Rose das พ่อบ้านจอมเย็นชา กับ คุณหนูเอาแต่ใจ

9.2

เขียนโดย Soman

วันที่ 28 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 19.29 น.

  7 ตอน
  21 วิจารณ์
  11.30K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 28 มกราคม พ.ศ. 2558 20.39 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

5) ตอนที่ 4 บทเริ่มต้นของพ่อบ้าน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

อาทิตย์ยามเช้า ของอีกวันที่น่าเบื่อ เสียงนกที่ร้องเป็นจังหวะเสียงเพลงใบไม้ที่ลอยพัดไปตามลมเหมือนเสียงดนตรี ที่ไพเราะ เหตุการ์นเมื่อวันมันเป็นบทของพ่อบ้านหนุ่มที่เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง

 

โรงพยาบาลลับ ของคุณหนูไอโกะ

 

 

"นะ นี่เราเป็นอะไรไปกัน ละแล้วนี่มันที่ไหน" ฮาจิบานะที่มองไปรอบๆห้องของตนที่ได้พักอยู่ เขาค่อยๆลุกขึ้นมา และนึกเหตุการ์ณที่เกิดขึ้นเมื่อวาน มันนึกได้เพียงแค่ภาพที่จางๆตาเท่านั้น

 

 

แอ็ดๆๆ ~ ตึก

 

เสียงเปิดประตูดังขึ้น ฮาจิบานะได้หันไปมอง ตามสียงๆนั้นก็ได้พบกับคุณหนูไอโกะที่กำลังเตรียม อาหารและเครื่องดื่มอ่อนๆมาไห้ ฮาจิบานะได้รับประทาน พอคุณหนูได้เจอฮาจิบานะลุกขึ้นมา เขาก็ได้ยืนมองพร้อมกับน้ำตาที่หลั่งไหลออกมาจากดวงตาที่ดูหน้าสลดทั้งสองข้าง เธอไม่รอช้าได้รีบวิ่งเข้าไปกอดฮาจิบานะด้วยความห่วงใย

 

 

"ฮาจิบานะไม่เป็นอะไรแล้วไช่ไหม"  คุณหนูไอโกะก็ได้กอดฮาจิบานะ พร้อมทั้งน้ำตาที่เธอมี เสื้อของฮาจิบานะเต็มไปด้วยคราบน้ำตา ที่เอ่อล้นออกมา ของคุณหนู

 

"ไม่เป็นอะไรแล้วครับคุณหนูดีจริงที่ปลอดภัย อย่าร้องไห้นะครับเดี่ยวคุณอารีนะ จะฆ่าผมเอาที่ทำไห้คุณหนูผู้น่ารักต้องร้องไห้แบบนี้"

 

"ยังจะมาล้อเล่นอีกนะอิตาบ้า มาเล่นอะไรเวลานี้เล่ามันไช่เวลามั้ย"

 

"ก็ไม่อยากไห้ร้องนิครับผมก็ไม่ได้เป็นอะไรแล้วด้วย สบายใจได้เลย"

 

 

ตึก~แอ้ดดด~ปั่ง~

 

 

เสียงเปิดประตูครั้งที่สอง เป็นเสียงการเปิดเข้ามาของคุณพ่อบ้านจอร์น เขาต้องตกใจอีกครั้งที่เห็นคุณหนูกอดกับเจ้าเด็กฝึกหัด มันทำให้จอร์นผู้โหดเหี้ยม ต้องโกรธซะแล้ว

 

"กะ กะ แก รวนรามคุณหนูใช่ไหมว้าได้เด็กเปรด"

 

"นี่เขาเรียกลวนลามหรอฟ้าไอพ่อบ้านจอมโฉด"

 

"หา ว่ายังไงน้า เดี่ยวปะยิงแม่มเลยไอเด็กเมื่อวานซืนเอ้ย"

 

"หรือจะไฝ้ เอายังไงพ่อบ้านเก่าจอมห่วยแถมยังชอบขายถั่วอีกด้วย ห้าๆๆ"

 

"กะ กะ แกมาว่าข้าขายถั่วไช่ไหมงั้นเอาตระกั่วไปกินเลยเฟ้ยไอเด็กเปรดดดด"

 

ทั้งคู่เจอหน้ากันก็เถียงอีกตามเคย จนคุณหนูก็ต้องทนไม่ได้อีกแล้ว คราวนี้คุณหนูไอโกะโกรธสุดๆๆ มันทำไห้เลือดของเธอที่จางและซีดเซียวถึงกับขึ้นหน้า

 

"พะ พะ พวกแก หยุดเถียงกันสักวันไม่ได้หรือยังไงห๊าๆๆๆๆ"

 

ปะ ปะ ปั้งๆๆๆ ~  ปั้งๆ ปั้งๆๆๆๆ

 

"เห้อก ปะ ปะศาจชัดๆ"

 

"เง้กๆๆ"

 

"อั่ยย้า คุณจอร์นเป็นรูไปแล้ว ต่อไปตาเราแน่นอนเลย" ฮาจิบานะรีบหลับตา พร้อมโดนกระประหาร ของอาญากรข้ามชาติ

 

 

ตึงๆ ตึงๆ ………. จุ๊บ

 

 

คุณหนูไอโกะได้เดินเข้ามาหาฮาจิบานะที่หลับตารอโดนการประหาร เธอก็ได้เดินมาหาใกล้ๆอย่างช้าๆแล้วเอาฝีปากที่เนียนนุ่ม จูบไปที่แก้มของฮาจิบานะ มันนทำไห้ฮาจิบานะต้องลืมตาขึ้นมาหน้าของเขาแดงก่ำ มันทำให้เขาทำเช่นไรไม่ถูก

 

"อะ อะ อะไรกัน คุณหนู จะจะ จูบหรอเนี่ย"?

 

"บะ บ้าหรอแค่หอมแก้มยะ อันนี้เรื่องที่ช่วยฉั้นเอาไว้นะขอบคุณจริงๆ"  ครั้งแรกเลยนะที่ได้ทำอะไรแบบนี้ อย่าไปไห้คนอื่นทำละไม่งั้น……ศพไม่สวยแน่นอน

 

"คะ ค้าบรับทราบครับผม" สีหน้าจองฮาจิบานะและคุรหนูก้แดงเหมือนลูกทับทิมสีแดงจ้าความรักที่เกิดจากการเสียสละ มันก็คงคุ้มค่าที่จะได้มา

 

"งั้นฉั้นไปก่อนนะยังมีงานที่ต้องเตรียมอยู่พักผ่อนไห้สบายนะฮาจิบานะคุง"

 

"รับทราบครับคุณหนู เดี่ยวผมจะรีบหายไวๆนะครับ"

 

 

เก็กๆ แอ้ดๆๆๆ ตึ่ง

 

 

"เห้อปะ ไปแล้วใจแป้วเลยนะเรา อันนี้ก็ครั้งแรกสินะที่มีผู้หญิงมาทำแบบนี้ พักผ่อนดีกว่าเดี่ยวหายค่อยว่ากันต่อ"

 

ฮาจิบานะก็ได้เร่งรีบฟื้นตัวโดยที่มีคุณหนูมาคอยป้อนข้าวป้อนน้ำไห้ ภายในเวลา1 อาทิตย์ ฮาจิบานะก็ได้ออกจากโรงพยาบาล แต่แผลนั้นยังไม่หายสนิทต้องกลับไปพักที่คฤหาสน์ของคุณหนูต่อไป เหตุการ์ณชักจะเริ่มไปเรื่อยๆด้วยดี แต่ในสิ่งที่คิดว่าดีก็กลับกลายเป็นเริ่มโหดร้ายไปทันที

 

 

 

คฤหาสน์หลังใหญ่แถวชิเซนไก เมืองเกียวโต

 

 

 

"ไปสืบมาหรือยัง แซนเบิกก"   เสียงที่พูดออกมาของญิงสาวปริศนามันทำให้ถึงกับต้องยอมจำนน

 

"ไปสิบมาหลดแล้วขอรับคุณหนู ยากะ"

 

"นั่นสินะทีนี้ฉั้นก็รู้แล้วว่าคนๆนั้นอยู่ที่ไหน"  5555

 

 

That is what my dear.

 

แปล

ขอบคุณที่ไม่เป็นอะไรนะ ที่รักของฉัน

ฮาจิบานะคุง

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา