จ้าวแห่งเวทมนต์

"รีบตามมันไปเร็วเข้า"ทหารกลุ่มหนึ่งวิ่งตามบ้างคนเข้าไปในป่ามืด
"เดี่ยวหยุดก่อน"ผู้ที่เป็นหัวหน้าสั่งพลทหารให้ไม่ผ่านป่าเข้าไปมากกว่านี้
"มีอะไรหรือครับท่านหัวหน้า"นายทหารคนหนึ่งได้ถามขึ้น
"ถอยทัพหากเข้าไปมากกว่านี้ต้องถูกปีศาจในป่ามืดกินและแผลหนักขนาดนั้นคงไม่รอด"
"ครับท่าน   ถอยทัพได้"และแล้วทัพของพวกทหารก็จากไปโดยหารู้ไม่ว่านที่พวกเข้าต้องการอยู่แค่ถ้ำไกลป่านั้น
"ดูเหมือนจะไปแล้ว"ชายผู้มีผมสีเงินตาสีม่วงพูด
"อึก...แผลหนักขนาดนี้คงไม่รอดแล้ว"เมื่อดูบาดแผลที่ยาวตั้งแต่บ่าไปยังท้องของเขาที่ดูลึกและเลือดออกมากแถมพลังเวทของเขาไม่เพียงพอที่จะรักษาคงไม่มีใครคิดว่ารอด   แต่ว่าในขณะที่ชายหนุ่มกำลังสิ้นหวังอยู่นั้นก็ได้มีเสียงดังอยู่ในหัวของเขาว่า
ปลดปล่อยข้าสิ....ข้าจะช่วยเจ้าหากอยากมีชีวิตรอด
"ใครกันนะ"เขาตกใจกับเสียงที่ดังอยู่ในหัวนั้นเป็นเสียงผู้หญิงแต่ผู้หญิงคนใดเล่าจะอยู่ในที่แบบนี้
ข้าอยู่ข้างในนี้...ปลดปล่อยข้าหากเจ้าอยากมีชีวิตรอด..ปลดปล่อยข้า
ชายหนุ่มลังเลอยู่ชัวครู่ก่อนตัดสิ้นใจฝืนใช้พลังเวทอันน้อยของเขายับยั้งบาดแผลแล้วเดินตามหาต้นเสียงภายในถ้ำเพราะต้องการมีชีวิตอยู่และเมื่อมาสุดปลายถ้ำก็เห็นผลึกสีดำใสขนาดใหญ่มีผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ข้างในผลึกนั้น  ชายหนุ่มตกใจไม่น้อยเมื่อเห็นสิ่งนี้ใครกันที่ยอมใช้เวทมหาศาลเพื่อสร้างผนึกที่แข่งแกร่ง
ปลดปล่อยข้า...ข้าจะช่วยเจ้า
"เจ้าบอกมาสิว่าปลดผนึกยังไง"ผนึกแบบนี้เขาเพิ่งเคยเห็นเพราะใช้พลังเวทมากเขาเลยไม่สนใจ
เอามือมาแตะที่ผลึกสิ   ชายหนุ่มทำตามสิ่งที่หญิงสาวบอกเขาเอามือแตะที่ผลึกดู  ทันใดนั้นพลันผลึกแตกสลายกลายเป็นฝุ่นเมื่อชายหนุ่มมองไปเห็นหญิงสาวคนนั้นลุกขึ้นมาเดินตรงมาทางเขาแต่เซไปเซมาจน
ฟุบ  ชายหนุ่มรีบเข้าไปรับร่างนั้นพลางคิดว่าจะช่วยเขาได้หรือปล่าว
"นี้เจ้าเป็นอะไรหรือปล่าว"
"ข้าไม่เป็นไร"เมื่อมองดูดีๆตาของเธอเป็นสีแดงแต่ไม่มีคนๆไหนตาสีแดงนะเธอคนนี้เป็นใครกัน
"เจ้าจะทำอะไรนะ"เขาเห็นเธอเอาเล็บของเธอกรีดที่ข้อมือเบาๆแล้วยื่นมาให้เขา
"ดื่มซะถ้าเจ้าอยากรอด"เขาคิดชั่วครู่ก่อนจะดื่มเลือดของเธอสักพักสติของเขาก็ดับวูบ