คู่รักคู่ฟิน ยิ่งดิ้นยิ่งรัก (Yaoi)

"อะ...หาว" เสียงหาวของผมเองครับไม่ต้องตกใจไป (โรบิ้น) ผมมองเพื่อนๆทั้ง9ที่ยังนอนแอ่งแม๊งอยู่ตามมุมห้องไปมาก่อนที่จะลุกยืน

"เน่ๆ..ม่ายยดีนะเบเบ้..มาห้ายยกีนซะดีดี" จึ๋ย! ไม่ทันที่ผมจะได้ก้าวเดิน อิม่อนก็คว้า Teen ผมไปคลอเคีย เสียวว่ะ

"อิม่อนปล่อยยย!....เดี๋ยวปัดให้ไอ้ทอมมี่ลากไปกินในน้ำซะนิ" ผมพยายามแกะมืออิม่อนออก

"ดุจางวะ..เดี๋ยวปั๊ด..จับทามผัวซะเน่" ต๊าย! พูดออกมาไม่อายระบายปากมั้งนะแก

"ปล่อยดิวะ...นี่แน่!" ไม่นานผมก็เอาถุงเท้ายัดใส่ปากอิม่อนก่อนที่จะลงไปชั้นล่าง เสียวๆๆๆๆ  เล่นอะไรของมันแต่เช้าเลย บรื๋อ~~~~  ไม่นานผมก็ลงมาถึงยังห้องครัว(ทำอาหารเป็นระรู้ยัง) ก่อนที่จะลงมือประกอบอาหาร(ทุกวัน)

"หาววววว..โอ๊ย..น้ำปลาไหล"

"น้ำตา!...แอน..พอดีเลยหยิบน้ำปลาให้หน่อยสิ" ไม่นานแอนก็เดินตรงไปหยิบน้ำปลามาให้แต่โดยดี อย่างนี้สิค่อยน่ารักหน่อย

"ขอบใจ...วันนี้แกอยากกินอะไรอ่ะ..เดี๋ยวฉันจะทำให้เป็นพิเศษ" ผมพูดไปพรางทำอาหารไป

"ข้าวไข่ดาว...แค่นี้แหละไปอาบน้ำก่อนนะ..เสร็จแล้วเรียกด้วย" พูดจบแอนก็เดินออกไปนอกห้องครัวทันที อันที่จริงมาแค่นี้ไม่ต้องมาก็ได้นะ

ด้านบน บทพี่แต๋ม

"อ้าวๆๆ..ตื่นกันได้แล้ว..แยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตัวเองซะ" ผมพูดพร้อมกับลุกขึ้นยืน

"เออ..ลุกสิ..มัวแต่นอนกันอยู่ได้น่ารำคาญ..แหนะ..ยังไม่ลุกอีก" ปากแบบนี้ไม่ใช่ใครเลยอิม่อน แต่ตัวมันเองยังไม่ลุกเลย

"ลุกแล้วคับ..พี่แต๋มไปซื้อของกันเถอะ'' โอ้โห่ แพรเอ้ย ตื่นมาก็จะไปซื้ออย่างเดียวเลยง่ายยย =0=

"ไว้สายๆนะแพร..ตอนนี้พี่ไม่ว่าง" แพรพยักหน้าก่อนที่จะไปทำหน้าที่ของตัวเอง เหลือแต่ อิทอมมี่กับไอบอมนี่แหละ

"พี่แต๋มไม่ต้องมองเลย...ไปแล้วๆ" อิทอมมี่พูดพร้อมลุกขึ้นยืนแต่มันดันสะดุดล้มนี่สิฮา

"พี่แต๋มไม่เห็นใช่ป่ะ..เออไม่เห็น..ไปละ" อะไรของมัน พูดเองเออเองชัดๆ =0=

"พี่แต๋มบอมอยากนอนต่อเมื่อคืนบอมนอนไม่พอ..นะๆ" เห็นมันพูดอย่างงี้ทุกที คราวนี้จะไม่ยอมใจอ่อนอีกแน่

"แล้วแต่เลย..พี่ไปก่อนนะ..ระวังเจอ...นะ" ไม่นานก่อนที่ผมจะได้ก้าวเดินนั้นไอบอมก็วิ่งมากอดผมจากด้านหลังก่อนแล้ว =0= อะไรจะปานนั้น

"มะ..ไม่เอา..เขากลัว..เขายอมตื่นแล้วก็ได้..ไปนะ" เฮ้อ ไอบอมแกนี่ยิ่งกว่าอิทอมมี่อีกนะ =0=

ทุกคนกินข้าว

เสียงตะโกนของโรบิ้นนี่เอง(เหมือนเดิม) ทำให้แต่ละคนละหน้าที่ของตัวเองก่อนที่จะลงมานั่งกินข้าวพร้อมๆกัน(ผมก็ด้วย)

ด้าน โรบิ้น

มาสักทีกว่าจะมากันได้เล่นเอาซะเหงือกแห้งไปเลย

"ตามสบายเลย...วันนี้ผมทำสุดฝีมือเลย" สิ้นสุดคำพูดของผมทุกคนก็ลงมือกินกันทันที (สนกูบ้างมั้ย) 

"อาหารที่พี่บิ้นทำอร่อยทุกอย่างเลย" แหม่ๆ น้องทอมมี่วันนี้พูดจาเข้าหูกับเขาวันแรกเลยนะเนี่ย แบบนี้แหละคับวันๆของพวกผม พรุ่งนี้ก็ต้องไป ร.ร กันแล้วคงวุ่นวายน่าดู

"อะ..อ้าวมีใครเห็นเลซี่บ้าง"

"อยู่เน่ๆๆๆๆ..หันมามองอั้วหน่อย" ภาพคืออุบาทมากอยู่ๆดีๆมันก็คลานลงบันไดมาอย่างงั้นแหละ งูรึ

"แล้วทำไมแกต้องคลานมาด้วย"

"พอใจ..จบปิ้ง" ไม่น่าถามเลยกู