คู่รักคู่ฟิน ยิ่งดิ้นยิ่งรัก (Yaoi)

9.1

เขียนโดย มิกุ

วันที่ 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 21.18 น.

  31 ตอน
  146 วิจารณ์
  35.16K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 28 มีนาคม พ.ศ. 2558 09.42 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

10) คิดแผนการ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เช้า

พอเช้ามาเราสองคนก็ไม่ได้พูดอะไรกันเลย ก่อนที่จะรีบ ซาวเท้ามาโรงเรียน อยากเจออิกระล่อนทองมากสินะ หึ 

"งั้น..แยกกันตรงนี้นะบอม..ไปละ" ว่าแล้วอิบิ้นก็เดินจากไป ไม่สนกูเลย เชี่ย ใช่สี๊ เราไม่ใช่อิกระล่อนทองนี่ บิ้นถึงไม่ให้ความสนใจเราบ้าง (คิดแล้วโมโห)

"อะ..อ้าวบอม..ทำไมมาโรงเรียนเช้าจัง" จู่ๆอิม่อนก็โผล่ไม่ให้ซุ้มให้เสียง(ไม่เอารองเท้าฝาดหน้าก็บุญละ) >>พึ่งจะมีบท<<

"ป่าวหรอก..แค่อยากเปลี่ยนอะไรดูบ้างนะ"

"หราา..ป๊ะ..เข้าห้องกัน" อิม่อนพูดพร้อมตบหัวผมหนึ่งที

"แล้วทำไมแกต้องตบหัวฉันด้วยเนี่ย"

"เอาเหอะน่าา..รีบไปได้แล้ว" ผมมองหน้ามันพร้อมกับทำหน้าที่ไมาสถบอารมณ์สักเท่าไหร่

ด้าน โรบิ้น

เฮ้อ วันนี้ดูเหมือนมันจะเงียบๆไปนะ ไม่มีพี่แอนอยู่ด้วยแล้ว รู้สึกมันโว่ๆว่างๆยังไงก็ไม่รู้สิ

"เฮ้บิ้นคุง..มาเช้าจังเลยวันนี้" จู่ๆ บัทก็โผล่มา (แต่ผมไม่ตกใจ) ชินละ =0=

"เอ่อ..อ่อ..พอดีว่า..วันนี้ตื่นเร็วนะ"

"งั้นหรอ...อืม...แล้วเพื่อนนายละ" 

"ยังไม่มาหรอก...แต่อีกสักครู่ก็คงมา" ผมพูดพร้อมส่งยิ้มเจื่อนๆให้บัท 

"ก็..เข้าห้องเรียนกันเถอะ" บัทพูดพร้อมคว้ามือผมไปจับ (0//0) ผมเดินตามบัทจากด้านหลัง แต่บรรยากาศมันช่างเงี๊ยบเงียบอะไรอย่างนี้นะ

"บิ้นคุง" จู่ๆบัทก็พูดขึ้น

"อะไรหรอ"

"บิ้นคุง..เป็นอะไรหรอ..จับมือผมเเน่นเชียว" ผมตกใจเล็กน้อยก่อนที่จะ(ชักกระตุก) ดึงมืออก

"อะ..ป่าวนิ..ไม่มีอะไรหรอก" และแล้วเราก็มาถึงห้องเรียน ข้างในมีนักเรียนไม่มากเพราะส่วนมากยังไม่มา และผมก็ตรงดิ่งไปยังโต๊ะของตัวเองก่อนที่จะหย่อนตูดลง และมองออกไปนอกหน้าต่าง ก็พบว่า มี อิบอม อิม่อน ซากุ นั่งคุยกันอยู่(ละมั้ง)

ด้าน บอม

"ในอนาคต..ฉันฝันว่าฉันอยากเป็น..หมอ" ว้าว!อิม่อน ฝันได้ไกลแท้ และไม่นานซากุก็ถามขึ้น

"หมออะไรหรอคับ..ม่อนคุง"

"หมอฟัน" อิม่อนตอบได้อย่างเต็มปากเต็มคำ (มั่นใจซะจริง)

"แล้วบอม..ในอนาคตอยากเป็นอะไรหรอ" ไม่นานซากุก็หันมาถามผม (ทำไมต้องถามด้วย) -.-

"ไม่รู้...หมอนวดมั้ง..55" 

"หรา" ทั้งสองพูดออกมาพร้อมกัน(นัดกันมาหรอ)

"อะ..อะไรเล่า"

"ถ้าพูดถึงเรื่องอนาคต..ถ้าเกิดว่าวันใดวันหนึ่งเราต้องกระจายแยกย้ายกันออกไปละ"

"ไม่มีทาง!" ผมรีบสวนขึ้นมาก่อนที่อิม่อนจะพูด

"อะไรของแก..เชื่อฉันเถอะน่า..ยังไงทุกคนก็ต้องแยกย้าย..อย่างฉันเนี่ย..พ่อกับแม่..จะให้ฉันไปเรียนต่อที่อังกฤษ" เวอร์ =0=

"อย่างงั้นหรอ..ซากุเองก็เหมือนกันนะคับ..ไม่แน่..ม.ปลาย..ซากุอาจจะต้องไปเรียนต่อที่แถวๆบ้านป้าของซากุก้ได้..แบบนั้นเราก็จะไม่ได้เจอกันแล้วสินะคับ"

"ไม่มีทาง..ทุกคนจะต้องอยู่ที่นี่..เชื่อฉันเถอะน่า..อนาคตยังไม่แน่นอน..ฉันว่าถึงตอนนั้น..พวกนายอาจเปลี่ยนใจก็ได้"

"นั้นสินะ..คิดไปไกลเลยนะพวกเราเนี่ย" อย่าเอาตรูไปเกี่ยวสิ พวกแกสองตัวมากกว่า

แต่ถ้าเอามาคิดๆดู ถ้าเกิดบิ้นเลือกไป เป็นตำรวจอย่างนี้ เรากับบิ้นก็ต้องแยกทางกันสินะ ไม่มีทาง เว้นซะเเต่เราจะไปด้วยกัน แต่ฉันไม่ชอบตำรวจอ่ะ แล้วถ้าเกิด อิกระล่อนทองไปด้วยละ ม่ายยย ไม่ๆตั้งสติไว้มันไม่มีทางเกิดขึ้นหรอก ชิ ตราบใดที่บอมคนนี้ยังอยู่ไม่มีทางที่อิกระล่อนทองจะสมหวังได้หรอก หึหึ

'ฉันเกลียดแกที่สุดเลยไปให้พ้นหน้าฉันซะ' ฮึ่ย! แต่ในฝันนั่น  เราจะทำไงดี ไม่เอาๆ ฉันจะต้องไม่แพ้ อิกระล่อนทองนั่นเด็ดขาด ! รึเว้นซะแต่ว่า เราจะดำเนินแผนการ ฆ่า อิกระล่อนทองให้ตายก่อนที่จะโยนให้ควายกิน ! วิธีนี้ก็น่าสนอยู่แหะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา