เกม(ล่า)ฆ่าวิญญาณ
เขียนโดย nunam
วันที่ 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 21.09 น.
แก้ไขเมื่อ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 12.38 น. โดย เจ้าของนิยาย
4) ขนนกสีเลือด
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"แฮกๆๆๆ !"ผมหายใจอย่างเหน็ดเหนื่อยแต่ก็วิ่งต่อไปเรื่อยๆโดยไม่คำนึงถึงสิ่งใดทั้งสิ่งเพราะการที่ผมวิ่งครั้งนี้เกี่ยวพันกัยชีวิตของผมทั้งหมดหรือง่ายๆตอนนี้ผมกำลังโดนมิเนเร่ตามฆ่า T^T
"ถึงซักทีคราวนี้ไปที่ไหนล่ะ!"ผมพูดแล้วหยิบหนังสือไร้ชื่อออกมาอ่าน
1 มีนา 20XX เวลา 17 นาฬิกา 30 นาที
ผมวิ่งมาถึงกลางห้างแห่งหนึ่งแล้วถูกมิเนเร่จู่โจมแต่ก็หลบได้(หลบตัวไปทางขวา)(มิเนเร่โมตีเสียเนื่องจากเธอเสียสมาธิเนื่องจากมีคนกรี้ดกันมาก)และผมก็เผลอเปิดปกหลังของหนังสือไร้ชื่อไปเจอ ปากกาขนนก ด้ามหนึ่งซึ่งปากกาด้ามนี้มีไว้บังคับร่างกายมนุษย์วิธีใช้คือเขียนชื่อคนที่จะควบคุมในหหน้าสุดท้ายและเขียนการกระทำลงไป...
แล้วทันใดนั้นมิเนเร่ก็ออกมาจากไหนไม่ทราบและพุ่งจู่โจมผม ซึ่งเนื่องจากผมอ่านหนังสือไร้ชื่อมาแล้วจึงรู้ว่าต้องหลบทางไหนซึ่งก็คือทางขวา ! ผมจึงเอียงตัวไปทางขวาแล้วเปิดไปที่ปกหลังของหนังสือและพบกับขนนกประหลาด ซึ่งจากที่เดามันจะปรากฏก็ต่อเมื่อต้องการใช้(เพราะตอนอยู่ที่บ้านไม่เห็นมีเลยน่ะ ??)
'ฉันต้องรอด!'
ผมคิดแล้วหยิบขนนกออกมาจากนั้นก็เขียนชื่อมิเนเร่ไว้ตรงมุมกระดาษด้านหลังสุด แล้วเขียนว่า....
มิเนเร่
= อยู่นิ่งๆแล้วร่ายคาถาให้เคียวกลายเป็นโทรศัพท์ธรรมดาจากนั้นก็วิ่งหนีผมไปในที่ไกลๆ(ห่างจากผมอย่างน้อย 500 เมตรล่ะกัน) และเริ่มคิดที่จะไม่ทำร้ายผม..
เมื่อผมเขียนเสร็จผมก็เหลือบตามองไปที่มิเนเร่ว่าเธอจะทำอย่างไร ผลปรากฏว่า.....
"อึก!! ร่างกายมันขยับไปเอง!"
เธอโวยวายแล้วก็ร่ายคาถาให้เคียวกลายเป็นโทรศัพท์ จากนั้นเธอก็กระตุกเนื่องจากขัดขืนแล้วก็หันหลังจากนั้นก็วิ่งจากไป พอเธอไปได้ซัก 75 เมตร เธอก็หันหลังมาแล้วทำหน้าดุๆพร้อมหน้าแดงจากนั้นก็วิ่งต่อไป..
"ระ....รอด แล้วหรอ..?"ผมพูดกระตุกเหลือบมองหนังสือไร้ชื่อซึ่งทำให้ผมรอด แล้วยิ้ม...
ติดตามตอนต่อไปด้วยน่ะ(อีกประมาณ 2 สัปดาห์จะมาอัพน่ะงับ)
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ