รักนี้...จริงใช่ไหม?

ซึกินะ  (Talk)
     อะเฮื้อออออ.... อ่าว....เห้ย.....ทำไมไม่เจ็บอ่ะ..... เอ๋!!!!
     "คาซากิ!!!!!! เปนอะไรมากไหมมมม =[]="
     "ไม่เปนอะไรมากหรอก...แค่โดนกาแฟหลวกแขนนิดหน่อยเอง"
     "นิดหน่อยบ้านนายสิ!!! แดงแปร๊ดขนาดนี้ มานี้เลยอย่าดื้ออออ!!!" จากนั้นผมก็ลากเขาไปทำแผลในห้องผม
     "จะพองรึป่าวก็ไม่รู้เนี๊ยยยยย" 
     "โห้....แค่นี้จิ๊บจ๋อย บอกเลยผมเคยโดนน้ำมันลวกทั้งตัวมาแล้ว!!!" อันนี้...โม้ชัดเจน
     ผมก็เริ่มประคบแขนที่พองที่ละน้อย ทีละน้อย คาซากิเขาค่อยๆยื้นหน้ามาใกล้ๆผม ผมก็มองหน้าเขาตอบ
     "มีอะไรติดหน้าผมหรอครับ" เขาไม่ตอบ ได้แต่ยื้นหน้ามาใกล้ๆ แล้วก็ประกบริมฝีปากเข้ามาหาผม ผมอึ้งเลยครับ!!! สติหลุดลอยไปไหนหมดแล้ว!!! ลิ้นร้อนๆค่อยๆเข้ามาในโพรงปากของผม เขาค่อยๆเพิ่มดีกรีขึ้นเลื่อยๆ.... ไม่ได้แล้ววววว ผมต้องหยุดดดด ก่อนที่มันจะเลยไปมากกว่านี้ ผมใช้แรงเฮือกสุดท้าย ผลักเขาออกไป...
     "นายทำบ้าอะไรของนายยยยย ไอ้บ้าเอ้ยยยยยย!!! //หน้าแดงฉ่าาาา" ผมรีบวิ่ง 80 x 100
ออกมาจากห้องนั้นทันที....ทำไมเขาต้องทำแบบนี้ด้วย ทำไม!!! 
 
คาซากิ (Talk)
     โห้....เสียดายยยย กำลังไปได้สวยเลย ปากนายนั้นหวานชมัด อยากจูบอีกซักรอบจิงๆ! กำลังอยุ่บนเตียงด้วยเสียโอกาสไปซะแหละ โห้....สงสัยเขาจะต้องลืมเรื่องตอนเด็กๆที่สัญญากันไปแล้วจริงๆสินะ (._.) //เศร้าแปป
         *ย้อนรอยสมัย....ซึกิกับซากิ กำลังอายุ 4 ขวบต้นๆ
     "ซึกิรอผมด้วย...." 
ตึก.....
     "อ่าว....ซากินายนี้ไม่ระวังตัวเลยนะ สดุดก้อนหินมากี่ก้อนแล้วเนี้ย!!!"
     "ฮึก.....แงๆๆๆ"
     "โอ๋ๆๆๆ ไม่ต้องย้องนะ มานี้ม้ะเดี่ยวเป่าแผลให้หายเองงง เพี้ยงๆๆๆความเจ็บจงหายไป ฟิ้วววว เอาล้ะแค่นี้ก็ไม่เจ็บล้ะเนอะ :) "
     "นี่ๆ ซึกิ.....ผมขออาไยอย่างนึ่งได้ไหม ยังไงปุ่งยี้ผมมจาต้องไปจากที่ยี้แย้ว"
     "อะไรหยอ???"
     "โตไป...มาแจ่งงานกับผมได้ไหม?"
     "เอิ่มมมมมม.....ได้จิ ฉันสัญญา"
     "สัญญาแย้วนะ!"
          * กลับมาปัญจุบันได้แล้วจ้าาาาา
    ทั้งที่สัญญากันแล้วน๊ะ!!! ลืมไปแล้วรึงัยยยย อุส่าห์ไม่มีแฟนมาตลอด 14 ปี เลยนะ!ชิห์ ยังไง
ผมก็ต้องให้ซึกินะมาเปนเมีย เอ้ย! แฟน ผมให้ได้เลยยยยย 
 
ซึกินะ  (Talk)
     คิดแล้วอารมณ์ วรรณะ สุขะ พละไปหมดแล้ววว จูบแรกของฉัน ลาก่อนนนนน ที่แน่ๆทำไมต้องเปนผู้ชายที่มาจูบเราด้วยยยยย อีกทั้งไอ้ความรู้สึกแปลกๆนี้คืออะไร๊!! ไม่ใช่ว่าผมจะชอหมอนั้นไปจริงๆงั้นหรอ...ไม่จริงๆๆๆๆ มันแค่อารมณ์ชั่ววูบล้ะมั้ง ใครๆก็เป๊นนนน!!! แล้วคืนนี้ผมจะนอนไหน! นอนโซฟาแม่มเลยล้ะกัน = =' ฮ้าวววววว -0- //นอนแปป
      "นายนี่น้า...มานอนตรงนี้เองหรอ //หาผ้ามาห่มให้ + ห้อมแก้มไปหนึ่งที จุ๊ปๆ" (คาซากิพูดเบาๆ และจู๊จุ๊บเบาๆ ในขณะที่ซึกินะหลับอยู่...)
 
      วันต่อมาาาา.....
 
คาซากิ (Talk)
     ผมก็ตื่นนอนหลังจากที่คิดอะไรต่อมิอะไรไปบ้างก็ไม่รุ้ ฮ้าววววววว งึ่มๆ -0- 
     "คาซากิคุงงงงงง ลูกเอ้ยยยยยย ตื่นรึยางงงงงงง ลงมานี้หน่อยเร็ววววว" เอ๋!!! ขุ่นแม่ของซึกิเรียกไปทำไรน๊ะ!!
     "คร๊าบๆ"
     "ป้ามีเรื่องจะคุยนิ๊สนุงงงง"
     "????"
     "เมื่อวานเปนไงบ้างสบายดีไหม ซึกิทำอะไรไม่ดีรึป่าว แล้วหนูนอนยังไงลูกกกก บ้านป้ามีอะไรไม่สบายบ้างไหม???" ซัดมาเปนชุด.... ถ้ามีหวังผมตอบว่ามีอุบัติเหตุต้องมีเรื่องแหง่มๆ
     "อ่อ....ก้อ.....สบายดีครับผม คุณป้าครับผมมีเรื่องอยากจะขอ ขอแบบสุดชีวิตเลยครับ"
     "ได้จ้ะ เรื่องอะไรล้ะลูกกกก?" อ่าวเอิ่ม.....ถ้าผมพูดป้าเขาจะทำหน้ายังไงนะ! เอ้า!ฮึบบบ!
     "ป้าครับ!!!!!! ผมขอลูกชายป้าได้ไหมครับ!!!!!!!!"
 
 
 
ฉับๆๆๆ--------------------------------------------------------------(ตัดกระดาษ)
 
 
 
 
 
 
 
       แต่งมาอีกตอนนึ่งแล้ว.....ถ้ามีข้อบกพร่องจะลบแล้วลองแต่งใหม่อีกสักรอบนึ่งนะค่ะ เรื่องนี้ความฟินยังไม่บังเกิด ต้องรอดูต่อไปนะแจ๊ะ