คู่รักคู่ฟิน ยิ่งดิ้นยิ่งรัก (Yaoi)

9.1

เขียนโดย มิกุ

วันที่ 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 21.18 น.

  31 ตอน
  146 วิจารณ์
  35.16K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 28 มีนาคม พ.ศ. 2558 09.42 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

13) เริ่มแผนการหวานละมุน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง หึ หึ.....
อิบิ้นออกไปรับอิกระล่อนทองตามแผน(มันไม่ใช่แผนบิ้นเขาไปเอง) อะไรก็ช่างเถอะ ตอนนี้ก็ให้พวกพี่ๆ ช่วยกันแปลงโฉมให้อิม่อนอยู่ ดูสิ๊ ป่านี้ละยังไม่เสร็จเลย -.-
"เสร็จแล้วบอม..เข้ามาดูเร็ว" เสียงของเจ๊พลอยดังขึ้นทำให้ผมรีบเข้าไปในห้องของอิม่อนอย่าเร็ว  พอเข้ามาก็ต้องตกใจ นี่อิม่อนหรอเนี่ย เอาเข้าจริงๆ หล่อกว่าอิบิ้นจริงๆ (รึเราจะเปลี่ยนมาชอบอิม่อนแทน) บ้าๆๆๆ  
"เออนี่บอม..แปลงโฉมแบบนี้เเล้ว..บิ้นจะไม่สงสัยหรอ" ไม่นานเจ๊พลอยก็พูดขึ้น
"นั่นสิค่ะ...ก็ปกติพี่ม่อนจะแต่งตัวแบบ..เชยๆเฉิ่มๆเซอๆ..แล้ววันนี้ก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลย" ที่ซากุพูดมันก็มีเหตุผลนะ ชวนให้น่าสงสัยดี แบบนี้อิบิ้นต้องสงสัยแน่ๆ
"งั้นก็..เอาแว่นใส่ไปเหมือนเดิม..เท่านี้ก็กลายเป็น..เด็กเนิร์ดสุดหล่อ..อ๊ายใช่เลยแบบนี้แหละ" ซากุกระโดดโลดเต้น จะว่าไปก็เป็นอีกแนวเลยนะเนี่ย แบบนี้ คงไม่พลาด หึหึ...  
"บอม..มากันแล้ว..แยกย้ายกันเถอะ" ไม่นานพี่เลซี่ที่(สุ่มยิง)ไม่ใช่ละ พี่เลซี่ที่แอบดูอยู่จากหน้าต่างก็รายงาน
"เอาละ..อิม่อน..ไปทำงานของแกได้แล้ว..ถ้าเกิดแกทำได้ดี..เจ๊มีรางวัล" ผมพูดพร้อมตบบ่าอิม่อนไปทีนึง ก่อนที่เราจะแยกย้ายลงมา (แอบสุ่ม)
"อะ..บัทนั่งรอบิ้นแปปนึงนะ..บิ้นไปเอาน้ำก่อน" เห้ยๆ! นี่เป็นโอกาสดีแล้ว รึว่าเราจะไปจับอิบิ้นมัดไว้ก่อนจะโปะยาสลบ ฮึ่ย! ไม่ได้ๆ เดี๋ยวอิกระล่อนทองสงสัย
"อิม่อน..ไปสิ" ผมกระซิบข้างหูมันก็ที่จะผลักมันออกไป
ด้าน ชินนะม่อน
ฮึ่ย! ทำไมเราต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วยน๊าา พอผมเดินเข้าไปในห้องรับเเขก ก็ต้องชะงักไป ผู้ชายคนนี้ นะ น่าร๊อคอ่าา  >< 
"สะ..สะ..สวัสดีคับ" ทำไมต้อง พูดติดอ่างด้วยเนี่ยเรา
"อา..ครับ..คุณ" เขาถามชื่อผมด้วยละ ผมเดินไปนั่งบนโทฟา อีกฝั่งก่อนจะหันหน้ามาสบตากับเขา
"ผม..ชื่อม่อนคับ..คะ..คุณละ"
"อ่อ..ผมชื่อบัทเตอร์คับ..ยินดีที่ได้รู้จักนะคับ..คุณม่อน" บัทเตอร์ หืมมม  ชื่อน่ากินแท้ (คุณม่อน) เป็นทางการแท้ ไม่ใช่อะไรหรอก (เหมือนกูแก่)
"เรียกม่อนอย่างเดียวก็ได้คับ..มะ..ไม่ต้องคุณหรอกคับ..กันเอง"
"อา..ม่อน..แบบนี้ก็รู้สึกดีหน่อย..เนาะ" บัทพูดพร้อมส่งยิ้มมาให้ผม 
ด้าน บอม
แบบนั้นแหละ ไปได้สวยเลย อิม่อน แกนี่เล่นละครเก่งกว่าฉันอีกนะ แล้วก็มาทำอาย ตอแหล จริงๆ
ไม่นานอิบิ้นก็เดินออกมาพร้อมกับน้ำส้มสองแก้ว ไม่ให้ขวางหรอก
"น้ำส้มมาแล้ว..อุ๊บส์" ผมทำการปิดปากอิบิ้นพร้อมกับเอาผ้าปิดตามัด ก่อนที่จะหันไปส่งสัญญาญให้กับอิม่อน อิม่อนพยักหน้า จากนั้นผมก็ลากอิบิ้นขึ้นห้อง
"อะ..อ่อย..ไอ" (ปล่อย ใคร) ดิ้นเป็นม้าพยศเลยหมอนี่ จากนั้นผมก็ทำการแก้ผ้าปิดตาออก อิบิ้นมองผมอย่างตกใจนิสๆ (อ่อๆลืมบอกน้ำสงน้ำส้มหล่นแตกไปละ) หน้าที่เก็บกวาดคือซากุ ส่วนกลบเกลื่อนเสียงคือเจ๊พลอยกับพี่เลซี่ อะไรมันจะง่ายดายขนาดนี้ หึหึ..
"อิบอม..โห่..ตกใจหมดเลย" อิบิ้นพูพร้อมทิ้งตัวนั่งบนเตียง
"เออ..ฉันเองแหละ" ผมพูดพร้อมนั่งลงข้างมัน
"เออจริงดิ๊..บัท" อิบิ้นพูดพร้อมลุกขึ้นยืน ไม่ยอมหรอก ผมสะกัดขามันไปทีนึงทำให้อิบิ้นเสียหลักล้มลงหน้าฝาดพื้น
ปึก
"เอ๊ะ..นั่นเสียงอะไรนะ..ม่อนได้ยินมั้ย" เอาแล้ว อิบอมทำอะไรของมันวะ
"เอ่อ..ไม่นิ..อย่าไปสนใจเลย"
"งั้นหรอ..อะ..อืม"
อูยยย  เจ็บน่าดูเลยละนั่น ก๊ากๆๆ (มันใช่เวลามั้ย) ผมพยุงตัวอิบิ้นอย่าช้าๆ (ไม่ใช่อะไรมันหนัก)
"อิบิ้น..เดินไงล้มได้เนี่ย''
"ไม่รู้ดิ..เหมือนโดนอะไรสักอย่างนี่แหละ..เออฉันต้องไปแล้ว..บอมวันนี้บัทมานะ..ลงไปด้วยกันสิ" ขนาดเจ็บอยู่ยังนึกถึงอิกระล่อนทองเป็นอันดับแรกเลยรึ หมันใส้จริง ผมคว้ามืออิบิ้นไว้ก่อนที่จะกระชากมันอย่างเเรงทำให้อิบิ้นเสียงหลัก ล้มลงบนเตียง (อ๊ายย  ทับผมด้วยคิๆ)
"อะ..ขอโทษ" อิบิ้นพูดก่อนที่จะพยุงตัวลุกขึ้นแต่ผมไม่ยอมผมจับมือมันไว้แน่น ทำให้มันลุกไปไหนไม่ได้
"ไม่ต้องขอโทษหรอก..อิบิ้น" ตอนนี้เราทั้งคู่จ้องตากัน ปิ๊ง ปิ๊ง ปิ๊ง
''นี่แก..จะทำอะไร" อิบิ้นพูดพร้อมยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆ ตอนนี้จมูกเราชนกัน เกือบหอมแก้มได้ละ
ผมไม่พูดอะไร ก่อนที่ผมจะเอียงหน้าไปทางขวาและเงยหน้าขึ้นนิดๆ และ จุ๊บ!! ตอนนี้ปากของเราสองคนโดนกันเข้าอย่างจัง มันเป็นจูบที่ดูดดื่มเท่าที่ผมเกินจะรับไหว จากนั้นไม่นาน อิบิ้นก็ (จะบอกให้ละเอียดเลยนะ) ดูดปากผม หอมแก้มผม จุ๊บเหม่งผม อ๊ายยย  กูละลาย จนมาถึง เล่นลิ้น! ตอนนี้เราสองคนเล่นอย่างเมามัน ผมไม่สนแล้วตอนนี้เปลี่ยนกันบ้างผมอยู่ด้านบนอิบิ้นอยู่ด้านล่าง (ยังเล่นลิ้นอยู่) 
ด้าน ม่อน
"นี่ก็นานแล้วนะ..บิ้นคุงหายไปไหนนะ" 
"เอ๊ะ..เดี๋ยวก็คงมาแหละ" ผมพูดพร้อมเขยิบเข้าไปนั่งใกล้ๆบัท
"เอะ..นี่นาย" เหมือนอารมณ์จะพาไปอย่างนั้นเลย ผมยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆบัท ก่อนที่จะกระซิบว่า
"นายชอบ..บิ้นหรอ" ผมรู้สึกได้ว่าบัทชะงักไป ก่อนที่จะกระซิบตอบกับมา
"ถ้าใช่แล้ว..จะทำไมหรอ" พอผมได้ยินคำนี้ก็รู้สึกเจ็บจี๊ๆ ขึ้นมาเลยละ T^T
"แล้วถ้าฉันจะบอกว่า..ฉันชอบบัทละ" ตอนนี้หน้าของผมร้อนวูบอย่างบอกไม่ถูกเลย 
"อะ..อะ..ห๊าาา" โอ๊ยย !!! บัทตกใจเสียงดังมากทำให้ผมต้องออกห่าง T^T
"อะ..อะ..อะ..ขอโทษนะม่อนคุง" บัทพูดพร้อมลูบหัวผมเบาๆ (ผมนี่หน้าแดงเลยคับ)  แล้วจะมาต่อให้นะ.............(ขอตัวไปนอนแปป)

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา