยัยหนูน้อย  นี่เรือของกัปตันหน้าโหด" คุณลุงผายมือออกไปยังชายวัยกลางคนที่เดินออกมาจากเรือ  "โจรสลัดดดดด"