ยัยนักบู๊กับนายสืบสวน

เกล  หัวหน้าแก๊งเมจิก         วันอาทิตย์  

  "แคร์  ฉันรู้ว่าไม่ควรแต่...ฉันแค่ขอรบกวนเท่านั้นได้มั๊ย?" ฉันถามเพื่อนแคร์ของฉัน

"ได้เสมอ วางใจเถอะฉันจะจัดการให้ ฉันต้องทำอะไรบ้างว่ามา.." แคร์ตอบฉันอย่างไม่ลังเล

"ขอบคุน   เธอแค่ต้องเปลี่ยนสีผมตัดผมให้สั้นลงหน่อยแล้วไม่ใส่ชุดเหมือนตอนอยู่ในแก๊ง"

"เธอกำลังจะบอกให้ฉันทำคล้ายๆปลอมตัวงั้นสิ?ทำให้ตัวเองดูเหมือนคนปกติทั่วไปใช่มั๊ย?"

"ใช่   ฉันขอแค่นั้นเธอทำให้ได้ใช่มั๊ยแคร์?"

"แน่นอน  อย่าห่วง เธอขอฉันก็จัดให้"

แคร์เดินออกไปแล้ว เฮ้อฉันนี่น้าาไปสั่งให้แคร์ทำแบบนั้น  ฉันอยากทำด้วยตัวเองแต่...ฉันจะ

ไม่ยอมตัดผมสวยๆของฉันแน่ฉันเกลียดโรงเรียนที่สุด    มีแต่พวกที่ชอบกลั่นแกล้งฉันกับแคร์......

อีกอย่างฉันไม่ชอบกฏระเบียบอันแสนมากมายของมันด้วย  น่าเบื่อที่สุดฉันไปเล่าเรียนกับคุนปู่แค่

ห้าปีก็เก่งกว่าเด็กม.ปลายเสียอีก    เฮ้อ  ฉันก็มีแต่แคร์สินะที่คุยได้ทุกเรื่อง ฉันมีรายชื่อสมาชิกในแก๊ง

เมจิกเป็นหมื่นคนและต้องทำให้เสร็จก่อนวันศุกร์นี้โอ๊ยตายๆๆๆๆฉันจะบ้าตายยยยยยยยยยยยย

แคร์ รองหัวหน้าแก๊งเมจิก  เย็นวันอาทิตย์

 โอ๊ยเกลลลลลลลลลฉันต้องเสียผมไปกว่าครึ่งต้องย้อมผมเป็นสีน้ำตาลอีกแถมยังต้องใส่คอนแทค

เลนอีก(ก้อตาฉันสีแดงอ่ะ) ฉันละเบื่อจริงเมื่อก่อนตอนฉันอยู่โรงเรียนก้อใส่ชุดแก๊งไปไว้ผมยาว

สีชมพูยาวเกือบถึงตาตุ่มไม่เห็นมีใครกล้าว่าซักคนไหงอยู่ๆต้องมาตัดผมให้เหลือแค่กลางหลังย้อม

ให้เป็นสีน้ำตาลอีกฉันยอมถึงแค่สีน้ำตาลนะฉันไม่ย้อมสีดำเด็ดขาดมันจะเหมือนคนธรรมดาเกินไป

แล้วแค่ฉันใส่ชุดโรงเรียนก็จะโดนล้อขนาดไหนแล้วยังต้องเรียนอีกโอ๊ยยยยยฉันจะบ้าให้ตายสิจะมี

อะไรเลวร้ายกว่านี้อีกมั๊ยเนี่ยฉัน...........................................................

วันจันทร์ (ที่แสนเศร้าของแคร์น้อย)

"นั่นใครหน่ะ??"  "นักเรียนมาใหม่ล่ะ"  "หน้าคล้ายๆควีนเลย"

"จะบ้าหรอ  อย่าเอาควีนมาเปรียบเทียบกับยัยปลวกนี่สิยัยนี่จะเป็นควีนได้ยังไง"  "แต่ว่า....."

อึ๋ย>< ทำไมไม่มีใครจำเราได้เลยล่ะ  เราแย่ขนาดนั้นเลยหรอ  ไม่น่าเลยเราไปรับคำกับเกลได้ยัง

ไงนะ  โอ๊ยยยยยยย เดี๋ยวสิ  เราเป็นเป็นถึงควีนจะให้ไอพวกนี้มาเห่าใส่ได้ไง!!!!

แควก!!!ฉันฉีกแขนเสื้อออกให้เห็นสัญลักษณ์ของแก๊งเมจิกคนที่กำลังนินทาสดุ๊งเฮือกแล้วก้ม

คำนับฉันยกใหญ่  "ขะๆขอโทษค่ะท่านควีนดิฉันไม่ทราบจริงๆค่ะว่าเป็นท่านขอโทษค่ะยกโทษให้

ด้วยค่ะๆ"ฉันปั้นหน้านิ่ง"ตะกี๊เธอเรียกฉันว่าปลวกหรอ?"ยัยนั่นสดุ๊งแล้วคุกเข่าขอโทษฉันใหญ่เชียว

"คุกเข่าทำไม?ฉันแค่อยากรู้ว่าปลวกหน้าตาเป็นยังไงน่ะ??" ฉันดูโง่หรือป่าวก็ฉันไม่เคยเห็นปลวก

นี่ทำไงได้ล่ะแล้วปลวกกับฉันหน้าตาเหมือนกันหรอใครกันล่ะที่ชื่อปลวก"เอ่อ...."ยัยนั่นอึ้งอยู่นาน

"เอางี้นะเธอไปหาปลวกที่ว่ามาให้ฉันดูแล้วฉันจะให้อภัยเธอ"ยัยนั่นพยักหน้าแล้วก้มให้ก่อนที่จะวิ่ง

ออกไป.........................................................................................

ฉันเดินเฉิดฉายไปทั่วโรงเรียนเพื่อสำรวจทุกห้องเเละอีกจุดประสงค์ด้วย แฮะๆฉันแค่อยากให้ทุก

คนรู้ว่าย้อมผมใหม่น่ะใส่ชุดนักเรียนด้วยนะ ดูน่ากลัวน้อยลงเนอะแฮะๆทุกคนกระซิบกันไปทั่วฉันได้

ฟังก้อมั่นในใจนะ"นั่นควีนล่ะ...."   "จริงหรอย้อมผมสินะ ตัดด้วย"    "เฉิดฉายเหมือนเดิมนะน่า

เกรงขามเหมือนเดิม"  "สวยขึ้นด้วยนะ"  ///เฮอะๆฉันว่ามันก็ไม่ได้เลวร้ายนะเนี่ย