รักนี้...จริงใช่ไหม?

     "ทำไมนายนั้น ต้องมาอยู่ที่นี้ด้วยครับแม่!!!" สวัสดีครับผมชื่อ ซึกินะ ครับผม! เปิดฉากมา ก็ต้องมาด้วยคำพูดแหละครับรายละเอียดเดี่ยวผมเล่าให้ฟัง ขอเถียงแม่ก่อน หึ!
     "ลูก...ทำไมจะไม่ได้ล้ะ ถ้าแม่บอกว่าได้ ทุกอย่างก็ต้องโอเคร ลูกก็ต้องโอเคร โอเครนะลูก นั้น แม่ขอตัวไปสปาผิวก่อนนะลูก >.<"
     "แม่-" โถ่เอ๊ยยยยยย ผมจะเล่าให้ฟังนะครับว่าทำไม ตอนแรกผมก็ตื่นมาด้วยความสดชื่นนน ทันใดนั้นแม่ก็เรียกผมมาคุย และคุยว่า.....
     'อ่า....ลูกแม่จะมาบอกว่า ญาติห่างๆที่แสนจะห่างของลูกจะมาอยู่ที่นี้ ในอีก 3 วัน ลูกเตรียมตัวด้วย เค้าอาจจะมาค้างซัก 3-4 เดือน ก็ดูแลเขาด้วยนะจ้ะ'
     'เดี๋ยวแม่ๆ ญาติห่างๆของห่างคืออะไร แล้วเขาคือใคร?'
     'อ๋อ ลูกของเพื่อนแม่ที่สนิทๆกันไง ลูกเขาที่ชื่อ คาซาอิ ไงลูกกกก ที่ตอนเด็กๆลูกเคยแกล้งเขาบ่อยๆ ตัวขาวๆสูงๆหล่อๆ อ่ะลูกกกก' 
     'นายนั้นอ่ะนะ จะมาทำไมเนี้ย! นายนั้นน่าเบื่อสุดๆไปเลยนะแม่!' 
     พอจบบบ คิดแล้วน่าโมโหอ่ะ นายนั้นชอบทำตัวไม่รู้เรื่อง โง่ๆ แถมมาอยู่ในช่วงผมปิดเทอม นี่มันตัววขัดขวางความสุขเลยนี่น้า...อ๊ากกกกกกก
          3 วันต่อมา....
     คาซาอิ จะมาในวันนี้นี่น้า งั้นไปรอตอนรับหน่อยก็ดี...
           ปิ๊งป๊องงง~~ ปิ๊งป๊อง~~
     อ่าๆ สงสัยจะมาล้ะ "จะไปล้ะครับบบบบบ"
     พอผมเปิดประตูออกไปก็พบเจอกับคนคนหนึ่งที่ ดวงตาเรียวคม จมูกโด่ง ใบหน้าเรียว ริมฝีปากแดงระรื่อ ทรงผมเฟี้ยวฝุดๆ ผิวขาว สูง น่าจะสูงกว่าจะ 15 เซนกว่าๆมั้งงงง ใช่เขาจริงๆหรอ!!! 
 
 คาซากิ  (Talk)
     ผมมายืนอยู่ที่หน้าบ้านของซึกินะเรียบร้อยแล้ว ณ ตอนนี้เขาก็ยังยืนอ้าปากค้าง เบิกตากว้าง ไม่พูดอะไรสักคำ
     "เฮ้ย...นี่นายใจคอจะให้ฉันยืนตากแดด อยู่ตรงนี้หรอ?"
     "เอ่อ....เอิ่ม....อือ.....นายใช่คาซากิจริงๆนะหรอออ?" แล้วทำไม เขาต้องทำหน้าตะลึงด้วยว่ะครับ ผมหน้าเหมือนผีหรอ?
     "ก็ใช่นะสิ! ให้เข้าบ้านได้รึยังเนี้ยฉันร้อนนนน?!"
     "อ่อๆ ได้ๆ เข้ามาข้างในก่อนสิ ^^' " นั้นยิ้มหรอ ยิ้มนั้นรู้สึกเหนื่อยๆไปไหม? พอผมก้าวเท้าเข้าบ้านก็รู้สึกกลิ่นอะไรหอมบ้างอย่าง
     "เอ๋?? กลิ่นอะไรหอมๆเนี้ย?"
     "กลิ่นคุกกี้ที่ฉันอบไว้เองล้ะ เดี่ยวนายไปนั่งโซฟาด้านนู้นก่อนนะ เดี่ยวผมจะเอาคุกกี้กับน้ำไปให้"
     ผมพยักหน้าตอบแล้วไปนั่งที่โซฟา....ผมว่านะนายนั้นน่ารักขึ้นรึป่าวเนี้ย เมื่อก่อนยังแกล้งผมอยู่เลย ตอนนี้ไหง ตัวแค่นี้เองง่ะ ร่างกายดูบอบบางน่าถนุทถนอมสุดๆไปเลย
     "มาแล้วๆ อะ-" ซึกินะ สดุดขาโต๊ะ!
ตึก!!!! เพล้ง!!!! 
 
 
ฉับๆๆ----------------------------------------------------------------------(ตัดกระดาษ)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
     เปนยังไงกันบ้างค่ะ...อาจจะแต่งไม่ค่อยโอเช ซักเท่าไร แต่ขอให้พวกคุณติดตามชมตอนต่อไปด้วยนะค่ะ เนื้อเรื่องยังไม่ค่อยฟินนาเล่เท่าไร อย่าลืมสิค่ะว่าเพิ่งเริ่มเท่านั้นเองงงงงง ถ้าอยากรู้ว่าจะฟินยังไง ก็อย่าลืมติดตามชมตอนต่อไปไปของเรื่องนี้ ด้วยนะค่าาาา.........อย่าลืม Comment เพื่อเป็นกำลังใจให้เค้าด้วยน้าาาา