(YAOI)Fate!! โชคชะตาร้าย...ขีดเส้นรัก

บทที่4

ตอนนี้ผมอยู่ที่หอไอ้หล่อมันครับ แต่ตอนนี้ผมมีปัญหาอย่างหนึ่งก็คือ เสื้อผ้า  ผมไม่มีเสื้อผ้าใส่  ถ้าจะให้ใส่ตัวเดิมก็ไม่ไหวนะ เน่าซะขนาดนี้

“มึง มีชุดสักชุดมั้ย”ผมหันไปถาม

“ในตู้”อีกแล้ว นี่จะพูดสั้นไปไหนว่ะ

“ชุดไหนก็ได้?”ผมตอบกลับ

“....”ไม่พูด แตพยักหน้าอย่างเดียว สักวัน มึงจะเป็นใบ้นะ ไอ้หล่อ

ผมเดินไปเลือกเสื้อผ้าก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ

ไม่อยากจะเชื่อเลยว่า เสื้อไอ้หล่อตัวมันจะใหญ่ขนาดนี้  นี่มันเดรสดีๆนี่เอง ถ้าไม่มีบ็อกเซอร์นะ สงสัยกูแมร่งโป๊ชัวร์

“มึง...”ผมเรียกไอ้หล่อให้หันมา

“....”เหมือนมันนจะอึ้งแหะ แต่ใครสนล่ะ ไปนั่งดูโทรทัศน์กับมันดีกว่า

“มึง..มึง..”ผมโบกมือผ่านหน้ามัน 2-3 ที กว่ามันจะรู้สึกตัว

“ไปอาบน้ำล่ะ” เออ ให้มันได้อย่างนี้สิ

ไอ้หล่อใช้เวลาอาบน้ำไม่นาน ก็เดินออกมาในสภาพท่อนบนเปลือย  อื้อหืออ ล่ำกว่ากูอีก

“..นอน..”พูดสั้นๆ แต่สายตามึงนี่จัดเต็มเลยนะ  แล้วทำไมกูถึงรู้เรื่องกับมันได้ล่ะเนื่ย

“เออๆ  เดี๋ยวตามเข้าไป”พูดกับมัน แต่สายก็จ้องอยู่กับโทรทัศน์

“เดี๋ยวนี้”โอเค รู้เรื่องเลยกู

“ปิดๆ ก็ได้”ตอบรับสั้นๆ ก่อนจะเดินเข้ามาในห้อง ลองแหย่มันดูหน่อยดีกว่า

“ทำไม อยากนอนนกอดกูไวๆหรอ มึง”

“...”เงียบ

“ไม่ตอบแสดงว่าอยากกอดกูจริงๆน่ะสิ อ๊ะๆ  ไม่กล้าละสิ”พูดแหย่มันเล่นๆ แต่รู้สึกว่าลางสังหรณ์จะไม่ดีเลยแหะ

“หึ”อีกแล้ว สิ้นเสียงไอ้หล่อก็ขว้าเอวผมลงไปนอนกอด

“เฮ้ยๆๆๆ มึงจะทำอะไรเนี่ย ปล่อยกูนะ ปล่อยกูสิ”ผมดิ้น จนเหนื่อยก็ไม่มีวี่แววที่มันจะปล่อยให้ผมนอนแบบอิสระฮาตะ(?)เลย

“นอนเงียบๆ”เออ เงียบก็เงียบ ชิส์ แล้วผมก็หลับในเวลาไม่นาน

“อือออออ อะไรหนักๆว่ะ”ผมบ่นงึมงำในลำคอ ก่อนจะมองหาสิ่งที่กดทับอยู่บริเวณท้อง ทับไม่พอยังจะมีการกระชับรัดให้แน่นอีก อ่อออ แขนไอ้หล่อมันครับ มันกำลังรัดผมให้ขาดใจตายอยู่ครับ

“มึงๆ กูอึดอัด”ผมบ่นขึ้นมา ไม่คลายนะ แล้วรัดแน่นกว่าเดิม นี่มึงกวนTEEN กูใช่ไหมเนี่ย

“เรื่องมาก”มันบ่นงึมงำๆ อะไรของมึง

“ลุกๆๆๆ”ผมเขย่าแขนมันรัวๆ ไม่ตื่นแต่คลายแขนออกครับ นี่มึงขี้เซาขนาดนี้เลย โชคร้ายนะ เผอิญกูไม่มีปืน ถ้ามีนะ มึงเสร็จกูล่ะ ฮึฮึ

หลังจากที่ผมลุกไปล้างหน้าแปรงฟันอาบน้ำเสร็จ ผมก็เดินเข้าครัวไปทำอะไรกิน เห็นอย่างนี้ผมก็ทำอาหารอร่อยนะ แต่มันขี้เกียจอ่ะ แต่อยู่ที่นี่ถ้าไม่ทำก็หิวน่ะสิ แต่ก็นะ ต้องทำให้เจ้าของห้องมันด้วย เพราะมันเป็นมารยาท(มารยาทหรือมารยาว่ะ//หลบตีนหนูแฟน) แต่ว่ามันจะตื่นยังนะ

ทำไมรู้สึกขนลุกแปลกๆยังไงก็ไม่รู้แหะ เหมือนคนผิดกำลังจะโดนลงโทษยังไงยังงั้น พอค่อยๆหันไปมองข้างหลัง นั่นไง!! ชัดเลย ยืนพิงประตูทำหน้าหล่ออยู่นั่นไง

“แดกข้าวไหม”ผมถามขึ้น มันพยักหน้านิดๆก่อนจะเดินหายไปจากห้องครัว อ้าว นึกว่าจะมาช่วยกูทำซะอีก แง่มๆ เดี๋ยวกินหัวแม่งเลย

“มึงๆ กินข้าวๆ”ผมเดินไปสะกิดหรือเอาเท้าเขี่ยมันที่นอนอยู่บนโซฟาให้ลุกขึ้นมากินข้าว  ไม่มีเสียงตอบรับจากหมายเลขที่คุณเรียก....ไอ้สัส  หลับหรือตายครับ?

“มึงงงงงง ตื่นดิ กูหิวแล้วนะ”ผมเอาเท้าสะกิดมัน  มันลืมตามามองแล้วก็นอนต่อ คืออะไร ไอ้หล่อต้องการอะไรจากกูห้ะ!!! ตอบ!!!  ผมก็ไม่สนใจมัน เดินปรี่มาโต๊ะกินข้าวคนเดียว ไม่สนมันแล้วขอบอกตรงๆเลย

ครืดดดดดด

เสียงลากเก้าอี้ตรงหน้าดังขึ้นทำให้ผมต้องเงยหน้ามอง ผมเมินมัน ก้มลงกินข้าวต่อไป  เหมือนกูเป็นเจ้าของห้องแล้วมันก็เป็นผู้อาศัย เออๆ ดีๆ สลับกัน ถุ้ย! ตลกไหม  พอกินเสร็จผมก็ลุกไปล้างจาน ไอ้หล่อมันก็ก้มหน้าก้มตากินข้าว ดูมันแล้วก็สงสัยว่ามันเคยมีแฟนบ้างไหม หล่อๆแบบนี้คงมีคนมาจีบมาตรึมเลยสินะ แต่ว่ามันไม่พูดอย่างนี้คนที่มาจีบมันจะรู้เรื่องไหมอ่ะ?  แล้วผมจะไปสนใจเรื่องของมันทำไมล่ะ วู้! บ้าไปแล้วแน่ๆ  พอหลุดออกมาจากความคิดตัวเองก็เจอไอ้หล่อมองหน้าอยู่ 

“มองทำไม”

“..หึ..”หึ หึทำไม ผมม่ายเข้าจาย

“เบื่อมึงล่ะ ไปอาบน้ำดีกว่า”ผมพูดออกมา ก่อนจะเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวกับเสื้อผ้าของไอ้หล่อออกมาจากตู้ แล้วก็เดินเข้าห้องน้ำ

อาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็มานอนดูหนังที่ห้องนั่งเล่น ผมคลุกอยู่ที่ห้องมันทั้งวัน ไม่สนหรอกว่าเพื่อนมันจะมาไหม  เพราะห้องไอ้หล่อมันสบายครับ มีครบทุกอย่าง ฮี่ๆ

ปังๆๆๆๆๆๆ

ใครมาว่ะ คนกำลังดูหนังสบายๆเลย ไอ้หล่อมองหน้าผมนิดๆ ก่อนจะเดินไปเปิดประตู พอเปิดมาเท่านั้นนแหละ....

“ไอ้ราชันย์”เสียงมาก่อนตัวเสียอีก ว่าแต่นั่นใครว่ะ

“ไงมึง”นี่ก็อีกคนใครอ่ะ ไอ้หล่อแนะนำหน่อย กูไม่รู้จั๊กกกกก

มันเงียบไม่ตอบ ขยับตัวให้พื่อนมันเดินเข้ามาในห้อง แต่พอเพื่อนมันเห็นผมเท่านั้นแหละ พากันทำตาโตเท่าไข่ห่านกันยกใหญ่เลย อะไร กูเป็นตัวประหลาดหรอ แฮ่!!

ผมมองหน้าเพื่อนไอ้หล่อตาปริบๆ งงครับ เพื่อนมันงง ผมก็งงเหมือนกัน

“หวัดดี คนสวยชื่ออะไรหรอ ผมซินครับ”อื้อหืออ หูตามึงนี่แพรวพรายมากนะ มึงรู้ตัวไหม

“จำเป็นต้องแนะนำตัวไหม?”ผมถามกลับ แต่สายตาจับต้องอยู่ที่หนัง

“นี่ๆๆ เราชื่ออีฟนะ นายชื่ออะไรล่ะ”อืมมม คนนี้มาแบบใสใสเลยแหะ

“...แฟน”ผมพูดขึ้น แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจคนที่ถามเลย

“ห้ะ!!”พวกนั้นมันตะโกนขึ้นมา ทำให้ผมต้องจำใจละสายตาจากหนังมามองพวกมัน เหมือนจะอึ้งๆนะ

“มึงเป็นแฟนไอ้ราชันย์หรอ”ช็อคไปแล้วหนึ่ง

“หืมมมมมม....”ผมแกล้งลากเสียงให้ยาว แล้วทำท่าครุ่นคิด “เปล่านิ กูชื่อแฟนครับ ไม่ใช่แฟนมัน”ประโยคหลังผมชี้หน้าไอ้หล่อด้วย มันยักไหล่แล้วทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ ผมก็หันกลับมาสสนใจหนังผมต่อ ดีนะหันกลับมาทันช็อตสำคัญ  พวกนั้นคุยอะไรกันกับไอ้หล่อก็ไม่รู้ ก่อนจะได้ยินเสียงปิดประตู คลาดว่าเพื่อนมันคงกลับไปแล้ว ผมนอนดูหนังจนเย็น สรุปแล้วคืนนี้ก็ต้องนอนกับไอ้หล่ออีกสินะ แม่งไม่น่าดูหนังเพลินเลยกู