คู่รักคู่ฟิน ยิ่งดิ้นยิ่งรัก (Yaoi)
เขียนโดย 
มิกุ
วันที่ 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 21.18 น.
แก้ไขเมื่อ 28 มีนาคม พ.ศ. 2558 09.42 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) ฝันที่กลายเป็นจริง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"โรบิ้น..ส่งมือมาสิ" บัสพูดพร้อมยื่นมือมาให้ผม ผมรีบคว้ามันไว้ทันที(โอกาสดีแบบนี้ใครจะปล่อยให้หลุดมือ)
"เราจะไปไหนหรอ..บัส"
"เราจะไป..ที่ที่มีแค่เราสองคน..แค่สองคนก็พอ" แค่สองคนเรอะ อึ่ยๆๆ! ไม่น่ะๆ//ตบหน้าตัวเอง (บิ้นอย่าคิดลึก)
"แล้วทำไมต้องสองคนด้วยละ..นี่นาย" บัสหันมาสบตากับผมก่อนที่จะใช้นิ้วชี้แตะที่ริมฝีปากของผม
"ก็ฉัน..อยากอยู่กับโรบิ้น..สองต่อสองนี่..มันดูส่วนตัวดี..ว่างั้นมั้ย" บัสพูดพร้อมกับยื่นหน้าเข้ามาใกล้ (เสียววว!!!!!!)
"บะ..บัสนายจะทำอะไร" ผมคว้าแขนบัสมาจับไว้
"นายเองก็รู้ดีแก่ใจไม่ใช่หรอ...ว่า..เราจะ..." สัส(ขอพูดคำหยาบ) เริ่มอดทนไม่ไหวแล้วตรู =0=
"งะ..งั้นหรอ" บัสค่อยๆเลื่อนใบหน้าเข้ามาใกล้เรื่อยๆ ใกล้ละ ใกล้ละ ใกล้ละ และก็
ปึก!
"โอ๊ยย..เจ็บนะเฟ้ย!" ผมกวาดสายตามองไปรอบๆก็พบว่าทุกคนหันมามองผมเป็นสายตาเดียวกัน (บัสก็ด้วย) นี่ผมฝันไปหรอเนี่ย
"ก็ตีให้เจ็บนะสิ..อิบิ้น..ทำท่าอะไรของแกห๊ะ..ทุเรศสิ้นดี" แอนพูดพร้อมกอดอก แล้วเราทำอะไรว่ะ?
''เจ๊พลอย..เมื่อกี้ผมทำอะไรหรอ" เจ๊พลอยหันมามองหน้าก่อนที่จะยิ้มให้เล็กน้อย
''แกเพ้ออะไรของแกก็ไม่รู้..เพ้อว่าอะไรนะ..ไม่นะๆ...อย่าคิดลึก..แล้วสุดท้ายแกก็ทำปากจู๋อ่ะ..อุบาทคน" นะ..นี่เรา ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!(น่าอายจริงๆเลย)
เย็น
ทำไงดีเนี่ยเรา หุ๊! ไม่น่าเลย ป่านี้บัสคงกับบ้านไปหัวเราะเยาะเราแน่ๆเลย ทำไงดีๆๆๆ ไม่อยากให้เป็นแบบนี้เลย บ้าเอ้ย
"นี่บิ้นคุง...ทำไมมาเดินคนเดียวละ" ผิดคาดแหะ! พอหันไปก็ต้องตกใจ คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าคือ บัส นั่นเอง
"บะๆๆๆๆๆๆๆๆ..บัส..บัส!"
"อา..แล้วทำไมต้องตกใจขนาดนั้นด้วยละ" บัสเดินเข้ามาใกล้
"อะ..อ่อ..ป่าวไม่มีอะไร.ว่าแต่บัสจะไปไหนหรอ" ผมพยายามเบือนหน้าหนี
"วันนี้กะว่า..จะไปร้านไอติมนะ..หิว" อึ่ย! อยากเป็นภาพตอนกินไอติมจะน่ารักขนาดไหนนะ 0//0
"บิ้นไปกินด้วยกันมั้ย..เดี๋ยวบัสเลี้ยงเอง"
"ไม่..ไม่ละ..ฉัน..ไม่ชอบของหวาน" อันที่จริงชอบจะตาย
"ทำไมละ..ออกจะอร่อย..รึว่านาย..ชอบของหวานอีกแบบ" อีกแบบ?
"เอ่อ..อีกแบบนี่" บัสไม่พูดอะไรก็ที่จะเดินเข้ามาเชยคางผมขึ้นก่อนที่เราสองคนจะสบตากัน จากนั้นบัสก็ค่อยๆเลื่อนไปหน้าลงมา และแล้วตอนนี้ริมฝีบางเราก็ประกบกัน ผมรู้สึกได้ถึงรสชาติอันหอมหวานจนแทบจะละลาย ตอนนี้ผมรู้สึกเข่าอ่อนแล้วสิ เหมือนว่าบัสจะรู้บัสจึงค่อยๆถอนริมฝีปากออก
"แบบนี้ไง..หวานจนเกินคำบรรยายเลยใช่ไหมละ'' (ตอนนี้ร่างหลุดออกจากตัวแล้วครับ)
"ฮ่าๆ..บิ้นเนี่ยตอนเขินก็หน้าน่ารักเหมือนกันแหะ..ฉันชอบ" บ๊ะ! ฉันชอบด้วย ป๊าดดด
''แต่ฉันไม่ชอบรุก..ฉันชอบรับมากว่า..ไปนะเบบี๊" เอ่อ รุก รับ นี่? (ผิดจากตัวจริง)
"โรบิ้นกลับบ้านกันเต๊อะ" ไม่นานอิบอมก็วิ่งเข้ามาสวมกอดผมจากด้านหลัง
"อาๆๆๆ...อยากขี่หลังหรอ..บอม"
"อ่าๆๆๆ..ขอวันนึ่ง"
"จัดไปขึ้นมาเลย..วันนี้อารมณ์ดี" ง้อวววววว >0<
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
