OH!My love รักวุ่นๆของประธานสุดโหดกับยัยบ้าสุดต๊อง

                หลังจากที่คิดอยู่นานว่าจะมาดีไหม ฉันก็ตัดสินใจที่จะวิ่งไป ทำไมหมอนี่ถึงเอาแต่ใจตัวเองจริงๆ คิดจะเรียกก็เรียก คิดจะไล่ก็ไล่ ไม่เข้าใจคนที่ต้องวิ่งเล้ย ให้ตายสิ!!-__-;

     ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"นี่นาย ฉันเข้าไปนะ "หลังจากเคาะประตูเสร็จฉันไม่รอช้าที่จะให้อีกฝ่ายอนุญาติ ฉันก็เปิดประตูเข้าไป

     ปัง! 

"อะไรของนายกันแน่คิดจะเรียกก็เรียกงั้นเรอะ คิดจะให้ฉันลดความอ้วนรึไงกัน ให้วิ่งไปวิ่งมาอยู่ได้ เหนื่อย!!"ฉันตรงเข้าไปว่าหมอนั่นอย่างไม่อาย

ก่อนจะกระแทกตัวลงโซฟาสีเลือดนก ข้างๆโต๊ะประธานนักเรียนอย่างเสียไม่ได้ ก็คนมันเหนื่อยนิ

จากอาคารที่ฉันอยู่เมื่อกี้ถึงอาคารนี้ซึ่งเป็นอาคารประจำของกรรมการนักเรียน(รวยเนอะ-_-มีอาคารส่วนตัวด้วย)ระยะทางก็ครึ่งกิโลเมตรกว่าแล้ว โรงเรียนไม่ใช่เล็กๆทีล่ะ แถมยังให้เวลาแค่10นาที

"สม..อยากหนีดีนัก มันก็สมควรแล้วล่ะ "ฮึ่ยยย นี่คือคำแรกที่ทักหลังจากวิ่งมาเหนื่อยงั้นเรอะ

"แล้วมีอะไรว่ามา"เพราะฉันชักจะโมโหแล้ว!

"ฉันหิวน้ำอ่ะ"

"หา!เพียงแค่นายหิวน้ำถึงขนาดต้องเรียกใช้ฉันเลยเหรอ!"ไอ้หมอนี่..

"อือ หิวน้ำ ไปกดน้ำจากตู้ขายน้ำมาให้ฉันทีซิ คุณรองประธาน :)"

"ถ้าบอกว่าไม่..."ฉันเถียงกลับ

"อ้อ เอาน้ำโค้กนะ เอาแบบซ่าๆนะ"หมอนี่มันเอารูหูไว้ล้างจานรึไงฟะเนี่ย ไม่ฟังกันเลย

"แล้วก็จ่ายตังค์ให้ด้วย" ไอ้เกลืออออ

"เออ!รู้แล้ว เชอะ"หึๆ อยากได้แบบซ่าๆใช่มั้ย จัดไปค่ะ;)

10 นาทีต่อมา

"เอาไป โค้กของนาย"หลังจากที่ซื้อน้ำโค้กมาแล้ว ฉันรีบวิ่งไปโรงอาหาร ถามว่าไปทำอะไรน่ะ

เหรอะ หึหึ ฉันไปซื้อวาซาบิ แล้วเอามาใส่ในน้ำโค้กของหมอนั่น ฮ่าๆๆ ซ่าได้ใจ จึ๊ดขึ้นสมอง

"ขอบใจมาก อยากดื่มด้วยกันไหม ^^"

"อึก ไม่ดีกว่า เดี่ยว(ไม่)อ้วนฮ่าๆ^^;"แหงล่ะ ดื่มไปมีหวังเข้าห้องน้ำตลอด3วันแน่ๆ

          ระหว่างที่หมอนี่กำลังยกกระป๋องขึ้นดื่ม ฉันรู้สึกใจจดใจจ่อมาก แต่พอน้ำเข้าปากปุ้ป

"ท่านประธานนนน!! "

" พรูดดดดดดดดด!!"

ไม่ต้องสงสัยว่าเสียงเมื่อกี้คือเสียงอะไร เสียงพ่นน้ำของหมอนี่นี่เอง T-T

""