[This Love]-รักใสใสใกล้หัวใจกับนายผมทอง
8.8
2) พรหมลิขิต !?
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ...ติ๊งต่อง...
เสียงออดดังขึ้นบ่งบอกว่าในขณะนี้เป็นเวลาพักเที่ยง
"เฮ้ ! เนกิ เธอว่างใช่มั้ย ?" ยูมิเพื่อนประจำห้องของเนกิถาม
"ว่างจ้ะ"
"หรอ... งั้นช่วยอะไรฉันหน่อยสิ เอาถุงขยะไปทิ้งแทนให้หน่อยสิ"
"อะ...อ๋อได้" เนกิ หยิบถุงขยะจากมือยูมิ แต่แล้ว ! ก็ปล่อยถุงขยะลงบนพื้นจึงทำให้น้ำหรือเศษ
ขยะต่างๆ หล่นบนพื้นและเปื้อนไปหมด
"อุ๊ย ! ขอโทษทีนะ งั้นวานเก็บกวาดด้วยละกัน" ยูมิหัวเราะเยาะเย้ยเนกิจากนั้นพวกของเธอก็เดิน
ไปพักที่โรงอาหาร...
หลังตึกโรงเรียน
เนกิ ที่เดินไปทิ้งทั้งขยะระหว่างทางเธอเดินผ่านสนามบาส ทันใดนั้นเอง... ตุ้บ ! ลูกบาสที่มาจาก
ไหนไม่รู้ ก็ลอยมากระแทกหน้าเธอ ...
"อะ...โอ๊ย เจ็บชะมัด ! " อยู่นิสัยที่เธอเคยอ่อนไหว และขี้อายกลับเป็นอีกคน
"เฮ้ เธอตรงนั้นน่ะ เป็นอะไรมั้ย ? " ชายรูปหล่อผมสีทอง จมูกโด่งปากหยักได้รูป เข้ามาดูเธอใกล้ๆ
"เจ็บสิ ถามได้ นายเล่นบาสหรือเล่นบอลเนี่ยห๊ะ !! ดูมั้งมั้ยเนี่ย คนเดินผ่านมาอยู่เดี๋ยวแม่ก็จับฆ่า
ทำยำซะหรอก ! " ฉันปี๊ดแตกและบ่นใส่นายผมทองไม่ยั้ง
"ขอโทษนะครับ ๆ เอ๊ะ ? เธอคือ ผู้หญิงที่ทำงานอยู่ในผับนี่..."
"เออ ใช่ ฉันจะทำไม แล้วนายเป็นใครรู้จักฉันได้ยังไง ?"
"ฉัน คิเสะ นี่เธอจำฉันไม่ได้จริงๆหรอ -*- " คิเสะถามเนกิ
"-*- ใช่สิ ฉันยังไม่รู้เลยด้วยว่าฉันไปรู้จักคนอย่างนายตอนไหน"
ฉันกับนายบ้าที่เล่นบาสแล้วมันก็ลอยมากระแทกฉันบ่นกันไปเถียงกันมาจนเพื่อนเขาเรียก
"เฮ้ ! คิเสะ นายเคลียร์กับยัยผู้หญิงคนนั้นเสร็จรึยังเนี่ย ทีมฝั่งนู้นจะนำแล้วนะเฟ้ย" อาคาชิเพื่อน
ของคิเสะตะโกนเรียก
"เออๆ เดี๋ยวไปรอแปป" คิเสะ ตะโกนบอกอาคาชิ
"งั้นฉันไปก่อนและกัน เธอชื่อ เนกิ ใช่มั้ย ?"
"ใช่จะทำไมห๊ะ !? " ฉันถามเขา
"ป่าวหรอก :) จริงๆแล้วเรามีเรื่องต้องคุยกันนะ เรื่องบุญคุณตอนที่ฉันช่วยเธอไว้ในผับของพี่
อาคาชิมันน่ะ แต่ตอนนี้ฉันไม่ว่างเดี๋ยวไว้เจอกันทีหลังนะสาวน้อย :) "
คิเสะบอกเนกิ ก่อนจะเดินไป เล่นบาสเพื่อแข่งต่อ
"ไอผมทองบ้า ! เหอะ" ฉันสบถก่อนจะเดินไปที่ห้องเรียน
ณ ห้องเรียน
"เห้ เนกิ ไปไหนมา" โลกิถามฉัน
"ป่าวหรอก แค่เดินไปทิ้งขยะนิดหน่อย" ฉันตอบโลกิ
"หรอ แล้วนี่หัวเธอไปโดนอะไรมาน่ะ"
"อ๋อ สะดุดล้มแล้วหัวมันกระแทกกับพื้นน่ะ"
"วันนี้ ท่าทางเธอพูดห้าวกว่าเดิมนะ ... หรือ เนกิ เธอ...เธอคือเนกิบุคคบลิกที่สองหรอ ! "
โลกิทำท่าตกใจเล็กน้อย(ไม่น้อยแล้วมั้ง)
"ใช่สิ -*- ทำไมต้องตกใจด้วยห๊ะ นายอยู่กับฉันมากี่ปีละ"
" 3 ปีแล้วอ่ะ =..=b "
"เออ จำได้ก็ดี แล้วตอนที่ฉันไม่ได้โผล่มา เนกิ อีกบุคลลิกโดนแกล้งบ่อยมั้ยเนี่ย"
"ก็โดนแหระ แต่เดี๋ยวนี้ ฉันไม่ค่อยได้อยู่กับยัยนั่นน่ะ -3-"
"เดี๋ยวเถอะ ฉันบอกให้นาย ดูแลบุคคลิกฉันอีกคนให้ดีๆไง"
"ขอโทษคร้าบ -^-"
"อืมๆ ไม่เป็นไร โลกิฉันถามอะไรหน่อยสิ นายรู้จัก ไอคนผมทองที่อยู่ชมรมบาสหมอนั่นชื่อว่า คิ
เสะอะไรนี่ล่ะ รู้จักมั้ย ?"
"อ๋อ...ไอคิ..."
พรืดดด !! ประตู้ห้องถูกเปิดออก และเต็มไปด้วยเสียงกรี๊ดกร๊าดจากด้านนอก
"เรียกชื่อฉันหรอสาวน้อย :) "
และแล้วการพบเจอที่ไม่คาดฝัน และ ความสัมพันธ์ที่ไม่ทันตั้งตัว พรหมลิขิตที่ทำให้เธอและเขา
ได้มาเจอกัน จะเป็นอย่างไรติดตาม Chapter 3 กันเลย ! เดี๋ยวจะมาอัพต่อนะฮะ ขอบคุณเพื่อนๆ
ที่เข้ามาอ่านฮะ ><
จบ Chapter 2 พรหมลิขิต !?
เสียงออดดังขึ้นบ่งบอกว่าในขณะนี้เป็นเวลาพักเที่ยง
"เฮ้ ! เนกิ เธอว่างใช่มั้ย ?" ยูมิเพื่อนประจำห้องของเนกิถาม
"ว่างจ้ะ"
"หรอ... งั้นช่วยอะไรฉันหน่อยสิ เอาถุงขยะไปทิ้งแทนให้หน่อยสิ"
"อะ...อ๋อได้" เนกิ หยิบถุงขยะจากมือยูมิ แต่แล้ว ! ก็ปล่อยถุงขยะลงบนพื้นจึงทำให้น้ำหรือเศษ
ขยะต่างๆ หล่นบนพื้นและเปื้อนไปหมด
"อุ๊ย ! ขอโทษทีนะ งั้นวานเก็บกวาดด้วยละกัน" ยูมิหัวเราะเยาะเย้ยเนกิจากนั้นพวกของเธอก็เดิน
ไปพักที่โรงอาหาร...
หลังตึกโรงเรียน
เนกิ ที่เดินไปทิ้งทั้งขยะระหว่างทางเธอเดินผ่านสนามบาส ทันใดนั้นเอง... ตุ้บ ! ลูกบาสที่มาจาก
ไหนไม่รู้ ก็ลอยมากระแทกหน้าเธอ ...
"อะ...โอ๊ย เจ็บชะมัด ! " อยู่นิสัยที่เธอเคยอ่อนไหว และขี้อายกลับเป็นอีกคน
"เฮ้ เธอตรงนั้นน่ะ เป็นอะไรมั้ย ? " ชายรูปหล่อผมสีทอง จมูกโด่งปากหยักได้รูป เข้ามาดูเธอใกล้ๆ
"เจ็บสิ ถามได้ นายเล่นบาสหรือเล่นบอลเนี่ยห๊ะ !! ดูมั้งมั้ยเนี่ย คนเดินผ่านมาอยู่เดี๋ยวแม่ก็จับฆ่า
ทำยำซะหรอก ! " ฉันปี๊ดแตกและบ่นใส่นายผมทองไม่ยั้ง
"ขอโทษนะครับ ๆ เอ๊ะ ? เธอคือ ผู้หญิงที่ทำงานอยู่ในผับนี่..."
"เออ ใช่ ฉันจะทำไม แล้วนายเป็นใครรู้จักฉันได้ยังไง ?"
"ฉัน คิเสะ นี่เธอจำฉันไม่ได้จริงๆหรอ -*- " คิเสะถามเนกิ
"-*- ใช่สิ ฉันยังไม่รู้เลยด้วยว่าฉันไปรู้จักคนอย่างนายตอนไหน"
ฉันกับนายบ้าที่เล่นบาสแล้วมันก็ลอยมากระแทกฉันบ่นกันไปเถียงกันมาจนเพื่อนเขาเรียก
"เฮ้ ! คิเสะ นายเคลียร์กับยัยผู้หญิงคนนั้นเสร็จรึยังเนี่ย ทีมฝั่งนู้นจะนำแล้วนะเฟ้ย" อาคาชิเพื่อน
ของคิเสะตะโกนเรียก
"เออๆ เดี๋ยวไปรอแปป" คิเสะ ตะโกนบอกอาคาชิ
"งั้นฉันไปก่อนและกัน เธอชื่อ เนกิ ใช่มั้ย ?"
"ใช่จะทำไมห๊ะ !? " ฉันถามเขา
"ป่าวหรอก :) จริงๆแล้วเรามีเรื่องต้องคุยกันนะ เรื่องบุญคุณตอนที่ฉันช่วยเธอไว้ในผับของพี่
อาคาชิมันน่ะ แต่ตอนนี้ฉันไม่ว่างเดี๋ยวไว้เจอกันทีหลังนะสาวน้อย :) "
คิเสะบอกเนกิ ก่อนจะเดินไป เล่นบาสเพื่อแข่งต่อ
"ไอผมทองบ้า ! เหอะ" ฉันสบถก่อนจะเดินไปที่ห้องเรียน
ณ ห้องเรียน
"เห้ เนกิ ไปไหนมา" โลกิถามฉัน
"ป่าวหรอก แค่เดินไปทิ้งขยะนิดหน่อย" ฉันตอบโลกิ
"หรอ แล้วนี่หัวเธอไปโดนอะไรมาน่ะ"
"อ๋อ สะดุดล้มแล้วหัวมันกระแทกกับพื้นน่ะ"
"วันนี้ ท่าทางเธอพูดห้าวกว่าเดิมนะ ... หรือ เนกิ เธอ...เธอคือเนกิบุคคบลิกที่สองหรอ ! "
โลกิทำท่าตกใจเล็กน้อย(ไม่น้อยแล้วมั้ง)
"ใช่สิ -*- ทำไมต้องตกใจด้วยห๊ะ นายอยู่กับฉันมากี่ปีละ"
" 3 ปีแล้วอ่ะ =..=b "
"เออ จำได้ก็ดี แล้วตอนที่ฉันไม่ได้โผล่มา เนกิ อีกบุคลลิกโดนแกล้งบ่อยมั้ยเนี่ย"
"ก็โดนแหระ แต่เดี๋ยวนี้ ฉันไม่ค่อยได้อยู่กับยัยนั่นน่ะ -3-"
"เดี๋ยวเถอะ ฉันบอกให้นาย ดูแลบุคคลิกฉันอีกคนให้ดีๆไง"
"ขอโทษคร้าบ -^-"
"อืมๆ ไม่เป็นไร โลกิฉันถามอะไรหน่อยสิ นายรู้จัก ไอคนผมทองที่อยู่ชมรมบาสหมอนั่นชื่อว่า คิ
เสะอะไรนี่ล่ะ รู้จักมั้ย ?"
"อ๋อ...ไอคิ..."
พรืดดด !! ประตู้ห้องถูกเปิดออก และเต็มไปด้วยเสียงกรี๊ดกร๊าดจากด้านนอก
"เรียกชื่อฉันหรอสาวน้อย :) "
และแล้วการพบเจอที่ไม่คาดฝัน และ ความสัมพันธ์ที่ไม่ทันตั้งตัว พรหมลิขิตที่ทำให้เธอและเขา
ได้มาเจอกัน จะเป็นอย่างไรติดตาม Chapter 3 กันเลย ! เดี๋ยวจะมาอัพต่อนะฮะ ขอบคุณเพื่อนๆ
ที่เข้ามาอ่านฮะ ><
จบ Chapter 2 พรหมลิขิต !?
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ