LNS Love in school<3

            ซ่าาา ซ่าาาา  เสียงฝนตกอย่างกระหนั่ม(เขียนถูกป้ะ555)ในจังหวัดเเห่งหนึ่ง ชาวบ้านต่างๆพากันรีบเช้าบ้านของตนเองอย่างเป็นระเบียบ บางคนต่างเก็บเสื้อผ้าที่ตากเเห้งไว้ ในขณะนั้นเอง ท่ามกลางสายฝนนั้ัน มีหญิงสาวคนหนึ่งยังคงยืนอยู่ท่ามกลางสายฝน ท่าทางดูมีความสุขกับฝนที่โปรยปราย..
ชายเเก่คนหนึ่งจึงทักด้วยความเป็นห่วง
"เอ้าอีหนูทำไมไม่รีบเข้าบ้านละมายืนนิ่งตรงนี้ทำไม"
"พ่อหนูกำลังมาหาค่ะ" หญิงสาวยิ้มร่าพร้อมกับกางเเขนเพื่อรับสายฝน
ชายแก่จึงงุนงงที่หญิงสาวนั้นพูดไป....
"งั้นก็รีบเข้าบ้านซะนะ"ก่อนที่จะเดินจากไป....
"ค้าาา"
"อาาาาชื่นจายยจังเลย-w-"
สวัสดีค้าาฉันชื่อเมอรรี่น้าาเเปลว่าาร่าเริงงจ้าา อายุ16ขวบ'w'ความฝันตอนนี้คืออยากเป็นนักร้องค้าาเเอร้ยย>< อาจจะสงสัยใช่ไหมค่ะว่าทำไมถึงมายืนตากฝนโด่เด่อยู่ตรงเน้555 คือเรื่องมีอยู่ว่าา...T Tเริ่มจะดราม่าละ555เมื่อตอนฉันอายุ10ขวบ วัยกำลังเบิกบานอิคริ 55(จะไม่เศร้าเพราะแกเนี่ยเเหละเมอรรี่ ==) ฉันกำลังสอบอย่างขมักเขม่นด้วยความที่เป็นเด็กเรียนจึงเสร็จก่อนใครเก่งใช่ม้าา(เห้ยนี่กามั่ววรึป้าวว)สอบเสร็จครูก็ให้ฉันกลับบ้านได้เลยเพราะทั้ง;yoนี้มีเเต่สอบ ในขณะที่ฉันเดินกลับบ้านอย่างมีความสุขเพราะสอบเสร็จ55 คือบ้านอยู่ใกล้ รร. นะเเจ้ะ คือหลับตาเดินยังได้อะ พอฉันถึงหน้าบ้านปุ้ปป ก็ได้ยินเสียงอะไรบางอย่างมาจากบ้าน
ตึง ตัง โครม ด้วยความเป็นเด็กฉันจึงคิดว่าพ่อเเม่ตบกันจึงรีบดิ่งเข้าบ้านไปห้ามไว้
วินาทีนั้นฉันรีบบิดประตูเพื่อรีบห้ามไว้..."พ่อเเม่ค่ะอย่าตบกัน!"
"ตบกันบ้านเเกสิมาช่วยเเม่พยุงพ่อหน่อยเร้วว" ไหงเป็นงั้น55เเล้วพ่อเป็นไรเนี่ยพ่ออ!
ฉันกับแม่จึงพยุงพ่อขึ้นไปนอนบนเตียง
"เเม่ค่ะพ่อเป็นไร"
"พ่อเขาเป็นโรคมะเร็งระยะสุดท้าย..."
"เอ้าทำไมไม่บอกหนูกันละเเล้วทำไมเมื่อกี้มีเสียงดังตึงตังกันละ"
"พ่อเขาจู่ก็เดินเซไปชนของกระจัดกระจายนะสิ"
"พ่ออๆเป็นไรทำไมไม่บอกหนูละพ่อออ"
"เมอรรีไปอาบน้ำก่อนไปพ่อเขาต้องพักผ่อน"
"ฮึกๆ"
ท่ามกลางความมืดในตอนกลางคืนนั้นเอง ฉันยังไม่ยอมนอนเพราะเครียดเรื่องพ่อ จึงออกมายืนนอกห้อง มาดูดาวตกเพื่อขอให้พ่อหาย (มันคงไม่มีเเหละ==)
"ยังไม่นอนอีกหรอลูก"
"พ่อ"ด้วยความตกใจที่เห็นพ่อเดินมาจึงรีบพยุงมาให้นั่ง
"เเล้วพ่อทำไมไม่พักผ่อนละค่ะ"
"พ่ออยากมาหาลูกไง"
"พ่อเป็นไรทำไมไม่บอกหนูอะพ่อ ฮึกๆ"ฉันเริ่มร้องไห้ที่เห็นสภาพพ่อเหมือนคนใกล้ตาย..
"จริงๆพ่อเป็นนานเเล้วละเเต่ไม่อยากบอกลูก.."
"ทำไมไม่บอกละค่ะหนูจะได้ช่วยพ่อไงฮึกๆ"
"มันไม่ได้หรอกลูก...."
"หนูไม่อยากให้พ่อตายนะ!ฮึกๆ"
"มันเป็นธรรมดาคนเราเกิดมา..ก็ต้องตายเป็นธรรมดา"พ่อเริ่มเสียงขาดเหมือนคนกำลังจะตายฉันจึงยิ่งร้องไห้หนักกว่าเดิม
"ฮึกๆ"
"ไม่เอาหน่า..อย่าร้องสิเมอรรี่เข้มเเข็งไว้นะไม่งั้นจะชื่อเมอรรี่ทำไม ต้องร่าเริงเข้าไว้นะ"
"ค่ะฮึกๆ"
"รู้ไหมมพ่อชอบฤดูไรมากที่สุด.."
"ฤดูร้อนหรอค่ะ"
"ฤดูฝนไงพ่อมีความสุขที่สุดมันทำให้จังหวัดเราไม่เเห้งเเล้ง.."
"..."
"ดูเเลแม่ด้วยนะ..พ่ออาจจะมาหาตอนฝนตกนะ"
"ค่ะ!"ฉันสับสนมากที่พ่อพูดออกมา
"พ่อ..มี..ความสุขมากนะที่ได้อยู่กับเเม่เเละลูก"
"พ่อหลับก่อนนะ.."
"พ่ออย่าหลับสิพ่อๆ"ฉันกลัวว่าพ่อจะไม่ตื่นมาจึงเขย่าตัวพ่ออย่างเเรง
"พ่อจ๋าๆฮึก"
ใช่...คงเป็นงั้นสินะฉันคิดถูกพ่อเสียเเล้ววพ่อคงมาละฉันสินะT T....
*เพลงที่เปิด => I will(chelsy) เนื้อหามันไม่เกี่ยวไรหรอกทำนองมันเศร้าดี55
To be continueบรัยยย