ผู้ดีภูธร
เขียนโดย หนูนา
วันที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 15.58 น.
แก้ไขเมื่อ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 11.45 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) ตอนที่1 สายเลือดผู้ดี๊ผู้ดี 《50•/•》
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความปั้งๆ!!!
"คุณหนูตื่นเถาะคับคุณหนู"
เสียงเคาะประตูกับเสียงตะโกนภาษาอีสานดังลั่นสนั่นห้องแต่หาได้ช่วยปลุกคนที่นอนขี้เซาให้ลืมตาได้ไม่ หล่อนยังหลับอุตุอยู่อย่างนั้นไม่มีทีท่าว่าจะยอมขยับร่างกายที่อยู่ใต้ผ้าห่มอันเเสนอบอุ่นไปไหน เสียงเคาะบวกกับเสียงตะโกนยังดังอยู่เรื่อยๆจนคนที่นอนขี้เซาเริ่มจะหงุดหงิด ในที่สุดหล่อนก็เด้งตัวจากที่นอน เผยให้เห็นหญิงสาวผมแดงสดที่ผ่านการทำสี หน้าสวยหมดจด ตาคมกลมโตมองไปที่มาของต้นเสียง คิ้วโก่งขมวดกันเป็นปมอย่างไม่สบอารมณ์ที่มีคนมารบกวนเวลานอนอันเเสนสุข จมูกของหล่อนโด่งเป็นสัน ปากบางสีชมพูของหล่อนตะโกนอย่างโมโห
"บักแคนมึงสิเคาะหาพ่อมึงบ่!!" หล่อนผลุสวาทด่าเจ้าเเคนที่เป็นทั้งลูกน้อง ทั้งเพื่อนสนิทของหล่อนเป็นภาษาอีสานพร้อมทั้งปิดปากหาวหวอดๆ
"บ่ได้เคาะหาพ่อบักเคนหรอกคับแต่เคาะให้คุณหนูไปพบคุณนครินพ่อของคุณหนู" เคนตอบเจ้านายสาวคนสวย เธอคือนารารัตน์ พิสุ ทธิ์ไพศาล หรือคุณหนู หนูนา คุณหนูคนเล็ก แห่งไร่ปานฝัน ไร่องุ่นที่มีชื่อเสียงที่สุดทั้งในเเละนอกประเทศ
"ห๋าาาา!! พ่อมา" หญิงสาวทำตาโตเเละรีบวิ่งไปอาบน้ำอย่างรวดเร็วที่สุดในประวัติศาสตร์ของเธอ และรีบวิ่งลงไปหาบิดาที่ห้องรับแขก ก็นานๆทีพ่อของเทอจะเเวะมาหาสักครั้งหลังจากที่เลิกรากับแม่ของเธอด้วยเหตุผลของความเหมาะสมของคนในตระกูลผู้ดีของพ่อและตอนนี้แม่ของเธอก็เสียชีวิตไปได้ปีครึ่งแล้วหล่อนเกลียดคนในตระกูลรวมถึงนามสกุลที่หล่อนใช้หล่อนคิดอยากเปลี่ยนนามสกุลหลายต่อหลายครั้งแต่บิดาไม่ยอมด้วยว่าหล่อนเป็นลูกของเขามีสิทธิ์ทุกอย่างในมรดกของพิสุทธิ์ไพศาล แต่หล่อนไม่คิดอยากได้มันแม้แต่น้อยลำพังของแม่หล่อนก็กินก็ใช่ไม่หมดเเล้ว
"พ่อขา"หล่อนวิ่งไปโผกอดพ่อด้วยความยินดี
"น้อยๆหน่อยหนูนาพ่อจะหายใจไม่ออกเอา" เสียงทุ้มๆของชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาคมเข้มเอ่ย เขามีดวงตาคมกริบดังเหยี่ยว จมูกโด่งเป็นสัน ปากเป็นกระจับได้รูปกรอบหน้าคมเข้ม และที่เพิ่มความเท่ห์ให้เขาไม่น้อยคือรอยสักที่ต้นเเขนข้างขวา และซ้าย เขาคือสิงห์ สิงหรัตน์ พิสุทธิ์ไพศาล พี่ชายแท้ๆ ของนารารัตน์
"หุบปากของตัวไปเลยพี่สิงห์" หล่อนทำหน้าย่นใส่พี่ชาย
"เอาละๆพอเเล้วทั้งพี่ทั้งน้องเลย" นครินทร์ปรามลูกทั้งสองยิ้มๆเเล้วยีหัวลูกสาวเบาๆ นารารัตน์คลายออ้มกอดจากพ่อของหล่อนเเล้วุพึ่งสังเกตเห็นแขกอีกคนที่นั่งอยู่ด้านหลังของบิดาหล่อน หล่อนเชิดหน้าเเล้วปลายตามองคุณหญิงนารี ผู้หญิงที่มีศักดิ์เป็นป้าแท้ๆที่ตอนนี้นั่งมองหล่อนอย่างรังเกียจ เเละหล่อนก็ไม่ได้พิสวาทรักป้าคนนี้เลยตรงข้ามหล่อนเกลียดเเสนเกลียดและเยื้องไปด้านซ้ายก็คือ วิลา หรือ วิลลี่ดาราสาวลูกสาวบุญธรรมของนารีที่หล่อนตั้งฉายาให้ว่ายัยตุ๊กตาหน้าแอ๊ป มองก็รู้ว่ายัยนี้คิดอะไรกับพี่ชายหล่อน หล่อนเชิ่ดใส่คนทั้งคู่แล้วเดินไปนั่งข้างพี่ชาย
"สวัสดีจ๊ะน้องหนูนา" วิลาพูดและยิ้มให้นารารัตน์แต่หล่อนก็พอจะรู้ว่ามันเป็นการเสเเสร้ง
"ไม่ต้องเรียกฉันว่าน้อวงฉันไม่นับญาติกับเธอ" หล่อนตอกหน้าวิลาอย่างไม่รักษาน้ำใจหล่อนไม่จำเป็นต้องทำดีกับคนพวกนี้หลอนเกลียดการตี2หน้าเป็นที่สุด วิลาถึงกับจะกรีดหากแต่เธอก็ยังสวมหน้ากากนางเอกเบอร์ต้นๆของประเทศดีอยู่ มีเพียงมือที่กำเเน่นอย่างระงับอารมณ์เท่านั้น
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ