กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว......

                              ฮ้าววววว  ฝ้ายหาวดังลั่นห้อง  "กลับมาจากความฝันสักที" ฝ้ายบ่น แล้วลุกขี้นจากเตียงและเดินไปยังห้องน้ำ    30นาทีผ่านไปฝ้ายออกมาแต่งตัวและวิ่งลงบันไดมากินข้าวเหมือนกับทุกทีที่เคยทำ    "มาซักทีนะพี่ฝ้าย" แฟร์    น้องสาววัยเกือบม.ต้นของฝ้ายทักทาย    "จร้าาาา  วันนี้กินอะไรจ๊ะแฟร์" ฝ้ายถามแล้วเดินมานั่งเก้าอี้ไม้สีน้ำตาลแดงตัวโปรด     "วันนี้แกงจืดลูกชิ้นค่ะพี่" แฟร์ตอบ   "อ้าว...ฝ้าย   วันนี้ทำเวลาได้ดีมากเลยนะ" แม่ของทั้งสองเดินออกมาจากห้องครัวพร้อมกับแก้วน้ำ2ใบบนถาดไม้    "โกโก้จ้ะ" แม่ยิ้มแล้ววางถาดไว้บนโต๊ะอาหาร    "แม่มาทานด้วยกันสิคะ" ฝ้ายเอ่ยปากชวนแม่ของตน   "นะคะแม่" แฟร์เอาบ้าง   "ก็ได้ๆ  ขอแม่ชิมบ้างนะลูก" แม่พูดก่อนจะคว้าช้อนกลางมาตักหมูสับในแกงจืดก่อนจะเอาใส่ช้อนของตนและรับประทาน     20นาทีผ่านไป   "เอาล่ะ   7.00น.แล้ว  ไปร.ร.นะคะ" ฝ้ายจูงมือน้องสาวแล้วลาแม่   "รีบกลับนะลูก เดี๋ยวเย็นมากแม่เป็นห่วง" แม่โบกมือลาลูกสาวทั้ง2  ก่อนจะเฝ้าดูเด็กๆเดินจนลับสายตาไป

ณ   ร.ร.

 "นี่ ยัยฝ้าย  เหม่ออะไรอีกแล้วล่ะ" ว่านน้ำเจ้าเก่าตามมาหาถึงโต๊ะนักเรียนของฝ้ายเลยทีเดียว   "อะ...เอ่อ  อ้อ!ว่านน้ำฉันนึกถึงการผจญภัยน่ะ" ฝ้ายเล่าอย่างตื่นเต้น   "เรื่องเทพนิยายไร้สาระที่มันไม่ยอมลบออกจากสมองเธอน่ะเหรอ" ว่านน้ำประชดประชัน   "อะ...อือ" ฝ้ายพยักหน้าเบาๆ   "ขอบอกเลยนะว่าถ้าเธอยังคิดถึงมันมากๆคะแนนเธอจะออกมาไม่ดีกว่าคราวก่อน  เธอน่ะก็เป็นแค่ยัยฝ้ายไม่รู้จักโตเท่านั้นเอง" ว่านน้ำแกล้งแหย่ฝ้ายให้โกรธ   ฝ้ายได้ยินดังนั้นก็รู้สึกโกรธ แค้น  เสียใจ      แต่เธอก็เก็บเอาไว้เหมือนเดิม   เย็นวันนั้น  ฝ้ายเหม่อมองดาวอีกครั้งนึง    "ทำไมโชคชะตาฉันถึงต้องเป็นแบบนี้   เทพนิยายไม่ผิดสักหน่อย  คนที่ดูถูกเทพนิยายต่างหากที่ผิด   ทำไมทุกคนถึงเกลียดเทพนิยายกันนะ  มันไม่เห็นจะผิดอะไรเลย" ฝ้ายบ่นงึมงำ  และตาเธอก็มีน้ำตาคลอก่อนจะเริ่มรินไหลและเผลอหลับไปเพราะความอ่อนล้า     "นี่นี่  ตื่นสิ  เธอร้องไห้ทำไม   ตื่นเร็วๆ" เสียงเล็กๆปลุกให้ฝ้ายตื่นขึ้น  "อะ...อือ   ที่นี่ที่ไหนเนี่ย" ฝ่ายพยุงตัวลุกขึ้นและขยี้ตาแรงๆแล้วลืมตาขึ้น    "โลกเทพนิยายไงล่ะ   จำได้มั้ย   หนึ่งความฝัน หนึ่งการผจญภัย   กอบกู้นิทาน " คนแคระตัวจิ๋วปรากฏตัวขึ้นทันที     "ความฝัน?ใช่แล้ว!!!การเดินทางสู่โลกเทพนิยายต้องใช้ความฝันนำพา" ฝ้ายทบทวนวิธีเดินทางมาสู่โลกเทพนิยายอีกครั้ง   "เก่งจริง!  เธอเผลอหลับไปและก็ยังเกิดภารกิจของเทพนิยายขึ้น1ภารกิจ" คนแคระน้อยน่ารักจากเรื่องสโนไวท์กับคนแคระทั้งเจ็ดอธิบายอย่างฉะฉาน   "ภารกิจอีกแล้วงั้นเหรอ" ฝ้ายทำหน้าเบื่อหน่าย  "ไม่มีเวลาอธิบายแล้ว!!!  เธอตองรีบข้ามประตูมิติไปที่ท่าเรือแหลมเกรทฮิลล์  เร็วเข้าสิ!!!"