Eternal Ti Amo

     ณ บ้านหลังหนึ่ง
"ว้ายยย สายแล้วๆไปก่อนนะคะ"เสียงเด็กสาวคนหนึ่งดังขึ้นเธอเดินออกมาจากบ้านอย่างรีบร้อน
ในปากมีขนมปังปิ้งหนึ่งแผ่นผมยาวถูกรวบอย่างขอไปทีโบผูกผมที่ผูกอยากลวกๆทำให้เห็นว่าเธอกำลังรีบเป็นอย่างมาก
"แย่เลยสายแล้วๆเปิดเทอมวันแรกด้วยโถ่เอ๊ย"หญิงสาวบ่นขึ้นพรางดูนาฬิกาอย่างร้อนลน
(ชะเอม)
เอิ่มหวัดดีค่ะ ชั้นชื่อชะเอมคงรู้แล้วเนอะพอดีวันนี้เปิดเทอมวันแรกแต่ชั้นดันสายซะได้แย่จริง
"อ๊ะจะ7.30แล้ว"พอดูนาฬิกาก็ต้องตกใจล่ะค่ะทีนี้ ชั้นต้องวิ่งอีกแล้วหรอเนี่ยก่อนที่ชั้นจะวิ่งไปโรงเรียนก็เจอคุณน้าข้างบ้านเดินออกมาพอดีคือคุณน้าเขาเป็นเพื่อนสนิทของแม่ชั้นเองแหละ
"อ๊ะคุณน้าสวัสดีค่ะ"ชั้นเดินไปทักอย่างมีมารยาท
"สวัสดีจ๊ะ ชะเอมบอกกี่ครั้งแล้วให้เรียกว่าแม่น่ะ"คุณน้าทักตอบคือพอดีคุณน้าแกอยากได้ลูกสาว
แต่มีลูกชายแทนก็เลยชอบชั้นมาก
"แต่นี่7.30แล้วนะยังไม่ไปโรงเรียนหรอจ๊ะ"คุณน้าถามต่อ
"ฮะๆๆ คือพอดีตื่นสายน่ะค่ะ"ชั้นตอบพรางยิ้มแหยๆให้
"หรอจ๊ะ งั้นหนูจะไปถึงโรงเรียนทันหรอเนี่ย"คุณน้าถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง
"น่าจะทันค่ะ ถ้ารีบวิ่งไป"ชั้นตอบ
"งั้นหนูไปกับตาเจสิจ๊ะ ให้ตาเจไปส่งนี่ตาเจกำลังไปรถแน่ะจ๊ะ"คุณน้าพูดขึ้นแต่พูดจบปุ๊บก็
มีผู้ชายร่างสูงใส่แว่นหน้าตาราบเรียบไม่แสดงสีหน้าแต่ยังดูหล่อเดินออกมาด้วยด้วยชุดกางเกง
ยีนสีดำเสื้อเชิ๊ตสีขาวสวมทับด้วยเสื้อแขนยาวสีเทาข่างๆมีลายตารางช่วยเสริมความดูดี
ในมาดหนุ่มขรึมเข้าไปอีกระดับ(ไรเตอร์/ชุดแบบในแนะนำตัวละครค่ะ)
"อ้าว ตาเจมาพอดีเลย"คุณน้าหันไปหาผู้ชายที่พึ่งมาใหม่นี่คือเจหรือเจนิคเป้นลูกชายคนเดียวของคุณน้าแล้วก็เป็นเพื่อนและพี่สมัยเด็กของชั้นเองเห็นขรึมๆอย่างนี้แต่ใจดีนะ
"ตาเจไปส่งหนูชะเอมหน่อยสิ"คุณน้าพูดขึ้น
"เอ่อ ไม่เห็นไรหรอกค่ะเดี่ยวหนูวิ่งไปแปบเดียวก็ถึง"ชั้นรีบปฏิเสธไป
"เดี๋ยวไปส่ง ยังไงก็ผ่านโรงเรียนอยู่แล้วอีกอย่างวิ่งไปถึงก็8.00แล้ว"เจหันมาพูดแล้วเดินมา
จูงมือชั้นไปทีรถ
"ขึ้นมา ใส่นี่ด้วย"เจพูดแล้วยื่นหมวกกันน็อคมาให้
"ขอบคุณค่ะ"ชั้นรับหมวกกันน็อคมาใส่พรางขึ้นนั่งบนรถของเจลืมบอกค่ะเจเขามีรถหลายคัน
มากเจจะขับรถตามวันเหมือนใส่เสื้อสีตามวันเลยค่ะวันนี้วันจันทร์เจก็จะขับบิ๊กไบร์
พอชั้นขึ้นซ้อนบิ๊กไบร์ก็กอดเอวเจไว้
"ไปนะครับ"เจหันไปพูดกับคุณน้าแล้วสตาร์ทรถออกไปทันที
"เอี๊ยด"เสียงล้อรถเสียดกับกับถนนไม่ถึง5นาทีก็มาถึงหน้าโรงเรียนจนได้เจขับรถเร็วมากเลย
แต่กลับไม่ค่อยน่ากลัวเท่าไหร่ล่ะนะ
"ขอบคุณนะคะ"ชั้นพูดแล้วถอดหมวกกันน็อคให้เจ
"ไม่เป็นไร หันหลังมา"เจพูดแล้วจับชั้นหันหลังก่อนที่จะดึงโบว์กับยางมัดผมชั้นออกแล้ว
จัดการรวบและผูกให้ใหม่อย่างเบามือ
"คงไม่ อยากเพิ้งตั้งแต่วันแรกหรอก"เจพูดขึ้น
"ขอบคุณค่ะ"
"อืม ไปล่ะ"เจรับคำแล้วขับรถออกไปพอเจไปแล้วชั้นก็เดินเข้าโรงเรียนแล้วตรงไปยังสถานที่
ประจำเพื่อที่จะได้เจอคนๆนั้นเป็นคนแรก
 
 
------------------------ตัดฉับ-----------------------------------------------------
ไม่ได้มาซะนานเลยแต่วันนี้ได้ลงนิยายตอนที่2แล้ว
ดีใจจังเดี่ยวจะหาเวลามาลงเพิ่มนะคะขอบคุณที่เข้ามาอ่าน^_^