ชมรมอนิเมะ

-

เขียนโดย ตังค์

วันที่ 27 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 06.21 น.

  12 chapter
  2 วิจารณ์
  15.03K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 05.38 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

   เช้าวันต่อมา ณ ห้องเรียนที่แสนจะวุ่นวายเสียงพูดคุยของเหล่านักเรียน ราวกับไม่ได้เจอกันเป็นปีปี

" 3 หนุ่มกำลังคุยกันอย่างสนุกสนานเรื่อง เมื่อคืน ที่เอกได้ไปพานพบประสบเจอ จนเกือบเอาชีวิตไม่รอด"

  " เฮ้ย จริงๆ นะโว้ย ฉันไม่ได้โกหก เมื่อคืน ฉันเจอสาวแว่น ที่มีเชื้อสายโคนันยอดนักสืบ เธอช่วยชีวิตฉัน ที่เกือบ ถูกไอ้อ้วน โรคจิต ทำร้ายแถมเธอยังมีลูกน้องเป็น แฝด สามอีกด้วย " เอกพูด ไปเขินไปเพราะทั้งหนุ่ม และทศ ไม่ยอม เชื่อเรื่องของเขา 

    "555555 ไอ้บ้า จะหลอกกันก็ให้มันเนียนหน่อย ใช่ไหมทศ " เออ เออ ใช่ ทำใจให้เชื่อไม่ได้จริงๆ 55555" ทั้งคู่หัวเราะ เอก อย่างสนุกสนาน

    " กรี๊ดดดดด ว้ายยยยย เสียงกรี๊ดกราด ดังมาแต่ไกล จากระเบียงหน้าชั้นเรียน ทำให้ทุกคนต่างรีบวิ่งออกไปดู ไม่เว้นแม้แต่พวกเอก วิ่งไปดูเช่นกัน "

    " นั่นไง คนที่อยู่ตรงกลาง หัวหน้าวงดนตรีโรงเรียน คิมบอม ลูกครึ่งเกาหลี หล่อขาวตี๋ เสียงดี"

"ถัด มาอีกคนด้านขวา ตูน มือกลอง ขั้นเทพ หล่อเข้ม แบบ ชายไทย " 

" และ คนสุดท้าย ด้านช้ายมือ ผอมสูง ผิวขาวมือกีต้า เทวดาไม่ว่าอะไรที่เป็นเครื่อง ดนตรี ประเภท สายเขาเล่นได้หมดชื่อ

เขาคือต้น"

  " พวกเขารวมกัน ตั้งวงชื่อวง' บอม' เล่นในนามวงโรงเรียน หละเธอ กรี๊ด ๆ หนึ่งในแฟนครับของวงบรรยายสรรคุณ ให้เพื่อนสาวข้างๆ ฟัง โดยที่เอกและเพื่อน ได้ยินไปด้วย

   " เฮ่อ มันไม่ยุติธรรมเลย เราก็มีกัน 3 คนเหมือนกันทำไมพวกเรา ไม่ดังหญิงตรึมบ้างว่ะ หนุ่มพูดพร้อมกับหันไปหาเอก " หยุดเลย แกหนุ่ม ไม่ต้องมามองฉัน ตูเล่นดนตรีไม่เป็น " หนุ่มเลยเปลี่ยนไปหันมองทศ แทน " ไม่ต้องมา มอง ฉัน ถึงเล่นดนตรีเป็นฉัน ก็ไม่เอา เราก็มีชมรม อนิเมะ ของพวกเรา แล้ว นี่ " เออ ว่ะ ทศ นายพูดถูก หนุ่มรีบขอบคุณเพื่อนที่ช่วยพูดเรียกสติ 

     " อะไรกัน เขา เดินไปที่ห้อง ม.4/1 ทำไม" เหล่านักเรียน ต่างชุบชิป กันใหญ่ แล้วเฮโล กันไปดูที่ห้อง1 ทันที รวมทั้งพวกเอก" ภาพที่เห็น ภายในห้อง คือ บอมหนุ่มหล่อ นักดนตรี กำลังถือช่อกุหลาบ คุกเข่า ยื่นให้กับ ' ฝ้าย ' รักแรกของเอกที่สารภาพรัก แล้วถูกตบจนหน้าหัน

    " เป็น แฟนกับพี่น่ะ "คิมบอม พูดขึ้นทำให้ สาวๆ รอบห้องใจสลาย หงิบ ผ้าเช็ดหน้ามาซับน้ำตา กันทั่วหน้า"

" ฝ้าย มองมาทางเอก เล็กน้อย แล้วรับ ดอกไม้จาก คิมบอม มาด้วยสีหน้าเรียบเฉย สายตาของเธอ ยังแอบชำเรียง มองมาทางเอก " เอก ที่เห็น รักแรกของเขา ไปมีแฟนเป็นหนุ่มหล่อ สุดเพอร์เฟค ได้แต่ยิ้มแห้ง ๆ ให้ฝ้าย แล้วรีบเดิน ออกจากตรงนั้น น้ำตาของเขาไหลออกเองอย่างไม่มีที่มา ด้านหนุ่มกับทศ รีบเดินตาม มากอดคอ เอกพร้อมกันเพื่อปลอบใจ.....

 หลังเลิกเรียนที่ห้องชมรม

  " ได้ข่าวว่า พี่คิมบอม หัวหน้าวงโรงเรียน เป็น แฟน กับพี่ฝ้ายห้องหนึ่ง จริงรึเปล่า พี่กลอย อิมถามกลอยด้วยท่าทีดีใจ ออกนอกหน้า " ก็ใช่ ถึงฝ้ายมีแฟน มันก็ไม่ทำให้เธอมีโอกาศ จะรักกับพี่ชายแม้แต่ % เดียว "คำพูด กลอย ทำอิมกลับเข้าสู่โหมด อมทุกข์

   แล้ว ทำไมวันนี้หนุ่มๆ ชมรมเราหายไปใหน? กลอยพูดขึ้นด้วยความสงสัย

ที่ดาดฟ้าบนโรงเรียน

 " เอก นายนอนเล่นตรงนี้ตั้งแต่เลิกเรียน ก็นานแล้วน่ะ ถ้าภารโรงมาล็อกดาดฟ้า เราจะกลับกันไม่ได้ นะโว้ย หนุ่ม เริ่ม หงุดหงิด กับพฤติกรรม หมดอะไรตาย อยากของเพื่อน" เอาน่า หนุ่ม ให้เอกมันทำใจอีกนิด มันคงยังช็อก ไม่หาย ทศรีบห้ามเพื่อน " เอกนอน เหม่อ มองท้องฟ้า อยู่อีกพักหนึ่ง แล้วลุกขึ้น 

" ไปพวกเรา กลับกันดีกว่า " เห้ย แก โอเคน่ะเพื่อน ทศรีบถามเอกแล้วลุกขึ้น " 

"  เอก คนอย่างแกไม่น่าอ่อน แอขนาดนี้ ฉันเห็นแล้วสมเพศว่ะ" ไอ้หนุ่ม คนไม่มีความรักอย่างแกไม่ต้องมาสมเพศ ฉัน " ไอ้นี่ ฉันเป็นห่วงแกน่ะ หนุ่มรีบดึงคอเสื้อ เอกเข้ามา"

" เห้ย อย่า เราเพื่อนกันไม่ใช่รึไง ทศรีบเข้าไปห้าม แต่! ไม่ทัน เอก อารมณ์ไม่ดีอยู่แล้วต่อย หนุ่มจน ล้มคว่ำ ลงกับพื้นหนุ่ม รีบลุกขึ้นปล่อยหมัดขวาตรงเข้าหน้า ของเอก ทันที " ตุบ พรืดดดด

    เฮ่อ เจ็บเป็นบ้า เอกบ่นในขณะที่นอนอยู่กับพื้น ทำให้นึกถึงตอนเจอกับหนุ่มครั้งแรก......

 

ตอนต่อไปภาดอดีต ของ เอกและ หนุ่ม ฝากติดตามด้วยครับ.

 

 

  

     

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา