คู่รักคู่ฟิน ยิ่งดิ้นยิ่งรัก (Yaoi)
9.1
เขียนโดย มิกุ
วันที่ 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 21.18 น.
31 ตอน
146 วิจารณ์
35.14K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 28 มีนาคม พ.ศ. 2558 09.42 น. โดย เจ้าของนิยาย
16) เล่นซ่อนแอบ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความจะเล่นสงครามตาพิคาจแงะวะ จ้องอยู่ได้ มันไม่เลิกมองผม ผมก็จะมองมันอยู่งี้แหละ
"อ้าว..สองตัวนี้จะจ้องอะไรกันหนักหนา" ไม่นานเจ๊พลอยก็พูดขึ้น(ยังไม่เลิกจ้อง)
"มาแล้วๆ..น้ำส้มเย๊นเย็นมาแว้ว" อิบิ้นพูดพร้อมเอาน้ำส้มมาวางบนโต๊ะ
"หืม..บัทคุง..อิบอม..ทำอะไรกันอยู่นะ"
"....."
"....." เงีบย (ยังจ้องอยู่)
"อ๋อสองคนนี้เขากำลังเล่น..ปล่อยลำแสงพิคาจจากตาอยู่คับ" ไม่นานซากุก็พูดขึ้น และดูเหมือนว่าซากุจะดูครึกครืนมาก (ผิดปกติ)
"อ่อเดี๋ยวบิ้นมานะไปเอาน้ำส้มมาเพิ่มก่อน" อิบิ้นพุดพร้อมเดินเข้าไปในห้องครัวอย่างเดิม
"เออนี่!..เรามาหาอะไรทำกันเถอะ" ไม่นานอิม่อนก็พูดขึ้น (ยังจ้องอยู่)
"อะไรหรอ..อะไรหรอ" ซากุเต้น
"อืม..ซ่อนแอบกันม๊ะ"
"อืม..ก็เข้าท่าดีนะ..มาสองตัวมาเล่นกัน" ไม่นานอิบัทก็ละสายตาจากผม ผมเองก็เช่นกัน
"งั้นซากุขอเป็นนะค่ะ" ซากุผู้ร่าเริงพูดพร้อมหันหลังนับ
"1..2..3..4" ตอนนี้พวกเรากระจายกันหาที่แอบ (ผมนี่ห้องน้ำเลยคับ)
"19..20..ใครไม่แอบเป็นใครป๊อกก่อนปิดตาเป็น" เสียงซากุที่ตะโกนดังขึ้น
"หืมมม...อยู่ไหนกันน๊าา" เขาเดานะ พี่เลซี่คงไปแอบกับเจ๊พลอย ส่วนอิม่อนคงไปแอบกับอิบัท
ด้าน ชินนะม่อน
"บัทชอบเล่นซ่อนแอบไหม"
"ก็..ชอบอยู่นะ" จากนั้นก้เงียบ(อีกละ) คนสวยเบื่อจริงไรจริง (ไม่ใช่ละ) =0=
"ไม่ถูกกับบอมหรอ"
"ป่าว..สำหรับผมนะถูกเสมอ..แต่สำหรับเขาผมไม่รู้" นี่ก็แสดงว่า อิบ้าบอมมโนไปเองสินะ =0=
"งั้นหรอ...บัทก็อย่าไปคิดมากเลยนะ..บอมมันเป็นคนแบบนี้แหละ" ผมพูดพร้อมจับมือบัท บัทก็จับตอบ
"อืม" ตอนนี้เราสองคนอยู่ในมุมมืด และเราทั้งคู่ก็เลื่อนใบหน้าเข้าหากันเรื่อยๆจนใกล้กันมากและเราก็...
"จ๊ะเอ๋!..พี่ม่อนพี่บัทเตอร์" โดนเจอเข้าจนได้ ตอนนี้พวกเราเดินตามหลังซากุมาติดๆเพื่อหาคนอื่นๆ
"พี่ม่อนว่าคนอื่นๆไปอยู่ไหนกันน๊าา" นี่ซากุ! ซ่อนหาใครเขาจะบอกเล่า!
"ไม่รู้สิ"
"อะจ๊ะเอ๋!..พี่พลอยพี่เลซี่" โดนเจอเข้าจนได้ =0=
"เหลือแต่พี่บอมคนเดียวแล้ว"
"อืมมม" ทุกคนตอบมาเป็นเสียงเดียวกัน(ลากยาวว)
ด้าน บิ้น
ติ๊ด ติ๊ด
เสียงโทรศัพท์ ใครโทรมาฟะ -.-
"สวัสดีคับ"
(อ่า...หวัดดีบิ้น..นี่แอนเองนะ)
"อ่า..ว่าไงแอนเมื่อไหร่จะกลับละเนี่ย"
(พรุ่งนี้กลับแล้ว...อย่าลืมทำไข่ทอดให้แอนด้วยนะ) ผมคิดถึงไข่ทอด
"ได้สิ..จะทำให้สุดฝีตีน..เห้ย..ฝีมือเลยละ"
(ฮ่าๆ..โอเคแอนมีเรื่องมาบอกแค่นี้แหละ..แค่นี้ก่อนนะ) ไม่นานสายก็ถูกตัดไป
"จ๊ะเอ๋!..อะ..อ้าวไม่ใช่พี่บอมหรอ"
"ทำอะไรกันอยู่นะ" ผมถามขึ้น
"เล่นซ่อนแอบกันอยู่คับ..ตอนนี้ยังหาพี่บอมไม่เจอเลย..ไปไหนก็ไม่รู้"
"งั้นหรอ..น่าสนุกดีเนาะ" ผมพุดพร้อมส่งยิ้มไปให้ซากุ
"พี่บิ้นก็มาเล่นด้วยกันสิ"
"นั่นสิบิ้นคุง..มาเล่นด้วยกันเถอะ'' บัทชวน
"อาได้สิ"
"เยส...งั้นตอนนี้ทุกคนช่วยซากุตามหาพี่บอมดีกว่า..โอ" ซากุยกมือขึ้นก่อนที่จะวิ่งออกไปข้างนอก
และพวกผมก็เดินตามไป =0=
"อ้าว..สองตัวนี้จะจ้องอะไรกันหนักหนา" ไม่นานเจ๊พลอยก็พูดขึ้น(ยังไม่เลิกจ้อง)
"มาแล้วๆ..น้ำส้มเย๊นเย็นมาแว้ว" อิบิ้นพูดพร้อมเอาน้ำส้มมาวางบนโต๊ะ
"หืม..บัทคุง..อิบอม..ทำอะไรกันอยู่นะ"
"....."
"....." เงีบย (ยังจ้องอยู่)
"อ๋อสองคนนี้เขากำลังเล่น..ปล่อยลำแสงพิคาจจากตาอยู่คับ" ไม่นานซากุก็พูดขึ้น และดูเหมือนว่าซากุจะดูครึกครืนมาก (ผิดปกติ)
"อ่อเดี๋ยวบิ้นมานะไปเอาน้ำส้มมาเพิ่มก่อน" อิบิ้นพุดพร้อมเดินเข้าไปในห้องครัวอย่างเดิม
"เออนี่!..เรามาหาอะไรทำกันเถอะ" ไม่นานอิม่อนก็พูดขึ้น (ยังจ้องอยู่)
"อะไรหรอ..อะไรหรอ" ซากุเต้น
"อืม..ซ่อนแอบกันม๊ะ"
"อืม..ก็เข้าท่าดีนะ..มาสองตัวมาเล่นกัน" ไม่นานอิบัทก็ละสายตาจากผม ผมเองก็เช่นกัน
"งั้นซากุขอเป็นนะค่ะ" ซากุผู้ร่าเริงพูดพร้อมหันหลังนับ
"1..2..3..4" ตอนนี้พวกเรากระจายกันหาที่แอบ (ผมนี่ห้องน้ำเลยคับ)
"19..20..ใครไม่แอบเป็นใครป๊อกก่อนปิดตาเป็น" เสียงซากุที่ตะโกนดังขึ้น
"หืมมม...อยู่ไหนกันน๊าา" เขาเดานะ พี่เลซี่คงไปแอบกับเจ๊พลอย ส่วนอิม่อนคงไปแอบกับอิบัท
ด้าน ชินนะม่อน
"บัทชอบเล่นซ่อนแอบไหม"
"ก็..ชอบอยู่นะ" จากนั้นก้เงียบ(อีกละ) คนสวยเบื่อจริงไรจริง (ไม่ใช่ละ) =0=
"ไม่ถูกกับบอมหรอ"
"ป่าว..สำหรับผมนะถูกเสมอ..แต่สำหรับเขาผมไม่รู้" นี่ก็แสดงว่า อิบ้าบอมมโนไปเองสินะ =0=
"งั้นหรอ...บัทก็อย่าไปคิดมากเลยนะ..บอมมันเป็นคนแบบนี้แหละ" ผมพูดพร้อมจับมือบัท บัทก็จับตอบ
"อืม" ตอนนี้เราสองคนอยู่ในมุมมืด และเราทั้งคู่ก็เลื่อนใบหน้าเข้าหากันเรื่อยๆจนใกล้กันมากและเราก็...
"จ๊ะเอ๋!..พี่ม่อนพี่บัทเตอร์" โดนเจอเข้าจนได้ ตอนนี้พวกเราเดินตามหลังซากุมาติดๆเพื่อหาคนอื่นๆ
"พี่ม่อนว่าคนอื่นๆไปอยู่ไหนกันน๊าา" นี่ซากุ! ซ่อนหาใครเขาจะบอกเล่า!
"ไม่รู้สิ"
"อะจ๊ะเอ๋!..พี่พลอยพี่เลซี่" โดนเจอเข้าจนได้ =0=
"เหลือแต่พี่บอมคนเดียวแล้ว"
"อืมมม" ทุกคนตอบมาเป็นเสียงเดียวกัน(ลากยาวว)
ด้าน บิ้น
ติ๊ด ติ๊ด
เสียงโทรศัพท์ ใครโทรมาฟะ -.-
"สวัสดีคับ"
(อ่า...หวัดดีบิ้น..นี่แอนเองนะ)
"อ่า..ว่าไงแอนเมื่อไหร่จะกลับละเนี่ย"
(พรุ่งนี้กลับแล้ว...อย่าลืมทำไข่ทอดให้แอนด้วยนะ) ผมคิดถึงไข่ทอด
"ได้สิ..จะทำให้สุดฝีตีน..เห้ย..ฝีมือเลยละ"
(ฮ่าๆ..โอเคแอนมีเรื่องมาบอกแค่นี้แหละ..แค่นี้ก่อนนะ) ไม่นานสายก็ถูกตัดไป
"จ๊ะเอ๋!..อะ..อ้าวไม่ใช่พี่บอมหรอ"
"ทำอะไรกันอยู่นะ" ผมถามขึ้น
"เล่นซ่อนแอบกันอยู่คับ..ตอนนี้ยังหาพี่บอมไม่เจอเลย..ไปไหนก็ไม่รู้"
"งั้นหรอ..น่าสนุกดีเนาะ" ผมพุดพร้อมส่งยิ้มไปให้ซากุ
"พี่บิ้นก็มาเล่นด้วยกันสิ"
"นั่นสิบิ้นคุง..มาเล่นด้วยกันเถอะ'' บัทชวน
"อาได้สิ"
"เยส...งั้นตอนนี้ทุกคนช่วยซากุตามหาพี่บอมดีกว่า..โอ" ซากุยกมือขึ้นก่อนที่จะวิ่งออกไปข้างนอก
และพวกผมก็เดินตามไป =0=
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ