สวยใสรักนายสุดหล่อ

          ฉันได้นั่งมอไซค์ตัวเก่งของเขามาโรงเรียนด้วยแหละ สาวๆจ้องมองฉันกันใหญ่เลย สายตาอาฆาตของรุ่นพี่และแฟนคลับของเขามันทำให้ฉันชักจะกลัวๆแล้วสิ

          ″ขอบใจอีกครั้งนะที่ช่วยน่ะ″

          เขาแค่พยักหน้าแล้วเดินหนีไป อีตานี่ขี้เก็กจริงๆ คนอุตส่าห์ขอบคุณยังเมินอีก รีบเข้าห้องเรียนดีกว่าเราอยู่ตรงนี้นานๆอันตราย จากพวกบรรดาแฟนคลับของคนที่เพิ่งจะเมินฉันไปเมื่อกี้

          ″โซดา...เธอมากลับเขางั้นหรอ″ยัยปังถามฉันแบบงง

          ″พอดีเมื่อคืนเกิดเรื่องนิดหน่อยน่ะเช้าเลยต้องมากลับเขา ไม่มีอะไรหรอก″

          ″โซ..พี่ฮอร์ตั้นมานู่นแล้ว″ ยัยปังเรียกให้ฉันหันไปมองบุคคลที่กำลังมาเยือน

          ″น้องโซดาทานข้าวมายังครับไปทานกับพี่มั้ย พี่กำลังหาเพื่อนไปโรงอาหารน่ะ″

          ″ทานแล้วค่ะ...เอ่อชวนยัยปังไปสิคะ ปังแกยังไม่ได้กินไม่ใช่หรอไปสิ″

          ″ฮะ...ฉัน...″

          ″ไปเถอะน่าพี่ฮอร์ตั้นหิวแล้ว ฉันต้องปั่นการบ้านเดี๋ยวไม่ทันส่ง″

          ฉันพยายามยัดเยียดยัยปังให้ไปกับพี่ฮอร์ตั้น ดูพี่ฮอร์ตั้นก็ไม่ชอบใจที่ฉันทำแบบนี้เท่าไหร่แต่ช่วยไม่ได้ด้วยความที่ฉันเอียมสายตาอาฆาตเหล่าบรรดาๆสาวที่หลงใหลในตัวพี่เขา แล้วฉันก็เพิ่งจะเจอสายตาพวกนี้มาเมื่อกี้นี้เอง โอยจะฮอตใหญ่แล้วฉัน เช้ามากับดาวดังของโรงเรียน ส่วนตอนนี้ยังมีหนุ่มฮอตมาชวนกินข้าวอีก ฉันจะรอดน้ำมือสาวๆในโรงเรียนมั้ยเนี้ย

          วันนี้ซ้อมเสร็จรีบกลับดีกว่าเดี๋ยวประวัติศาสตร์จะซ้ำรอย ฉันเดินมาถึงหน้าโรงเรียนเห็นยัยปังเดินไปขึ้นรถของพี่ฮอร์ตั้น นั่นจะพายัยปังไปไหนน่ะแล้ววันนี้แม่ยัยปังไม่มารับหรอ แล้วไหนบอกแม่มารับไง เอ๊ะ..ยังไง แต่ช่างเถอะพี่ฮอร์ตั้นน่าจะไว้ใจได้ไม่มีอะไรต้องห่วง (รึป่าว) ฉันกลับมาถึงบ้านก็ได้รับจดหมายจากพ่อและแม่ว่าจะไปทำงานที่อเมริกาเพราะท่านกำลังขยายกิจการ เลยบอกให้ฉันไปอยู่กับเพื่อนของแม่ เพราะท่านเป็นห่วงที่ต้องอยู่บ้านคนเดียว แต่ฉันก็เหมือนอยู่คนเดียวมานานแล้วนะทำไมต้องย้ายไปอยู่กับเพื่อนของแม่ด้วยล่ะ ในจดหมายยังบอกอีกว่าเดี๋ยวลูกชายเขาจะมารับฉันที่บ้านตอนมืดๆ ฉันไม่ไปได้มั้ยนะ ฉันว่าฉันอยู่บ้านตัวเองมันจะสบายกว่ามั้ยนี่ สักพักฉันได้ยินเสียงแตรดังมาจากหน้าบ้านคงเป็นคนที่จะมารับฉันสินะ แต่ฉันไม่ไปหรอก อยู่บ้านตัวเองสบายใจกว่า

          ″นาย...มาทำอะไรที่นี่″ ฉันต้องแปลกใจเมื่อเห็นผู้มาเยือนคือคิวบิท

          ″ฉันก็มารับเธอไง ยัยงี่เง่า″

          ″เออ...ฉันจะบอกว่าฉันจะอยู่ที่บ้านไม่ไปบ้านคุณน้า..เอ่อแม่ของนายน่ะ″ แต่ในใจตอนนี้ฉันอยากไปแล้วสิ

          ″ฉันไม่เป็นไร ฉันอยู่ได้เดี๋ยวฉันจะโทรบอกคุณน้าเองแล้วกัน นายกลับไปเถอะ″ ฉันตัดสินใจว่าจะอยู่บ้านตัวเอง

          ″ตามใจ″ สิ้นเสียงของคิวบิท เขาก็ขึ้นรถขับออกไป ไม่สนใจฉันแม้แต่นิด

          โหย...เขาไม่คิดจะง้อฉันสักนิดเลยหรอ คนใจดำ ก็ฉันเองไม่ใช่หรอที่ไม่ไปกับเขาน่ะ (เออจริง) หลังจากเข้าบ้านฉันก็เลยโทรไปบอกคุณน้าว่าจะอยู่บ้านตัวเอง คุณน้าก็บอกให้ฉันดูแลตัวเองดีๆ แล้วจะให้คนมาอยู่เป็นเพื่อน ฉันบอกไม่เป็นไรคุณน้าก็ไม่ยอม เฮ้ออออ...แล้วใครกันที่จะมาอยู่กับฉัน

เช้าวันต่อมา

          ″โซดา วันนี้เราไปxคลับกันนะ ฉันอยากดื่ม″

          ฉันแทบไม่เชื่อหูตัวเองยัยปังอยากดื่ม แกต้องมีเรื่องอะไรแน่เลย ฉันต้องรู้ให้ได้

          ″แกเป็นอะไร ร้อยวันพันปีไม่เคยดื่มวันนี้จะชวนฉันไปเนี้ยนะแล้วอายุพวกเราเข้าได้ที่ไหนกัน″

          ″ฉันไม่มีอะไรแค่อยากลองน่ะ แล้วฉันก็มีเส้นเข้าได้สบาย แกไปกับฉันนะโซ″

ฉันสงสัยในตัวเพื่อนซี้แต่ไม่กล้าถามอะไรเยอะ เพราะดูเหมือนเธอไม่อยากพูดในตอนนี้ หรือจะเป็นที่ฉันเห็นยัยปังกับพี่ฮอร์ตั้นไปกันเมื่อวานนะ

X คลับ

          เสียงเพลงกระหึ่ม พร้อมกับนักเที่ยวยามราตรีทั้งหญิงทั้งชายที่แต่งตัวเหมือนมาประกวดแฟชั่นโชว์ ผู้หญิงบางคนใส่ชุดแบบโดนหนูแทะไม่รู้จะเว้าแหว่งไปถึงไหน แต่มันน่าตื่นตาตื่นใจอย่างนี้นี่เองวัยรุ่นส่วนใหญ่ถึงชอบมากันนัก

          ″โซดื่ม....″ ยัยปังท่าจะเมาแล้วนะ ฉันก็ชักจะมึนแล้วด้วย

″อ่ะ....ดื่ม″

สายตาฉันหันไปเห็นทรงผมหน้าตาคุ้นๆ นั่งอยู่กับกลุ่มเพื่อนอีก 3-4 คน ในแก๊งมีแต่คนหน้าตาดีๆทั้นนั้นเลย แต่เขาไม่ผิดแน่คิวบิทนี่นา เขามาเที่ยวที่แบบนี้ด้วยหรอ นั่นเขาหันมาสบตาฉันพอดีแล้วเขาก็เบือนหน้าหนีไปทางกลุ่มเพื่อนเหมือนไม่รู้จักฉันงั้นแหละ ก็ได้ไม่รู้จักก็ไม่รู้จัก

          ″ปังดื่ม...ปังไปเต้นกันมั้ย ฉันอยากแดนซ์″

          ″ไปสิ ช้านนก็อยาก″ เออแกยังไหวมั้ยเนี้ย

          ฉันกับยัยปังออกมาแดนซ์และมีกลุ่มผู้ชายมาร่วมแจม แต่ผู้ชายหัวแหลมคนนั้นมันช่างจะเลยเถิดกับฉันแล้วนะ ดูมันเอามือมาโอบเอวฉันทำไมเนี้ย เต้นให้มันดีๆไม่ได้รึไงมืออย่างกับปลาหมึก ฉันดันนายหัวแหลมออกไปแต่เขาก็ยังเข้ามาคุกคามฉันกับยัยปังไม่เลิก ตอนนี้นายนั่นถือดีมากกอดฉันแล้วกำลังจะจูบฉันงั้นหรอ แต่ไม่ทันที่ปากสกปรกนั่นมาโดนปากอันเรียวเล็กน่าลิ้มลองของฉัน ก็โดนแรงกระชากออกไป เขาคิวบิทที่ทำเป็นไม่สนใจฉันแต่เขามาช่วยฉันอีกแล้ว

          ″อย่ายุ่งกับคนของฉัน ถอยไปถ้าไม่อยากมีเรื่อง″

คนของฉันงั้นหรอ นายหมายความว่าไงนะ แต่ก็ทำให้นายหัวแหลมไม่กล้าหือกับคิวบิทเลยเพราะเขาคงรู้จักคิวบิทว่าเป็นลูกผู้มีอิทธิพล เขาพายัยปังที่ตอนนี้เมาแอ้ไปแล้วไปส่งขึ้นรถ ส่วนฉันเขามองมาด้วยสายตาเหยียดหยาม น่ารังเกียจ

          ″นายมองช้านแบบนั้นหมายความว่างาย ฮะ...″ ฉันเริ่มจะมึนจนพูดลิ้นพันกันแล้วสิ

          ″เธอมันน่ารำคาญ ชอบหาแต่เรื่อง ยัยงี่เง่า ″ เขาตะคอกใส่หน้าฉันด้วยอารมณ์เหมือนไปโกรธใครมาแล้วก็ลากฉันขึ้นรถคันหรู แต่สติฉันตอนนี้ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาจะพาไปที่ไหน

คอนโดของคิวบิท

          อือ...ฉันร้อน ...โอยอยากอาบน้ำ เอาแล้วไงฤทธิ์ของแอลกอฮอล์เล่นงานฉันเข้าแล้ว ตอนนี้เหมือนฉันจะอยู่ในห้องนอนของคิวบิทนะฉันจำได้ แต่สติฉันตอนนี้กำลังจะหลุดลอย