My Master อลวนวุ่นรักนายเจ้าหนี้
8.3
เขียนโดย meawparadise
วันที่ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 13.37 น.
3 ตอน
2 วิจารณ์
6,038 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 11 มีนาคม พ.ศ. 2558 11.23 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) ซินนี่จัง?
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 1 ซินนี่จัง?
ปังง!!!!!
“อรุณสวัสดิ์นะ ซินนี่จัง ^^” หืมม ใครหว่า? ผมแงะเปลือกตาที่ไม่อยากจะตื่นเพื่อมองว่าใครที่บังอาจมารบกวนเวลาอันแสนที่จะสงบสุขของโผ้มมมมม!
“ใคร? หาวววววว” อ้าปากหาวอย่างไม่เกรงใจ -*-
“จะใครซะอีกล่ะก็แม่ผู้แสนสวยคนนี้อย่างไงล่ะ ^^” แม่? แม่มาทำไมอ่ะ?
“อ่อ แม่มาทำไม หาววววว อ่ะ” พูดพรางเอามือปิดปากหาว โคตรจะเสียมารยาทเลย -*-
“แม่มาปลุกลูกให้ไปโรงเรียนไงจ้ะ ซินนี่จัง!! ^^” รอยยิ้มของแม่นั้นช่างฟรุ้งฟริ้งเหลือเกิน - -;
“…” ผมไม่ตอบแต่กลับเอาผ้าห่มลายโดเรม่อนมาคลุมหัว (โคตรเหี้*เลยย)
“ไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นแม่หักค่าขนมนะซินนี่จัง ^^”
พรึ่บบบ
ผ้าห่มลายโดเรม่อนลอยไปอยู่ในมือแม่อย่างกับว่าใครใช้รีโมทบังคับมันอย่างงั้นแหละผมรีบกระเด้งตูดลุกออกจากเตียงอย่างรวดเร็ว - -//
“คุณแม่ที่เคารพอย่าหักเงินค่าขนมผมเลยแค่นี้ผมก็ไม่มีจะกินแล้ว *0*” ผมอ้อนแม่เหมือนที่ผมทำทุกวันเพื่อเพิ่มค่าขนมแล้วแม่ก็ใจอ่อนทุกที >.,<
“จ้าๆ ไปอาบน้ำได้แล้วนะซินนี่จังเดี๋ยวก็ไปโรงเรียนสายหรอก -3-“
“แม่เลิกเรียกผมแบบนั้นได้แล้วน่า ฟังแล้วมันรู้สึกขนลุก -////-“ แม่ยิ้มกับท่าทางอันแสนจะน่ารักของผม?แล้วก็ปิดประตูเดินลงไปชั้นล่างส่วนผมอ่ะนะอยากจะโดดขึ้นไปบนเตียงแล้วนอนอีกซัก5ชั่วโมง แต่คงได้แค่ฝัน - -// ผมรีบหยิบผ้าขนหนูแล้วรีบเดินเข้าไปในห้องน้ำ อ้อ! ผมลืมแนะนำตัวไปเลยแต่ไม่ต้องแนะนำก็ได้มั้งรู้หมดแล้วนิ่
รู้แค่ชื่อ ‘ซิน’ ก็พอส่วนที่เหลือไปอ่านกันเอาเอง - -+ ผมรีบอาบน้ำแล้วลงมาหาแม่ข้างล่าง เอ....แล้วพ่ออยู่ไหนเนี่ย ผมเดินเข้าไปในครัวก็เจอแม่ยืนล้างจานอยู่ ผมเดินเข้าไปหาแม่แล้วถามแม่ว่า
“แม่....แล้วพ่อล่ะ?”
“ไม่รู้สิหายไปตั้งแต่เมื่อวานยังไม่กลับมาบ้านเลย” แม่พูดเหมือนไม่สนใจผมเลยอ่ะ - -
“อืมมม งั้นผมไปก่อนนะครับ” ผมเดินออกมานอกบ้านแล้วก็ขี่มอเตอร์ไซค์ไปโรงเรียนเหมือทุกวัน(หรือป่าวว่ะ?) ผมขี่มอเตอร์ไซค์มาถึงโรงเรียนก็เอาไปจอดที่ที่เค้าให้พวกมอเตอร์ไซค์จอดแล้วก็ถอดหมวกกันน็อคออกแล้วดูกระจกว่าหล่อยัง (ᵔᴥᵔ)
“หล่อแล้ววว ไอ้เพื่อนเคะ555” หืมมม...
“เคะบ้านมึงดิ่ ไอ้สัตว์เค!!!” ไอ้เหี้*เอ้ยยยยย (เซ็นเซอร์ทำมอยยย)
“หู้ววว เมนส์ไม่มาหรือไง” เมนส์…..กูไม่ใช่ผู้หญิง!!!!
“พ่องตายยย! ไอ้เค!” เดินหนีแม่งมาเลย -.-
“เห้ยย! ไม่งอลกูดิ่” หึหึ......ผมหยุดเดินกระทันหันแล้วหมุนตัวมาหามัน
“......” เงียบแม่ง -..-
“อย่าเงียบดิ่ โห่!” มันพูดพร้อมทำหน้ายู่เหมือนหน้าหมาพันธุ์……พันธุ์อะไรก็ช่างแม่งเหอะ!
“เลี้ยงข้าวกูดิ่ ^^” อิอิ ต้องมีข้อต่อรองช่วงนี้ตังค์ยิ่งไม่มีอยู่ -^-
“เออ เลี้ยงก็ได้แต่อย่าโกรธกูนะ” ใช้หน้าตาตัวเองให้เป็นประโยชน์ดิ่ :3
“ไม่โกรธแล้วเว้ยยย!!”
“เออ ไปเรียนได้แล้วเดี๋ยวก็โดนอาจารย์ตุ๊กกี้ตีหรอก5555” วันนี้เรียนกับครูคนนี้นี่หว่า?
“กูลืมไปเลยว่ะ”
“เออ ไปได้แล้ว ^^” มันพูดพร้อมขยี้หัวผม หัวกูยุ่งหมดลี้ววววววววว เดี๋ยวหมดหล่อทำไง?
--------------------------------------------
จบ!!!!!!!!
เม้นติชมได้ไม่กัดค้ะ มือใหม่หัดแต่ง -..- อุอิอุอิ บายจร้า
ปังง!!!!!
“อรุณสวัสดิ์นะ ซินนี่จัง ^^” หืมม ใครหว่า? ผมแงะเปลือกตาที่ไม่อยากจะตื่นเพื่อมองว่าใครที่บังอาจมารบกวนเวลาอันแสนที่จะสงบสุขของโผ้มมมมม!
“ใคร? หาวววววว” อ้าปากหาวอย่างไม่เกรงใจ -*-
“จะใครซะอีกล่ะก็แม่ผู้แสนสวยคนนี้อย่างไงล่ะ ^^” แม่? แม่มาทำไมอ่ะ?
“อ่อ แม่มาทำไม หาววววว อ่ะ” พูดพรางเอามือปิดปากหาว โคตรจะเสียมารยาทเลย -*-
“แม่มาปลุกลูกให้ไปโรงเรียนไงจ้ะ ซินนี่จัง!! ^^” รอยยิ้มของแม่นั้นช่างฟรุ้งฟริ้งเหลือเกิน - -;
“…” ผมไม่ตอบแต่กลับเอาผ้าห่มลายโดเรม่อนมาคลุมหัว (โคตรเหี้*เลยย)
“ไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นแม่หักค่าขนมนะซินนี่จัง ^^”
พรึ่บบบ
ผ้าห่มลายโดเรม่อนลอยไปอยู่ในมือแม่อย่างกับว่าใครใช้รีโมทบังคับมันอย่างงั้นแหละผมรีบกระเด้งตูดลุกออกจากเตียงอย่างรวดเร็ว - -//
“คุณแม่ที่เคารพอย่าหักเงินค่าขนมผมเลยแค่นี้ผมก็ไม่มีจะกินแล้ว *0*” ผมอ้อนแม่เหมือนที่ผมทำทุกวันเพื่อเพิ่มค่าขนมแล้วแม่ก็ใจอ่อนทุกที >.,<
“จ้าๆ ไปอาบน้ำได้แล้วนะซินนี่จังเดี๋ยวก็ไปโรงเรียนสายหรอก -3-“
“แม่เลิกเรียกผมแบบนั้นได้แล้วน่า ฟังแล้วมันรู้สึกขนลุก -////-“ แม่ยิ้มกับท่าทางอันแสนจะน่ารักของผม?แล้วก็ปิดประตูเดินลงไปชั้นล่างส่วนผมอ่ะนะอยากจะโดดขึ้นไปบนเตียงแล้วนอนอีกซัก5ชั่วโมง แต่คงได้แค่ฝัน - -// ผมรีบหยิบผ้าขนหนูแล้วรีบเดินเข้าไปในห้องน้ำ อ้อ! ผมลืมแนะนำตัวไปเลยแต่ไม่ต้องแนะนำก็ได้มั้งรู้หมดแล้วนิ่
รู้แค่ชื่อ ‘ซิน’ ก็พอส่วนที่เหลือไปอ่านกันเอาเอง - -+ ผมรีบอาบน้ำแล้วลงมาหาแม่ข้างล่าง เอ....แล้วพ่ออยู่ไหนเนี่ย ผมเดินเข้าไปในครัวก็เจอแม่ยืนล้างจานอยู่ ผมเดินเข้าไปหาแม่แล้วถามแม่ว่า
“แม่....แล้วพ่อล่ะ?”
“ไม่รู้สิหายไปตั้งแต่เมื่อวานยังไม่กลับมาบ้านเลย” แม่พูดเหมือนไม่สนใจผมเลยอ่ะ - -
“อืมมม งั้นผมไปก่อนนะครับ” ผมเดินออกมานอกบ้านแล้วก็ขี่มอเตอร์ไซค์ไปโรงเรียนเหมือทุกวัน(หรือป่าวว่ะ?) ผมขี่มอเตอร์ไซค์มาถึงโรงเรียนก็เอาไปจอดที่ที่เค้าให้พวกมอเตอร์ไซค์จอดแล้วก็ถอดหมวกกันน็อคออกแล้วดูกระจกว่าหล่อยัง (ᵔᴥᵔ)
“หล่อแล้ววว ไอ้เพื่อนเคะ555” หืมมม...
“เคะบ้านมึงดิ่ ไอ้สัตว์เค!!!” ไอ้เหี้*เอ้ยยยยย (เซ็นเซอร์ทำมอยยย)
“หู้ววว เมนส์ไม่มาหรือไง” เมนส์…..กูไม่ใช่ผู้หญิง!!!!
“พ่องตายยย! ไอ้เค!” เดินหนีแม่งมาเลย -.-
“เห้ยย! ไม่งอลกูดิ่” หึหึ......ผมหยุดเดินกระทันหันแล้วหมุนตัวมาหามัน
“......” เงียบแม่ง -..-
“อย่าเงียบดิ่ โห่!” มันพูดพร้อมทำหน้ายู่เหมือนหน้าหมาพันธุ์……พันธุ์อะไรก็ช่างแม่งเหอะ!
“เลี้ยงข้าวกูดิ่ ^^” อิอิ ต้องมีข้อต่อรองช่วงนี้ตังค์ยิ่งไม่มีอยู่ -^-
“เออ เลี้ยงก็ได้แต่อย่าโกรธกูนะ” ใช้หน้าตาตัวเองให้เป็นประโยชน์ดิ่ :3
“ไม่โกรธแล้วเว้ยยย!!”
“เออ ไปเรียนได้แล้วเดี๋ยวก็โดนอาจารย์ตุ๊กกี้ตีหรอก5555” วันนี้เรียนกับครูคนนี้นี่หว่า?
“กูลืมไปเลยว่ะ”
“เออ ไปได้แล้ว ^^” มันพูดพร้อมขยี้หัวผม หัวกูยุ่งหมดลี้ววววววววว เดี๋ยวหมดหล่อทำไง?
--------------------------------------------
จบ!!!!!!!!
เม้นติชมได้ไม่กัดค้ะ มือใหม่หัดแต่ง -..- อุอิอุอิ บายจร้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ