Quill System

"สละเรือออออ" แล้วมันก็เข้ากระแทกที่กลางลำเรือ กลางเรือหักลงเรือเริ่มจมลงน้ำอย่างรวดเร็วสวนเจ้าสัตว์ประหลาดยังคงไปจมเรือลำอื่นอยู่ ผมส่งสัญญาณฉุกเฉินไปหา คิมซินวู (เพื่อนตั้งให้ อยากให้เครดิตนะแต่ว่า มันใส่เครดิตมิได้) หัวหน้ากองเรือที่เกาหลีให้ส่ง ฮ. กู้ภัยมารับตัวผม
 

ตอนนี้ผมจมอยู่ในน้ำสวนเจ้านั้นยังคงไล่จมเรือไปเรื่อยๆและกินศพที่อยู่ในน้ำไปเรือยๆจนกระทั่งมันหันมาที่ผม ตาผมและตาของมันวินาทีนั้นหัวใจของผมแทบจะหยุดเต้นร่างกายราวกำถูกสาปให้อยุดอยู่กับที่และทันใดนั้นมันก็พุ่งตรงมาหาผมที่ลอยอยู่ในน้ำ มันอ้าปาก ผมอยู่ห่าจามันไม่ถึงสิบเมตรและ ฟุบ
 
ผมตื่นขึ้นในโรงพยาบาลที่ฐานทัพ ชองฮาน ที่ปากของผมมีหน้ากากอ๊อกซิเจนสวมอยู่และมีเสียงพูด มันเป็นเสียงอ่านนิยายเรือง Gone Girl นิยายเรื่องโปรดของผม ผมหันไปทางขวาเพื่อหาต้อนเสียง คนที่นั่งอ่านให้ผมฟังคือใครผมก็ไม่รู้จัก แต่น้ำเสียงมันคุ้นหูมาก แต่ผมมองเห็นหน้าเขาไม่ชัดเพราะแสงจากหลอดไฟมันแยงตา
"นายเป็นใคร และ ผมหลับไปนานแค่ไหน"
หมอนั้นยิ้มและตอบกลับมาว่า "ผมชื่อ คิมฮันบยอน คุณหลับไป 3 วันเต็มๆ"
 
"อีกคำถามนะ เราเคยเจอกันที่ไหนมาก่อนรึปล่า"
 
"ถ้าเป็นชื่อเล่นเกาหละจะรู้จักไหม"
 
"ชื่อเล่นเก่าเหรอ"
 
"อือ อยากรู้รึเปล่าหละ" ชายคนนั้นถาม
 
"บอกมาเถอะ" ตอนนี้ผมกลับกลายเป็นรอง
 
"บุ๋น คุ้นไหมหละ" ในตอนนั้นเองสองสิ่งที่กระแทกเข้ามาในหัวผม ความทรงจำเก่าและเพื่อนเก่า และ น้ำตาผมก็ไหล น้ำตาแห่งความดีใจ "ไม่นึกว่าจะได้เจอเพื่อนเก่าอีกครั้ง" แต่ผมไม่สามารถขยับไปกอดเขาได้เพราะทั้งตัวมีแต่ผ้าพันแผล คาดการณ์ว่ากระดูกคงจะหักพอตัว แต่เหมือนฝั่งนั้นจะรู้ เขาเข้ามากอดผมแต่พอกอดปได้ไม่กี่วิ ผมก็ร้องลั่นเพราะความเจ็บปวด เขาเลยรีบถอยตัวออก "ขอโทษนะ"
"ไม่เป็นไรหรอกใจจริงก็อยากลุกไปกอดอยู่แล้ว" เราทั้งคู่หัวเราะ และต่างพูดคุยกันถึงเรื่องสมัยเรียน จนลากยาว
ณ ชายฝั่งญี่ปุ่นเรือประมงหลายลำที่ออกล่าปลาไม่ได้กลับเข้าฝั่งไม่มี วีแววอะไรทั้งนั้น ชาวบ้านเชื่อว่าถูกปีศาจพาตัวไป บ้างก็ว่า พื้นที่ทะเลกลางกลายเป็นแบบ สามเหลี่ยมเมอร์บิวด้า และอื่นๆอีกมากมาย
 
ทางด้าน หมิว หมิง ฟง ได้นำกองเรือจีนเข้าไล่รุกเจ้าสัตว์ประหลาดมาสามวันแล้ว เขเสียเรือไปสิบลำและเสียหายหนัก ยี่สิบลำ แต่ถึงกระนั้นเขาก็ยังไม่ลดหละความพยายามในการตามล่าสัตว์ประหลาด จนในที่สุดเขาก็เป็นฝ่ายพ่ายแพ้ หมิว หมิง ฟง ตายตอนที่สัตว์ประหลาดจู่โจมเรือของเขาและนั้นคือจุดจบของตำนานแห่งการล่าสุดท้ายของ หมิว หมิง ฟง ทันทีที่ข่าวการตายของ ฟง ถึงฐานระบบได้เลือกผู้นำกองเรือคนใหม่คือ ฟ๊าง อี้ผิง ผู้ได้รับฉายา อาเทมีเซียแห่งทะเลจีน แน่นอนว่าเธอถูก ฟง เลี้ยงมาตั้งแต่เด็กจนเห็นเขาเป็นเหมือนพ่อ ด้วยความแค้นนี้จึงทำให้เธอมีแรงจูงใจในการฆ่าสัตว์ประหลาดมายิ่งขึ้น
 
หลังจากการที่เธอมาบัญชาการกองเรือรบ ผ่านไปหนึ่งอาทิตย์ สัตว์ประหลาดตัวนั้นก็ถูกกำจัดลงในที่สุด เธอได้รับเหรีญกล้าหาร MH [Monster Hunter] และ ถูกเลื้อขั้นเป็นระดับ Angel แทนที่ฟง
 
ส่วนทางด้านผมเมื่อได้รับข่าวนี้ผมก็ส่งแค่จดหมายแสดงความยินดีไปให้ตามระเบียบสิ่งที่ผมสนใจไม่ได้อยู่ตรงนั้นแต่อยู่ที่ตรงนี้ ตรงที่ที่ผมนอนอยู่ผมไม่ได้เจอเพื่อนมาตั้งแต่จบ ม.ปลาย เมื่อเข้ามหาลัยผมถูกส่งไปเรียนที่ เยอรมนี และที่นั้นทำให้ผมได้เข้าร่วมกับองค์กร แต่ทว่าตอนนี้ผมได้เจอกับเพื่อนและเป็นคนที่ผมแอบชอบตอนอยู่ม.ปลาย
 
ในคือนนั้นระหว่าที่ผมกำลังหลับก็มีคนเดินเข้ามาในห้องแต่คิมฮันบยอนก็ไม่ได้ตื่น ชายคนนั้นเดินเข้ามาปลุกผมและชวนคุย แต่เมื่อผมมองเวลานี้คือตอน ตี2 และตอนนั้นเองที่แสงของพระจันทร์สาดเข้ามาในห้อง คนที่นั่งคุยอยู่กับผมก็คือ ริน ฮอฟฟ์แมน เจ้านายของผมเอง ผมก็อดยิ้มไม่ได้ เพื่อนรุ่นเดียวกันจากมหาลัยเดียวกันแต่เรื่องตำแหน่งงานมันจะไปได้สูงกว่าผมน่าขันสุดๆ
 
"เอาหละ" หมอนั้นพูด "นายคงรู้สินะว่าทำไมฉันถึงชวนนายคุย"
 
"เราก็รู้ดีทั้งคู่นั้นแหละ" ผมหัวเราะเบาๆ  "ยังไงซะร่างกายของฉันมันก็ไม่สามารถฟื้นตัวได้อยู่แล้วฉันแก่เกินกว่าจะอยู่กับมันอีกต่อไปแล้ว" ผมส่ายหน้า
 
"นั้นสินะ ทั้งๆที่ภายนอกจะไม่ได้แก่ลงไปเลยคงอายุตอนวัยรุ่นตลอดแต่ก็ไม่น่าเชื่อนะว่านายอยู่มาตั้งแต่เริ่ม ศักราช* ฉันหละ งง จริงๆ"
 
"โลหิตของพระคริสต์นะทำให้ชีวิตอยู่ได้จนถึงตอนนี้ แต่ยังไงซะนายก็ช่วยจัดการให้ทีแหละกันตอนนี้ฉันอยากพักผ่อนเต็มแรงแล้ว"
 
"เจอกันใหม่นะ เพื่อน" หลังจากพูดจบ ริน ก็ฉีดยาพิษเข้ามาในกระแสเลือดของผม มันเดินทางสู่หัวใจ และ ปอด ก่อนจะลามไปทั่วร่างกายแซกซึมผ่านระบบประสาททุกแขนงและวิ่งตรงสู่สมอง มันกัดกินสมองผมเรื่อยๆเส้นประสาททุกเส้นถูกทำลายลงอย่างรวดเร็ว กระบวนการทั้งหมดใช้เวลาแค่สามสิบวินาที และหลังจากนั้นเองผมก็ได้หลับสนิทอย่างที่ไม่เคยหลับมาก่อน
 
เช้าวันถัดมาผมถูกประกาศอย่างเป็นทางการว่าเสียชีวิตเพราะพิษจากบาทแผล ศพ ผมถูกส่งกลับไปที่ ซาร์ดิเนีย เพื่อประกอบพิธีที่นั้น ส่วน คิมฮันบยอนก็มาร่วมพิธีศพของผมเช่นกัน
 
ศพผมถูกนำไปเก็บไว้ที่สุสานพิเศษในเกาะคอร์ซิกา 'สุสานแห่งการกลับคืน'
 
ส่วนฮอนเองก็ไม่ได้รับรู้ถึงเรื่องนี้แม้แต่น้อยผมกำชับกับโจไว้แล้วว่าอย่าให้หมอนั้นรู้เรื่องนี้จนกว่าจะฝึกฝนจนเสร็จ
 
หลังจากการตายของคิวสามวันทุกๆอย่างก็กลับเป็นปกติแต่ถึงกระนั้น ฮอน ก็ยังไม่รู้เรื่องนี้แม้แต่น้อยเพราะ โจ กำชับให้คนอื่นๆห้ามพูดถึงการเสียชีวิตของ คิว ทำให้ ฮอน มีเวลาฝึกและทุกอย่างเป็นไปตามที่ โจ วางแผนไว้
ผ่านไปสามเดือนฮอนฝึกจนได้รับตำแหน่ง Angel มาในที่สุด ในสามเดือนเขาเข้าร่วมกับสมรภูมิในตะวันออกกลาง** ชื่อปฏิบัตการ คือ ปฏิบัติการล้างบางนรก เป็นปฏิบัติการที่ใช้กองกำลังเข้าถล่มกลุ่มก่อการร้ายที่กำลังพยายามเข้ายึดตะวันออกกลางและพื้นที่โดยรอบ ปฏิบัติการนี้ใช้เวลา สองเดือนกับอีกสิบหกวัน
 

ผู้นำในปฏิบัตการคือ Archangel Joe ซึ่งนั้นก็คือ โจ เมคเกอร์ เขาขึ้นรับตำแหน่งหลังจากที่ คิว เสียชีวิตหนึ่งสัปดาห์ แต่เขาก็ยังคงฝึกซ้อมให้ ฮอน อยู่จนกระทั่ง ออน ได้รับงานใน ปฏิบัติการล้างบางนรก โจ ก็กลับมาที่เอเชีย เพื่อมาดูแลโครงการก่อสร้างกรุงเทพและปริมณฑลใหม่ หลังจากที่เกิดการละเลงกันอย่างหนัก
 
หลังจากการจัดการเรื่องที่ไทยได้ซักพัก ฮอน ก็โดนส่งมาทางนี้เช่นเดียวกัน เมื่อเขามาถึง โจ ก็เรียกไปคุยเป็นการส่วนตัว เขาเล่าเรื่องที่ คิว เสียชีวิตให้ฟังทั้งหมดแต่ฝ่ายตรงข้ามก็มีท่าทีธรรมดาไ่ได้ทุกข์ร้อนอะไรทั้งนั้น
ฮอนบอกไปว่าเขาได้รับ เมล์ จากคิวแล้วว่าจะตาย
 
นั้นเป็นสิ่งที่ทำให้ โจ ช๊อคไปเลยเขาไม่รู้เลยว่า คิว ได้บอก ฮอนเอาไว้แล้วและตอนนั้นเองเสียง เคาะประตูก็ดังขึ้น "เข้ามาได้" โจ พูด
 
คนที่เดินเข้ามาเป็นวัยรุ่นชาวญี่ปุ่นผมสีส้ม "ผมชื่อ ชูเซย์ คาการิ จะมาประจำที่นี้นับแต่ตอนนี้เป็นต้นไปจนกว่าจะมีคำสั่งใหม่ลงมา และ โจ นายโดนฉันหลอกอีกรอบแล้วนะ ครั้งแรกก็ตอนมหาลัยที่ฉันหลอกแกว่างานหายและคะแนนแกก็ไม่มี ที่จริงฉันไปบอกอาจารย์ว่าอย่าเพิ่งลงคะแนนให้แกเท่านั้นเอง เกลอ"
 
โจ ตะลึงกับคำพูดของ คาการิ ทั้งหมดที่เขาพูดเป็นเรื่องจริง
 
คาการิตบท้ายด้วยว่า "I reborn now" และก็เดินออกไป
 
จบ ซีซั่นแรก โว้วววววว ใน ซีซั่นหน้าจะใช้ชื่อเดิมแต่จะเป็นอย่างนี้
พบกับ ซีซั่นสอง เดือน มีนาคมนี้ ครับ

 
*ศักราชในที่นี้หมายถึง คริสตศักราช
**สมรภูมิที่ว่านั้นกินพื้นที่สามประเทศได้แก่ อิรัก จอร์แดน และซีเรีย