นายรุ่นน้อง จอมแสบ

                                                  แอบชอบแล้วสิเรา
ผมถึงกับอึ้งเลย...อยู่ห้องข้างๆหรอ
“เออ.. แล้วไม่ต้องเรียกพี่ว่าผมเทาน้ะ พี่ชื่อเคนเเล้วน้องล่ะ ชื่อไร?"
ตายเเล้วววพี่เขาแนะนำตัวแล้วก็ถามชื่อผมด้วยอ้ะ><
“ควอร์ด ครับยินดีที่ได้รู้จักน้ะครับพี่เคนแล้วพี่เคนจะไปไหนครับ”
“หาไรกินนิดหน่อยน่ะอุ๊ยย...ข้างในห้างน้องหอมกับข้าวจังแม่ทำให้หรอ" อุ๊ยได่โอกาสล่ะจับทำสามีเลย เฮ้ย.. ไม่ใช่ ชวนกินข้าวเลย(ที่จริงอยู่คนเดียวครัช)
“คือผม อยู่คนเดียวน่ะครับถ้าไม่รังเกียจมาทานข้าวกับผมสิครับ รุ่นพี่เคน ” ผมส่งยิ้มหวานให้สามีในอนาคต จะมีใครเป็นพวกสับสนเพศเหมือนเราบ้างไหมเนี่ยเป็นชายจะคู่กันได้ไหม่นะ...
“อ๋อหรอพี่คิดว่าอยู่กับแม่ ได้กลิ่มอาหารขนาดนี้ นี่อย่าบอกนะว่าทำเอง งั้นรบกวนด้วยนะควอร์ด" พี่เคนยิ้มจนไม่เห็นลูกตาดำผมยิ้มตอบ พร้อมเปิดทางให้นายพี่เคนเข้าไปในห้องของผม พี่เคนเดินเข้าห้องตามด้วยผมแล้วก็ปิดประตู ผมเดินไปที่ห้องครัวแล้วหยิบช้อนกันจานแล้วเดินมาที่โต๊ะทานอาหาร แต่ ...
“พี่เคน ... อ้าว!! หายไปไหนเนี่ย... พี่เคน! " คนตัวสูงทั้งคนหายไปได้ไงว้ะเนี่ยท่านผู้อ่านครัชชช--
“มีอะไรหรอ ควอร์ด คือพี่เข้าห้องน้ำมาอ้ะ " เสียงคุ้นๆหูที่ผมต้อแล้วเราก็แลกเปลี่ยนเรื่องเล่ากันจนทานข้าวเสร็จงการจะหาตอบกลับมาทางห้องน้ำ โล่งใจหน่อยคิดว่าหนีกลับบ้านแล้วซะอีก--!!                      
“อ๋อ... นี่ครับจานคือไม่ค่อยอร่อยนะครับ " ผมรีบทำเป็นคนใสซื่อทันทีแล้วพี่เคนก็เริ่มต้นตักผัดคะน้ามาใส่จานแล้วเริ่มใส่เข้า...ดูสิ!!พี่เคนเคี้ยวอาหารของเราแล้ว(บ้า) “อืมอร่อยดีน้ะอร่อยมากด้วยนี่เกือบไม่เชื่อน้ะว่าผู้ชายอย่างควอร์ดจะทำอาหาร" ผมรู้สึกใบหน้าของผมร้อนกว่าไมโครเวฟอีก
“คือ... ตอนม.ต้นผมอยู่ชมรมทำอาหารน่ะครับ" ผมทำอวดนิดๆ