school hot
เขียนโดย นานาโก๊ะ
วันที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 17.59 น.
แก้ไขเมื่อ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 18.00 น. โดย เจ้าของนิยาย
5) สิ่งที่ไม่คาดคิด
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความกรี้งๆๆๆๆ. เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นตอนเวลา3.00มารอรุก่อนเลย. พอตื่นแล้วก็รีบอาบน้ำแต่งตัวและก็กินมาม่าอีกตามเคยแล้วก็เสร็จภาระกิจทุกอย่างก็3.30พอดีเดินไปรอรถที่หน้าคอนโด
สักพักรถโรงเรียนก็มาและฉันก็เจอเขาที่นั่งหน้าคนเดี่ยวซึ่งไม่เข้าใจเลยว่าหรัสที่นั่งรถดันนั่งกะเขาแต่เขาแต่ก็นั่งเฉยๆๆไม่ได้คุยกันก็ยังหยิ่งใส่ทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นเรื่องเมื่อวานกันอยู่เพราะมีนานานั่งอยู่ข้างหลังต่อจากคาโก๊ะ.
พอถึงโรงเรียนก็ไปที่ล็อกเกอร์ก็เอาของเก็บและก็ขึ้นลิฟไปห้องAฉันเดินสวนกะคาโกะและคาโกะก็ทักว่า ไง. "ในใจแพตตี้ทักแบบนี้อย่าทักดีกว่า" ฉันเดินไปแบบทำเป็นไม่สนใจฉันดัน สะดุดกะอะไรไม่รู้ฉันก็สะดุดและรมลงไปกะพื้นเลยและฉันมองไปเห็นนานาและเพื่อนเธอกำลังหัวเราะฉันเริ่มน้ำตาจะไหลและร่างของฉันก็ลอยเพราะมีคนอุ้มฉันทำให้ทุกคนตรงแถวล็อกเกอร์ต้องมองเพราะคาโกะเป็นคนอุ้มฉันพาไปส่งที่ห้องพยาบาลและเขาก็ว่างชั้นลงที่เตียงห้องพยาบาลและ พูดว่าเธอเนียมันซุมซามจิงๆๆเลยใยบ่อง ทำอะไรไม่ระมัดระวัง
เขาทำแผลให้ฉัน
เจ็บ ไม่เอา อย่า. อย่านะ. กรี้ดดดดดด
แสบอ่ะ ไม่เอาแล้ว
เธอจะร้องอะไรหนักหนาห๊าาาาาใยบ่องแค่ทำแผลใส่แอลกอฮอลแค่เนียร้องยังกะจะเป็นจะตาย
ฉันถึงกลับต้องเงียบให้เขาทำแผลให้และก็เดินออกจากห้องพยาบาลพร้อมเขา และเขาห้องเรียนพร้อมเขา พวกนั่นเอาแต่มองฉันและทำหน้าไม่พอใจฉันกลับเดินกลับไปนั่งที่เดินสวนกะนานา "สะอ่อย". ฉันทำเป็นไม่ได้ยินและเดินไปนั่งที่ อาจารย์ก็ถามฉันว่าเป็นไรไปทำไรมา
ฉันเลยตอบว่าสะดุดหลบนิดหน่อยค่ะ
แล้วเป็นอะไรมากเปล่า
แพตตี้:ไม่เป็นไรมากค่ะ
อาจารย์:งั้นเรามาเรียนกันเลย เปิดไอแพตและดูตามโปเจ็คเตอร์ด้วยหลังจากเรียนเสร็จอาจารย์ก็เดี่ยวอาจารย์ส่งเมลการบ้านให้นักเรียนไปทำนะและก็ส่งอาจารย์มาทางเมลล์ด้วยนะเคมั้ยจ๊ะนักเรียน
ค่ะ/ครับอาจารย์. เพื่อนในห้อง
ออดดังขึ้นถึงเวลาพักเที่ยง
ฉันนั่งกินข้าวกะแคช
แพตตี้ฉันมีเรื่องว่าคาโกะอุ้มแพตไปห้องพยาบาลแล้วเขาช่วยทำแผลให้หรอแล้วไงต่อ
แพตตี้ ก็ไม่มีอะไรเขาแค่ทำแผลให้
แคช:แล้วเขาเข้ามาช่วยแพตเพราะอะไรน่าาาาา
แพตตี้:เรื่องปกตินะที่เขาเข้ามาช่วยเพราะฉันหกล้มแล้วอย่างไงเขาก็ต้องช่วยมันเป็นสุภาพบุรุษของไทยไม่ใช่หรอ
แคช:ก็ใช่แต่ปกติเขาไม่เคยช่วยใครเลยมีแต่คนหาว่าเขาไม่มีหัวใจแบบเย็นชา
แพตตี้:หรอ
แคช:ก็ใช่นะสิเขาหล่อมากแต่เขาเย็นชาจนฉันละเพีย
แพตตี้:อืม ยันกินข้าวกันอย่ามัวคุยเลย
ฉันก็นั่งกินข้าวไปละก็ไปเข้าห้องเรียนและก็เรียนเสร็จคุณลุงก็มารับฉัน
บนรถ
แพตตี้หลานรักลุงมีเรื่องจะบอกว่าเดี่ยวลุงจะไม่มารับหลานตอนเย็นละนะ
แพตตี้:แล้วแพตตี้จะกลับยังไงค่ะ
ลุง:เดี่ยวลุงจะให้เพื่อนหนูรับหนูกลับที่คอนโดและก็พร้อมสอนการบ้านที่คอนโดด้วย
แพตตี้:ก็ได้ค่ะ แล้วชื่ออะไรละค่ะเพื่อหนูจะรู้จัก
ลุง: คาโก๊ะ
ห๊ะะะ อะไรนะค่ะคุณลุง
คาโก๊ะหัวหน้าชั้นของห้องA
เวรแล้วเว้ยยยยย
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ